سکوتم را شما دیدید اما بی‌صدا بودید به سوی قبله اما رویگردان از خدا بودید   سراغم آمدید اما چه دیر! آن روز که باید- به دادم می‌رسیدید، آه ای مردم کجا بودید؟!   ز غربت با شما می‌گفتم ای بی درد دین داران! اگر اندازه ی این چاه با من آشنا بودید   تمام زندگی من میان کوچه روزی سوخت چه می گویم؟! شما خود در میان کوچه‌ها بودید!   شما بودید و می دیدید من تنها شدم، آری! همان‌ها که مرا آتش زدند آن شب، شما بودید!   شما باشید و این دنیا ! علی و یک جهان ماتم شمایی که از اول هم به دنیا مبتلا بودید #رضا_یزدانی 🆔https://eitaa.com/ehsantabriziyan