eitaa logo
عقال
178 دنبال‌کننده
13 عکس
7 ویدیو
0 فایل
پیامبر اکرم(ص): "إِنَّ الْعَقْلَ عِقَالٌ مِنَ الْجَهْلِ" ترجمه: "عقل، زانوبند و بازدارنده از نادانی است." لینک صفحه ویراستی: https://virasty.com/admin_eghaal نظرات و پیشنهادات👇👇 @admin_eghaal
مشاهده در ایتا
دانلود
8.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌱🌱 📌کارگاه روایت سازی ✍️به نظرم فاصله «تصویر پهلوی» با «واقعیت پهلوی» از ابتدا تا انتهای این صف میباشد!! 🆔@eghaal
🔴چرا شما ناراحتید؟! 🔷شواهد موجود حکایت از آن دارد که متن مذاکرات وین متفاوت با آنچه که در رسانه‌های غربی انعکاس می‌یابد در جریان است؛ اگرچه رسانه‌ها در بیان مواضع خود آزادند ولی واقعیت آن است که با نواخته شدن ترانه عزت در مذاکرات وین، طرف مقابل با تجدیدنظر در سیاست‌های پیشین، از مواضع ظالمانه خود عقب‌نشینی کرده و حاضر به پذیرش سند پیشنهادی ایران شده است. ✳️لکن بااین‌همه، مطلبی که فهم و هضم آن در این شرایط دشوار می‌نماید ناراحتی و دلخوری بعضی از جریان های داخلی از این اتفاقات است‌؛ زمانی‌که جمهوری اسلامی پیش‌از شروع مذاکرات از شروط خود برای احیای برجام سخن می گفت، عده‌ای در داخل با بیان این‌که این شروط، غیرواقعی و غیر قابل‌دستیابی است سعی در کاهش قدرت چانه‌زنی تیم مذاکره‌کننده داشتند؛ به‌عنوان مثال یکی از همین افراد در کانال شخصی خود نوشت‌: «من نمیدانم چرا جنابِ خطیب‌زاده سخنگویِ محترم‌ِ وزارتِ خارجه اینقدر با غربی‌ها رودربایستی دارند. ایران چهار شرطِ اصلی داشت برایِ بازگشتِ مجدد به مذاکراتِ برجام در وین. امّا ایشان فقط سه تا از شروط را اعلام کردند: ابرازِ ندامت و عذرخواهی آمریکا برای خروج از برجام، لغوِ همه تحریم‌ها و ضمانت خارج نشدن از برجام. شرط چهارم، که جو بایدن رئیس جمهور آمریکا میبایستی دو دور کولی دور میدان آزادی به جناب آقای رئیسی بدهند را ذکر نکردند » ❇️حقیقتاً سوالی برای نگارنده پیش آمده است که اگر این افراد -آن چنان که خود میگویند- به ایران و ایرانی دل‌بسته و علاقه‌مند هستند چرا از عقب‌نشینی طرف مقابل ابراز ناراحتی می‌کنند؟ بااین‌وجود ادعای ملی‌گرایی و میهن‌پرستیِ این افراد چه مقدار قابل پذیرش است؟ یا چرا این افراد از تطابق حداکثری مواضع خود با دشمنان قسم خورده این مرز و بوم شرمنده نمیشوند؟ ✅ برای پی بردن به علت ناراحتی برخی از جریان های داخلی از روند مذاکرات، از تاریخ کمک میگیرم؛ نقل است که در صدر اسلام، منافقانی که در سایه امنیت حکومت اسلامی زندگی می‌کردند شاخصه های رفتاری خاصی داشتند که برخی از آن ها در قرآن کریم هم مطرح شده است؛ از جمله ویژگی های این افراد در آیه 120 سوره مبارکه آل عمران چنین بیان شده است: «اگر برای شما خیر و خوشی و پیروزی و غنیمت رسد آنان را بد حال و دلتنگ می کند و اگر بدی و ناخوشی و حادثه تلخی رسد به سبب آن خوشحال می‌شوند.» و بالاخره در پایان گفتنی است که ای کاش این افراد مصداق این آیه شریفه نبوده و صرفا به دلیل عدم اطلاع، چنین اظهاراتی را کرده باشند. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔲دستور کار :سیاه‌نمایی حداکثری ✳️یکی از عوارض گسترش بی‌قاعده رسانه و فضای مجازی این است که اغلب مردم نه با «واقعیت» که با «تصویر واقعیت» مواجه می‌شوند؛ اگرچه این موضوع، آسیب‌ها و زیان‌هایی را متوجه عامه مردم کرده و اغلب آن‌ها را از شناخت حقیقت محروم ساخته‌است ولی مسیر را برای شعبده‌بازان رسانه‌ای بیش‌از پیش هموار نموده‌است. 🔷قصد دارم در این یادداشت به یکی از این تردستی ها -که عنوان «سیاه‌نمایی حداکثری» بیانگر آن است- بپردازم؛ در این شگرد، نه از «خبر» به «نتیجه‌» که از «نتیجه» به «خبر» پی برده می‌شود‌! به این صورت که ابتدا نتیجه‌ای را که باید بر مخاطب تلقین شود در نظر گرفته و سپس با توجه به آن، به پوشش و تحلیل اخبار پرداخته می‌شود! بدیهی است که در این روش چه در صورت تحقق یک فعل و چه در صورت عدم تحقق آن نتیجه‌ای که مطلوب دست‌اندرکاران این رسانه‌ها هست باید گرفته شود؛ در این شگرد طی برنامه‌ای پیچیده، یک بازی برای مخاطبین طراحی شده ودنبال کنندگان این رسانه‌ها بدون آن که خود متوجه شوند عنان فکر خود را به آنها می‌سپارند و بی اختیار، هر استدلالی که از طرف آن‌ها مطرح می‌شود می‌پذیرند. مثال‌هایی را برای هرچه بیشتر محسوس شدن این شگرد در ادامه می آوریم: 🔶تصور کنید رسانه‌ای هدف خود را معارضه با یک دولت تعریف کرده و نتیجه ای که در پی آن است «بی اعتمادی و ناامیدی مردم از آن دولت» می باشد؛ حال سوال این است: پوشش اخبار و جهت‌دهی افکار توسط این رسانه و پادوهای آن‌ها در موضوعات مختلف، چگونه خواهد بود؟! به نمونه های زیر -که اندکی از بسیار است- توجه کنید: 1⃣اگر دولت نسبت به مشورت نخبگان حوزوی و دانشگاهی کم توجهی کند گفته می‌شود : «دولت خودرأی است و به توصیه های کارشناسان توجه نمیکند» و در مقابل اگر دولت تقاضای مشورت و ارائه راهکار از حوزه و دانشگاه کند گفته می‌شود: «دولت برنامه ندارد و فقط شعار می‌دهد!» 2⃣اگر شخصی در ایام قبل از انتخابات فعالیت‌های امیدآفرینی داشته باشد گفته میشود: «این اقدامات جنبه تبلیغاتی دارد‌‌‌!» و در مقابل اگر بعد از انتخابات نیز این اقدامات استمرار داشته و بلکه بیشتر هم شده باشد گفته می‌شود : «انسان پوپولیست و عوامفریبی است!» البته در همین مورد هم برخی رسانه ها از تبلیغاتی بودن فعالیت ها برای انتخابات 4سال آینده می‌گویند که بیشتر به طنز شبیه است. 3⃣مسئولی می‌گوید وضعیت معیشتی ما نیز مثل مردم در تنگنا است؛ در این صورت در این رسانه‌ها گفته می‌شود : «مسئول باید خودش مرفه باشد تا مردم را نیز به رفاه برساند» و اگر مسئولی بگوید وضعیت معیشتی مسئولین مناسب است همین رسانه‌ها می‌گویند : «مسئولی که طعم فقر را نچشیده باشد نمی‌تواند درک درستی از مشکلات داشته باشد!» 4⃣مسئولی می‌گوید فرزندان من شغل ندارند؛ بلافاصله این رسانه‌ها می‌گویند : «مسئولی که عرضه پیدا کردن کار برای فرزندان خود را نداشته باشد برای فرزندان مردم چه خواهد کرد؟!» و در مقابل اگر بگوید فرزندان من شغل دارند همین رسانه ها از ژن خوب سخن خواهند گفت!! ♦️در تمام این موارد و نمونه های نظیر آن، آن چه که برای گردانندگان این رسانه ها مهم است این است که هدفِ از پیش تعیین شده، به هر قیمتی که شده‌ است محقق شود؛ انصاف این است که اگر یک طرف این گزاره ها را بپذیریم، دست کم طرف دیگر را نباید قبول کنیم لکن این رسانه ها هنرمندانه تر از آن عمل می‌کنند که متوجه شعبده‌بازی آنها شویم. و در پایان اشاره به این مطلب نیز ضروری است که مقدمه غلبه بر فشار حداکثری، غلبه بر سیاه‌نمایی حداکثری و در تعبیر جامعتر غلبه بر تحریف است؛ کسانی که مرد این میدان هستند بسم الله... ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔴 روایت «امروز از دیروز» و «امروز از امروز» 1⃣یکی از گزاره‌هایی که رسانه‌های خارجی و برخی رسانه‌های داخلی دستور کار خود قرار داده‌اند، این است که «مردم ایران نسبت‌به سال 57 تغییر کرده و شور و اعتقاد اوایل انقلاب را ندارند و همچنین نسبت‌به آینده کشور نیز ناامید و دلسرد شده‌اند!» این گزاره نیازمند تحقیق و تدقیق است تا با یک بررسی عالمانه و به‌دور از هیجانات سیاسی و زودگذر، واقعیت را روشن نماید؛ بدین‌منظور کوشش داریم وضعیتی اجمالی از اوایل انقلاب و سپس زمان کنونی را بیان کرده‌ و واکنش این رسانه‌ها در هر مقطع را به قضاوت بنشینیم. 2⃣با وقوع انقلاب در سال 57 طبیعی بود که این رسانه ها تا مدتی -هر چند کوتاه- سکوت پیشه کنند لکن این وضعیت دیری نمی‌پاید و پس‌از گذر زمانی نه‌چندان زیاد، مزدوران رسانه‌ای دشمن با سیاه‌نمایی گسترده از شرایط کشور و القای ناامیدی، مدعی کناره‌گیری مردم از انقلاب می‌شوند؛ این وضعیت پس‌از شروع جنگ تحمیلی شدت بیشتری پیدا کرده و از این‌جهت کشور را تحت فشار رسانه ای قرار می‌دهد. اشاره به قسمتی از بیانات حضرت امام در آن مقطع که به خوبی گویای هجمه سنگین تبلیغاتی میباشد خالی از لطف نیست؛ فقط توجه به این نکته لازم و ضروری است که این صحبت‌ها در سال 60 و تنها سه سال پس‌از انقلاب 57 ایراد می‌شود: «این شیاطین که می‌گویند که ملت دیگر چطور و چطور است، اینها توی اتاقهای خودشان نشسته‌اند حساب می‌کنند. اینها نمی‌روند که این ملت میلیونی را محاسبه بکنند... این معناها را از گوشهایشان بیرون کنند آقایان که این مردم دیگر از جمهوری اسلامی کنار رفته‌اند. خیر، شماها کنار رفته‌اید.... این قلمها یک قدری ملاحظه بکنند این مسائل را. همین طور می‌نشینند توی خانه‌هایشان حکم می‌کنند ملت این طوری است! خوب، ملت اینهاست که شما می‌بینید که در کوچه و بازار و آنهایی که در جنگ هستند و آنهایی که هر روز می‌آیند و می‌گویند که ما می‌خواهیم برویم جنگ. ملت من و تو نیستیم! ملت آنها هستند. میزان آنها هستند. هی ننشینید و بگویید که مردم چه شده‌اند؛ مردم دیگر مایوس شدند؛ مردم کذا شدند. نخیر، مردم از اسلام مایوس نمی‌شوند.60/03/06» 3⃣آنچنان که مشاهده می شود رویکرد این رسانه‌ها در آن مقطع، مشابه رویکردی است که هم اکنون نسبت به وضعیت کنونی دارند؛ یعنی «سیاه‌نمایی گسترده و ضرب الاجل سازی برای پایان جمهوری اسلامی». لکن تفاوتی در رویکرد همین رسانه ها و دنباله های آنان در زمان کنونی نسبت به وقایع اوایل انقلاب مشاهده می‌شود. به عبارت دیگر این رسانه ها برای نیل به اهداف خود نیازی به سیاه نمایی از دوران اوایل انقلاب ندارند و اتفاقاً با تفسیر نجومی از وضعیت اوایل انقلاب، در صدد زیر سوال بردن شرایط کنونی هستند؛ نتیجه دو سر ماجرا نیز مشخص است؛ چه سیاه نمایی در زمان وقوع حادثه و چه بزرگنمایی در زمان بعد از حادثه، هدفی جز دلسرد و ناامید کردن مردم نسبت به آینده ندارد. 4⃣ نمونه های چنین برخوردی از طرف رسانه ها فراوان است و در این یادداشت تنها به ذکر یک مورد بسنده میکنیم؛ زمان جنگ که برخی از نوجوانان در میدان های نبرد حاضر می‌شدند، عده ای از اجباری بودن حضور در جبهه سخن به میان آورده و مدعی می‌شدند «به دلیل شرایط دشواری که برای کشور پیش آمده است، جمهوری اسلامی ناچار به استفاده از نوجوانان در میدان جنگ شده است و این نشان دهنده پایان جمهوری اسلامی است!» اما در زمان کنونی و در مقام روایت سازی از آن دوران، این گونه عمل نمی‌کنند؛ بلکه برای تخریب و تحقیر جوانان عصر حاضر مدعی می‌شوند که اوایل انقلاب «عده‌ای به دلیل عمق و شدت علاقه خود نسبت به انقلاب، در شناسنامه خود دستکاری می‌کردند تا بتوانند در جبهه حضور پیدا کنند!!» [ و از شور و اشتیاق مدافعان حرم، ذره ای سخن به میان نمی آورند.] ✅در پایان باید گفت که اندک توجهی به دو مقوله «روایت امروز از دیروز» و «روایت امروز از امروز»، ریشه بسیاری از شبهات را از بین برده و روشن خواهد کرد که کجا بودیم و هم اکنون در چه نقطه‌ای ایستاده ایم. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰تجربه «نوروزی» متفاوت 🔶چند سالی بود که عشق و علاقه دوران کودکی به عید نوروز، جای خود را به بغض و نفرت نسبت به این ایام داده بود و برخلاف اکثریت مردم که انتظار فرارسیدن تعطیلات نوروز را می‌کشیدند هیچ احساس مثبتی نسبت به این ایام نداشتم؛ دلیل آن نیز مشخص بود، عمده مباحث مطرح شده در مهمانی‌ها و دورهمی ها شکایت از وضعیت نامطلوب اقتصادی و همچنین متهم کردن نظام و دولت به فساد گسترده بود 🔷علیرغم اینکه می‌کوشیدم در اینگونه موارد خویشتنداری کرده و پاسخ ندهم لکن بعضی مواقع ناچار به پاسخگویی می‌شدم و همین امر، به ایجاد کدورت هایی بین خویشاوندان دامن می‌زد؛ آزاردهنده تر از همه این بحثها، این بود که گاهی مجبور میشدم از دولت غربگرایی دفاع کنم که سکوت و رای ندادن همین جماعت، موجب شده بود که چنان دولتی روی کار بیاید؛ ناگفته نماند که گاهی آنچنان از همان دولت عبرت دفاع میکردم که میترسم نکند گناهکار بوده باشم!! ♦️این ذهنیت موجب شده بود که دنبال بهانه‌ای بودم تا شانه از این دورهمی ها خالی کنم ولی تقدیر چنین بود که باید تن به دید و بازدیدهای نوروزی میدادم؛ من که خود را برای مناظرات و مجادلات نوروزی(!) آماده کرده بودم با شروع دید و بازدید ها با وضعیتی مواجه شدم که حقیقتاً تعجب بنده را برانگیخت؛ آشنایانی که شاید بیش از یک سال بود که آنها را ندیده بودم در کمال تعجب و برخلاف آن سابقه ذهنی که از این افراد داشتم، از بهبود شرایط اقتصادی و روند فزاینده آن صحبت می‌کردند؛ هریک از این افراد از وضعیت صنف خود و بهبود وضعیت آن سخن به میان می آوردند و مدعی بودند که چند ماهی است شرایط شرکت و کارخانه آنها روز به روز بهتر می شود؛ 🔻شخصی که قبلاً از رکود کارخانه و عدم ثبت سفارش برای خرید کالاهای کارخانه، گله مند بود هم اکنون از قراردادهایی که اخیراً با کشورهایی از جمله ترکمنستان و تاجیکستان منعقد شده بود صحبت می‌کرد و البته معترف بود که به دلیل کمبود ظرفیت کارخانه، حتی برخی از سفارش ها را قبول نمی کنند. از این قسم افرادی که از وضعیت صنفی خود رضایت نسبی داشتند، کم نبودند لکن با این وجود افرادی بودند که نه ناظر به صنف خود بلکه طبق مطالبی که از رسانه ها شنیده بودند همچنان بر مطالب قبلی خود تأکید داشتند، اگرچه همین افراد هم پافشاری سابق را نداشتند؛ ✳️بازگویی یکی از این اظهارات خالی از لطف نیست؛ در یکی از این دورهمی ها عنوان شد که کشور توسط لابی هایی اداره می‌شود و نشانه آن هم این است که مقامات کشور از روی کاغذی که توسط این لابی ها تهیه شده است به ایراد سخنرانی مي‌پردازند!! واکنش من نسبت به این گونه صحبت ها، خنده همراه با حسرت بود؛ خنده از آن جهت که این گونه مطالب بیش از آن که بویی از واقعیت داشته باشند درون مایه طنز داشتند؛ و حسرت از آن جهت که سِلاح رسانه، عقل و ذهن اطرافیان من را نیز زخمی کرده است. ✅واقعا باور این که برخی چگونه چنین مطالبی را باور می‌کنند، برایم دشوار بود و هست؛ شاید دلیلش آن است که آن چنان که باید و شاید، به قدرت رسانه باور ندارم! به هر حال ایام نوروز فرصتی بود تا به این نکته پی ببرم که صِرف بهبود وضعیت اقتصادی، نمی‌تواند منجر به شکست تحریم ها شود بلکه باید شکست تحریف را نیز به آن ضمیمه کرد. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal