✅ تمرین‌های درس هیجدهم کتاب هیسود:👇 1. (אֲנִי) שַׂמְתִּי בּוּל עַל הַמַּעֲטָפָה וְהָלַכְתִּי לַדֹּאַר (אֶל הַדֹּאַר) (אל הדואר). 2. (אֲנַחְנוּ) שָׁלַחְנוּ מִכְתָּב אֶחָד לֶחָבֵר (אֶל הֶחָבֵר) שֶׁלָּנוּ בְּפֶלֶסְטִין וְאֶחָד לְחָבֵר (אֶל חָבֵר) בְּאַנְגְלִיָה. 🔺לֶחָבֵר => לְ + הֶחָבֵר 🔺در نیمه اول جمله، دوست به‌خاطر صفت ملکی، معرفه شده. اما در نیمه دوم جمله، دوست نکره است. به همین خاطر در نیمه اول از لفظ לֶחָבֵר که ترکیب حرف اضافی לְ و חָבֵר در حالت معرفه (הֶחָבֵר) استفاده شده، و לְ طبق قاعده، صدای حرف تعریف را به خود گرفته، اما در نیمه دوم جمله حرف اضافی לְ با חָבֵר در حالت نکره آمده است. 3. הִיא לֹא לָבְשָׁה מְעִיל כִּי הָיָּה חַם בַּחוּץ. 4. מַה הִיא כָּתְּבָה בַּמִּחְתָּב שֶׁלָּהּ? 🔺به نقطه حرف ה در שֶׁלָּהּ توجه کنید. این نقطه «مپیک» نامیده می‌شود و اگر در حرف ה بیاید به معنای آن است که این حرف ضمیر است. 🔅البته پنج فعل هم داریم که مپیک در حرف ה حروف اصلی‌شان می‌آید. 5. הָאָח וְהָאָחוֹת שֶׁלִּי נָסְעוּ לְעִיר (אֶל עִיר) רְחוֹקָה. 6. כַּאֲשֶׁר חַם בַּחוּץ, אֲנִי לֹא חוֹבֶשֶׁת כֹּבַע (כובע). 7. הַבֵּן נָתַּן נְשִׁיקָה לָאֵם שֶׁלּוֹ. 8. הַחַיִּים קְצָרִים. 🔺در این جمله קְצָרִים گزاره است، نه صفت. به همین خاطر، در شناس (معرفه یا نکره بودن) با הַחַיִּים مطابقت ندارد، اما در جنس و شمار مطابقت دارد. 9. הַנָּבִיא בָּא מֵרָחוֹק (מִן רָחוֹק). 10. (אֲנִי) יָשַׁבְתִּי עַל הַכִּסֵּא (הכיסא) שֶׁעָמַד (אֲשֶׁר עָמַד) תַּחַת עֵץ. 11. אֲנַחְנוּ שָׁמַעְנוּ שֶׁאַתָּה (אֲשֶׁר אַתָּה) קָנִיתָּ בֵּיִת עַל יַד (לְיַד) הַיָּם. یا 11. שָׁמַעְנוּ שֶׁקָּנִיתָּ (אֲשֶׁר קָנִיתָּ) בֵּיִת עַל יַד (לְיַד) הַיָּם. 🔺هم می‌توانیم ضمیر بیاوریم، هم نیاوریم. در هر دو حالت صحیح است. 🔺اگر بجای אֲשֶׁר از مخفف آن، یعنی שֶׁ استفاده کردیم، حرف اول کلمه‌ای که به آن متصل می‌شود، داگش می‌گیرد، مثل שֶׁקָּנִיתָּ، مگر اینکه آن حرف، حلقی باشد، مثل שֶׁאַתָּה. 12. מַדוּעַ (לָמָּה) (אַתְּ) לֹא עָנִיתְּ הַמִּחְתָּב שֶׁלִּי? 13. הָיתָּה לָהֶם אַהֲבָה גְּדוֹלָה לִסְפָרִים. 🔺לִסְפָרִים => לְ+ סְפָרִים 🔅دو شوا ابتدای کلمه ممنوع است. پس شوای حرف اضافه לְ تبدیل به خیریک شده. 14. אֶתְמוֹל בָּאוּ הַקְּרוֹבִים לַבַּיִת (אֶל הַבַּיִת) שֶׁלָּנוּ. 15. אֶת מִי (אַתֶּן) שְׁלַחְתֶּן לַחַנוּת (אֶל הַחַנוּת)? 🔺چون سؤال از مفعول است، از אֶת מִי استفاده شده است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس نوزدهم (שיעור יט) אֲפִילוּ: حتی (היה) לִהיוֹת: بودن (ילך, הלך) לָלֶכֶת: رفتن זוֹ= זֹאת: این (مؤنث) חוֹר (חוֹרִים): سوراخ טִפָּה (טיפה) (טִפּוֹת): قطره יָכוֹל, יְכוֹלָה: توانا بودن، قادر بودن (ירד) לָרֶדֶת: پایین رفتن (כתב) לִכתֹב (לכתוב): نوشتن (למד) לִלמֹד (ללמוד): یاد گرفتن מְאֻחָר (מאוחר): دیر (قید) מְאֻחָר (מאוחר), מְאֻחֶרֶת (מאוחרת): دیر (صفت) מִלָּה (מילה) (מִלִּים): کلمه (עבד) לַעֲבֹד (לעבוד): کار کردن עָצוּב, עֲצוּבָה: غمگین (עשה) לַעֲשׂוֹת: ساختن، انجام دادن צֹאן (اسم، مؤنث، جمع): گله، گوسفند קָשֶׁה, קָשָׁה: سخت (קרא) לִקְרֹא (לקרוא): خواندن، صدا کردن (ידע) לָדַעַת: دانستن، شناختن רוֹעֶה (רוֹעִים): چوپان (רעה) לִרְעוֹת: متحد کردن، هدایت کردن (שׁמר) לִשְׁמֹר (לשמור): مراقبت کردن (שׁתה) לִשְׁתוֹת: نوشیدن תּוֹרָה: تورات 🔅عبارات: זֶה אַחֲרֵי זֶה: یکی پس از دیگری (مذکر) זוֹ אַחֲרֵי זוֹ: یکی پس از دیگری (مؤنث) הָיָה לְ...: شدن עוֹד לֹא: نه بیشتر https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_نوزدهم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_نوزدهم #مصدر #יָכוֹל_و_צָרִיךְ #صرف_فعل‌های_درس_نوزدهم #متن_ماله_درس_نوزدهم #بررسی_متن_درس_نوزدهم #پاسخ_تمرین‌های_درس_نوزدهم

✅ کلمات جدید درس نوزدهم (שיעור יט) אֲפִילוּ: حتی (היה) לִהיוֹת: بودن (ילך, הלך) לָלֶכֶת: رفتن זוֹ= זֹאת: این (مؤنث) 🔅זוֹ مخفف זֹאת است و قابل جابجایی با هم هستند. חוֹר (חוֹרִים): سوراخ טִפָּה (טיפה) (טִפּוֹת): قطره יָכוֹל, יְכוֹלָה: توانا بودن، قادر بودن (ירד) לָרֶדֶת: پایین رفتن (כתב) לִכתֹב (לכתוב): نوشتن (למד) לִלמֹד (ללמוד): یاد گرفتن מְאֻחָר (מאוחר): دیر (قید) מְאֻחָר (מאוחר), מְאֻחֶרֶת (מאוחרת): دیر (صفت) מִלָּה (מילה) (מִלִּים): کلمه (עבד) לַעֲבֹד (לעבוד): کار کردن עָצוּב, עֲצוּבָה: غمگین (עשה) לַעֲשׂוֹת: ساختن، انجام دادن צֹאן (اسم، مؤنث، جمع): گله، گوسفند קָשֶׁה, קָשָׁה: سخت (קרא) לִקְרֹא (לקרוא): خواندن، صدا کردن (ידע) לָדַעַת: دانستن، شناختن רוֹעֶה (רוֹעִים): چوپان (רעה) לִרְעוֹת: متحد کردن، هدایت کردن (שׁמר) לִשְׁמֹר (לשמור): مراقبت کردن (שׁתה) לִשְׁתוֹת: نوشیدن תּוֹרָה: تورات 🔅عبارات: זֶה אַחֲרֵי זֶה: یکی پس از دیگری (مذکر) זוֹ אַחֲרֵי זוֹ: یکی پس از دیگری (مؤنث) הָיָה לְ...: شدن עוֹד לֹא: نه بیشتر ✳️ کلمات داخل پرانتز که بدون نکودا هستند، حالت ماله کلماتند. کلمات منوکاد داخل پرانتز هم حالت جمع آن کلمه هستند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس نوزدهم (۱):👇 مصدر: با افزودن ל... به حروف اصلی، می‌توان مصدر ساخت. ✳️ الف) مصدر فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים): حرف اول ریشه، شوا می‌گیرد، حرف دوم خلام و حرف سوم ساکن می‌ماند. صدای ל نیز خیریک است. => לִגְמֹר (تمام کردن، پایان دادن) 🔅اگر حرف آخر ریشه، یکی از حروف ח یا ע باشد، پتخ می‌گیرد.=> לִשְׁלֹחַ (فرستادن) לִשְׁמֹעַ (شنیدن) 🔅اگر حرف اول، یکی از حروف حلقی ה، ח یا ע باشد، این حروف ختف پتخ می‌گیرند و صدای لامد مصدری پتخ می‌شود. => לַהֲרֹג (کشتن) לַחֲלֹם (خواب دیدن) לַעֲבֹר (عبور کردن) 🔅در حالت ماله، صدای خلام خاسر حروف دوم ریشه تبدیل به خلام ماله می‌شود. לִגְמֹר => לִגְמוֹר לִשְׁלֹחַ => לִשְׁלוֹחַ לִשְׁמֹעַ => לִשְׁמוֹעַ לַהֲרֹג => לַהֲרוֹג לַחֲלֹם => לַחֲלוֹם לַעֲבֹר => לַעֲבוֹר ✳️ ب) مصدر فعل‌های פ"א: مصدر این دسته، یعنی فعل‌هایی که حرف اول ریشه‌شان א است، א خطف سه‌گل می‌گیرد و لامد مصدری، سه‌گل. => לֶאֱכֹל 🔅مصدر فعل אמר استثناست و در درس ۴۳ می‌آید. ✳️ ج) مصدر فعل‌های ל"ה: ریشه فعل‌هایی که لامد هَپُعل‌شان، یعنی حرف سوم ریشه‌شان ה است، در مصدر، ה تبدیل به וֹת می‌شود. صدای لامد مصدری هم خیریک است. לִ××וֹת=> לִקְנוֹת (خریدن)، לִרְאוֹת (دیدن) 🔅اگر حرف اول حلقی بود، لامد مصدری پتخ می‌گیرد و حرف حلقی خطف پتخ. => לַעֲשׂוֹת (ساختن) ⛔️ دو فعل הָיָה (بودن) و חָיָה (زندگی کردن) استثنا هستند و مصدرشان می‌شود: לִהְיוֹת و לִחְיוֹת. ✳️ د) مصدر فعل‌های ע"ו و ע"י: در فعل‌هایی که حرف دوم ریشه، یعنی عین هپعل‌شان واو یا یود است، لامد مصدری صدای کاماتص می‌گیرد و حروف ریشه، بدون افزودن صدایی در ادامه می‌آیند.=> לָקוּם، לָשִׂים ✳️ هـ) مصدر فعل‌های פ"י: در ادامه چند نمونه از فعل‌هایی که حرف اول ریشه‌شان یود است، می‌آید: לָשֶׁבֶת (ישׁב) (نشستن) לָרֶדֶת (ירד) (پایین رفتن) לָדַעַת (ידע) (دانستن، شناختن) לָצֵאת (יצא) (خارج شدن) לָלֶכֶת (הלך, ילך)* (رفتن) * توجه: در زبان عبری، برای فعل «رفتن» دو ریشه (הלך, ילך) وجود دارد. در طول زمان، ریشه הלך برای زمان حال و گذشته پذیرفته شد، درحالیکه ریشه ילך برای مصدر، آینده و امر انتخاب شد. 🔅توجه داشته باشید که در این افعال، یود (حرف اول ریشه) حذف می‌شود و به جای آن در پایان مصدر ת می‌آید. لامد مصدری هم صدای کاماتص می‌گیرد. 