eitaa logo
کانال نوحه وسینه زنی یا زینب(سلام الله علیها)
18.2هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.7هزار ویدیو
430 فایل
#کانال_نوحه_وروضه_یازینب_سلام_الله_علیها http://eitaa.com/joinchat/2288255007C8509f44f1f #هدیه_محضر_امام_زمان_عج_صلوات التماس_دعای_فرج_وعاقبت_بخیری ⛔️کپی مطالب بدون نام کانال ممنوع⛔️
مشاهده در ایتا
دانلود
Haj Meysam MotieeShahadatHazratAbdolAzim1397.mp3
زمان: حجم: 21.07M
▪️چه بود شان تو؛ «أَنْتَ‏ وَلِیُّنَا حَقّاً» (مدح حسنی"ع") 🎙 بانوای : حاج 🏴 حسنی (علیه‌السلام) چنان‌که بر سر شب، لطف نور ماه ‌افتد گدا همیشه گذارش به کوی شاه ‌افتد ستاره سمت حریم کریم آل حسن به این امید که روشن شود، به راه ‌افتد کسی که عرضه دین نزد مقتدا می‌کرد ز خوف اینکه مبادا به اشتباه افتد چه بود شان تو؛ انت ولینا حقا که در نظاره به جاهت ز سر کلاه افتد نصیب زائرت اجر سفر به کرب‌و‌بلاست همین که چشم دلش سمت بارگاه افتد سپید می‌شود از هر گناه، جامه دل اگر نگاه شما سوی این سیاه افتد شاعر:
سید محمدرضا نوشه ورenc_16974015409566065624136.mp3
زمان: حجم: 1.82M
من شبای جمعه هر هفته به نیت کربلا میام پابوس مسلمیه غرق در زائر حرم تو میشه مثل اقیانوس 🎙 #️⃣ #️⃣ #️⃣ من شبای جمعه هر هفته به نیت کربلا میام پابوس مسلمیه غرق در زائر حرم تو میشه مثل اقیانوس واسه لطفت آقا دلم به زیر دِینه همیشه انگار بین صحن تو من بهشتو میبینم به عینه حرم تو غم ها تنها پناه من بود امام هادی فرمود که زائر تو مثل زائر حسینه رویای زندگیم یار همیشگیم صلی الله علیک یا سیدالکریم یا سیدالکریم ... من شبای جمعه هر هفته به نیت کربلا میام پابوس مسلمیه غرق در زائر حرم تو میشه مثل اقیانوس واسه لطفت آقا دلم به زیر دِینه همیشه انگار بین صحن تو من بهشتو میبینم به عینه حرم تو غم ها تنها پناه من بود امام هادی فرمود که زائر تو مثل زائر حسینه رویای زندگیم یار همیشگیم صلی الله علیک یا سیدالکریم یا سیدالکریم ...
. امامزاده‌ی ری مُلک واجب التعظیم سلام قبله‌ی شهرم، سلام عبدالعظیم سلامِ ما به حسینی‌ترین حسینیه سلام بر حرمت اولین حسینیه به کوریِ همه‌ی ابن‌سعدها دیدیم نصیبِ آل حسن شد تمامِ گندمِ ری از آن زمان که رسیدی به کشور زهرا خوشا به مردم ایران  خوشا به مردم ری من از کنار ضریحت به کربلا رفتم که بوی سیب حسین است با تبسم ری هوای مسلمیه داری و به یادم هست صدای گریه کنان در شبِ تلاطم ری نوشته‌اند که از روزگار غم دیدی روایت است شما هم هزار غم دیدی روایت است به نَقلی که ناله‌ها کردی حسین گفتی و رِی را تو کربلا کربلا کردی غریبِ شهر  پُر از غربتِ مدینه شدی روایت است که مسمومِ زهرِ کینه شدی  تو زهر خوردی و آتش به سینه‌ات انداخت به خاکِ رِی نه به خاکِ مدینه‌ات انداخت شبیهِ جدِّ خودت شعله‌ور شدی آقا غریب بودی و خونین‌جگر شدی آقا شبیهِ جدِّ خودت نه که او شبیه نداشت تو داشتی و شبیهت حسن ضریح نداشت ضریح داری و  پیرِ کرم ندارد آه هنوز جد غریبت حرم ندارد آه نوشته‌اند مقاتل که سینه چاک شدی تو زنده بودی و ای وای زیر خاک شدی نصیب روضه‌ی تو روضه‌های دیرین شد تو زنده بودی و دیدی که سینه سنگین شد برای یاری تو هیچکس نمی‌آید مکن دوباره تقلا، نفس نمی‌آید دوباره رو به حسینت سلام کردی وای تو دست و پا نزدی و تمام کردی وای *در برخی از مقاتل آمده حضرت با جور و ظلم ؛ سرانجام زنده به گور و شهید می‌شوند. ✍ .
. سلام‌الله‌علیها ری قبله گشته با حرم سیدالکریم عزت گرفته با قدم سیدالکریم عقده گشای قبر خراب حسن شده صحن و سرای محترم سیدالکریم عیسای شهر ما نفسش مجتبایی است اعجازها نموده دم سیدالکریم از کودکی شفای مرا مادرم گرفت وقت نماز با قسم سیدالکریم در روز حشر هم همگی قد علم کنیم در زیر بیرق و علم سیدالکریم هر کس که پیر گریه شده از غم حسین سیراب گشته با کرم سیدالکریم بیهوده نیست خیل گدا دارد این حرم حال و هوای کرببلا دارد این حرم عبدالعظیم آمد و عبد خدا شدیم با عشق اهل بیت دگر آشنا شدیم دنیا و آخرت همه ی فخر ماست این همسایه ی عزیز دل مجتبی شدیم شکر خدا که صاحب ما با کرامت است شکر خدا که بر سر کویش گدا شدیم یک بار اتفاقی از این صحن رد شدیم یک عمر چون نسیم سحر با صفا شدیم چون ریشه های پرچم سبزش بدست باد در هر طواف زائر کرببلا شدیم دانی زچیست این همه شان و مقام او دانی ز چیست ریزه خور این سرا شدیم فرمود امام شیعه که (( انت ولینا )) عبدالعظیم ما همه از تو رضا شدیم بیهوده نیست خیل گدا دارد این حرم حال و هوای کرببلا دارد این حرم اینجا چونان ملائکه در رفت و آمدیم مهمان خانواده ی آل محمدیم پای ضریح حضرت طاهر مدینه ایم پای ضریح حضرت حمزه به مشهدیم معصوم گفته بر در دیوار این حرم ما عطر سیب از حرم کربلا زدیم عشاق این دیار همه گریه کن شدند ما هم به این امید در این خاک آمدیم مدیون مهربانی زهرا شدیم ما ممنون این همه کرم و لطف بی حدیم جامانده ایم از سفر کربلا ولی در این دیار بر همه عالم سرآمدیم شب های جمعه گریه کنان کنج این حرم انگار صحن کرببلا رو به گنبدیم بیهوده نیست خیل گدا دارد این حرم حال و هوای کرببلا دارد این حرم ای شاه سر بریده عزیز خدا حسین این سرزمین گرفته شمیم تو را حسین با هر سلام در حرم سیدالکریم پر می کشیم تا حرم کربلا حسین این خاک بوی خون گلو را گرفته است این سرزمین برای تو شد خون بها حسین مقتل نوشته روی تنت پا گذاشتند در زیر دست و پا ، زده ای دست و پا حسین مقتل نوشته پیکر تو نرم گشته بود با هر نسیم جسم تو شد جابجا حسین مقتل نوشته حد حرم را چهل زراع رفته تن بدون سرت تا کجا حسین مقتل نوشته ضربه به پهلوی تو زدند حتما" شبیه مادرتان بی هوا حسین مقتل نوشته راس تو را بد بریده اند چون از جلو بریده نشد از قفا حسین مقتل نوشته دست به گیسوی تو زدند یک عده گرگ های بی حیا حسین مقتل نوشته دست تو از مچ بریده شد با خنجری شکسته و با ضربه ها حسین مقتل نوشته زیر گلو نحر گشته بود پهنای نیزه شد به گلوی تو جا حسین هر ضربه را برای رضای خدا زدند شمشیر ، نیزه ، سنگ و حتی عصا حسین ✍ .👇
نوحه حضرت حمزه و حضرت عبدالعظیم علیهما السلام دل امّ الائمه شد حزینه امان از این دو سوگ بی قرینه عزای حمزه و عبدالعظیم است شده ری ، کربلا ، همچون مدینه دو غم رسیده بر دلها بنالد لاله در صحرا شده جاری اشک زهرا اگر چه دو عزا دیده دل خسته مدینه می رود این قلب بشکسته آه ، واویلا واویلا واویلا الا خیر البشر آه و واویلا تو واشک بصر آه و واویلا عموی با وفایت در ره دین شده پاره جگر آه وواویلا تنش را از کینه ی دین به خنجر هند بد آیین نموده مُثله اینچنین امان از آن زمانی که رسد خواهر ببیند پیکر او را چو گل پرپر آه ، واویلا واویلا واویلا صفیه از دلش زد غم زبانه بخواند نوحه های عاشقانه ولی دیگر کسی بر او تسلی نداده با زبان تازیانه بسوزد دل هر روز و شب همه جانها شده بر لب به یاد غربت زینب به گودال و کنار پیکر بی سر چه گویم که به دل دارد غم معجر وای ، حسین وای حسین وای حسین وای موضوع: و سبک: شاعر:
نوحه حضرت حمزه و حضرت عبدالعظیم علیهما السلام دل امّ الائمه شد حزینه امان از این دو سوگ بی قرینه عزای حمزه و عبدالعظیم است شده ری ، کربلا ، همچون مدینه دو غم رسیده بر دلها بنالد لاله در صحرا شده جاری اشک زهرا اگر چه دو عزا دیده دل خسته مدینه می رود این قلب بشکسته آه ، واویلا واویلا واویلا الا خیر البشر آه و واویلا تو واشک بصر آه و واویلا عموی با وفایت در ره دین شده پاره جگر آه وواویلا تنش را از کینه ی دین به خنجر هند بد آیین نموده مُثله اینچنین امان از آن زمانی که رسد خواهر ببیند پیکر او را چو گل پرپر آه ، واویلا واویلا واویلا صفیه از دلش زد غم زبانه بخواند نوحه های عاشقانه ولی دیگر کسی بر او تسلی نداده با زبان تازیانه بسوزد دل هر روز و شب همه جانها شده بر لب به یاد غربت زینب به گودال و کنار پیکر بی سر چه گویم که به دل دارد غم معجر وای ، حسین وای حسین وای حسین وای موضوع: و سبک: شاعر:
. عزای حضرت عبدالعظیم حسنی سلام الله علیه کریم مدینه ، مولا تسلیت جان داده فرزندت در خاک غربت شد ری عزادار بر ابن الکریم صلی الله علیک یا عبدالعظیم با اشک شیعیان شد غسل و کفن شهر ری گرید بر آن دور از وطن شیعه نوحه خوان زین داغ عظیم صلی الله علیک یا عبدالعظیم اجر زیارت سبط مجتبی کمن زار الحسین بکربلا شد آستانش جنت النعیم صلی الله علیک یا عبدالعظیم اجرا 🎤 .👇
. یا سیدَالکریم، سلام ای طلایه دار بر حضرتت درودِ خدا، ای بزرگوار ای خط و مشیِ شیعه ی اِثنی عشر ترا ای مَحرمِ چهار امام، ای ولی مَدار با رشته های حبلِ متین خورده ای گِره والا اِمامزاده ی در دین زمامدار عبدالعظیمی و حسنی و حسینی و زهرائی و محمدی و حیدری تبار اَحسنت بر مرام و قوام و دوامِ تو ای زاده ی امام حسن، روحِ باوقار سجاد و باقرند، عموهای اَطهرت ای بر دلت ز صادقِ آل عبا قرار تو نور چشمِ حضرتِ موسیَ بنِ جعفری یارِ رضا، معینِ جواد، و سفیرِ یار داده امامِ هشتمِ ما، شیعه را سلام در نامه ای که داده به دستِ تو، آن نگار هادیِ دین، ترا ولیِ خود خطاب کرد ای صاحبِ عقایدِ نابِ تمام عیار حتی امامِ عسکری از تو کند سخن آری بتو امامِ زمان، کرده افتخار بعد از قیامِ حضرتِ معصومه، بی گمان طرحِ قیامِ توست، که شیعه شد آشکار بعد از تو نیز، شیعه در ایران بقاء یافت پرچم رسید دستِ علیِ بنِ مَهزیار روح خدا، پیامِ قیامِ ترا گرفت آن شد قیامِ او، که هنوز است ماندگار ایران ز انقلابِ امام است مفتخر سیدعلی است، وارثِ این اوجِ افتخار اقدامِ تو، نشاطِ عجیبی به شیعه داد دین گشته در سراسرِ دنیا پیامدار نشرِ معارف از تو شتابی دگر گرفت شد با تو خطِّ فاطمی، اِحیاء و برقرار با اینکه بود کارِ تو در اِختفا، ولی ترویجِ دین به شیوه ی مخفی است، ابتکار هر چند زیرِ بارِ مصائب، قدَت خمید شخصیتِ جهادیِ تو ماند باوقار از بس، حدیثِ آل علی را صَلا زدی نهج البلاغه شد ز کتابِ تو وامدار تفسیرِ آیه های تَولّا، شد از تو نشر هم، شرحِ آیه های تَبرّا به هر دیار در دوره ای، حدیثِ غدیر از تو جان گرفت شد منتشر پیامِ نبیِ بزرگوار در راهِ دین، هرآنچه ز دستت برآمده کردی تو از وظیفه شناسی، به روزگار تنها نه با زبان، که در انجامِ کارِ خیر خود میشتافتی، به قدمهای اُستوار با دستگیری از ضُعفا، اُنس داشتی با مردمِ ضعیف، نشستی هزار بار دستِ اسیر و دستِ فقیر و یتیم را با روی خوش گرفتی و بودی همیشه یار با اهلِ درد، همدل و همراه و همزبان با اهلِ ظلم، سیره ی تو بود اقتدار سر، هیچگه مقابل کس خَم نکرده ای اِلّا مقابلِ خَمِ اَبروی تک سوار با اینکه چند یوسف زهرا، ثناگویَت بودی غریبِ شهر و غریبِ همه دیار آواره گشتی از همه جا، تا به کربلا آوار شد به جسمِ تو، تخریبِ آن مزار قبل از فدا شدن، شده ای فانیِ حسین مثلِ حبیب، کشته ی دلبر شدی دوبار آوار دیدی و اَثرِ نعلِ اسب، نَه لب تشنه ماندی و نشدی ذبحِ نابِکار جسمَت نماند روی زمین زیرِ آفتاب رَاسَت نرفت بر سرِ نِی سوی هر دیار روزیکه از عراق به مُلکِ ری آمدی گریان شدی بخاطرِ یک جمله، زار زار قاتل که از حکومتِ ری، گندمی شنید تنها به وعده ای سرِ مولای ما برید ✍ .