یا رقیه بنت الحسین روضه خوان ! از غصه ام از ماتمم از غم بخوان رحم کن بر گریه کن ها روضه را نم نم بخوان سیلی محکم نخوردی و نمی فهمی مرا سینه زن می فهمدم ، این روضه را محکم بخوان روضه خوان ! من از تو ممنونم ولی پیش عمو لطف کن از روضه های معجر من کم بخوان دم به دم با گریه کن هایم خودت هم دم بگیر روضه های کوفه تا شام مرا از دم بخوان داغ هایم را شمردی یک به یک ، یک داغ ماند روضه ی از اربعین جا ماندنم را هم بخوان #محسن_ناصحی

یا ابتاه صد آرزو به گرد دلم در طواف بود از حیرتِ جمال تو بی آرزو شدم #صائب_تبریزی

اینجا به انتظارِ دلم طعنه می‌زند چوبی كه بوسه از لب و دندان گرفته بود عمرم به قدرِ سورۀ كوثر مجال داشت آری سه آیه بود كه پایان گرفته بود... 📝 #جواد_محمدزمانی

سرت کو؟ سرت کو؟ که سامان بگیرم سرت کو؟ سرت کو؟ به دامان بگیرم سراغ سرت را من از آسمان و سراغ تنت از بیابان بگیرم تو پنهان شدی زیر انبوه نیزه من از حنجرت بوسه پنهان بگیرم... قرار من و تو شبی در خرابه پیِ گنج را کنج ویران بگیرم... هلا! می‌روم تا که منزل به منزل برای تو از عشق پیمان بگیرم 📝 #محمد_رسولی

سنگ نگين اگر بتراشم براي تو بايد كه از جگر بتراشم براي تو طوف سرت به شيوه ي حجاج جايز است پس واجب است سر بتراشم براي تو اكنون كه در ملائكه كس فُطرُست نشد من حاضرم كه پر بتراشم براي تو باشد كه من به سوي تو آزاد رو كنم از چوب سرو در بتراشم براي تو از اصفهان ضريح برايت بياورم يك گنبد از هنر بتراشم براي تو صد فرش دستباف برايت بگسترم گلهاي سرخ و تر بتراشم براي تو بر مرقد تو لاله ي عباسي آورم فانوسي از قمر بتراشم براي تو از والدين ، خادم درگه بسازمت قرباني از پسر بتراشم براي تو چون محتشم كه شعر براي حسين گفت من شعر بر حجر بتراشم براي تو اي كشته ي محبت تو حضرت حسين پيداست در جلال تو كيفيت حسين شاعر :محمد سهرابی

فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید فقط به خاطر خشنودی خدا بخشید از ابتدا پدرش فکر ما گداها بود که سفره ی کرمش را به مجتبی بخشید غریب بود ، اگرچه گدا فراوان داشت کریم بود ، بدون سر و صدا بخشید کریم کار ندارد به اسم و رسم کسی غریبه را چه بسا بیش از آشنا بخشید ملامتش نکنید آن که را مدینه نرفت مدینه زائر خود را به کربلا بخشید دو ماه گریه برای حسین باعث شد که رزق اشک حسن را خدا به ما بخشید گمان کنم که دگر مادری زمین نخورد خدا فقط به حسن این چنین بلا بخشید گمان دیگرم این است که دم آخر به غیر قاتل مادر بقیه را بخشید علی ذوالقدر

#امام_حسن_علیه‌السلام 🌙 مشکل وزنی! این حسن کیست که عالم همه خمخانه‌ی اوست هرچه مِی در دو جهان است به پیمانه‌ی اوست در جهان حُسنی اگر هست، به یُمن حسن است در صفا صلحی اگر هست، به شکرانه‌ی اوست این حسن کیست که دربان حریمش عشق است عقل، بی‌واسطه مسکین درِ خانه‌ی اوست عقل و تدبیر به هنگامه‌ی او مجنونند عشق وقتش برسد عاقل و فرزانه‌ی اوست این حسن کیست که جبریل امین سوخته‌بال می‌پرد گِرد در و بامش و پروانه‌ی اوست بخشش و فضل و کرامت یکی از اوصافش عدل و انصاف از اوصاف جداگانه‌ی اوست این حسن کیست که آقای جوانان بهشت هم خود اوست و هم دلبر جانانه‌ی اوست این حسن کیست که آن نوگل شمشیر به دست کز عسل آمده شیرین‌تر، دُردانه‌ی اوست این حسن کیست که با صلح به جنگ آمده است این حسن کیست که این شیوه‌ی رندانه‌ی اوست "این حسین کیست" کمی مشکل وزنی دارد! این حسن کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست #مهدی_جهاندار

زندگانی بلوغ بی یاری است رفته رفته غریب خواهی شد __ یک مصرع است حاصل عمری که داشتم: یار آمد و گرفت و به بندم کشید و برد #محمد_سهرابی

حجاب حضرت زینب سلام‌الله‌علیها بعضی عرب‌ها مانند حضرت زهرا سلام الله علیها سه تا حجاب داشتند. آن زمان هم که ما در عراق بودیم، رسم زن‌های عفیف عرب این بود که مقنعه مشکی به سرمی کردند؛ بعد با یک پارچه مشکی پیشانی خود را تا ابرویشان می بستند که این مقنعه جابه جا نشود، بعد از آن یک عبای عربی زنانه می پوشیدند که در دست‌هایشان می کردند و برای آن تا پایین، دکمه می گذاشتند، بعد یک عبای دیگر سرتاسری سرشان می کردند و یک پوشیه هم می زدند؛ حجاب آنان این‌گونه بود. اینکه بعضی مداح ها می گویند حجاب حضرت زینب سلام الله علیها را عصر عاشورا دزدیدند و ... ، این‌ها توهین به مقام ولایت است. حضرت زینب سلام الله علیها مقام عصمت دارد. بعضی ها به گمانشان هر چه سر زبانشان می آید، باید بخوانند تا مردم گریه کنند؛ در حالی که کسی گریه پیش فروش نکرده است. حقیقت را بگو؛ اگر گریه کردند که کردند و اگر نکردند هم که نکردند. تو هزار دروغ می بافی، تا او گریه کند؟ تو اهل بیت را نابود می کنی و عصمت آن‌ها را از بین می بری برای اینکه او گریه بکند؟ بر فرض هم که حجاب اهل بیت را در عصر عاشورا دزدیده باشند، این پارچه های رویین بوده که با نبود این‌ها هم حجاب حفظ می شد؛ نه اینکه تمام حجاب ایشان را برداشته باشند. آیت الله ناصری رحمت‌ الله‌ علیه 🖤

به شوق دیدنت، طفلِ دبستان پیش از اردویم همه آماده...کفش و کوله...حتی گیره ی مویم... به گوشت می رسم از دورها... از دور های دور... ببین من هم صدای کوچکی در این هیاهویم الابیکم...هلابیکم... نمی دانم چه می گوید غذاهای بهشتی را تعارف می کند سویم ببین انگشت پایم تاولی کوچک زده اما به یاد کودکان کربلا چیزی نمی گویم رقیه_دوستم_موهای درهم برهمی دارد برای او ندارم هدیه ای جز گیرهٔ مویم... کسی در بین جمعیت ندیده مادر من را؟! زنی با مهربانی می نشیند آه... پهلویم... :: من اینجا آسمان را دیده ام با قد کوتاهم نمی خواهم که پیدایم کنند آری... نمی خواهم... #راضیه_مظفری

شور مناجات با امام حسین علیه السلام بر اساس مضامین دعای کمیل شاعر و نغمه پرداز: احسان تبریزیان _________________________ یا نور المُسْتَوْحِشینَ فِی الْظُلَم یا سابغَ النِعَم، دافعَ النِقَم می بینی حالم رو کنج این قفس دلتنگم، دلتنگم، دلتنگم دلتنگ شبای جمعه ی حرم دلتنگ ضریح ساقی کرم دلتنگ زیارتی با مادرم تُحْرِقُنی شُعْلَتُ اِشْتیاقِک فکیف اصبر علی فراقک؟ ######## قد اتیتک نادما مذعنا لا اجد لذنوبی غافرا حال خرابم تنها خوب میشه با کربلا کربلا کربلا کربلا رویای شبای من راه نزدیک تا خدای من پایان خوب ماجرای من روی لبم حلت بفنائک فکیف اصبر علی فراقک؟ ################# خیلی حرفه تو چشمای بارونی حرفایی که از تو چشمام میخونی دلشوره دارم واسه ی اربعین می دونی می دونی می دونی می دونی چقد دلم تنگه برا اون حس و حال خوب و با صفا چای شیرین توی موکبا دم می گیرم دوباره با ملائک فکیف اصبر علی فراقک 🆔@ehsantabriziyan

زمینه اربعین کربلا بند اول قطره به قطره به یاد سقا رودا میرن باز به سمت دریا سِیلی خروشان میون جاده... تا کربلا با پای پیاده... آسمون همسفر، با ملائک شده! کعبه هم، راهیِ ، این مناسک شده آه ، بی سر و سامونه قلبی که مجنونه (۲) آه ، یا ابی عبدالله(ع) ________ بند دوم لشکر به لشکر تو راه زینب سینه زنای سپاه زینب پای برهنه یه نذری دارن پرچم حقُّ و زمین نذارن علم این مسیر ، علم زینبه پادگان قیام ، حرم زینبه آه ، بی سر و سامونه قلبی که مجنونه (۲) آه ، یا ابی عبدالله(ع) _________ بند سوم چشمامو بستم تو اوج‌ گریه دارم ‌به جای بی بی رقیه  با پای خسته پیاده میرم دل تو دلم نیست زبون میگیرم   تو همین ‌صحرا بود ، که شدی بی پناه بی بی جانم تورو ، میزدن بین  ‌راه آه ، بی سر و سامونه قلبی که مجنونه (۲) آه ، یا ابی عبدالله(ع) ______ بند چهارم اشکای چشما چقد زُلاله وقتی می باره واسه سه ساله با اینکه بانیِّ اربعینه داغ زیارت داره تو سینه سه ساله ضامن همه جامونده هاس یکی از رحمتاش جواز کربلاس آه ، بی سر و سامونه قلبی که مجنونه (۲) آه ، یا ابی عبدالله(ع) ✍شعر از ﮔﺮﻭﻩ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ﻫﺂ ﺳﺒﻚ ✅سبک از احسان تبریزیان 🆔@ehsantabriziyan

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #امام_حسین_ع_مناجات با اسمت عالمو دیوونه کردی چقد دل میبره آوازه ی تو واسه ت فرقی نداره خوب یا بد فدای لطف بی اندازه ی تو همین که اشک می ریزم به یادت عزیز چارده معصوم میشم بدون تو به هم می ریزم اما صدات که می زنم آروم میشم می دونم که فراموشم نکردی می گیرم کربلامو آخر از تو منو مادر به دست تو سپرده خودمونیم آقا کی بهتر از تو ؟! به این امّید جون دادی گمونم که قلب مرده ی ما جون بگیره بمیرم اونقده سختی کشیدی که این دنیا به ما آسون بگیره یه جوری دوستت دارم که میخام اگه نباشی تو، دنیا نباشه بعیده واسه ی بی سرپناها تو کشتی نجاتت جا نباشه هنوزم تشنه ی یاری میدونم هنوزم بازه راه خونه ت آقا هنوزم خواهرت میخونه با اشک (( گلی گم کرده ام می جویم اورا )) مجید تال

💠 غبار بهشت «ماجرای شیعه شدن خلیعی شاعر با عنایت امام حسین(علیه‌السلام)» 🔹 پدر و مادرش ساکن موصل بودند و در زندگی‌شان به ظاهر چیزی کم نداشتند جز فرزند. دیدن اولاد همسایه‌ها حسرت چند سالۀ مادرش را بیشتر می‌کرد. برای همین نذر کرد اگر خداوند به آن‌ها فرزندی عنایت کند، او را در راه حسین(علیه‌السلام) قرار دهد اما نه برای خدمت در این مسیر، بلکه برای آزار و قتل زائرانی که به زیارت حسین بن علی(علیهما‌السلام) مشرف می‌شدند. از خانواده‌ای ناصبی غیر از این انتظار نمی‌رود. ناف این جماعت را با کینۀ علی(علیه‌السلام) و آل علی و مریدان علی بریده‌اند. گذشت تا لطف عام الهی شامل آن‌ها شد و خداوند پسری را در دامانشان گذاشت. جمال‌الدین روز به روز قد می‌کشید و بزرگتر می‌شد. حالا دیگر جوانی شده بود که در کنار انجام کارهای روزمرّه، دستی هم بر آتش شعر داشت و گاه گاهی در خلوت خود ابیاتی می‌سرود. روزی که مادرش احساس کرد جمال‌الدین می‌تواند از عهدۀ آن نذر برآید، ماجرا را با او درمیان گذاشت و از او خواست تا آن وعده را عملی سازد. 🔸 همواره کاروان‌هایی بودند که از منطقۀ جبل عاملِ شیعه‌نشین و برخی مناطق شام عازم زیارت سیدالشهدا(علیه‌السلام) می‌شدند و در مسیر خود از موصل عبور می‌کردند. جمال‌الدین ناچار برای ادای نذر مادر به دنبال یکی از آن کاروان‌ها رفت اما برای انجام آن فریضۀ شیطانی عجله نکرد. نمی‌دانم دو به شک بود که آیا دستش را به خون مظلوم آلوده کند یا این‌که می‌خواست مطمئن شود نیت کاروان، زیارت حسین بن علی(علیهما‌السلام) است، تا بی‌گدار به آب نزده باشد. هرچه بود تا منطقۀ مسیّب که نزدیک کربلا قرار دارد کاروان را تعقیب کرد. بیش از ۹۰ فرسخ، حدود ۵۰۰ کیلومتر در طریق الحسین(علیه‌السلام) راه طی کنی آن هم به نیت سوء قصد به جان زائران حسین(علیه‌السلام)! چه حکایت غریبی‌ست! 🔹 با مشاهدۀ عبور کاروان از فرات، خاطرجمع شد که آن‌ها به زیارت حسین(علیه‌السلام) می‌روند. همان‌جا بار سفر زمین گذاشت تا هنگام بازگشتن کاروان نذر مادرش را قربة الی الله ادا کند. آن روزها و ساعت‌ها فرصت خوبی بود تا خنجرش را صیقل دهد، برای خودش شعر بخواند و به خیلی چیزها فکر کند؛ به خودش، به نذر مادرش، به عذاب وجدانش، به زائران حسین(علیه‌السلام) به کربلا. اوقات نفس‌گیری بود. در همین فکرها بود که خوابش برد. در عالم رؤیا دید که قیامت برپا شده و او را می‌برند تا به خاطر عقاید باطلش راهی جهنم کنند. هرچه التماس کرد فایده‌ای نداشت و او را در دوزخ انداختند. بین شعله‌ها غوطه‌ور بود اما احساس سوختن نمی‌کرد، گویا زبانه‌های آتش بر بدن او بی‌اثر بود! در آن هول و ولا ناگهان صدای مهیبی از قعر جهنم بلند شد: «من اجازه ندارم تنی را که غبار راه کربلا بر آن نشسته، بسوزانم...» آری آن گرد و خاک برخاسته از کاروان، بر سر و روی او نشسته بود. همان غبار بهشتی حائلی شد بین او و آتش. مگر جهنم می‌تواند بهشت را بسوزاند؟ حاشا و کَلّا! 🔸 پس از عمری دشمنی با اهل‌بیت پیامبر(صلوات‌الله‌وسلامه‌علیه‌و‌آله) از خواب غفلت بیدار شد. خدا خواست که بیدار شود تا حجتی باشد بر هم‌مسلکان سابقش تا حسین(علیه‌السلام) را بشناسند. حجتی باشد بر ما که غبار طریق الحسین(علیه‌السلام) را دست‌کم نگیریم، تربت کربلا که جای خودش را دارد. این رؤیای صادقه باعث شد خوابی که مادرش برایش دیده بود بی‌تعبیر و عقیم بماند. خاصیت اعجاز حسین(علیه‌السلام) این است که هر سِحری را باطل می‌کند. با حالی آشفته به حرم رفت و این دو بیت را سرود: اِذا شِئتَ النّجاةِ فَزُر حُسينا لِكَی تَلقى الاِلهَ قريرَ عَينِ فَاِنَّ النارَ لَيسَ تَمُسُّ جِسماً عَلَيهِ غُبارُ زوارِ الحسينِ اگر به دنبال رستگاری هستی پس حسین(علیه‌السلام) را زیارت کن تا خداوند متعال را با چشمی روشن ملاقات کنی. پس همانا جسمی را که بر آن غبار راه زائران حسین(علیه‌السلام) نشسته باشد، آتش نمی‌سوزاند. 🔹 جمال‌الدین از باورهای اجدادی‌اش برگشت اما دیگر پای برگشتن از کربلا را نداشت. او مجاور حرم کربلا شد و برای جبران لطفی که در حقش شده بود اشعار بسیاری در ستایش خاندان رسالت خصوصا سیدالشهدا(علیه‌السلام) سرود. این شاعر اهل موصل، صله‌ای از حضرت دریافت کرده است که حسرت هر شاعری‌ست؛ صله‌ای که تخلص شعری او را نیز رقم زده است. روزی رو به ضریح ایستاده بود و یکی از قصایدش در مدح حضرت را می‌خواند، ناگاه پرده‌ای که از در آویزان بود از جایش کنده شد و بر شانۀ او افتاد، کسانی که شاهد ماجرا بودند، پردۀ حرم را هدیه و خلعتی از طرف اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) به جمال‌الدین ‌دانستند. از آنجا بود که این شاعر قرن هشتم به خَلیعی یا خِلَعی مشهور شد و اشعارش را به این تخلص، متبرک می‌کرد. 🌐 @ehsantabriziyan

#حماسه_ی_اربعین #زیارت_اربعین ای سمت خود کشانده خواص و عوام را دریاب این سپاهِ پیاده نظام را... هر کس سلام داد تو را در سفر، گرفت در موکب نخست، جواب سلام را از دست خادمان تو نوشید هر که چای یکجا چشید لذت شُرب مدام را... گفتم که «السلامُ عَلی مَن بَکَتهُ…» برد اشک علی‌الدوام، قوام کلام را «ما آزموده‌ایم در این شهر، بخت خویش» ما قابلیم نوکری این امام را پای پیاده آمدم و روی من سیاه! پای برهنه نیستم این چند گام را با دست خالی آمدم و روی من سیاه! چیزی نبود قابل عرض این مقام را مصراع آخر است، رسیدیم کربلا باید چه کرد این همه حُسن ختام را... ؟! ✍ #محمدحسین_ملکیان 🆔@ehsantabriziyan

#حماسه_ی_اربعین #امام_حسین_ع_مناجات_اربعین همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند به سویت ای امین الله! خلق الله می‌آیند زمین سرمست راه افتاد و بر ما راه آسان شد زمین و آسمان با زائرانت راه می‌آیند ببین شانه به شانه هم سفید و هم سیاه اینجا به شوق دیدن تو پا به پا، همراه می‌آیند مدار عاشقی سقاست، آغاز طواف از اوست به سوی آفتاب آنجا به اذنِ ماه می‌آیند قیامت کرده‌ای، انگار تصویری‌ست از محشر که دوشادوش هم، نزدت گدا و شاه می‌آیند نکیر و منکر از من گرچه زهر چشم می‌گیرند به لطف گوشه چشمت، عاقبت کوتاه می‌آیند ✍ #سیدمحمدمهدی_شفیعی 🆔@ehsantabriziyan

#زمینه_شور_مناجاتی_اربعین #حماسه_ی_اربعین یک ساله توو هیأت / می زنیم پرو بال ایشالله به لطفِت / دعوت میشیم امسال توو راه و توو موکبات دوشا دوشِ زائرات با یادِ جامونده ها روضه خون میشیم برات میگیریم دم آقا من زارالحسین کمن زارالله _ بازم پر میگیریم;با شوق زیارت لن تبرد به والله;این شور و حرارت یجمعنا حب الحسین;همه با هم برادریم کوری چشم دشمنا;بچه های یه مادریم کعبه مون کربلا من زار الحسین کمن زارالله __ بازم بی اراده ;با پای پیاده زوار حسینی ; دل میدن به جاده ای والله چه جلوه ای ; یک ارتش علم به دوش دنیا در تلاطم است; از این سیل پر خروش میخونن زائرها من زار الحسین کمن زار الله 🖌محسن ناصحی_احسان تبریزیان 🆔https://eitaa.com/ehsantabriziyan

امسال دوریم از تو... لابد حکمتی دارد باشد، ولی عاشق دل کم‌طاقتی دارد مشتاقی و مهجوری و دلتنگی و دوری این قسمت ما بود... هر کس قسمتی دارد جز آه چیزی در بساطم نیست، اما آه... گویند آهِ دلشکسته قیمتی دارد نذر زیارت داشتم از جانب «سردار» اینک ولی او با ضریحت خلوتی دارد این اربعین دنیا زیارتگاه یار ماست هر گوشه‌ای یک دلشکسته حاجتی دارد 📝 #محمدمهدی_سیار 🆔https://eitaa.com/ehsantabriziyan

#زیارت_اربعین #غزل 🔹فرصت نیست🔹 شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست بیا به داد دل تنگ ما برس ای عشق! اگر که حوصله داری، اگر که زحمت نیست غمی‌ست در دل جامانده‌های کرب‌وبلا که هرچه هست یقین دارم از حسادت نیست میان ما که نرفتیم و رفته‌ها، شاید تفاوتی‌ست در آغاز و در نهایت نیست همیشه آن‌که نرفته‌ست بی‌قرارتر است همیشه آن‌که نرفته‌ست، کم‌سعادت نیست و آن کسی که در این راه اهل دل باشد مدام اهل گله کردن و شکایت نیست خودش نرفت و دلش را پیاده راهی کرد نباید این همه دل دل کند که فرصت نیست 📝 #مریم_کرباسی 🆔https://eitaa.com/ehsantabriziyan

#زیارت_اربعین #غزل 🔹صدای پای زائران🔹 این محبّت آسمانی است یا زمینی است؟ این کشش فقط خیالی است یا یقینی است؟ این که می‌کِشد مرا به سوی تو چه جذبه‌ای‌ست؟ حال و روز عاشقان همیشه اینچنینی است تاول شکفته زیر پای زائر تو را بوسه می‌زنم که موسم ستاره‌چینی است کاش تاولی به پای زائر تو می‌شدم تا نوازشم کنی که اوج نازنینی است از نجف پیاده سوی کربلا روان شدن مثل اشک‌های الغدیری امینی است کربلا چه قرن‌ها بر او گذشته و هنوز از معلمان مهربان درس دینی است از کلاس عقل تا کلاس آخر جنون سطری از کتاب «إن قَطعتُموا یمینی» است عشق عشق عشق عشق عشق عشق عشق عشق این صدای پای زائران اربعینی است 📝 #مهدی_جهاندار 🌐 https://eitaa.com/ehsantabriziyan

#زمینه_روضه #اربعین چل روزه غصتو خوردم روزی صد مرتبه مُردم پاشو که یه دنیا غربت واسه تو سوغات آوُردم تازیونه ها می گفتن جرم من عشق تو بوده کاش می شد ببینی داداش... همه ی تنم کبوده حلالم کن رو زمین مونْد بدن تو حلالم کن بوریا شد کفن تو حلالم کن حلالم کن حلالم کن تورو جون مادر حلالم کن نازنین برادر ____ چل روزه کابوس شبهام شده اون لحظه ی آخر که میبوسیدم برادر حنجرت رو جای مادر مگه یادم میره اون دم که سرت رو میبریدن اسبا با نعلای تازه روی پیکرت دویدن دیدم از تل سر پیکر تو دعواس دیدم از تل بدنت به زیر نعلاس دیدم از تل /دیدم از تل حلالم کن تورو جون مادر حلالم کن نازنین برادر _____ تا ابد حالم خرابه فکرشم برام عذابه دخترت دق کرد و جون داد آخرش کنج خرابه همه ی تلاشم این بود جات و پُر کنم برا اون جلو چشمام ولی جون داد با غم و درد فراوون حلالم کن/ روی قلبم پا گذاشتم! حلالم کن دخترت رو جا گذاشتم حلالم کن حلالم کن حلالم کن تورو جون مادر حلالم کن نازنین برادر نغمه و شعر: احسان تبریزیان 🆔https://eitaa.com/ehsantabriziyan

شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم به سویت می‌دوم با کودکانی که به دنبالم... تمام ابرها بر شانۀ من گریه می‌کردند گرفتم آسمان خسته را زیر پر و بالم نمی‌دانی چطور آرام کردم کودکانت را گرفتم قطره‌های اشک را با گوشۀ شالم ببین بر چهرۀ من ردّ پای باد و باران را ببین بی‌عمر نوح امروز، بانویی کهن‌سالم! نشد لبریز در طوفان غم‌ها کاسۀ صبرم به آن پروردگاری که خبر دارد از احوالم اگر عمری بماند تا کنارت سیر بنشینم برایت شرح خواهم داد از اندوه چهل سالم :: میان رفت و آمدهای قایق‌های سرگردان به غیر از کشتی‌ات راه نجاتی نیست در عالم اعظم سعادتمند

چه بارانی دو چشم آسمان است چه طوفانی دل این کاروان است کنار قبر سالار شهیدان همه جمعند و زینب روضه‌خوان است دلِ خون، ‌حالِ خسته، اشکِ جاری غریبی، بی‌پناهی، بی‌قراری اسارت، آهِ غربت، روی نیلی چهل روز و هزاران یادگاری شبیه آتش است این اشک خاموش که می‌بارد ز چشمان عزاپوش رباب است این که با لالایی خود کنار خیمه‌ها رفته‌ست از هوش نگاه ابری‌اش دارد زمینه شده دلتنگ مهتاب مدینه پس از یک اربعین، سر باز کرده کنار علقمه بغض سکینه نوای ناله و غم‌ها رقیه گرفته کاروان دم: یا رقیه رسیده اربعین بی‌قراری همه برگشته‌اند اما رقیه... یوسف رحیمی

ای بهانۀ عزیز! فرصت دوباره‌ام! ای دل، ‌ای دل، ‌ای دلِ شکسته‌ام! گریه کن کمی سبک شوی دست واژه‌های قد خمیدۀ مرا بگیر با خودت ببر کنار قتلگاه پیش دختری یتیم پیش خواهری که لب نهاده بر گلوی آیه‌های منتشر نزد مادری که… بگذریم! ای دلِ شکسته در مسیر اربعین این ‌همه بهانه هست چشم وا کن و ببین: دسته‌های سینه‌زن ذکرهای زیر لب روضه‌های خانوادگی آستانۀ تحمّلت اگر کم است تکیه کن به اشک و آه ایستادگی کن، ایستادگی! سید مهدی موسوی