🔅همچنین توجه کنید که حرف دوم و سوم نیز طبق قاعده، سه‌گل می‌گیرند، مگر اینکه حرف دوم א (לָצֵאת) یا ע (לָדַעַת) باشند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس نوزدهم (۲):👇 و) יָכוֹל (توانا بودن، قادر بودن، اجازه داشتن) و צָרִיך (مجبور بودن): زمانی که بعد از این دو فعل، فعل دیگری استفاده می‌شود، فعل دوم باید به صورت مصدر بیاید. من باید بروم.=> אֲנִי צָרִיך לָלֶכֶת. من می‌توانم بروم.=> אֲנִי יָכוֹל לָלֶכֶת. من اجازه دارم بروم؟=> הַאִם אֲנִי יָכוֹל לָלֶכֶת؟ ✳️ البته توجه داشته باشید که در کلمه צָרִיךְ اجبار مستتر است، درحالیکه در יָכוֹל اجباری در کار نیست، بلکه بحث از توانایی است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר יט (19)👇 فعل‌های درس نوزدهم: 🔴 فعل‌هایی که سالم صرف می‌شوند: 1⃣ ש - מ - ר 🔅مصدر: לִשְׁמֹר (לשמור) مراقبت کردن، نگهداری کردن 🔅زمان حال: שׁוֹמֵר שׁוֹמְרִים שׁוֹמֶרֶת שׁוֹמְרוֹת 🔅زمان گذشته: שָׁמַרְתִּי שָׁמַרְנוּ שָׁמַרְתָּ שְׁמַרְתֶּם שָׁמַרְתְּ שְׁמַרְתֶּן שָׁמַר שָׁמְרוּ שָׁמְרָה שָׁמְרוּ 2⃣ י - ר - ד 🔅مصدر: לָרֶדֶת پایین رفتن، فرود آمدن، از سرزمین مقدس بازگشتن 🔺همانطور که فعل עָלָה به معنی «بالا رفتن» است و برای رفتن به سرزمین مقدس نیز به کار می‌رود و معنایی مانند «مشرف شدن» دارد. این فعل نیز که معنای «پایین رفتن» دارد، برای بازگشت از سرزمین مقدس به کار می‌رود. 🔅زمان حال: יוֹרֵד יוֹרְדִים יוֹרֶדֶת יוֹרְדוֹת 🔅زمان گذشته: יָרַדְתִּי יָרַדְנוּ יָרַדְתָּ יְרַדְתֶּם יָרַדְתְּ יְרַדְתֶּן יָרַד יָרְדוּ יָרְדָה יָרְדוּ ⚫️ فعل‌هایی که حرف سوم ریشه‌شان ה است: 3⃣ ר - ע - ה 🔅مصدر: לִרְעוֹת متحد کردن، هدایت کردن 🔅زمان حال: רוֹעֶה רוֹעִים רוֹעָה רוֹעוֹת 🔅زمان گذشته: רָעִיתִי רָעִינוּ רָעִיתָ רְעִיתֶם רָעִית רְעִיתֶן רָעָה רָעוּ רָעֲתָה רָעוּ 4⃣ ש - ת - ה 🔅לִשְׁתוֹת: نوشیدن 🔅زمان حال: שׁוֹתֶה שׁוֹתִים שׁוֹתָה שׁוֹתוֹת 🔅زمان گذشته: שָׁתִיתִי שָׁתִינוּ שָׁתִיתָ שְׁתִיתֶם שָׁתִית שְׁתִיתֶן שָׁתָה שָׁתוּ שָׁתְתָה שָׁתוּ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس نوزدهم:👇 עקיבא ורחל (א) עֲקִיבָא היה רועה עני. הוא שמר את הצאן של איש עשיר בשם כַּלְבָּא שָבוּעַ. עקיבא עבד קשה מאוד. הוא היה צריך לקום מוקדם בבוקר ולעבוד עד מאוחר בערב. עקיבא למד מכל דבר שראה ומכל דבר ששמע, ולא שכח דבר. אבל הוא לא ידע לקרוא או לכתוב אפילו מילה אחת. עקיבא היה עצוב, כי לא רצה להיות כל החיים רק רועה של צאן. היתה לו בקשה אחת בלב: ללכת לבית הספר ללמוד תורה. שנים עברו. עקיבא כבר היה לאיש, אבל הוא עוד לא ידע לקרוא ולכתוב. יום אחד ירד עקיבא עם הצאן אל הנהר לשתות מיים. בשביל אחד קרוב לנהר היו אבנים גדולות. הוא ראה חור גדול באבן אחת. עקיבא רצה לדעת מי עשה את החור הזה באבן הקשה. והנה הוא רואה טיפות של מיים נופלות על האבן. עקיבא חשב: "איך יכולות טיפות של מיים לעשות חור באבן קשה?" עקיבא ישב וחשב על הדבר הזה. אחרי זמן קצר הוא מצא את התשובה: "אפילו טיפות של מיים יכולות לעשות חור באבן קשה, אם הן נופלות טיפה אחרי טיפה, זו אחרי זו, יום אחרי יום!" https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس نوزدهم:👇 🔅در این متن به فعل‌های دوم که به صورت مصدر آمده‌اند، دقت کنید‌. 📝 عنوان: עֲקִיבָא וְרָחֵל (א) عقیوا و راحل (۱) 🔅ربی عقیوا (רַבִּי עֲקִיבָא בֶּן יוֹסֵף‎) یکی از بزرگان یهود در قرن اول و دوم میلادی است. او را پدر یهودیت خاخامی می‌دانند که به دست رومیان کشته شد. 📝 بند اول: עֲקִיבָא הָיָה רוֹעֶה עָנִי. عقیوا بود چوپانی فقیر. הוּא שָׁמַר אֶת הַצֹּאן שֶׁל אִישׁ עָשִׁיר בְּשֵׁם כַּלְבָּא שָׂבוּעַ. او مراقبت می‌کرد از گله مردی ثروتمند به نام کلبا ساووعَ. עֲקִיבָא עָבַד קָשֶׁה מְאֹד. عقیوا کار می‌کرد بسیار سخت. הוּא הָיָה צָרִיךְ לָקוּם מֻקְדָּם בַּבֹּקֶר او بود ناچار که برخیزد زود در صبحگاه וְלַעֲבֹד עַד מְאֻחָר בָּעֶרֶב. و کار کند تا دیروقت در شب. 📝 بند دوم: עֲקִיבָא לָמַד מִכָּל דָּבָר שֶׁרָאָה عقیوا یاد می‌گرفت از هر چیزی که می‌دید 🔺מִכָּל => מִן + כָּל 🔺שֶׁרָאָה => אֲשֶׁר + רָאָה וּמִכָּל דָּבָר שֶׁשָּׁמַע, و از هر چیزی که می‌شنید، 🔺וּמִכָּל => וְ + מִן + כָּל 🔅واو عطف به مم رسیده، شوایش تبدیل به شروک شده. 🔺שֶׁשָּׁמַע => אֲשֶׁר + שָׁמַע 🔅در اینجا حرف اول שָׁמַע بخاطر مخفف بودن אֲשֶׁר، داگش گرفته. اما در جمله قبلی چون حرف اول רָאָה در دسته حلقی‌هاست، داگش نگرفته. וְלֹא שָׁכַח דָּבָר. و فراموش نمی‌کرد چیزی را. אֲבָל הוּא לֹא יָדַע לִקְרֹא אוֹ לִכְתֹּב اما او نمی‌دانست خواندن یا نوشتن אֲפִילוּ מִלָּה אַחַת. حتی یک کلمه. עֲקִיבָא הָיָה עָצְוּב, عقیوا بود غمگین כִּי לֹא רָצָה לִהְיוֹת כָּל הַחַיִּים زیرا نمی‌خواست باشد تمام زندگی רַק רוֹעֶה שֶׁל צֹאן. فقط چوپان گله. הָיְתָה לוֹ בַּקָּשָׁה אַחַת בַּלֵּב: بود برای او خواسته‌ای در دل: (او یک خواسته در دل داشت) לָלֶכֶת לְבֵית הַסֵּפֶר לִלְמֹד תּוֹרָה. رفتن به مدرسه تا یاد بگیرد تورات. 📝 بند سوم: שָׁנִים עָבְרוּ. سال‌ها گذشت. עֲקִיבָא כְּבָר הָיָה לְאִישׁ, عقیوا دیگر شد مردی. 🔺הָיָה לְ...: همانطور که در کلمات جدید آمد، این عبارت، اصطلاحی است به معنای «شدن». نکته مهم صدای ל هست که همیشه شواست. אֲבָל הוּא עוֹד לֹא יָדַע לִקְרֹא וְלִכְתֹּב. اما او هنوز نمی‌دانست خواندن و نوشتن. 📝 بند چهارم: יוֹם אֶחָד יָרַד עֲקִיבָא עִם הַצֹּאן روزی پایین رفت عقیوا همراه گله אֶל הַנָּהָר לִשְׁתּוֹת מַיִם. به رودخانه برای نوشیدن آب. בִּשְׁבִיל אֶחָד קָרוֹב לַנָּהָר در راهی نزدیک رودخانه 🔺בִּשְׁבִיל => בְּ + שְׁבִיל 🔅دو شوا در ابتدای کلمه آمده بود که طبق قاعده، شوای حرف اضافه בְּ تبدیل به خیریک می‌شود. הָיוּ אֲבָנִים גְּדוֹלוֹת. بودند سنگ‌هایی بزرگ. הוּא רָאָה חוֹר גָּדוֹל בְּאֶבֶן אַחַת. او دید سوراخی بزرگ در سنگی. 📝 بند پنجم: עֲקִיבָא רָצָה לָדַעַת عقیوا می‌خواست بداند מִי עָשָׂה אֶת הַחוֹר הַזֶּה בָּאֶבֶן הַקָּשָׁה. چه کسی ایجاد کرده این سوراخ را در این سنگ سخت. וְהִנֵּה הוּא רוֹאֶה و اینجا بود که دید טִפּוֹת שֶׁל מַיִם נוֹפְלוֹת עַל הָאֶבֶן. قطرات آب می‌افتند روی آن سنگ. עֲקִיבָא חָשַׁב: عقیوا اندیشید: "אֵיךְ יְכוֹלוֹת טִפּוֹת שֶׁל מַיִם «چگونه می‌توانند قطرات آب לַעֲשׂוֹת חוֹר בְּאֶבֶן קָשָׁה?" ایجاد کنند سوراخی در سنگی سخت؟» 📝 بند ششم: עֲקִיבָא יָשַׁב וְחָשַׁב עַל הַדָּבָר הַזֶּה. عقیوا نشست و اندیشید به این موضوع. אַחֲרֵי זְמַן קָצָר پس از زمانی کوتاه הוּא מָצָא אֶת הַתְּשׁוּבָה: او یافت جواب را: "אֲפִילוּ טִפּוֹת שֶׁל מַיִם «حتی قطرات آب יְכוֹלוֹת לַעֲשׂוֹת חוֹר בְּאֶבֶן קָשֶׁה, می‌توانند بسازند سوراخی در سنگی سخت، אִם הֵן נוֹפְלוֹת טִפָּה אַחֲרֵי טִפָּה, اگر آنها بیفتند قطره‌ای پس از قطره‌ای، זוֹ אַחֲרֵי זוֹ, یکی بعد از یکی، יוֹם אַחֲרֵי יוֹם!" روزی بعد از روزی!» https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرین‌های درس نوزدهم کتاب هیسود:👇 1. (אֲנַחְנוּ) הָיִינוּ רְעֵבִים וְרַצְנוּ לַבַּיִת (אֶל הַבַּיִת) (הַבַּיִתָה) לֶאֱכֹל. یا (אֲנַחְנוּ) רָעַבְנוּ וְרֲצְנוּ לַבַּיִת לֶאֱכֹל. 🔅فعل حالت در زمان گذشته، می‌تواند خودش صرف شود، اما معمولا به صورت صفت و همراه فعل «بودن» می‌آید. רָעַבְנוּ = הָיִינוּ רְעֵבִים 🔅הַבַּיִתָה: مقصد معرفه است که می‌تواند با گرفتن کاماتص و ה مشخص شود و دیگر نیازی به לְ یا אֶל نیست. 2. אֲנִי לֹא יוֹדַעַת מַה לַעֲשׂוֹת עִם הַבֵּן שֶׁלִּי. 3. הַתַּלְמִיד הָרַע לֹא רוֹצֶה לִלְמֹד (ללמוד). 4. קָשֶׁה לַעֲבֹד (לעבוד) בְּיוֹם חַם. 5. (אֲנִי) רָצִיתִי לִשְׁלֹחַ (לשלוח) לוֹ מִכְתָב, אֲבָל לֹא הָיִתָה לִי אֲפִילוּ מַעֲטָפָה אַחַת בַּבַּיִת. 6. הִיא לֹא יְכוֹלָה לִקְרֹא (לקרוא) אֲפִילוּ מִלָּה (מילה) אַחַת בְּאַנְגִלִית. 7. הַאִם אַתָּה יָכוֹל לַעֲזֹר (לעזור) לִי לִקְרֹא (לקרוא) אֶת הַמִּכְתָב הַזֶּה (מִכְתָב זֶה). 8. מַדוּע (לָמָה) אַתְּ כָּל כָּךְ עֲצְוּבָה? 9. אֲנִי רוֹצָה לָדַעַת מַה קָּרָה לְךָ אֶתְמוֹל. 10. בַּיָּמִים הָאֶלֶה כָּל יֶלֶד צָרִיךְ לָלֶכֶת לְבֵית הַסֵּפֶר (אֶל בֵּית הַסֵּפֶר). 🔅به کلمه בֵּית הַסֵּפֶר (مدرسه) دقت داشته باشید. اگر حرف اضافه‌ای به ابتدای آن وارد شود، داگش بت (בֵּית) می‌افتد، حتی اگر مدرسه، معرفه باشد. چون حرف تعریف سر הַסֵּפֶר آمده، نه בֵּית. 11. אֲנַחְנוּ עוֹד לֹא אָכַלְנוּ. 12. הָרוֹעֶה לָקַח אֶת הַצֹּאן לַנָּהָר (אֶל הַנָּהָר) לִשׁתּוֹת מַיִם (מיים). 13. הָיָה לוֹ חוֹר בַּמְּעִיל שֶׁלּוֹ. 14. הִיא לֹא שָׁתְּתָה אֲפִילוּ טִפָּה (טיפה) אַחַת שֶׁל יַיִן. 15. הַתַּלְמִידִים בָּאוּ לַכִּתָּה (אֶל הַכִּתָּה) זֶה אַחֲרֵי זֶה. 16. הוּא שָׁמַר אֶת כָּל הַכֶּסֶף שֶׁלּוֹ בְּתִיק. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

📣📣📣📣📣📣 فراخوان پیشنهاد جمله عید نیمه شعبان 🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸 با عرض سلام خدمت مخاطبین محترم کانال و تبریک و تهنیت به مناسبت اعیاد شعبانیه 🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺 از بزرگواران دعوت می‌شود پیشنهادهایشان را برای جمله نیمه شعبان (ترجمه به چهار زبان) در خصوصی ارائه دهند. https://eitaa.com/omm_e_roohollah 🔅از بین جمله‌های پیشنهادی یک یا دو جمله انتخاب و ترجمه خواهد شد إن شاءالله. 🔅پس لطفا توجه داشته باشید که ارائه پیشنهاد به معنای پذیرش حتمی آن نیست. ✳️ جملات می‌تواند از کتب مقدس، کلام ائمه معصومین و یا بزرگان و شاعران باشد؛ با نشانی دقیق. ✳️ مفهوم ظهور (به طور خاص امام مهدی عج) حتما در جمله باشد. در کنار آن، از مفاهیمی چون نجات عالم، آزادی قدس و موضوعاتی از این دست نیز استقبال می‌شود. ⏱مهلت ارسال جمله: نهایتا تا پایان روز سوم فروردین ماه ۱۴۰۰ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_بیستم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_بیستم #صرف_אֶת_با_ضمائر_متصل #متمم #ضمیر_مفعولی #ضمیر_انعکاسی #عبارت_הָיָה_לְ... #تفاوت_פַּעַם_و_זְמַן #فعل_אמר_با_مصدر_לוֹמַר #صرف_אֵין #صرف_فعل‌های_درس_بیستم #متن_ماله_درس_بیستم #بررسی_متن_درس_بیستم #پاسخ_تمرین‌های_درس_بیستم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim