#زنان_عاشورایی ◼️همراهی زنان با امام حسین (علیه السلام) ▫️آن گاه که ابا عبدالله الحسین ( علیه السلام)، عازم سفر جهت مبارزه با بی عدالتی ها گردید، در جمع یارانش، عده ای از زنان هاشمی و غیر هاشمی نیز حضور داشتند . ▫️ایشان زنان دلیر و متهوری بودند که با ترسیم نیکویی از حیات، با گام های استوار و به رهبری امام حسین ( علیه السلام) در مقابل بیدادگری ها ایستادند و با درک عمیق از انقلاب حسینی، حماسه ها آفریدند . آنان با گذشت از لذائذ مادی و غلبه بر هواهای نفسانی، به چنان درجه ای از ایمان و تعهد رسیده بودند، که لیاقت همراهی با امام حسین ( علیه السلام) و دفاع از حریم اسلام را پیدا کردند . ▫️امام حسین ( علیه السلام)، برای این سفر زنانی را برگزیده بود که سخنورانی عالمه، شیر زنانی مؤمنه و خدمتگزارانی شایسته برای اسلام بودند . ▫️امام حسین ( علیه السلام) بهتر از هر کسی آگاه بود که این بانوان بزرگ، کامل کننده رسالت عظما و عظیم وی خواهند بود . به همین جهت ایشان را با خود همراه ساخت . #محرم_الحرام #امام_حسین_ع به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

مگر مجالس حسینی و حرم های معصومین دارالشفاء نیست. پس چرا باید دستورالعمل های بهداشتی را رعایت کنیم؟ ــــــــــــــــــــــــــــ #حجت_الاسلام_عالی پاسخ می دهند: اسباب مادی و اسباب معنوی هر دو از جانب خداوند متعال است و قرار نیست جای همدیگر را بگیرند. نباید این دو رو با هم قاطی کرد. ـــــــــــــــــــــــــــ به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.co

⬛وقایع روز هشتم محرم الحرام ▪️از مشهورترین وقایع روز هشتم محرم الحرام سال 61 هجری قمری، دیدار امام حسین (ع) با عمربن سعد و ارشاد او بود. اما طمع حکومت ری وی را فریفته بود. امام حسین (ع) به او فرمود: بدان که تو از گندم ملک ری نخواهی خورد. عمر سعد با تمسخر گفت: جو ما را بس است. ▪️از دیگر وقایع این، روز تشنگی در خیمه‌ها بود. در این روز سپاه امام حسين (ع) و خاندانش در محاصره شديد قرار داشتند، و عطش بر آنان غلبه کرد. امام(ع) دستور داد، پشت خیمه زمين را حفر کنند؛ به اعجاز آبى پديدار گرديد امام حسين (ع) و اولاد رسول خدا (ص) و اصحاب همگى سيراب شدند و مشكها را پر كردند بعد چشمه غائب شد. ▪️حضرت سكينه (س) فرزند اباعبدالله الحسين (ع) مي‌گويد: شب نهم مهتاب فضاي خيمه امام را روشن كرده بود ديدم پدرم ميان جمعيت ايستاده و خطاب به ياران و همراهان مي‌فرمايد: اي مردم! هر كدام از شما كه مي‌تواند بر تيزي شمشير و ضربات نيزه‌ها صبر كند، با ما قيام نمايد وگرنه از ميان ما برود و خود را نجات دهد. سخنان امام به پايان نرسيده بود كه ياران همگي صدا زدند سوگند به خدا چنين نخواهيم كرد، بلكه جان، مال، زن و فرزندان خود را فداي تو خواهيم كرد. وقایع الایام، ج5، ص27؛ مقتل الحسین، خوارزمی، ج1، ص244. #امام_حسین #محرم به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

🏴 السلام علیکم یا انصار دین الله ▪️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «اساس دین با عاشورا پیوند خورده و به برکت عاشورا هم باقى مانده است.» به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

✳️ شخصیت تابناک حضرت عباس (ع) شخصیت حضرت عباس آن چنان تابناک است که در جریان کربلا بارها سالار شهیدان (ع) عشق خود را به او آشکار ساخت و به برغم برخورداری از جایگاه بی بدیل امامت و تفاوت سن با عباس، او را با خطاب «بنفسی انت؛ جانم فدایت» خطاب کرد و آن هنگام که عباس با عمود جفای کوفیان بر زمین افتاد و امام خود را به بالین او رساند، او را در آغوش گرفت و با صدای بلند بسیار گریست و عبارت «الان انکسر ظهری و قلت حیلتی؛ اینک پشتم شکست و چاره ام رو به کاستی گذاشت.» را بر زبان جاری کرد. اهل بیت (ع) پس از ماجرای تلخ کربلا بارها از عباس ستایش کردند و از او با عنوان عبد صالح و مطیع خداوند و رسول او یاد کرده و بر این نکته تاکید کردند که عباس در قیامت از جایگاه بی بدیلی برخوردار است که همه شهداء به آن غبطه می خورند. عباس چنان در عرصه فضل و کمال گوی سبقت را ربود که به «ابا الفضل»؛ یعنی پدر فضیلت نام بردار شد. او آن چنان فتوت، مروت و مردانگی از خود نشان داد که تمام صاحبان فتوت و مروت خود را وامدار او می دانند و به تاسی به فتوت او افتخار می کنند. بسیاری از عالمان به ویژه عاشورا پژوهان چه در لابلای منابع عام و چه با تالیف آثاری خاص، زندگی، شخصیت، منش اخلاقی و رخدادهای همراهی عباس با سالار شهیدان و وفاداری او به امام حسین (ع) را مورد بررسی و ستایش قرار دادند. شخصیت معنوی عباس تا بدان پایه است که عارف نامداری همچون میرزا علی آقای قاضی گشایش معنوی و گشوده شدن اسرار سیر و سلوک خود را به یُمن توسل به باب الحوائج دانسته است. مدفن و مضجع او در قرن های متمادی مطاف فرشتگان و اولیای الهی بوده و هست و هزاران حاجتمند به برکت دعای او به خواسته خود دست می یابند؛ به گونه ای که زیارت سالار شهیدان بدون همراه شدن با زیارت حضرت عباس ناقص می نماید و هیچ عاشق دلداده اهل بیت (ع) به خود اجازه چنین جسارتی را نمی دهد. باید پرسید که عباس این همه مقامات و منازل معنوی و نورانی را از کجا به کف آورد؟! آیا جز آن است که او در سایه تربیت سرور پرهیزکاران عالم؛ حضرت امیر و دو برادر خود؛ حسنین (ع) رشد یافت و دریافت که تنها راه کسب کمال و نیل به مجد، ذوب در عشق و محبت الهی و اطاعت محض از اولیای خداوند است. عباس(ع) نماد شجاعت، وفاداري، فتوت و مردانگي و ادب و تواضع در برابر برادر خود امام حسين(ع) است. برغم آن که عموم مردم گمان مي‌کنند عاطفه و حسّ برادري، عباس را به کربلا کشاند و آن چنان فداکاري از خود نشان داد، اما شخصيت علمي و معنوي عباس نشان مي‌دهد که چنين رفتارهايي آفتاب گونه از سر معرفت و عشق او نسبت به سالار شهيدان بروز کرده است. شاهد مدعا آن که امام سجاد(ع) در ستايش عباس فرمود: رحم الله العباس، فلقد آثر وأبلى، وفدى أخاه بنفسه حتى قطعت يداه، فأبدله الله عز وجل بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة في الجنة كما جعل لجعفر بن أبي طالب، وإن للعباس عند الله تبارك وتعالى منزلة يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامة؛ خداوند عباس را رحمت کند که ايثار کرد و امتحان پس داد و جان خود را در پاي برادر خود فدا کرد. البته خداوند به جاي دو دست بريده عباس دو بال به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز مي‌کند، چنان که در باره جعفر بن ابي طالب چنين کرد و عباس نزد خداوند مقام و منزلتي دارد که تمام شهدا در روز قيامت به آن غبطه مي‌خورند. https://eitaa.com/ehyakalam

#پروفایل_ویژه_محرم به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

🏴 "روایت شیدایی" 🏴 معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد همدان با همکاری #موسسه_کلامی_احیاء تقدیم‌ می کند: ☑️ روایتی از دلدادگی‌های عاشورایی(۳) داستان سوم: ادب و وفاداری رسم عباس باهنرمندی سیدمهرداد کاووسی پخش از اینستاگرام معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی همدان به آدرس: fjd_hmd و پیج اینستاگرام موسسه احیاء👇 https://instagram.com/eehyakala

◼️ #نسیم_حزن(۹) 🔊حجت الاسلام علی نقی #پادکست_کوتاه #سیدالشهداء به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

📹 روضه شهادت حضرت اباالفضل از زبان حضرت آیت الله خامنه ای(حفظ الله) 📚آنچه در نقلهای معتبر دیدم با نقل معروف متفاوت است: آنقدر تشنگی بر اهل حرم فشار آورد، که خود امام حسین(ع) و اباالفضل(ع) با هم بطرف آب رفتند. به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

#پروفایل_ویژه_محرم به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

✅ با توجه به اینکه خداوند در قرآن می‌فرماید: «ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکة»(بقره،آیه195). چرا امام حسین(علیه السلام) برای شهادت و کشته شدن بیرون شد و خودش و یارانش را به کشتن داد؟ پاسخ: بعضی این سوال را مطرح می کنند كه القاء نفس در تهلكه جايز نيست،اما قيام امام حسين(علیه السلام) القاء نفس در تهلكه نبود، زیرا👇 اولاً: اگر كسی كشته شدن در راه خدا را القاء نفس در تهلكه بداند بايد اغلب غزوات پيامبر اكرم( صلي الله عليه و آله و سلم) را به همين حساب بگذارد، و نيز وجوب مقابله بيست تن از افراد نظامي در جنگ های اوليه اسلام كه هنوز مسلمين قدرتي نداشتند در مقابل دويست نفر را بايد «القاء نفس در تهلكه» بداند و اين به اجماع مسلمين صحيح نيست. ثانياً: آيه ای كه در اين مورد ذكر شده است این است که خداوند مي فرمايد: «و لا تلقوا بايديكم الي التهلكة»، «خود را بدست خويش در مهلكه نيندازيد» به اين معنا نيست كه در راه خدا جهاد نكنيد، كه چنانچه كشته شديد خود را بدست خويش در مهلكه انداخته ايد، بلكه آيه در موردي نازل شد كه مسلمين در هنگام اقدام به جنگ مأمور بودند كه هر كس بقدر وُسع و توان خويش، ساز و برگ و زاد و راحله بياورد تا اسباب جنگ از اسلحه و آذوقه فراهم شود، و در اكثر تفاسير آمده است كه آيه مربوط به انفاق مال براي جنگ با دشمن است، و منظور از آيه اين است كه خود را با ترك انفاق و ترك صرف مال در راه جهاد، با دست خود به هلاكت نيفكنيد، چون آيه عبارت است از: «و انفقوا في سبيل الله و لا تلقوا بايديكم الي التهلكة و احسنوا ان الله يحب المحسنين:در راه خدا انفاق كنيد و با (ترك انفاق) خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكي كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست دارد». علامه طباطبايي-رحمة الله علیه- در تفسير آيه فوق مي فرمايد: «انفقوا» (انفاق كنيد) حاكي از وجوب تهيه مقدمات مالي جنگ است و آن عبارت از انفاق براي فراهم نمودن تجهيزات و آمادگي ها و وسايل جنگي است، و جمله «و لا تلقوا بايديكم الي التهلكة» مطلق است، و منظور از آن، نهي از هر چيزي از افراط و تفريط است كه موجب هلاكت مي شود، چنانكه بُخل و انفاق نكردن مال، هنگام جنگ و جهاد، موجب بهم پاشيدگي نيرو و نابودي قدرت مي‌گردد، و در نتيجه لشكر اسلام در پرتگاه هلاكت قرار مي گيرد، زيرا دشمن بر او پيروز مي شود، همينطور زياده روي و اسراف در انفاق مانند انفاق همه اموال، موجب فقر و درماندگي خواهد شد، كه اين دو موجب انحطاط در زندگي و از ميان رفتن آبرو خواهد گرديد." ثالثاً: بين اینکه انسان با دست خود،خودش را برای غیر خدا به هلاکت بیندازد، با انداختن خود به ضرر و مشقت در راه خدا بخاطر هدف امر به معروف و نهي از منكر، فاصله زيادي است زيرا؛ اولی انداختن خود با دست خود به هلاكت، بدبختي و سيه روزي است، ولی دومی سعادت ابدی می باشد، لذا بر اساس آيات قرآن و گفتار امامان معصوم(علیه السلام) جان نثاری و فداكاری و خود را به خطر انداختن و شهادت در راه خدا و امر به معروف و نهي از منكر، نه تنها «انداختن خود با دست خود به هلاكت» نيست، بلكه بزرگترين كرامت و شرافت برای يك انسان با عزّت است. رابعاً: شهادت در راه خدا و جان نثاری برای خدا، به معنای هلاكت نيامده است، چون هلاكت در جايی است كه اصلاً هيچگونه قصد قربت الهی در كار نباشد، خداوند در قرآن كشته شدگان در راه خدا را به منزلۀ زنده‌گان و شهدا فرض مي كند و آنها را مي ستايد و مي فرمايد: «و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون: آنهايي كه در راه خدا مي جنگند و كشته مي شوند مرده نپنداريد بلكه آنان زنده اند و در نزد پروردگارشان روزي مي‌خورند». به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam

با توجه به کمبود آب در خیمه های امام حسین(علیه السلام) و تشنگی آنها،آیا موضوع نوره کشیدن آن حضرت در شب عاشورا صحت دارد؟ 1- در کتاب «الاخبار الطوال» تألیف ابی‌حنیفه ، احمد بن داود دینوری (متوفای 282) که پیش از طبری بوده، این مطلب که امام حسین (عليه السلام )غسلی کرد و از داروی نظافتی استفاده کرد، نیامده است.(1) 2- در کتاب ارشاد شیخ مفید نیز این موضوع نقل نشده است،(2) اگر چنین مطلبی معتبر بود، قطعاً شیخ مفید آن را نقل می‌کرد. 3. در کتاب «وقعه الطف» (که روایات درباره حادثة کربلا را جمع‌آوری کرده) این مطلب نیامده است،(3) در حالی که مهم‌ترین و معتبرترین اثر در حادثه کربلا، مقتل ابی‌مخنف است، که اصل آن کتاب از بین رفته و مطالب آن در کتاب‌های مختلف است. 4- در مناقب ابن شهر آشوب(4) (متوفای 588) نیز این مطلب ذکر نشده است. نیامدن موضوع مذکور در کتاب‌های مورد اشاره و در کتاب‌های با ارزش متاخر مانند مقتل الحسین مقرم، نشانگر آن است که روایت نقل شده، اعتبار و ارزش درخور ندارد. پی نوشتها: (1). ابو حنيفه دينورى‏، الأخبار الطوال ،ناشر: رضى‏،مكان نشر: قم‏،سال چاپ: 1368 ش‏، ص 254-256. (2). ارشاد مفید،ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی، تهران ،انتشارات علمیه اسلامیه، ج2، ص 86-96. (3). محمد هادی یوسفی غروی، وقعة الطف،ص 190-205. (4). مناقب، ج4، ص 106-109. به صفحات #معارف_اعتقادی بپیوندید👇🌷 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam https://chat.whatsapp.com/KU93MJFDMd4KIKwBMteD0d https://instagram.com/eehyakalam