#نوحه_حضرت_زینب ( سلام الله علیها ) #حاج_احمد_اثنی_عشران مران يكدم ، ساربان اُشتر، ناقه ی زينب رفته اندر گِل بده ظالم ، مهلتی آخر زآنكه دارم من عقده‌‌ها در دل بده مهلت ، تا بمانم من در كنار اين پيكرِ بي‌سر ... از آن ترسم ، ساربان امشب آيد و بُرّد دست‌اش از پيكر ... ندارد چون ، طاقت ديدن مادرم زهرا ، باب من ، حيدر در اين صحرا اي شترداران ماندنم آسان رفتنم مشكل شترداران ، بي‌كفن باشد اين تن مجروح اندرين صحرا مرا نَبوَد ، معجري ديگر تا كفن سازم جسم اين شه را ندارد چون ، سايه‌اي بر سر غير خاشاك و جز تَفِ گرما ... اله من ، كُن تو آگاهم كَشتيِ عمرم كي رسد ساحل ؟ شتربانان ، ره خطر‌ناک و کودکان مضطر، ناقه‌ها عريان ... همي ترسم ، اي شترداران از شتر افتند کودکان آخر چرا آخر ، اين همه تعجيل ؟ رحم بنمائيد بر دل طفلان ... رهِ شام و دشمن اندر پيش از يتيمانْ من چون شوم غافل ... شتر‌بانان ، مهلتي آخر، بهر ما نبوَد ، قافله‌سالار نباشد چون مَحرمي ديگر بهر ما زنها غير اين بيمار ... ندارد او ، طاقتي ديگر پيکر بيمارش بود تب‌دار همي‌گويد خاشع و غمگين کربلا خواهم تا کنم منزل #کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها