🔰موشن گرافی کوتاه و آموزنده درباره : ✅ماجرای تاریخی قیام تحریم تنباکو 🔴اولین حرکت بیداری اسلامی در ایران 🆔 @drmousanajafi https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

🔰اظهار نظر و پرسش یکی از مخاطبین محترم ✅سلام و عرض ادب خدمت استاد گرامی در برخی از کتب حضرتعالی متنی را مطالعه کرده بودم که عینا نقل می کنم: " هرکس که در ظل اندیشه ترقی یا مدرنیزاسیون قرار گرفته است، در برابر تاریخِ حتی اسلامی خودش هم بی هویت شده و با مفاهیم مذهبی هم نمی تواند ارتباط برقرار کند، چون وقتی گذشته را گم کنی، نمیتوانی آینده را هم پیدا کنی" تا کنون با تبعات بعدی این جملات به طور شفاف برخورد نکرده بودم. لکن امروز با کتابی مواجه شدم که دقیقا اینگونه تالیف شده و نویسنده آن تمام قامت تمدن اسلامی را به آغوش تمدن غرب برده و این را به آن عرضه می کند و عینا جملات شما نتیجه گیری می شود. ( نکته بغرنج این بود که صاحب این کتاب منصب اجرایی بسیار مهمی داشته و شاهراه کنترلی کشور را در اختیار داشته است) این شرح درد بود؛ 🔶 اما سوال اینست که وقتی با این آقایان صحبت می کنیم دلایلی بیان می کنند. مثلا به عزیزی که در عرصه "اقتصاد" بودند تذکر دادم، گفت که هرچه از اقتصاد هست در غرب است و ما نمیتوانیم خارج از اصول علمیی که تعریف شده صحبت کنیم و گرنه غیر علمی می شود! یا اینکه مهد اقتصاد در غرب است، همچنانکه مهد علوم حوزوی در قم است و اگر نظریه ای مقبول باشد باید در قم مطرح شده و دانشمندان قم بررسی کنند، در اقتصاد هم اگر نظری هست باید به تایید دانشمندانی برسد که در مهد آن هستند و مهد اقتصاد غرب است! و مانند این جملات که فراوان است با عرض معذرت از اطاله کلام پاسخ چه می فرمایید استاد عزیز، چگونه با این پاسخ ها برخورد کنیم؟ 🔴جواب : 🔵نجفی : با تشکر از شما و دقت نظرتان ، به نظرم پاسخ شما در یک صفحه و یا چند صفحه نگنجد و شاید جواب این پرسش به نزاعی آشکار و پنهان در چهل سال عمر نظام جمهوری اسلامی و حتی به قبل از آن باز می گردد ۰ البته قسمتی از پاسخ در متن سوال شما و نوعی شیفتگی متعصبانه در اذهان برخی نهفته است ولی شاید راه عقلانی و معتدل این باشد که سهم هر کدام از این دو مقوله را در جایگاه خودشان درست و عالمانه در نظر بگیریم ؛ با وصف این از تقابل بی مورد علم با دین و تداخل بی جا در این دو حوزه مهم تا جایی که ممکن است می توان اجتناب نمود۰ تحقیق و پژوهش در جاهایی که موضوع مشترک است می تواند از هر دو زاویه و هر دو روش استفاده نماید و اینها در صورت استفاده درست و تسلط پژوهشگر مکمل عمل خواهند نمود ؛ البته این مورد را در نظر داشته باشید بحث علم با مکتب را خلط ننمایید ؛ مثلا علم اقتصاد با مکتب اقتصادی در دو سطح و با دو روش به مقوله اقتصاد نگاه می کنند و حتی زاویه دید جزیی و کلی در هر یک از این دو غلبه خاص خود را دارند و شاید بتوان گفت از این زاویه و نگاه علمی نسبت به این دو سطح علم ، به اصطلاح منطقیین نسبت عموم و خصوص من وجه می تواند در نظر گرفته شود ۰ 🔵موفق باشید http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

🔰تربیت سیاسی در اسلام (۲ و ۳ ) 🔴۲- واژهء دیگری که باید تعریف شود تا بتوانیم تربیت سیاسی انسان‌ها توسّط انبیاء و ائمّه (علیهم‌السّلام) را درست ادراک و تبیین کنیم، «سیاست» است. این واژه را از دو منظر می‌توان تعریف نمود: 1- علوم سیاسی (و جامعه‌شناسی سیاسی) که مانند سایر علوم تجربی جدید، دارای رویکردی اثباتی (پوزیتیویستی) و جزئی نگر؛ فاقد گرایش‎های آشکار ایدئولوژیک و فلسفی؛ خالی از عنصر تجویز و عمل؛ و معطوف به تحلیل و تبیین (توصیف) محض است و علل، زمینه‌ها و پیامدهای پدیده‌های سیاسی و چگونگی