#بازخورد_پیام ۱_ تایید صلاحیت محبوبین مردم در هر شرایطی و با هر اوصافی، خلاف قانون اساسی و فقه اسلامی است. ما می توانیم با کوتاه آمدن از مواضع اولیه و اصیل انقلاب که در حکم خشکاندن ریشه های درخت حاکمیت اسلامی اند به این امر گردن نهیم. ۲_ نتیجه امر فوق که به بهانه اقناع و ارضای اقشار مختلف عمومی صورت می گیرد چیزی جز یک حاکمیت درون تهیِ فاقد معنا نخواهد بود که با هر باد ناپایداری امکان سقوط آن فراهم است. ۳_ و اما در متن از «بازیابی اعتماد عمومی» گفته بودید. آیا این بازیابی را به معنای راهیابی به قدرت الیگارشی ها تفسیر کرده اید؟ آنچه مرحوم امام (ره) را محبوب قلوب پا برهنگان کرد عمل به تکلیف الهی بدون توجه به اَخم و تَخمِ دیگران بود. اگر بنای اعتماد سازی را در کوتاه آمدن از اصول اساسی انقلاب معنا کنیم آیا دیگر حیثیتی از ماهیت انقلاب باقی می ماند که قابلیت ارائه و دفاع داشته باشد؟ ۴_ در متن از کلمه «افراد محبوب» استفاده کرده بودید؟ سوال اینجاست که محبوب ها چگونه محبوب می شوند؟ اصلا فرآیند محبوب سازی از یک فرد چگونه است؟ آیا تخصص و تعهد، عناصر برجستگی اشخاص هستند یا عوامل پشت پرده از یک فرد، بت سازی می کنند؟ یکی از مشکلات از ابتدای انقلاب اسلامی تا به کنون، عدم چهره سازی از افراد جوانِ مومنِ متعهدِ متخصص در زمینه‌ های کلان مدیریتی و اجرایی در بطن رسانه های صوتی و تصویری صدا و سیما است. همین امر باعث دور ماندن این جنس از افراد از دایره حکم رانی و انظار عمومی می شود که با استفاده از ظرفیت های رسانه های انقلابی می توان چنین چهره های ناآشنایی را به جامعه معرفی و پیشنهاد کرد تا جایگزینی برای برخی از افراد به ظاهر محبوب اما قدرت طلب شوند.