1️⃣ 🖍#بسم_الله الرحمن الرحیم  🌹 #السلام_علیک_یا_ثارالله 💐 #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان_عج ⬛️ #گوشه_ای_از_جنایات_جلادان_ساواک آنقدر مرا با #شلاق زدند که: #ناخن‌های پایم از جا پریدند و افتادند ناخن‌های دستم نیز کنده شدند در همان حال که خونین و مالین روی زمین افتاده بودم به زور آب به دهانم ریختند من هم تف کردم توی صورتشان دست بردار که نبودند. جری‌تر شدند و به زور کمی دانه برنج به دهانم ریختند تا به خیال خودشان روزه مرا باطل کنند. برای اینکه خوشحال نشوند گفتم؛ باز من روزه‌ام، هرکاری کنید، حتی اگر در دهانم ادرار کنید، بازهم روزه‌ام باطل نمی‌شود، چون به زور است. مرا بردند و بعد از #کتک مفصلی از #مچ، #پاهایم را بستند و وارونه #آویزان کردند بعد از دقایقی آمدند و مرا به روی زمین انداختند بعد مجبورم کردند که روی چهارپایه‌ای بایستم و دستهایم را از طرفین به #میخ_طویله‌ای بر دیوار بستند و بعد چهارپایه را از زیر پاهایم کشیدند و #مصلوبم کردند تمام وزنم را کتف و مچ دست‌هایم تحمل می‌کرد دستبند لحظه به لحظه بیشتر در مچ دستم فرو می‌رفت خون به دستم نمی‌رسید پنجه‌هایم بی‌حس شده بودند به همین اکتفا نکردند و شروع کردند به #شلاق زدن به کف پا و روی پایم... آن شب من لخت و عور بودم. شمعی روشن کردند #پارافین_ذوب شده چکه چکه روی بدنم می‌ریخت و می‌سوزاند و پوست را سوراخ می‌کرد گاهی هم #شعله آن را بین #بیضه‌ها می‌گرفتند و موها را #آتش می‌زدند. ادامه در پست بعد 🌹

3️⃣ بعد از مهار شدن دست‌ها و پاها #کلاه کاسکت مخروطی شکل را که از بالا آویزان بود بر سرم گذاشتند که تا زیر گلو می‌آمد آن گاه به کف پاهایم شلاق زدند. وقتی از شدت درد فریاد می‌کشیدم، صدا در #کلاه کاسکت می‌پیچید و گوشم را کر می‌کرد نه می‌شد فریاد کشید و نعره زد و نه می‌شد درد ناشی از #شلاق را تحمل کرد. هیچ منفذ و راه در رویی برای خروج صدا از کلاه کاسکت نبود و صدا در همان کلاه دفن می‌شد گاهی شلاق را به کلاه می‌زدند، دنگ و دنگ صدا می‌کرد و سرم دوران می‌یافت و دچار گیجی و سردرد می‌شدم عذاب #آپولو واقعی و خرد کننده بود. پیچ‌ها را دائم شل و سفت می‌کردند... کار آن شب بازجویان خیلی طولانی شد بعد از #شلاق و #آپولو مرا از اتاق حسینی بیرون بردند و دور دایره گرداندند تا پاهایم تاول نزند و باد نکند بعد #آویزانم کردند… مرا به اتاق شماره ۲۲ بردند این اتاق شیب کمی داشت و کف آن خیس بود. مرا که #لخت مادرزاد بودم کف اتاق نشاندند و گفتند بنویس من دو زانو نشستم و با یک دستم ستر عورت می‌کردم و با دست دیگرم خودکار را گرفته بودم از زور سرما دندان‌هایم به هم می‌سایید. از دماغ و دهانم بخار بلند می‌شد. دست و بدنم می‌لرزید نمی‌توانستم چیزی بنویسم. سرما در بدنم رسوخ کرده و به مغز استخوانم رسیده بود... 📚 بخشی از کتاب خاطرات عزت شاهی (فصل شبهای کمیته مشترک یا همان موزه عبرت)