آن پدیده ها را تبیین و توصیف می‎نماید؛ و دارای ماهیّتی بی‌تفاوت نسبت به وضعیّت بشر است. نظریّه‌پرداز سیاسی بیشتر بر نسبیّت ارزشی (اخلاقی) تأکید می‌کند و در پی سرزنش یا تأیید نیست و از واژه‌های دارای بار ارزشی مانند حق و باطل و شرارت و حقّانیّت استفاده نمی‌کند و گرچه ممکن است با تکیه بر قانون‌مندی پدیده‌ها و با استفاده از قواعد پوزیتیویستی (اثباتی) علم، دردها را بشناسد، اما درمانگر نیست. 2- عمل سیاسی که محور آن «قدرت» است؛ و به معنای اقدام به تصمیم‌گیری و اجرای آن برای تمامی جامعه است؛ و دو طرف دارد: سیاست‌کننده یعنی حکومت و نهادهای تصمیم‌گیرنده و اجرایی دولت؛ و سیاست‌شونده یعنی افراد، گروه‌ها و بخش‌های مختلف جامعه و یا کلّ جامعه‌ای که هر دولت در بارهء آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کند و از طریق قدرت (اجبار) و توجیه قدرت (اقتدار، مشروعیّت و ایدئولوژی) آن‌ها را وادار به اطاعت از خود می‌نماید. با بررسی نصوص دینی شیعه می‌توان دریافت که «عمل سیاسی یعنی اداره و تدبیر اجزای یک مجموعه در جهت حفظ تعادل و سلامت آن تا رسیدن به غایت مطلوب». چنان‌که در «طبّ الرّضا» (علیه‌السّلام) از «سیاست بدن» یاد فرموده است؛ در زیارت جامعه کبیره، ائمهء اطهار (علیهم‌السّلام) «ساسَۀُ‌العِباد» نام دارند؛ و اقدامات تنبیهی قوهء قضائیّه را «سیاست» می‌نامیم؛ و... البته سیاست، نیاز به قدرت و توجیه قدرت هم دارد؛ اما بیش از آن، نیازمند تعلیم و تربیت افراد جامعه بر مبنای نصوص (تعالیم ثقلین) است تا اکثریّت مؤمنان بر اساس تشخیص تکلیف خود در هر مکان- زمان، به عمل صالح بپردازند. بر اساس این تعریف، باید علم سیاست را نیز دانش بررسی علمی همین تدابیر دولتی- حکومتی در جهت سلامت گروه‌ها و مؤسّسات اجتماعی و در نتیجه، کلّ جامعه دانست. این کار را باید با روش توأم تجربی- وحیانی انجام داد؛ نمی‌توان با نسبیّت‌گرایی اخلاقی به علم سیاست پرداخت؛ و می‌توان و باید با نگاه درمانگرانه به عمل سیاسی پرداخت؛ و محور سیاست نیز «سلامت کلّ با اصلاح ساختار و کارکرد اجزاء» است. . 🔵۳- واژهء دیگری که باید تعریف شود، «تربیت» است. این واژه در علم جدید تعلیم و تربیت، با توجه به فرایند مدرنیته و سکولاریزه شدن جوامع غربی و در واقع، بر اساس تحوّلات تاریخی غرب تعریفی حدّاقلّی (متناسب با دین حدّاقلّی) یافته است و در جمهوری اسلامی ایران برای آن‌که محتوای حدّاقلّی آن حفظ شود، آن را با ریشهء «ر ب و) تعریف نموده‌اند. اما این تعریف با دین اسلام، تاریخ اسلام و تاریخ تمدّن اسلامی سازگاری ندارد. به نظر نگارنده، باید در تعریف «تربیت» به چهار مادهء «ربو»، «ربأ»، «رأب» و «ربب» توجه نمود. بر مبنای نظریّهء اشتقاق ثنائی، این چهار ماده در دو حرف «رب» مشترک هستند. با پرهیز از تفصیل مطالب، می‌توان گفت که تربیت و ربّ از یک ریشه‌اند و از این رو گفته می‌شود: «أَنَا رَبِیبُ مُحَمَّدٍ» یعنی من تربیت‌یافتهء محمّد (ص) هستم. در واژهء رَبّ معانی بسیار متعدد و مهمّی وجود دارند. مرحوم شیخ حسن مصطفوی پس از توضیحاتی که درباره¬ی معنای حقیقی ماده¬ی «ربب» (سوقُ شَیءٍ إلی جَهَتِ الکمالِ و رَفعِ النَّقائِصِ بِالتَّخلِیَۀِ وَ التَّحلِیَۀِ سَواءً کانَ مِن جَهَتِ الذّاتِیّاتِ أوِ العَوارِضِ) داده است، در مورد معانی مجازی مشتقات این ماده می¬نویسد: «و اما مالکیّت و مصاحبت (همدمی که مستلزم حضور و شهادت و نظارت نسبت به یکدیگر است) و سیادت و قیمومیّت و زیادت و نموّ و علوّ (برتر شدن یا بالاتر بردن) و ملازمت (همراهی و پیوستگی) و اقامت (ماندگاری در یک¬جا) و ادامه (دوام و همواره¬گی) و جمع (گرد هم آمدن یا گرد آوردن) و رفع نیاز و تعلّم و تغذیه و آنچه که شبیه این¬هاست، هر یک از آن¬ها در موردی خاص و به حسب اقتضای آن مقام و موقعیت و مناسب آن موضوع به کار می¬روند» با توجه به معانی بالا، می‌توان به تعریفی حدّاکثری از «تربیت» دست یافت که ارتباط تنگاتنگی با قدرت، سلطنت، ولایت، سیاست و امثال آن دارد و می‌تواند مبنای نظریّه‌پردازی متفکّران و محقّقان مسلمان قرار گیرد http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

‏روز شنبه ۱۲ مهر ماه استاد فرزانه و متفکر عالیقدر جناب آقای دکتر رضا داوری در شرایط سخت کرونا قبول زحمت نموده و دعوت مرا پذیرفته و به پژوهشکده اندیشه سیاسی تشریف آوردند ۰ البته همچون گذشته نکات بدیع خود را در زمینه اندیشه در ایران معاصر بیان کردند ؛ آنچه در سخنان ایشان جالب به نظر می رسید مطالبی بود که ( به مناسبت یک رساله بدیع دکتری ) در زمینه نسبت فلسفه سیاسی با هنر بیان نمودند۰ ایشان ضمن بحث پیرامون این موضوع اظهار داشتند: هرچند ارتباط فلسفه و هنر ، بخصوص هنر سینما نتیجه اش به طور طبیعی ، سیاست خواهد شد ولی تلفیق فلسفه سیاسی و هنر سینما موضوع جدید و جالبی است که کمتر روی آن کار تحقیقی انجام شده است و باز شدن باب این نگاه افق های جدیدی را در شناخت سیاست امروز و یک سده گذشته ایران مفتوح خواهد نمود ۰ انشاالله خداوند وجود این اندیشمند اصیل و متعهد را برای آینده کشور و تعمیق دادن به تفکر معاصر محفوظ دارد۰ همچنین جوانان ما بتوانند در زمینه دو جهان متفاوت ولی مرتبط به نام "ما و غرب" بیشتر و دقیق تر اندیشه نمایند تا این راه دشوار را که این استاد برجسته فلسفه بیش از نیم قرن در موردش تفکر نموده ، در سایر رشته ها نیز بسط و تعمق داد۰ http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

🎙 #تبیین_و_تحلیل | ظرفیت‌سازی تمدنی در راه‌پیمایی اربعین گفتاری از دکتر موسی نجفی: 🔹تمدن اسلامی، یک مرکز قُدسی دارد. در راه‌پیمایی اربعین، مرکز قُدسی همان امام حسین(علیه‌السلام) است. مردم به سویی روان هستند که امام حسین(علیه‌السلام) است. مطلب دیگری که در تمدن دیده می‌شود و خیلی مهم است، گسترش جغرافیایی است. راه‌پیمایی اربعین، راه‌پیمایی ملی نیست؛ برای کشور خاصی نیست و جنبه‌ای فراملی دارد. این خود، نشان‌دهنده یک زیست تمدنی است. 🔸در راه‌پیمایی اربعین هم، ممکن است همه خیلی مقید به احکام نباشند؛ اما آنجا زندگی مؤمنانه و نظمی مؤمنانه را تجربه می‌کنند. پس اصولاً تمدن اسلامی -که یکی از جلوه‌های امروزش در جامعه‌ی مدرن، راه‌پیمایی اربعین است- قدرت نسبت برقرار کردن با همه چیز را دارد. به نظرم مهم‌ترین بحث راه‌پیمایی اربعین جلوه‌ای است از نظریه پیوستگی که توانسته یک امر سنتی را از گذشته آورده و با عبور از عالم مدرن، کاملاً در یک ظهور اجتماعی به این گستردگی و با این ابعاد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نشان دهد. 🔍 مطالعه متن کامل👇 http://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=43702 @Farsna

ادامه قبلی👆👆 🔰دکتر نجفی : ظرفیت سازی تمدنی در راه پیمایی اربعین ✅قسمت اول 🔴 بحث اینجانب درباره ظرفیت‌سازی تمدنی راه‌پیمایی اربعین است. پیش از ورود به بحث لازم است به این شُبهه پاسخ داد که بعضی‌ می‌گویند: «شما هر چیزی را به هر چیز دیگر نسبت می‌دهید و می‌چسبانید. مردم راه‌پیمایی می‌کنند‌، این چه ربطی به تمدن دارد؟ و چگونه می‌توان آنها را به هم مرتبط ساخت؟» این در حالی است که اربعین یکی از نمادهای تمدن نوین اسلامی است. برای پاسخ، باید مقدمتاً به دو سؤال دیگر پاسخ داد: ✅ نخست آنکه، تمدن چیست؟ ✅ دیگر آنکه، مراد و منظور از تمدن نوین اسلامی چیست؟ 🔴این دو بحث را باید حل کنیم. وقتی صحبت از تمدن می‌شود، نزدیک‌ترین واژه به آن، فرهنگ است. این دو با یکدیگر سنخیت و هماهنگی دارند. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم که «چگونه فرهنگ به تمدن تبدیل می‌شود؟»، باید گفت که اگر راهی را در نظر بگیریم، فرهنگ ابتدای آن و تمدن انتهای آن است. در حقیقت تمدن نمونه‌ی عالی فرهنگ است. شهید مطهری تعبیری دارند که تمدن، جنبه مادی فرهنگ و فرهنگ، جنبه معنوی تمدن است، این تعبیر شهید مطهری است. اگر بخواهیم جمله ایشان را تفسیر نموده و بسط دهیم، می‌توان گفت: وقتی فرهنگ ظهور و جلوه‌ی اجتماعی پیدا می‌کند، تمدن می‌شود. 🔴تمدن نمونه‌ی عالی فرهنگ است. تمدن، جنبه مادی فرهنگ و فرهنگ، جنبه معنوی تمدن است، وقتی فرهنگ ظهور و جلوه‌ی اجتماعی پیدا می‌کند، تمدن می‌شود. ما در مناسبات اجتماعی هم می‌توانیم معنای این کلام را جستجو کنیم؛ مثلاً در فرهنگ خانواده فرهنگ «مَحرم و نامحرم» داریم که این جلوه‌ی تمدنی خود را در شهرسازی نشان می‌دهد، به گونه‌ای که وقتی ما در خانه‌سازی و شهرسازی همین فرهنگ را نشان دهیم، خانه‌های ما به سبک خاصی ساخته می‌شود یا مثلاً یکی از مسائل فرهنگی ما، پاکیزگی و طهارت است، این وقتی در شهرسازی وارد می‌شود و می‌خواهد شهر اسلامی بنا بشود، حمام ساخته می‌شود که محلی برای غسل و پاکی است. همان فرهنگ است ولی ظهور اجتماعی پیدا کرده است. یعنی، همان فرهنگ در روابط اجتماعی و زندگی اجتماعی دیده می‌شود. بنابراین فرهنگ ظهور اجتماعی پیدا می‌کند، این، تمدن می‌شود. تمدن ویژگی‌های زیادی دارد؛ نظم، قانون و غیره. 🔶اما، سه ویژگی در تمدن خیلی برجسته‌تر است: 🔶اولین ویژگی تمدن، ساخت ابزار متناسب با آن است. این، بیشتر در میان غربی‌ها ظهور و بروز پیدا کرده و به آن افتخار می‌کنند. جلوه‌ی آن در غرب، رفاه و ابزار پیشرفته ساختن است. البته در تمدن اسلامی نیز ساخت ابزار وجود داشته است. به‌عنوان مثال، در اسلام نماز خواندن را داریم. برای خواندن نماز می‌بایست قبله را تشخیص داد. در قدیم، ابزارهای پیشرفته برای تعیین قبله وجود نداشت؛ بنابراین، اُسطرلاب و وسایل نجومی ساخته شد. این، همان ابزارِ لازم برای این کار بوده است، این ابزارسازی است که مثال‌های زیادی می‌توان برای آن پیدا کرد. اینها ابزارهایِ ظهور و بروز اجتماعیِ تمدن است. 🔶دومین ویژگی تمدن، عقلانیت است. یعنی، جایی که فرهنگ و تمدن وجود دارد، عقلانیت رشد می‌کند. بر سر هر موضوعی که به رشد عقلی می‌رسیم، یکسری مطالب را بهتر درک می‌کنیم. وقتی رشد عقلی پیدا کنیم، دیگر قانون‌گریز نمی‌شویم و رفتارهایمان، رفتارهای متمدنانه می‌شود. حد و حدود خودمان را می‌دانیم. عقلانیت برکات زیادی دارد. جایی که وحشی‌گری، ناامنی و تجاوز به حقوق دیگران باشد تمدن شکل نمی گیرد۰ 🔴سومین جلوه‌ی تمدن فضائل اخلاقی است، همان نقطه‌ای که ما به تمدن غربی نقد جدی داریم. بدین معنا که اگرچه غرب در رشد ابزار و تکنیک، پیشرفت نموده است و در عقلانیت هم -به زعم خود- عقل پیشرفته‌ای دارد، ولی در فضائل اخلاقی حرفی برای گفتن ندارند. رشد ابزار، عقلانیت و فضائل معنوی به عنوان سه رُکن مهم همه‌ی تمدن‌ها در نظر گرفته می‌شود. اینها، جلوه‌های تمدن هستند. 🔴ادامه 👇👇 http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

ادامه قبلی 👆👆 🔰دکتر نجفی : ظرفیت سازی تمدنی در راه پیمایی اربعین ✅قسمت دوم 🔴نظریه‌ی پیوستگی این است که انقلاب اسلامی، میراث عظیم اسلامی را که یک امر سنتی است با گذار از گسستگی که دنیای مدرن ایجاد کرده بود، به دنیای بعد از مُدرن بیاورد. در واقع، انقلاب اسلامی با اینکه خود یک امر سنتی است ولی در دنیای مدرن سربرآورده است. در بیانِ چیستیِ مفهوم تمدن نوین اسلامی، نظری دارم که پس از بیانِ مقدمه‌ای در رابطه با انقلاب اسلامی آن را عرض خواهم کرد. در انقلاب اسلامی می‌توان دو نظریه را مقابل هم قرار داد: نظریه‌ی پیوستگی و نظریه‌ی گسستگی. نظریه‌ی پیوستگی این است که انقلاب اسلامی، میراث عظیم اسلامی را که یک امر سنتی است با گذار از گسستگی که دنیای مدرن ایجاد کرده بود، به دنیای بعد از مُدرن بیاورد. در واقع، انقلاب اسلامی با اینکه خود یک امر سنتی است ولی در دنیای مدرن سربرآورده است. انقلاب اسلامی، مدرن نیست، حتی پست مدرن -آن‌گونه که میشل فوکو می‌گوید- هم نیست، انقلاب اسلامی یک انقلاب سنتی است. اما اگر سنتی است پس در عالم مدرن چه کار می‌کند؟ از نظرگاه تاریخ غربی قرار نبود سنت در عصر مدرن احیا شود! 🔴نظریه‌ی پیوستگی را با انقلاب اسلامی توضیح می‌دهیم. انقلاب اسلامی گسستگی در میراث اسلامی نیست. همان مقدار که خودش را به میراث گذشته متصل می‌کند، با میراث آینده نیز ارتباط برقرار می‌کند و این دو حلقه را به هم وصل می‌کند. بنابراین، در انقلاب اسلامی همان مقدار که به میراث گذشته و انسان ۲۵۰ ساله -به تعبیر حضرت آقا- برمی‌گردیم، آینده را نیز در مهدویت می‌بینیم. در نظر برادران اهل تسنن، این پیوستگی وجود ندارد. آنها به سَلَفِ صالح و گذشته برمی‌گردند اما برای آینده حرفی ندارند. انقلاب اسلامی، پیوستگیِ این دو سر تمدن است، این دو را به هم وصل می‌کند. اگر انقلاب میراث گذشته است، پس نوین بودنِ تمدن کجا است؟ به نظر من تمدن اسلامی نه موافق تمدن غربی و نه مخالف با آن است؛ بلکه از آن برتر است. وقتی برتر باشد، از آن استفاده می‌کند. حال اگر انقلاب این میراث گذشته است، پس نوین بودنِ تمدن کجا است؟ احیای گذشته که نوین نمی‌شود! امری از گذشته آورده‌اید، نوین بودن آن کجاست؟ من تعبیر خودم را بیان می‌کنم، نظر من با خیلی‌ها اختلاف دارد. بنابراین، قرائت خود را -که البته آن را هم قبول دارم- بیان می‌کنم. تمدن گذشته‌ی اسلامی همین‌طور راحت نمی‌تواند به آینده متصل شود. تمدنِ گردن کُلفتی بنام تمدن غربی این وسط است. از این‌رو نمی‌توان تمدن غرب را نادیده گرفت و مدام این حرف را تکرار کرد که ما با آن تقابل داریم. بالاخره باید نسبت‌سنجی با این تمدن بکنیم. به نظر من تمدن اسلامی نه موافق تمدن غربی و نه مخالف با آن است؛ بلکه از آن برتر است. وقتی برتر باشد، از آن استفاده می‌کند. امروزه، تمدن غربی به حالتی ایدئولوژیک تبدیل شده است. تمدن اسلامی، آن را به ابزاری که بوده است، برمی‌گرداند. در زندگی خودمان از برخی ابزارهای تمدن غرب استفاده می‌کنیم؛ اما ابزار است، ایدئولوژی برای ما نیست. تمدن اسلامی میراث گذشته را می‌آورد، تمدن غرب را می‌بیند و از آن عبور می‌کند. در نهایت، یک تمدن نوین ایجاد می‌کند. اگر بخواهیم مثالی طرح نماییم، می‌توان به نظریه‌ی ولایت فقیه اشاره کرد. این نظریه، نظریه‌ای در سنت گذشته‌ی ما و در فقه بوده است، با تمدن جدید، که جمهوری است، برخورد می‌کند و جمهوری اسلامی می‌شود. البته، اینجا منظور من التقاط نیست. نظریه‌ی ولایت فقیه، امر سنتی است اما با برتری تمدن اسلامی با امر مدرن برخورد می‌کند، آن را سر جایش می‌نشاند و با آن نسبت جدید برقرار می‌کند. حالا در قضیه‌ی اربعین ما این را چطور می‌توانیم نگاه کنیم؟ 🔵ادامه👇👇 http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

ادامه قبل👆👆 🔰دکتر نجفی ظرفیت سازی تمدنی در راه پیمایی اربعین ✅قسمت سوم 🔴اربعین دو قسمت دارد: یک قسمت زیارت اربعین است که چیز جدیدی نیست و مربوط به گذشته است. زیارت اربعین را از گذشته داشته‌ایم. چه بسا، زیارت عاشورا و زیارت عرفه در متون اسلامی اهمیت بیشتری هم از آن داشته باشد. قسمت دیگر، راه‌پیمایی است که این نیز از گذشته وجود داشته است. عکس‌های تاریخی‌ای موجود است که بزرگان و علما را در میانه‌ی راه نجف تا کربلا در حالی که پیاده می‌رفتند، نشان می‌دهد. البته این پیاده‌روی منحصر در اربعین نبوده است. امری سنتی بوده است که در اربعین پُررنگ‌تر شده است. اینکه راه‌پیمایی اربعین ناگهان بعد از سقوط صدام گستردگی می‌یابد، امری جدید است و به این صورت، سابقه نداشته است، پیداست که نفحات انقلاب اسلامی تأثیر گذاشته است. پیداست که این تأثیرگذاری را در احیاگری آن سنت -به شکلی که فرهنگ، ظهور اجتماعی پیدا کرده است- داشته است. 🔶تمدن‌ها سه ویژگی دارند: ابزار، عقلانیت و فضایل اخلاقی. تمدن غربی در فضائل اخلاقی تک بُعدی است، بزرگترین شعار آن هم، قدسیت‌زدایی از عالَم بوده است، منتها راه‌پیمایی اربعین، قُدسی است. نقطه‌ی آخر و مرکزیِ آن، زیارت امام حسین(علیه‌السلام) است. حالا فرهنگ اربعین در شکل اجتماعی و سیاسی، خود را نشان می‌دهد. اول، ناقص‌تر بود ولی هر سال که گذشت، کامل‌تر شد. اربعین به‌عنوان امری که هنوز احیای سنت است رگه‌هایی از جنبه‌های جدید را در آن می‌توانیم ببینیم. به این نکته باید توجه داشت که تمدن اسلامی ویژگی‌ای دارد که در تمدن غربی نیست. بیان شد که تمدن‌ها سه ویژگی دارند: ابزار، عقلانیت و فضایل اخلاقی. تمدن غربی در فضائل اخلاقی تک بُعدی است، تمدنی مادی و ناسوتی است. بزرگترین شعار آن هم، قدسیت‌زدایی از عالَم بوده است، منتها راه‌پیمایی اربعین، قُدسی است. نقطه‌ی آخر و مرکزیِ آن، زیارت امام حسین(علیه‌السلام) است و خودِ این زیارت، یک کانون قُدسی است. 🔵ببینید فَرق شهر اسلامی و غیر اسلامی در چیست؟ همان فرق تمدن اسلامی با تمدن غیر اسلامی است. در شهر اسلامی‌ای مثل مشهد، اولین سؤالی که هرکس وقتی می‌خواهد جایی را اجاره کند می‌پرسد این است که آن محل چقدر تا حرم فاصله دارد؟ یعنی مرکز مشهد حرم امام رضا(علیه‌السلام) است. اما در تهران این‌گونه نیست که اگر کسی بخواهد خانه اجاره کند، بپرسد که مثلاً تا مُصلی چقدر راه است؟ چرا که تهران، شهری اسلامی نیست، مرکزش هم، مکان مقدس نیست. لکن کربلا، نجف، مکه، مدینه و قم شهرهایی هستند که یک قلبِ قدسی در آن شهر زده می‌شود و همه را با آن می‌سنجند. ممکن است حاشیه‌ها، حاشیه‌های مدرن باشد -شاید بازارهای مشهد حتی از بازارهای تهران هم مُدرن‌تر باشد- اما یک کانون قدسی در این شهرها دیده می‌شود. در شهر اسلامی، این وجود دارد، در تمدن اسلامی هم همین‌طور است. 🔴تمدن اسلامی، یک مرکز قُدسی دارد. در راه‌پیمایی اربعین، مرکز قُدسی همان امام حسین(علیه‌السلام) است. مردم به سویی روان هستند که امام حسین(علیه‌السلام) است. می‌روند که وارد شهر کربلا بشوند، زیارت بخوانند و سلام بدهند. راه‌پیمایی نمی‌کنند که کوهنوردی و یا پیاده‌روی کرده باشند. انتهای راه‌پیمایی محلی قُدسی است. لذا در طول مسیر نیز، اگر آب و غذا می‌دهند برای امام حسین(علیه‌السلام) است، هر کاری که می‌کنند، به خاطر امام حسین(علیه‌السلام) است. این قُدسیت در همه‌ی آن دیده می‌شود. پس، اینجا دقیقاً مقابلِ تمدن غرب قرار می‌گیرد، آن، قُدسیت‌زدایی از عالم می‌کند و این، نه به شکل یک فرهنگِ فردیِ بسته بلکه به شکل یک فرهنگِ اجتماعیِ عظیم در قالب راه‌پیمایی و تظاهرات -که خودش امر جدیدی است- بروز قُدسی پیدا می‌کند. 🔵این، حرف جدیدی در عالَم است. ما به ماهیت آن که مدرن هست یا نیست، کاری نداریم. این سبک راه‌پیمایی قبل از انقلاب اسلامی نبوده است. این راه‌پیمایی، قُدسی است. خود این قُدسیت نشان می‌دهد که راه‌پیمایی اربعین، فرهنگی چند ساحتی دارد. این، در مقابل تمدنِ تک‌ساحتی غرب قرار می‌گیرد. این جلوه‌های مختلفی است که نشان می‌دهد علی‌رغم اینکه تمدن غربی قُدسیت‌زدایی کرده و سُنت را تمام شده می‌دانسته است، این سُنت –راه‌پیمایی اربعین- بعد از مدرن دوباره زنده شده است. جلوه‌های تمدنی‌ آن در حوزه‌ی فضائل اخلاقی خیلی شدید است: عدالت، معنویت و محبت خیلی زیاد است. http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

. ادامه قبل👆👆 🔰دکتر نجفی : ظرفیت سازی تمدنی در راه پیمایی اربعین ✅قسمت پایانی 🔴راه‌پیمایی اربعین، راه‌پیمایی ملی نیست؛ نه برای عراقی‌هاست، نه برای ایرانی‌ها و نه برای لبنانی‌ها. در واقع، برای کشور خاصی نیست و جنبه‌ای فراملی دارد. این خود، نشان‌دهنده یک زیست تمدنی است. مطلب دیگری که در تمدن دیده می‌شود و خیلی مهم است، گسترش جغرافیایی است. راه‌پیمایی اربعین، راه‌پیمایی ملی نیست؛ نه برای عراقی‌هاست، نه برای ایرانی‌ها و نه برای لبنانی‌ها. در واقع، برای کشور خاصی نیست و جنبه‌ای فراملی دارد. این خود، نشان‌دهنده یک زیست تمدنی است. در تمدن غرب هم، این را می‌بینیم. تمدن غرب متعلق به یک ملت نیست، آلمانی‌ها، انگلیسی‌ها، آمریکایی‌ها، فرانسوی‌ها و دیگران همه مدعی آن هستند. تمدن اسلامی هم، این‌گونه است. تمدن اسلامی هم، زیست جغرافیایی محدود ندارد و خیلی وسیع است. این زیست، در راه‌پیمایی اربعین دیده می‌شود؛ زبان‌های متنوع، نژادهای متعدد و غیره. 🔵در تمدن‌ها یک امر مهم دیگری نیز هست. از آقای کسینجر در کتاب «نظم جهانی»‌اش خواندم که می‌گوید: «دلیلی که اسلام می‌تواند نظم جهانی حاصل از قرارداد وستفالیا -که نظم اروپایی و غربی تحت تأثیر آن شکل گرفته است- را تحت تأثیر قرار داده و به هم بزند، قضیه دارالاسلام و دارالکفر و دارالحرب است که مسلمان‌ها به این قائل هستند». تمامِ حرفِ کسینجر این است که مسلمانان می‌توانند با این تقسیم‌بندی‌ها، با همه نسبت برقرار کنند؛ مومنین با غیر مؤمنین و با کسانی که داخل جامعه‌ی اسلامی زندگی می‌کنند اما مسلمان نیستند. تکلیف همه را مشخص می‌کنند. البته این را با صراحت نمی‌گوید و این برداشت من از متن ایشان است. 🔶راه‌پیمایی اربعین می‌تواند با فرهنگ‌های دیگر نسبت برقرار کند. اصولاً تمدن اسلامی -که یکی از جلوه‌های امروزش در جامعه‌ی مدرن، راه‌پیمایی اربعین است- قدرت نسبت برقرار کردن با همه چیز را دارد. در راه‌پیمایی اربعین هم، ممکن است همه خیلی مقید به احکام نباشند؛ اما آنجا زندگی مؤمنانه و نظمی مؤمنانه را تجربه می‌کنند. آنجا فضای سکولار نیست و تکلیف همه معلوم است. سبک زندگی مقدس دیده می‌شود و همه با آن نسبت دارند. برادران اهل تسنن و حتی از مذاهب دیگر مثل ارتدوکس‌ها و کاتولیک‌های مسیحی هم به این مراسم می‌آیند و منعی برای ایشان جهت شرکت در این راه‌پیمایی نیست. این نشان‌دهنده‌ی آن است که راه‌پیمایی اربعین می‌تواند با فرهنگ‌های دیگر نسبت برقرار کند. پس اصولاً تمدن اسلامی -که یکی از جلوه‌های امروزش در جامعه‌ی مدرن، راه‌پیمایی اربعین است- قدرت نسبت برقرار کردن با همه چیز را دارد. البته با برتری سبک زندگی اسلامی، نظم مؤمنانه و آن کانون مقدسی که در آن وجود دارد. 🔷به نظرم مهم‌ترین بحث راه‌پیمایی اربعین جلوه‌ای است از نظریه پیوستگی که توانسته یک امر سنتی را از گذشته آورده و با عبور از عالم مدرن، کاملاً در یک ظهور اجتماعی به این گستردگی و با این ابعاد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نشان دهد. به طوری که برخی از محققین در آمریکا بحث کرده بودند که راه‌پیمایی اربعین، طرح خاورمیانه‌ی جدید آمریکا را کاملاً به هم زد و ملت‌های ایران، عراق، لبنان، سوریه و غیره را در یک ترکیب جدید قرار داد. نه تنها این کشورها تجزیه نشدند بلکه وحدتی مؤمنانه را در راه‌پیمایی اربعین تجربه کردند. http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

‍ ‍ ✳️ظهور ابعاد اربعین در آینه انقلاب اسلامی✳️ 📚📚طلیعه تمدن جدید! ؟ یا تحول و "عهد آخرالزمانی" (یک حقیقت با دو تعبیر از دو نظریه پرداز امریکایی و روسی) 🔴🔵🔴دو اظهار نظر از دو متفکر و نظریه پرداز متفاوت یکی هنری کیسنجر امریکایی و دیگری الکساندر دوگین روسی وجود دارد که علیرغم زاویه نگاه متفاوت از یک حقیقت واحد و مهم درباره انقلاب اسلامی و احیای سنت دینی در عصر جدید پرده بر می دارد : اول به نظر هنری کیسنجر درباره تاثیر انقلاب اسلامی که از ایران آغاز شده ، می پردازیم ؛ وی چندین بار از تعبیر "امپراتوری پارس" یا امپراتوری ایران سخن گفته ، و در سال ۱۳۹۳ در مصاحبه با رادیو ان پی آر نکته مهمی را می گوید : نوعی کمربند شیعی از تهران تا بغداد و از آنجا تا بیروت شکل گرفته است این وضعیت این فرصت را به ایران می دهد تا امپراتوری پارس باستان را این بار با عنوان شیعی احیا کند . 🔴🔵🔴این سیاستمدار ۹۴ ساله یهودی بار دیگر این اظهارات را خطاب به ترامپ در مهر ۱۳۹۶ تکرار می کند ۰ صرف نظر از میزان دقیق بودن الفاظ بکار رفته در سخن وی ، ساخت یک امپراتوری ( چه پارسی ،ایرانی ، اسلامی و یا شیعی ) علاوه بر بستر تاریخی و امکانات مادی ، به نوعی نیروی" برتر فرهنگی و فکری" محتاج است که بتواند بیرون از قدرت تکنیکی و تبلیغی و سیاسی و فکری غرب مدرن عرض اندام کند و در اعتراف کیسنجر، ایران به چنین شرایطی دست یافته است ۰ در فرض مذکور ایجاد چنین امپراتوری در جهانی که تحت سلطه تمدن غرب است فقط با یک تمدن رقیب و جدید و پر انرژی ممکن است ؛ تمدنی که نوعی بستر جدید برای نظمی نو و یا به تعبیری تمدنی متفاوت را در چشم انداز دین نشان می دهد۰ اربعین می تواند طلیعه این نگاه جهانی و فرا ملی باشد۰ 🔴🔵🔴برای تکمیل این سخن و اثبات آنچه گفته شد با یک چرخش به نیمکره دیگر زمین رفته و به اظهار نظر متفکر روسی که یک مسیحی ارتدوکس است و در راهپیمایی اربعین شرکت کرده توجه می کنیم ؛ پروفسور الکساندر دوگین می گوید: «این پیاده روی نشانه ای مهم از آمادگی برای یک تحول معنوی جهانی و آخرالزمانی است. من به عنوان یک مسیحی ارتدوکس با رویکرد آخرالزمانی انقلاب اسلامی که خود را حرکتی آماده گر برای ظهور مسیح و مهدی می داند، موافقم و امیدوارم با آن حادثه عظیم که پیروان همه ادیان منتظر آن هستند، فاصله زیادی نداشته باشیم. پیاده روی اربعین به یک حادثه آخرالزمانی شباهت بیشتری دارد تا یک حادثه عادی و معمولی ۰ ما و همه کسانی که در جستجوی عدالت و معنویت در دنیای ظلمت و ستم زده مدرن هستیم باید با همدیگر متحد شویم و این پیاده روی جلوه ای از این اتحاد است.» http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi https://ble.ir/drmousanajafi. https://rubika.ir/drmousanajafi

🔰شاردن جواهر فروش ماجراجوی فرانسوی و نویسنده سفرنامه مشهور شاردن در تاریخ فکری و فرهنگی اروپا از جایگاه ویژه ای،برخوردار است ؛ او که با نوشتن سفرنامه چند جلدی شهرت به سزایی نزد متفکران بزرگ غربی امثال متسکیو پیدا نمود ، در مورد پیشرفت دوره صفوی به نکته مهمی اشاره می نماید و معتقد است که ؛ 🔴ایران نه از هر لحاظ اما در اغلب موارد پیشرفته تر از اروپا است ۰ همچنانکه در جای دیگر از سفرنامه اش اصفهان پایتخت صفویه را بزرگتر و باشکوه تر از لندن پایتخت انگلیس توصیف می کند ۰ http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi

🔴برنامه ضیافت رضوی ۲ - شبکه ۴ سیما - ✅دکتر نجفی : شرایط سیاسی و فرهنگی حضرت امام رضا علیه السلام و ضرورت بحث "تمدن رضوی " به دنبال دو موضوع "نهضت حسینی" و" نظام علوی" http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi