۲. اگر زمانی حس کردیم با فرد نا‌مناسبی ازدواج کرده‌ایم، هیچ اشکالی ندارد. لازم نیست او را ترک کنیم. تنها چیزی که باید ترک کنیم نظریه‌ رومانتیکی است که مفهوم غربی ازدواج در طول ۲۵۰ سال گذشته بر مبنای آن پایه‌گذاری شده است: اینکه یک آدم تمام و کمال وجود دارد که می‌تواند همه‌ نیازهای ما را برطرف و تمام آرزوهای‌مان را برآورده کند. ‎ باید دیدگاه رمانتیک‌مان را با این آگاهی حزن‌انگیز (و گهگاه خنده‌دار) جایگزین کنیم که هر موجود انسانی ما را دلخور، ناراحت، عصبانی، درمانده، دیوانه، و دلسرد خواهد کرد – و ما نیز (بدون هیچ قصد و غرضی) همین کار را با او خواهیم کرد. شاید حسِ تهی بودن و ناکامل بودنِ ما هرگز پایان‌ نپذیرد. اما هیچ کدامِ اینها غیرطبیعی و یا پیش‌زمینه‌ای برای طلاق نیست. در واقع انتخاب کسی که یک عمر خودمان را به او متعهد بدانیم، صرفا مانند این است که مشخص کنیم چه نوع اخلاق بدی را حاضریم یک عمر تحمل کنیم. جستارهایی در باب عشق #آلن_دوباتن https://eitaa.com/drfazelforoozan