*امام رضا علیه‌السلام در پیام به حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام ۹ وظیفه مهم مومنان را مشخص کرده است:*
1️⃣ راه ندادن شیطان به خود
2️⃣ راستی در گفتار
3️⃣ ادای امانت
4️⃣ خاموشی در کارهای بی ارتباط به خود
5️⃣ دید و بازدید یکدیگر
6️⃣ دوری از ستیزه‌جویی با یکدیگر
7️⃣ دوری از شرک
8️⃣ دوری از اذیت مومنان
9️⃣ دوری از بدخواهی برای دیگران
⭕ پس اگر فردی این خصلت‌ها را رعایت کند: اگر نیکوکار باشد، مورد مغفرت قرار می‌گیرد و اگر بدکار باشد آمرزیده می‌شود.
⭕ اما اگر فردی این خصلت‌ها رعایت نکند و توبه هم ننماید:
بخشیده نمی‌شود، روح ایمان از دلش بیرون می‌رود و از ولایت امامان هم خارج می‌شود.
#دین_و_اندیشه
#گندم
#امام_رضا_علیه‌االسلام
🌾🌾🌾🌾
@gandom_team
gandomteam.ir
برگرفته از بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۳۱
*امام رضا علیه‌السلام در پیام به حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام ۹ وظیفه مهم مومنان را مشخص کرده است:*
1️⃣ راه ندادن شیطان به خود
2️⃣ راستی در گفتار
3️⃣ ادای امانت
4️⃣ خاموشی در کارهای بی ارتباط به خود
5️⃣ دید و بازدید یکدیگر
6️⃣ دوری از ستیزه‌جویی با یکدیگر
7️⃣ دوری از شرک
8️⃣ دوری از اذیت مومنان
9️⃣ دوری از بدخواهی برای دیگران
⭕ پس اگر فردی این خصلت‌ها را رعایت کند: اگر نیکوکار باشد، مورد مغفرت قرار می‌گیرد و اگر بدکار باشد آمرزیده می‌شود.
⭕ اما اگر فردی این خصلت‌ها رعایت نکند و توبه هم ننماید:
بخشیده نمی‌شود، روح ایمان از دلش بیرون می‌رود و از ولایت امامان هم خارج می‌شود.
#دین_و_اندیشه
#گندم
#امام_رضا_علیه‌االسلام
🌾🌾🌾🌾
@gandom_team
gandomteam.ir
برگرفته از بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۳۱
*امام رضا علیه‌السلام در پیام به حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام ۹ وظیفه مهم مومنان را مشخص کرده است:*
1️⃣ راه ندادن شیطان به خود
2️⃣ راستی در گفتار
3️⃣ ادای امانت
4️⃣ خاموشی در کارهای بی ارتباط به خود
5️⃣ دید و بازدید یکدیگر
6️⃣ دوری از ستیزه‌جویی با یکدیگر
7️⃣ دوری از شرک
8️⃣ دوری از اذیت مومنان
9️⃣ دوری از بدخواهی برای دیگران
⭕ پس اگر فردی این خصلت‌ها را رعایت کند: اگر نیکوکار باشد، مورد مغفرت قرار می‌گیرد و اگر بدکار باشد آمرزیده می‌شود.
⭕ اما اگر فردی این خصلت‌ها رعایت نکند و توبه هم ننماید:
بخشیده نمی‌شود، روح ایمان از دلش بیرون می‌رود و از ولایت امامان هم خارج می‌شود.
#دین_و_اندیشه
#گندم
#امام_رضا_علیه‌االسلام
🌾🌾🌾🌾
@gandom_team
gandomteam.ir
برگرفته از بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۳۱