eitaa logo
معارف اعتقادی
2.8هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
1.8هزار ویدیو
457 فایل
✅ متعلق به موسسه فرهنگی اعتقادی احیاء. #تبیین_معارف_اعتقادی #پاسخ_به_شبهات_اعتقادی #نقد_فرقه‌های_انحرافی @Alizamani110 پاسخ به شبهات 🔹️ 🔹️ تبلیغ و‌ تبادل @Haghgoo_110313 🔹️مدیریت @sadid20
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ آیا لازمه پذیرش توحید افعالى قبول جبر است؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 بعضى از مفسران اهل تسنن که از نظر عقیده، تابع مذهب جبر هستند با آیه ۱۰۱ سوره«انعام» که مى فرماید: (او همه چیز را آفریده و به هر چیزى دانا است)؛ «وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْء وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْء عَلیمٌ» که خالقیت خدا را نسبت به همه چیز بیان مى کند براى مسلک جبر استدلال کرده اند، مى گویند: اعمال و افعال ما نیز از اشیاء این جهان است؛ زیرا «شىء» به هر گونه موجودى گفته مى شود، خواه مادى یا غیر مادى، خواه ذات یا صفات، بنابراین هنگامى که مى گوئیم: خداوند آفریننده همه چیز است، باید بپذیریم که آفریننده افعال ما نیز هست و این جز جبر نخواهد بود. ولى طرفداران آزادى اراده و اختیار، پاسخ روشنى براى این گونه استدلال ها دارند و آن این که: خالقیت خداوند حتى نسبت به افعال ما منافاتى با اختیار ما ندارد؛ زیرا افعال ما را هم مى توان به ما نسبت داد و هم به خدا. اگر به خدا نسبت دهیم به خاطر آن است که همه مقدمات آن را، او در اختیار ما گذاشته است، او است که به ما قدرت و نیرو و اراده و اختیار داده است، بنابراین، چون همه مقدمات از او است مى توان اعمال ما را به او نسبت داد و او را خالق آنها دانست. ولى از این نظر که تصمیم نهائى با ما است، مائیم که از قدرت و اختیار خداداد استفاده کرده و یکى از دو طرف فعل یا ترک را انتخاب مى کنیم، از این جهت، افعال به ما نسبت داده مى شود و ما در مقابل آنها مسئول هستیم. و به تعبیر فلسفى، در اینجا دو خالق، و دو علت، در عرض یکدیگر نیستند بلکه در طول یکدیگرند. وجود دو علت تامّه در عرض هم معنى ندارد، اما اگر طولى باشند، هیچ مانعى نخواهد داشت. و از آنجا که افعال ما لازمه مقدماتى است که خدا به ما داده است، این لوازم را هم مى توان به او نسبت داد و هم به کسى که افعال را انجام داده است. این سخن، درست به آن مى ماند که شخصى براى آزمودن کارکنان خود آنها را در کار خویش آزاد بگذارد، و اختیار تمام به آنها بدهد و تمام مقدمات کار را فراهم سازد. بدیهى است کارهائى که آنها انجام مى دهند از یک نظر کار رئیس آنها محسوب مى شود ولى این موضوع، آزادى و اختیار را از کارمندان سلب نمى کند، بلکه آنها در برابر کار خویش مسئولند. (۱) تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و نهم، ج ۵، ص ۴۷۵. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ چرا خداوند به طور مستقیم گناهان بندگان را نمى بخشد و چه نیازى به وجود واسطه و شفیع است؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 پاسخ :در پاسخ این سئوال می توان به دو وجه اشاره کرد: ۱ـ خداوند متعال جهان آفرینش را به بهترین وجه آفریده است «الّذى اَحسَنَ کُلَّ شَىء خَلَقه(۱) آن خدائى که هر چیز را به بهترین صورت آفریده است» جهان بر اساس نظام علّت و معلولى واسباب و مسببّات براى هدایت و رشد و تکامل انسانها آفریده شده است و نیازمندى هاى بشر به