احیاگرانامربهمعروفونهیازمنکر
🌹سهم امروز مطالعه نهج البلاغه از حکمت ۲۰۰ تا حکمت ٢٢٢ •┈┈••••✾•🍃🌼🍃•✾•••┈┈• 💠 (جنايتكاری را حضور اما
🌹سهم امروز مطالعه نهج البلاغه از حکمت ۲۲۳ تا ۲۴۳
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠آن كس كه لباس حيا بپوشد، كسی عيب او را نبيند.
📒 #حکمت223
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 با سكوت بسيار، وقار انسان بيشتر شود، و باانصاف بودن، دوستان را فراوان كند، و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود، و با فروتنی، نعمت كامل شود، و با پرداخت هزينه ها، بزرگی و سروری ثابت گردد، و روش عادلانه، مخالفان را درهم شكند، و با شكيبایی برابر بی خرد، ياران انسان زياد گردند
📒 #حکمت224
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 شگفتا كه حسودان از سلامتی خود غافل مانده اند!
📒 #حکمت225
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 طمعكار همواره زبون و خوار است.
📒 #حکمت226
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 (از ايمان پرسيدند) فرمود: ايمان، بر شناخت با قلب، اقرار با زبان، و عمل با اعضا و جوارح استوار است.
📒 #حکمت227
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 كسی كه از دنيا اندوهناك مي باشد، از قضاء الهی خشمناك است، و آن كس كه از مصيبت واردشده شكوه كند از خدا شكايت كرده، و كسی كه نزد توانگری رفته و به خاطر سرمايه اش برابر او فروتنی كند، دو سوم دين خود را از دست داده است، و آن كس كه قرآن بخواند و وارد آتش جهنم شود پس او از كساني است كه آيات الهی را بازيچه قرار داده است، و آن كس كه قلب او با دنياپرستی پيوند خورد، همواره جانش گرفتار سه مشكل است، اندوهی رهانشدنی، حرصی جدانشدنی، و آرزویی نايافتنی.
📒 #حکمت228
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 آدمي را قناعت براي دولتمندی و خوش خلقی برای فراوانی نعمتها كافی است. و سوال شد از كلام خداوند " فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً " فرمودند:آن زندگی با قناعت است.
📒 #حکمت229
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 با آن كس كه روزی به او روی آورده شراكت كنيد، كه او توانگری را سزاوارتر، و روی آمدن روزگار خوش را شايسته تر است.
📒 #حکمت230
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 (در تفسير آيه ۹۰ سوره نحل: خدا به عدل و احسان فرمان می دهد) فرمود: عدل، همان انصاف است، و احسان، همان بخشش
📒 #حکمت231
═════ ೋ🍃🌼🍃ೋ════
💠 آن كس كه با دست كوتاه ببخشد، از دستی بلند پاداش گيرد.
(معنی سخن اين است كه آنچه انسان از اموال خود در راه خير و نيكی انفاق می كند، هر چند كم باشد، خداوند پاداش او را بسيار می دهد، و منظور از (دو دست) در اينجا دو نعمت است، كه امام (علیه السلام) بين نعمت پروردگار، و نعمت از ناحيه انسان، را با كوتاهی و بلندی فرق گذاشته است كه نعمت و بخشش از ناحيه بنده را كوتاه، و از ناحيه خداوند را بلند قرار داده است، بدان جهت كه نعمت خدا هميشگی و چند برابر نعمت مخلوق است، چرا كه نعمت خداوند اصل و اساس تمام نعمتها است، بنابراين تمام نعمتها به نعمتهای خدا باز می گردد، و از آن سرچشمه می گيرد)
📒 #حکمت232