✨﷽✨ ‍ یکی از رذائل اخلاقی که امام در دعای بیستم صحیفه سجادیه به آن اشاره می کنند و از خداوند متعال خواهانند که مبتلا به این رذیله اخلاقی نشوند #کبر است. ┄┄┅┅✿🍃❀📚❀🍃✿┅┅┄ " وَلاَ تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ وَ عَبِّدْنِي لَك"َ وقتی که انسان به خودش دقت می کند و توجه می کند می بیند که در او یک کمالی هست که احیانا این کمال و این شاخصه در دیگران وجود ندارد. 🔸به همین دلیل ، دیگران در چشمش کوچک می شوند و خودش به سبب همان کمالی که دارد در نزد خودش بزرگ جلوه می کند. همین قضیه سبب می شود که انسان در برخورد با دیگران به آن ها فخر بفروشد، ◀️ خودپسندی منجر شود به فخر فروشی انسان در برابر دیگران. ♻️امام درمان کبر را و اینکه انسان از رذیله و از بند خودبزرگ بینی بتواند خارج شود "عبودیت" می داند و می فرمایند: وَلاَ تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ اما درمان این کبر چیست؟ وَعَبِّدْنِي لَكَ اینکه انسان بنده خدا شود و بداند که کبریایی و بزرگی از آن خداست. ◀️ اگر احیاناً صاحب علمی هست و اگر عملی انجام می دهد یا نسبی دارد، نسبت فامیلی خاصی دارد، زیبایی خاصی دارد، قدرتی دارد، مالی دارد به هر حال به هر دلیل هر کمالی که برای خودش تصور کرده که تمامی این کمالات به تعبیر اهل معرفت کمال وهمی و خیالی است، این ها را بداند که خدا به او داده و خدایی که مالک است و تمام عالم در تحت تصرف اوست و هر وقت که بخواهد خدا از او می گیرد. ◀️ داستان که در قرآن کریم داریم مثل داستانی که درباره قارون است یا در باب سامری است یا در باب بلعم باعورا است که این ها "اوتوا العلم" بودند و به آن ها علمی داده شده بود اما چون آن علم را به خودشان نسبت دادند و آن را از خدای متعال ندانستند، نهایتا همان کمالات سبب شد که از راه بندگی خدا خارج شوند. 🔸به تعبیر اهل معرفت آن کمالی که به انسان داده شود و انسان آن را از خدای متعال نداند به ضررش تمام می شود. 🔘 یا به تعبیر دیگر قبل از اینکه انسان به فقر خودش، به نیازمندی خودش به خداوند متعال پی ببرد هر کمالی که به او داده شود به ضرر اوست. ◀️ لذا وقتی که عمران بصری خدمت آقا امام صادق علیه السلام رسید و از او طلب هدایت کرد امام به او فرمود که اولا در خودت "حقیقت عبودیت و بندگی" را پیدا کن ببین که ربی یا مربوبی، مالکی یا مملوک، آن چیزی که داری از خود توست یا کس دیگری به تو عطا کرده؟ 🎙 دکتر محمد رضا فریدونی ⬅️ شرح صحیفه سجادیه ✅@dua_sadeqin