وسیله عوامل و اسباب عادى برآورده می گردد. فیوضات معنوى خداوند همانند هدایت مغفرت و آمرزش نیز بر اساس نظامى خاص بر انسانها نازل می شود و اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که این امور به وسیله اسباب و علّتهاى معین به انسانها برسد. بنابراین همان گونه که درعالم مادّه نمى توان پرسید: چرا خداوند متعال زمین را به وسیله خورشید نورانى کرده و خود بى واسطه به چنین کارى دست نزده است در عالم معنا نیز نمى توان گفت چرا خداوند به واسطه اولیاى الهى مغفرت خویش را شامل حال بندگان نموده است؟ به همین جهت است که خداى متعال گناه کاران را ارشاد فرموده است که به درخانه رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) وعلاوه براین که خود طلب مغفرت کنند از آن بزرگوار هم بخواند که براى ایشان طلب مغفرت کند قرآن کریم مى فرماید: «و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءُوک فاستغفرو الله واستغفر لهم الرسول لوجدو الله توابا رحیما»(۲) «و اگر ایشان هنگامى که با ارتکاب گناه به خود ستم کردند نزد تو مى آمدند و از خدا آمرزش مى خواستند و پیامبر هم براى ایشان طلب مغفرت می کرد خدا را توبه پذیر مهربان مى یافتند.» ۲ـ حکمت دیگر شفاعت این است که مشیّت الهى این است که با اعطاى منزلت شفاعت به پیامبران و اولیاى الهى آنان را تکریم کند پذیرش دعا ودر خواست اولیاء نوعى تکریم و احترام به آنان است اولیاى خدا نیکوکاران، فرشتگان آسمانها و حاملان عرش که همه روزگار را به فرمانبردارى خدا گذرانده و از مدار عبودیّت الهى گام بیرون ننهاده اند شایسته تکریم هستند و چه احترامى بالاتر و برتر از اینکه دعاى آنان درباره بندگان شایسته رحمت ومغفرت الهى مستجاب شود. (۱). سوره سجده، آیه ۷. (۲). سوره نساء، آیه ۶۴. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
❇️ در انتظار منجی بشریت ✍️ عَن مُوسَی بنِ جَعفَرٍ(علیه السلام): طُوبَى لِشِيعَتِنا المُتَمَسّكينَ بِحَبلِنا في غَيبَةِ قائِمِنا، الثّابِتينَ عَلَى مُوالاتِنا وَالبَراءَةِ مِن أعدائِنا. أولئِكَ مِنّا وَنَحنُ مِنهُم، قَد رَضُوا بِنَا أئمَةً، وَرَضِينَا بِهِم شيعَةً، فَطُوبَى لَهُم، ثُمّ طُوَبى لَهُم، هُم وَاللهِ مَعَنا في دَرَجَتِنا يَومَ القيامَةِ.  [ملامحسن فیض کاشانی، نوادرالأخبار، ص 250] از امام کاظم(علیه السلام) روایت شده که فرمود: خوشا به حال شیعیان ما که در زمان غیبتِ قائم ما، پیرو ما هستند و هم‌چنان بر دوستی ما، ثابت و از دشمنان ما بیزارند. آنها از ما و ما از آنها هستیم؛ آنها ما را به عنوان امامان خود برگزیده و ما نيز آنها را شیعیان خود می‌دانیم، پس خوشا به حال آنها و باز خوشا به حال آنها، به خدا سوگند آنها روز قیامت هم‌نشینان ما خواهند بود. برای سلامتی و تعجیل در ظهورش، صلوات بفرستید. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
🔵❓آیا شانس در اسلام جایگاهی دارد؟ 🌿 شانس، اگر به معنای واقعه اتفاقی و تصادفی باشد، دین اسلام آنرا تایید نمیکند. 🌹زیرا از نظر اسلام هیچ رویدادی اتفاقی و تصادفی نیست بلکه همه امور جهان طبق قانون علت و معلول انجام می شود. ما چون علت یک پدیده را نادیده میگیریم و یا از آن بی اطلاع هستیم آن را شانسی و تصادفی تلقی می کنیم. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
🔴 برخی می‌گویند که امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) اولین کاری که می‌کنند با علما و مراجع تقلید برخورد می کند و آنها را به قتل می رساند؟ 🔹 اولا واژه علما شامل عالمان تمامی ادیان می شود (همانند یهودیان، مسیحیان، فرقه‌های مختلف و اهل تسنن) و انحصار در عالمان شیعه ندارد. 🔹 ثانیا امروزه نیز برخی عالمان فِرق اسلامی با استدلال به آیات قرآن و تفسیر و تاویل نادرست خود تلاش می کنند تا سنت پیامبر و اهل بیت (علیهم‌السلام) را طوری دیگر جلوه بدهند. نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت کینه ای دیرینه دارند و منکر حقانیت و ولایت انها هستند. 🔹 اگر چنین عالمانی در زمان ظهور نیز باشند، با حضرت مخالفت خواهند کرد و بعید نخواهد بود که مصداق بسیاری از این‌گونه روایات، علمای ناصبی‌ها و وهابیون باشند. 🔹 درحالی‌که علما و دانشمندان و مراجع تقلید شیعه،‌ اندیشه‌هایشان برگرفته از ‌اندیشه اهل بیت (علیهم‌السلام) و از شاگردان آن مکتب هستند. 🔹 همچنین مراجع و علمای شیعه ، کسانی هستند که مردم را به سوی حقیقت هدایت و راهنمایی می‌کنند و حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) و قیام و آرمان حضرت را به آنان معرفی می‌کنند. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
آخرالزمان (2).mp3
3.46M
💢 دو نوع مواجهه با علائم ظهور‼️ ♦️وظیفه ما چیست؟ ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ وجود روح در عالم برزخ چگونه است؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 درمورد زندگى برزخى، تصویرهاى مختلفى ذکر شده است که روشن ترین آنها آن است که: روح انسان بعد از پایان زندگى این جهان، در اجساد لطیفى قرار مى گیرد که از بسیارى از عوارضِ این ماده کثیف بر کنار است و چون از هر نظر شبیه این جسم است، به آن «قالب مثالى» یا «بدن مثالى» مى گویند که نه به کلى مجرد است، و نه مادى محض، بلکه داراى یک نوع «تجرد برزخى» است. بعضى از محققان آن را تشبیه به وضع روح در حالت خواب کرده اند که: در آن حال، ممکن است با مشاهده نعمت هائى به راستى لذت ببرد و یا بر اثر دیدن مناظر هولناک معذب و متألم شود آنچنان که گاه واکنش آن در همین بدن نیز ظاهر مى شود و به هنگام دیدن خواب هاى هولناک، فریاد مى کشد، نعره مى زند، پیچ و تاب مى خورد، بدن او غرق عرق مى شود. حتى بعضى معتقدند: در حال خواب، به راستى روح با قالب مثالى فعالیت مى کند و حتى بالاتر از آن معتقدند: روح قوى در حال بیدارى نیز مى تواند همان تجرد برزخى را پیدا کند، یعنى از جسم جدا شده و با همین قالب مثالى به میل خود، و یا از طریق خواب هاى مغناطیسى در جهان سیر کند و از مسائلى با خبر گردد. بلکه بعضى تصریح مى کنند: قالب مثالى در باطن بدن هر انسانى هست، منتها به هنگام مرگ و آغاز زندگى برزخى، جدا مى شود و گاه در همین زندگى مادى دنیا نیز امکان جدائى ـ چنان که گفتیم ـ براى او حاصل مى شود. حال اگر تمام این مشخصات را براى قالب مثالى نپذیریم، اصل مطلب را نمى توان انکار کرد؛ چرا که در روایات بسیارى به آن اشاره شده و از نظر دلیل عقل نیز هیچگونه مانعى ندارد.(۱) (۱). مرحوم «علامه مجلسى» ضمن بیان این مطلب در «بحار الانوار» تصریح مى کند: تشبیه حالت برزخ به حالت رویا و خواب در بسیارى از اخبار وارد شده، و حتى امکان دارد نفوس قویه عالیه، داراى جسدهاى مثالى متعددى باشند، و به این وسیله روایاتى که مى گوید: امامان نزد هر کس در حال جان دادن حاضر مى شوند، نیاز به توجیه و تفسیرى نخواهد داشت (بحار الانوار، جلد ۶، صفحه ۲۷۱). ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
D1737641T14495780(Web).Mp3
375.7K
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ شخص رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در زمان نزول وحی، آیات الهی را نمی نوشت؟ حجت الاسلام و المسلمین استاد حمید ملکی ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ قرآن نسبت به نژادپرستى چه موضعى دارد؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 با این که قرآن مجید در محیطى نازل شد که از جهات مختلف بسته بود و ارتباط محدودى با جهان خارج از جزیره داشت و مسأله قومیت و نژاد و زندگى قبیلگى بر همه شئون آن حاکم بود، محصول چنین محیطى طبعاً باید رنگ قومیت عربى، بلکه رنگ قبیلگى داشته باشد، ولى جالب این که قوانین قرآن به هیچ وجه چنین رنگى را ندارد و حتى یک بار خطاب «اَیُّهَا الْعَرَبُ» در قرآن دیده نمى شود. همه سخن در قرآن از عموم انسان ها است و خطاب ها به شکل «یا بنى آدَمَ»(۱)؛ (اى فرزندان آدم) و «یا اَیُّها النّاسُ»(۲)؛ (اى مردم)، و یا «یا اَیُّها الّذین امنوا»(۳)؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید) و «یا عبادى»(۴)؛ (اى بندگان من)، و «یا اَیّها الاِنسانُ»(۵)؛ (اى انسان) است. به این ترتیب مخاطبین قرآن همه جهانیان؛ وقوانین آن ناظر به همه انسان ها است. آیه «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ»؛ (تو را جز رحمت براى جهانیان نفرستادیم.)(۶) و آیه «تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیراً»؛ (زوال ناپذیر و پربرکت است کسى که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد.)(۷) و آیه «إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ»؛ (آن نیست مگر تذکّرى براى جهانیان.)(۸) و مانند آن، گواه دیگرى بر این مدّعا است. قرآن امتیازات نژادى را در آن محیط نژاد پرست به کلى حذف کرده است و با منطق زیباى «شما همه فرزندان آدمید و از یک پدر و مادر آفریده شده اید» عموم مردم را مخاطب قرار مى دهد و همه را برادر و متعلّق به یک خانواده اعلام مى کند، پیوند همه انسان ها را در سرحد اخوت تحکیم مى کند و مى گوید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِّنْ ذَکَر وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ»؛ (اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ [اینها ملاک برترى نیست] گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شما است؛ به یقین خداوند دانا و آگاه است).(۹) و در جاى دیگر، تمام پیوندهاى محدود را نفى کرده و پیوند افراد با ایمان را از هر نژاد و هر زبان و هر زمان و هر مکان، منحصر به پیوند اخوت و برادرى مى داند که نزدیکترین پیوندها بر اساس مساوات و برابرى است و بر این اساس مى فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»؛ (مؤمنان فقط برادر یکدیگرند).(۱۰)، (۱۱) (۱). ۵ مورد (۲).بیش از ۲۰ مورد. (۳). بیش از ۸۰ مورد. (۴). پنج مورد. (۵). دو مورد. (۶). سوره انبیاء، آیه ۱۰۷. (۷). سوره فرقان، آیه ۱. (۸). سوره یوسف، آیه ۱۰۴. (۹). سوره حجرات، آیه ۱۳. (۱۰). سوره حجرات، آیه ۱۰. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
1_588692823.mp3
2.01M
❓ فرق لعن و نفرین و سب کردن چیست و کدام یک در اسلام وارد شده است؟ ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ آیا شرایع پیشین ناقص بوده اند؟ می دانیم که آیین اسلام جامع ترین آیینی است که از طرف خداوند برای بشر فرستاده شده است و لازمه این سخن آن است که آیین های پیشین همگی نسبت به آیین اسلام ناقص و نارسا بوده باشند در این صورت این سؤال پیش می آید که چگونه خداوند در گذشته برای هدایت بشر آیین ناقص و نارسا فرستاده است در صورتی که خداوند از ارسال آیین ناقص منزه می باشد؟! 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 دلایل جهانى و خاتم بودن آیین اسلام به خوبى این مطلب را ثابت مى کند که پس از طلوع اسلام براى تکامل مادّى و معنوى بشر و آگاهى او از وظایف الهى، راهى جز پیروى از این دین نیست. البّته هرکدام از ادیان گذشته در زمان خود، راه صحیحى براى تکامل بشر و توجّه او به خدا بوده و بشر در پرتو این ادیان به سوى تکامل روحى و معنوى پیش رفته است؛ ولى پس از ابلاغ آیین اسلام - که آیین جهانى و خاتم ادیان است - پیمودن راه هاى دیگر خطاست و غیر این آیین، نمى تواند انسان را به اهداف عالى تر و کامل ترى که مناسب «امّت تکامل یافته» است برساند ولى در عین حال هرکدام از این ادیان در زمان و عصر خود کاملترین دین بودند که براى هدایت مردم از طرف خداوند آمده است. براى توضیح مى توان گفت که: مجموع ادیان آسمانى بسان کلاس هاى مختلف دانشکده اى است که دانشجویى در آن به تحصیل و تکمیل خود مى پردازد؛ آنچه را که دانشجو در سال هاى نخست مى آموزد در عین این که صحیح و پا برجاست، پایه اى است براى کلاس هاى بالاتر و مطلبى را که در کلاس هاى بالاتر تحصیل مى کند، همگى مکمّل اصولى است که در سال هاى نخست آموخته است. بنابر این، برنامه هر کلاسى نسبت به دانشجوى ویژه خود بهترین برنامه است و اگر وضع غیر این باشد (مثلا براى دانشجویان سال اوّل، برنامه کلاس هاى بالاتر پیاده شود) جز اتلاف وقت نتیجه اى نخواهد داشت؛ همان طور که اگر براى دانشجویان دروه عالى برنامه دوره اوّل اجرا گردد، آنان به هدفى که براى آن تربیت مى شوند نخواهند رسید. آیا در این صورت کسى به خود اجازه مى دهد که بگوید برنامه کلاس هاى پایین ناقص است و مطالبى را که دانشجویان در آن کلاس ها مى آموزند نارسا مى باشد، یا این که باید گفت: برنامه هاى هر کلاسى نسبت به دانشجوى ویژه خود، بهترین برنامه اى است که تنظیم شده و آنچه را که دانشجو در آن کلاس مى آموزد پایه اى براى ارتقا به کلاس هاى بالاتر است. همان طور که داورى ما نسبت به کلاس هاى یک دانشکده چنین است و برنامه هر کلاس را نسبت به محصّل مخصوص به خود ناقص و نارسا نمى دانیم، داورى ما نسبت به ادیان گذشته که براى هدایت و تکمیل جامعه انسانى تنظیم و نازل گردیده است نیز چنین مى باشد. و معناى ناسخ بودن آیین اسلام نسبت به آیین هاى دیگر و کامل و جامع بودن آن در برابر آیین هاى پیشین، این نیست که آیین هاى پیشین از اصل و ریشه باطل و یا نادرست و یا ناقص و نارسا بوده اند؛ زیرا آیینى که از طرف خداوند دانا براى هدایت گروهى از بشر فرو فرستاده مى شود هرگز نمى تواند ناقص و نادرست باشد؛ بلکه هر کدام از این آیین ها در جاى خود و عصر خویش کاملا صحیح و رسا بوده و براى رسانیدن بشر آن عصر به هدفى که شایستگى آن را داشته است، کافى و رسا بوده اند. ولى براى بشر تکامل یافته، بشرى که مى تواند قلّه هاى بلندترى از کمالات مادّى و معنوى را تسخیر کند، باید فکر دیگرى کرد و راه دیگرى در اختیار او گذاشت که بتواند با پیمودن این راه، به این قلّه هاى بلند دست یابد و از کسب کمالات بلندترى که براى آنها شایستگى دارد باز نماند، به همین دلیل ادیان آسمانى یکى پس از دیگرى براى تربیت انسان در مراحل مختلف نازل شده تا به آیین اسلام که تکامل یافته ترین مذهب مى باشد رسیده است. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam
هدایت شده از معارف اعتقادی
✍ آموزش معارف اعتقادی دین مبین اسلام (تئولوژی) ✍ پاسخگویی به شبهات و دفاع از آموزه های اعتقادی (آپولوژی) ✍ معرفی منابع جهت مطالعه مباحث اعتقادی ✍ معرفی مراکز علمی پیشرو در حوزه کلام و عقاید. لطفا کانال را به سایرین معرفی فرمایید. 🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam
❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ آیا توسل جستن به پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امام، شرک است؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 پاسخ این سؤال را مى توان با توجه به آیه ۶۴ سوره «نساء» به دست آورد. خداوند مى فرماید: (اگر آنها هنگامى که به خویش ستم کردند، به سوى تو مى آمدند و از خدا طلب آمرزش مى نمودند، و پیامبر هم براى آنها طلب آمرزش مى نمود، خدا را توبه پذیر و مهربان مى یافتند)؛ «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحیماً». از این آیه، پاسخ کسانى که توسل جستن به پیامبر و یا امام را یک نوع شرک مى پندارند روشن مى شود؛ چرا که این آیه صریحاً مى گوید: آمدن به سراغ پیامبر(صلى الله علیه وآله) و او را بر درگاه خدا شفیع قرار دادن، و وساطت و استغفار او براى گنهکاران، مؤثر و موجب پذیرش توبه، و رحمت الهى است. اگر وساطت، دعا، استغفار و شفاعت خواستن از پیامبر(صلى الله علیه وآله) شرک بود، چگونه ممکن بود قرآن چنین دستورى را به گنهکاران بدهد! منتها افراد خطاکار باید نخست خود توبه کنند و از راه خطا برگردند، سپس براى قبول توبه خود از استغفار پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز استفاده نمایند. بدیهى است: پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمرزنده گناه نیست، او تنها مى تواند از خدا طلب آمرزش کند، و این آیه پاسخ دندان شکنى است به آنها که این گونه وساطت را انکار مى کنند (دقت کنید). جالب توجه این که قرآن نمى گوید: تو براى آنها استغفار کن بلکه مى گوید: «رسول» براى آنها استغفار کند، این تعبیر گویا اشاره به آن است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) از مقام و موقعیتش استفاده کند و براى خطاکارانِ توبه کننده، استغفار نماید. این معنى (تأثیر استغفار پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى مؤمنان) در آیات دیگرى از قرآن نیز آمده است مانند: آیه ۱۹ سوره «محمّد» و آیه ۵ سوره «منافقون» و آیه ۱۱۴ سوره «توبه» که درباره استغفار ابراهیم نسبت به پدرش (عمویش) اشاره مى کند، و آیات دیگرى که نهى از استغفار براى مشرکان مى کند و مفهومش این است که استغفار براى مؤمنان بى مانع است. و نیز از بعضى از آیات استفاده مى شود: فرشتگان براى جمعى از مؤمنان خطاکار در پیشگاه خداوند استغفار مى کنند.(۱) خلاصه این که: آیات زیادى از قرآن مجید حکایت از این معنى مى کند که پیامبران یا فرشتگان و یا مؤمنان پاکدل مى توانند براى بعضى از خطاکاران استغفار کنند، و استغفار آنها در پیشگاه خدا اثر دارد. این خود یکى از معانى شفاعت کردن پیامبر و یا فرشتگان و یا مؤمنان پاکدل براى خطاکاران است، ولى همان طور که گفتیم چنین شفاعتى نیازمند به وجود زمینه، شایستگى و آمادگى در خود خطاکاران است. ۱. سوره غافر، آیه ۷ و سوره شورى، آیه ۵. ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam