eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
468 دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
1.8هزار ویدیو
321 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
📜کاتی/کوتی ✍در محاوره مردم بابل و بندپی بدان ولی در مناطق از قائمشهر تا ساری بدان می گفتند. 📌این وسیله از تنه درختان که غالبا ازدرخت یا یا ساخته میشد و یک فردی که مهارت چوب تراشی با تبر را داشت که لفظ را برایش بکار میبردند آن را به صورت پلّه کانی درست میکرد که برای رفتن به بام منزل از آن استفاده می شد و به صورت ثابت در گوشه ای از اطاق آنرا نصب می کردند که عمدتا جایش در یا بود . 👇 🧕کدبانوی خانه از این وسیله برای رفتن به پشت بام جهت بردن و برداشتن وسایل روزمره از جمله [به زبان محلی]: آرد، دَنکو، اَغوز، دِشو، عسل, دونه، بینج و ... استفاده می کرد. 📌و مرد خانه کمتر با آن سروکار داشت جز برای حمل بارهای سنگین به پشت بام. 🔻دَس به تور= فردی که در زمینه تراشیدن ابزار چوبی و کار با تبر از مهارتی خاص برخوردار بود در عرف محلی به او (دس به تور) می گویند. ♦️ مصالح و اسکلت خانه های قدیمی در مازندران بسته به موقعیت محل متغیر از چوب و سنگ و گل، تخته، کاه، گاله بود ولی شکل ساختاری آن عموما (دراز کنار هم) بود که اطاق های مُجزا از هم داشت با کاربردی متفاوت و نامی مشخص اعم از: اطاق پذیرایی از مهمان که به آن ، اطاق استفاده همیشگی اهل خانه از آن که بدان و اطاقکی برای نگهداری و انبار وسایل مورد نیاز روزمره با عنوان و در انتها یا حتی سازه ای مجزا برای پخت و پز که به آن گفته می شد. ✍محمدعابدی [البته برخی از بانوان در استفاده از کوتی دچارمعلولیت شدند] 💥 @edmolavand
📜چیستان های شیرین مازنی اون چی چیه؟ اون چچیه؟ 🤔🤔 ۱- صندوقچه ی بیابونی، نا قفل دانه، نا کِلی = ۲- فیلِ سینه، اسبِ گردن، گوی شاخ = ۳- کچیکِ آسمون، ورف وارنه = ۴- پچوکِ لَوه، پِر از چِفا = ۵- ونه گوشت بیرون دَره، ونه پوس دله دره = ( سنگدون ) ۶- همه چی ره خِرنّه، بعد شه میرنِه = ۷- یک وِجه قد، د ِوِجِه ریش = ۸- اتا رَمه گو، همه زَنا = ۹- اتا وِرزا، هفتا کول دارنّه = ۱۰- تَب کنده، تیب کِنده، بِنه ره تاریک کِنده = ۱۱- اتا پیر مردی هفتاد تا پینه = با نون ۱۲- اتا پیله کا، دِرنگه دو = ۱۳- پچوکِ زنا، گتِ مِکِنا = ونخ ۱۴- غشنیک کلاج بی دم، نا جو خِرنه نا گندم بار ورنّه پیشِ مردم = ۱۵- دِ تا اشکم اتا کمر = ۱۶- دِ تا گوش دانّه، اتا اشکم = ۱۷- را شونه پرچیم کنده = ۱۸- سبزِ قِوا، سِرخِ پیرَن، سیو پولِک = ۱۹_ بی کاتی، شونه بوم = ۲۰_ تَنِّ تو دارنا، دل غرقِ خونه = ۲۱_ تنگِ کِرِس، مشته دِمِس ( گوساله) = ۲۲_ جاهِله ونه سر راس بوئِه، پیر بَیِّه ونه سر سیو = ۲۳- خر کَته، اوسار چرِنه = یا کَئی ۲۴- لَم لَمِ په، سِرخِ دسّه چو = لوس ۲۵- وِنه دِم ره نَیری، کِلوم نشونه = 📚منبع : هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران 📌رونوشت نوشتار 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2368 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥 @edmolavandܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
| نردبان خانه های قدیمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─