✨بنــــامـ خـــــ✨ــــداے 💞 #عݪــــے و #فــاطیـــما✨💞
🕋داســـٺان جذاب و واقعی #قیمـــٺ_خدا
نام دیگر رمـــان؛ #ٺمــامـ_زندگــےمن
✝قســـــــمٺ #بیست_ودو
✨قتلگاهی به نام ایران
دیگه هیچ چیز برام مهم نبود … با صراحت تمام بهش گفتم…
– اونها با #حزب_سبزآلمان ارتباط دارن … واقعا می خوای به افرادی رای بدی که #بادشمن_کشورشون هم پیمان شدن؟… کسی که به خاکش #خیانت می کنه … قدمی برای مردمش #برنمیداره … مگه خون ایران توی رگ های تو نیست؟ … من با تمام وجود نگران بودم …😐😨 ایران، خاک من نبود که حس وطن پرستی داشته باشم … اما ایران، و مرزهای ایران برای من حکم #مرزها و #آخرین_دژهای_اسلام رو داشت …
حسی که با مشت محکم متین،😡👊 توی دهن من، جواب گرفت …
دهنم پر از خون شده بود …😭😣
این مشت، #نتیجه_حرف_حق من بود … پاسخ #صبر و #سکوت من در این سه سال …
به تمام رفتارهای زشت و بی توجهی ها …
پاسخ تلخی که با حوادث بعد از انتخابات، من رو به یه نتیجه رسوند …
باید هر چه سریع تر از ایران می رفتم … وقتی آلمان ها به لهستان مسلط شدن، نزدیک به دو سوم از جمعیت لهستان رو قتل عام کردند …
یکی از بزرگ ترین فجایع بشر …
در کشور من رقم خورد …
فاجعه ای که مادربزرگم با اشک و درد ازش تعریف می کرد …
‼️و حالا مردم ایران، داشتند با دست های خودشون درها رو برای دشمن قسم خورده شون باز می کردن …😕‼️
مطمئن بودم با عمق دشمنی و کینه اونها …
این روزها …
آغاز روزهای سیاه و سقوط ایرانه …
و این آخرین چیزی بود که منتظرش بودم …
باید به هر قیمتی جون خودم و پسرم رو از این قتلگاه نجات می دادم …
ادامه دارد....
🕋❤️✝✝🕋❤️🕋
✍نویسنده:
شــہـــید مدافـــع حرمـ طاهـــا ایمانـــے
✨یڪ جلوه ز نور اهلبیٺ #عباس اسٺ
✨ٺڪبیر سرور اهلبیٺ #عباس اسٺ...
🎩رمان #من_غلام_ادب_عباسم
💞 قسمت ۶۳
🖤شب دوم..
اهلبیت(ع) وارد سرزمین کربلا میشدند..
آقاسید از پایداری گفت..
از بیوفایی کوفیان گرفته تا تعقیب شدن از سوی سپاهیان دشمن..
از ادامه دادن راه و منصرف نشدن امام و استواری ایشان..
از دعوت مردم کوفه.. و نامه هاى فراوان و پى در پى آنان..از تصمیم به هجرت از مکه به سوى کوفه.. از فرمان عبیدالله بن زیاد، که امام را از مسیر اصلى به صحراى خشک و غیر آباد کشانید...
حرف هایش از روی اسناد #معتبر و قوی میگفت.. دلیل می آورد.. توضیح میداد..
عباس هم مثل بقیه رفقایش..
نشسته بود و گوش میداد..چقدر حرف ها برایش تازگی داشت.. دلایل و جواب هایی.. که تا به حال در عمرش نشنیده بود.. مجلس سکوت داشت.. و همه گوش میکردند..
کم کم وقت سخنرانی تمام بود..
با ذکر صلواتی حاج یونس.. میکروفن را از سید گرفت..
دعای فرج.. زیارت عاشورا.. مناجات.. و روضه.. و سینه زنی..
برای سینه زدن..
عباس باید وسط می ایستاد.. حاج یونس خودش به عباس گفته بود.. و او هم قبول کرد.. که امسال میاندار باشد..
تمام شور و حال هیئت و مسجد.. هماهنگی و همخوانی همه.. با مداح را عهده دار بود..
قبلا عباس فکر میکرد..
که سخت است.. و نمیتواند انجام دهد.. اما با ورود به محرم.. بسیار شیرین و دلچسب بود برایش.. آنقدر شیرین.. که از شور و حالش، بقیه بیشتر همراهی میکردند..
مراسم که تمام شد..
مثل شب گذشته.. با همسر، مادر و مادرخانمش..به سمت خانه میرفت.. اقاسید و حسین اقا همیشه دیرتر به خانه میرفتند..
از مسجد تا خانه..
هرشب #سکوت داشت..حرف های سید را #تجزیه_وتحلیل میکرد.. فاطمه، زهراخانم یا ساراخانم حرفی میزدند.. خیلی مختصر جواب میداد.. و باز به فکر فرو میرفت..
بعد از اینکه..
فاطمه و مادرش را میرساندند.. به سمت خانه میرفتند.. زهراخانم که متوجه حالت عباس بود.. در راه هیچ حرفی نمیزد.. و هردو ساکت.. مسیر را طی میکردند..
🖤شب سوم..
به نام حضرت رقیه خاتون علیهاسلام..
یکساعتی به اذان مانده بود..
عباس طبق معمول هرشب.. به خانه اقاسید رسید.. بعد از احوالپرسی.. سارا خانم خبر داد..که فاطمه از صبح در اتاقش بوده.. و بیرون نیامده..!!
فاطمه سجاده اش را..
پهن کرده بود..حال و هوای دلش بارانی شده بود..عباس وارد اتاقش شد..بانویش را دید که با چادر سپید.. سر به سجده گریه میکند..
عباس ادب کرد..دو زانو نشست..
سرش را به یک سمت کج کرده بود.. به عشقش زل زد..چه زیبا با خدایش.. خلوت کرده بود.. چه به موقع حال دل عباس را هم بارانی کرد..فاطمه سر از سجده برداشت..با یک جفت چشم بارانی عسلی مواجه شد..
فاطمه_عباسم..!
عباس_جانم..
فاطمه_😭
_چیشده.. آتیشم زدی.. حرف بزن..!!
گفت.. و مثل باران بهاری.. مروارید اشکش میریخت..
_عباااس.امشب..امشب..دختر ارباب..دختر سه ساله. با اون پاهای نازک و کوچولوش. تو بیابوون. عبــــااااااااااااااااس
گویی فاطمه..
روضه خوان شده بود.. و عباس مستمع.. فاطمه میگفت و عباس گریه میکرد..
_پایه ای یه زیارت عاشورا بخونیم؟
_عبـــــــــــــــــــــــــاس
_اره یا نه؟!
عباس دستی به محاسنش کشید..
اشکش را پاک کرد.. مفاتیح را از روی سجاده برداشت.. کنار بانویش نشست.. صفحه زیارت عاشورا را آورد..با هر فراز که جلوتر میرفت.. گریه عباس بیشتر میشد..
میان دعا.. آرام روضه خواند..
نه مثل یک مداح.. که به روش خودش.. با همان جملاتی که یاد گرفته بود..شانه هایشان تکان میخورد. حالا عباس میگفت و فاطمه گریه میکرد..
به فراز اخر رسیده بود.....
💞ادامه دارد...