با عرض سلام و تبریک سال نو و دعا برای سلامت جسم و جان تک تک شما عزیزان یکی از دوستان اهل معنا امروز برای سال جدید تفالی به دیوان #حافظ زد که این اشعار آمد: نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند نه هرکه آینه سازد سکندری داند نه هرکه طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاهداری و آیین سروری داند تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که دوست خود روش بنده پروری داند غلام همت آن #رند #عافیت_سوزم که در گداصفتی #کیمیاگری داند #وفا و #عهد نکو باشد ار بیاموزی وگرنه هرکه تو بینی ستمگری داند بباختم دل دیوانه و ندانستم که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست نه هرکه سر بتراشد قلندری داند مدار نقطه بینش ز خال توست مرا که قدر گوهر یکدانه جوهری داند به قد و چهره هر آنکس که #شاه_خوبان شد جهان بگیرد اگر دادگستری داند ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه که لطف طبع و سخن گفتن دری داند این اشعار ابتدا مدیریت فشل اجرایی را جلوی چشمم آورد. سوء مدیریتی که متاسفانه در بسیاری از عرصه های اجرایی از جمله کشاورزی و نظام سلامت و مواجهه با همین بیماری #کرونا شاهد آن هستیم. بعد به این فکر افتادم که در این اوضاع باید چه کنیم؟ برای بهبود شرایط چه وظیفه ای داریم؟ به نظر می رسد خود حافظ در ابیات بعدی راهکار را بیان کرده : وفاداری و پایبندی به عهد! وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی کدام عهد؟ وفاداری با چه کسی؟ یاد آن روایت معروف از امام زمان عجل الله تعالی فرجه افتادم که فرمود: «اگر شیعیان ما که خداوند به آنها توفیق طاعت و بندگی خویش را بدهد در راه وفای به عهدی که بر دوش دارند، همدل می شدند، هرگز برکت ملاقات با ما از آنها به تأخیر نمی افتاد، و سعادت دیدار ما به سرعت نصیب آنان می گشت». حافظ در ادامه تاکید می کند: به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد جهان بگیرد اگر دادگستری داند تنها یک شاه خوبان وجود دارد که با دادگستری خود جهان را می گیرد. شرطش این است که ما احساس اضطرار کرده همدلانه او را طلب کنیم. آیا پیام #حوادث پی در پی و بی سابقه در جهان از سوختن نیمی از جنگلهای استرالیا و کالیفرنیا گرفته تا جنگها و کشتارهای خانمان سوز و تا این ویروسی که کل دنیا را به هم ریخته و سایر مشکلات ما، چیزی جز این است که بشر به بن بست رسیده است؟ خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ.... به سبب آنچه دستهاى مردم فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است... آیا اکنون دستاورهای علمی انحرافی، بشر را در قعر فساد و نابودی قرار نداده است؟ شاید این روزها خالق هستی می خواهد انسانها را تکان دهد تا بیدار شوند و بفهمند که به تنهایی قادر نیستند خود را اداره کنند! اگر چنین باشد راه برون رفت از این وضعیت رسیدن به این فهم مشترک است که دیگر شاه خوبان باید بیاید. همان که حافظ شیرین سخن 700 سال پیش گفته است. و بعید نیست اگر بشر به این سطح از درک نرسد بلاهای اجتماعی، اقتصادی و طبیعی ادامه یابد. در این عرصه رندان عافیت سوز باید تلاش کنند، وقت بگذارند و سایر انسانها را به این سطح از بصیرت که کیمیای ظهور را به ارمغان می آورد، برسانند. در همین راستا دوست و همکار ارتوپد من کتابی بسیاار ارزشمند در دوجلد نوشته است که مراحل پایانی خود را می گذراند و ان شاء الله در ماههای آینده به چاپ خواهد رسید. سلامت و سربلند باشید. 🆔 @drezamontazer