❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ #چرا شخص رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در زمان نزول وحی، آیات الهی را نمی نوشت؟ حجت الاسلام و المسلمین استاد حمید ملکی #معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ قرآن نسبت به نژادپرستى چه موضعى دارد؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 با این که قرآن مجید در محیطى نازل شد که از جهات مختلف بسته بود و ارتباط محدودى با جهان خارج از جزیره داشت و مسأله قومیت و نژاد و زندگى قبیلگى بر همه شئون آن حاکم بود، محصول چنین محیطى طبعاً باید رنگ قومیت عربى، بلکه رنگ قبیلگى داشته باشد، ولى جالب این که قوانین قرآن به هیچ وجه چنین رنگى را ندارد و حتى یک بار خطاب «اَیُّهَا الْعَرَبُ» در قرآن دیده نمى شود. همه سخن در قرآن از عموم انسان ها است و خطاب ها به شکل «یا بنى آدَمَ»(۱)؛ (اى فرزندان آدم) و «یا اَیُّها النّاسُ»(۲)؛ (اى مردم)، و یا «یا اَیُّها الّذین امنوا»(۳)؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید) و «یا عبادى»(۴)؛ (اى بندگان من)، و «یا اَیّها الاِنسانُ»(۵)؛ (اى انسان) است. به این ترتیب مخاطبین قرآن همه جهانیان؛ وقوانین آن ناظر به همه انسان ها است. آیه «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ»؛ (تو را جز رحمت براى جهانیان نفرستادیم.)(۶) و آیه «تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیراً»؛ (زوال ناپذیر و پربرکت است کسى که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد.)(۷) و آیه «إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ»؛ (آن نیست مگر تذکّرى براى جهانیان.)(۸) و مانند آن، گواه دیگرى بر این مدّعا است. قرآن امتیازات نژادى را در آن محیط نژاد پرست به کلى حذف کرده است و با منطق زیباى «شما همه فرزندان آدمید و از یک پدر و مادر آفریده شده اید» عموم مردم را مخاطب قرار مى دهد و همه را برادر و متعلّق به یک خانواده اعلام مى کند، پیوند همه انسان ها را در سرحد اخوت تحکیم مى کند و مى گوید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِّنْ ذَکَر وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ»؛ (اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ [اینها ملاک برترى نیست] گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شما است؛ به یقین خداوند دانا و آگاه است).(۹) و در جاى دیگر، تمام پیوندهاى محدود را نفى کرده و پیوند افراد با ایمان را از هر نژاد و هر زبان و هر زمان و هر مکان، منحصر به پیوند اخوت و برادرى مى داند که نزدیکترین پیوندها بر اساس مساوات و برابرى است و بر این اساس مى فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»؛ (مؤمنان فقط برادر یکدیگرند).(۱۰)، (۱۱) (۱). ۵ مورد (۲).بیش از ۲۰ مورد. (۳). بیش از ۸۰ مورد. (۴). پنج مورد. (۵). دو مورد. (۶). سوره انبیاء، آیه ۱۰۷. (۷). سوره فرقان، آیه ۱. (۸). سوره یوسف، آیه ۱۰۴. (۹). سوره حجرات، آیه ۱۳. (۱۰). سوره حجرات، آیه ۱۰. #معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

#معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

#لعن_نفرین_سب ❓ فرق لعن و نفرین و سب کردن چیست و کدام یک در اسلام وارد شده است؟ #معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

#معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ آیا شرایع پیشین ناقص بوده اند؟ می دانیم که آیین اسلام جامع ترین آیینی است که از طرف خداوند برای بشر فرستاده شده است و لازمه این سخن آن است که آیین های پیشین همگی نسبت به آیین اسلام ناقص و نارسا بوده باشند در این صورت این سؤال پیش می آید که چگونه خداوند در گذشته برای هدایت بشر آیین ناقص و نارسا فرستاده است در صورتی که خداوند از ارسال آیین ناقص منزه می باشد؟! 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 دلایل جهانى و خاتم بودن آیین اسلام به خوبى این مطلب را ثابت مى کند که پس از طلوع اسلام براى تکامل مادّى و معنوى بشر و آگاهى او از وظایف الهى، راهى جز پیروى از این دین نیست. البّته هرکدام از ادیان گذشته در زمان خود، راه صحیحى براى تکامل بشر و توجّه او به خدا بوده و بشر در پرتو این ادیان به سوى تکامل روحى و معنوى پیش رفته است؛ ولى پس از ابلاغ آیین اسلام - که آیین جهانى و خاتم ادیان است - پیمودن راه هاى دیگر خطاست و غیر این آیین، نمى تواند انسان را به اهداف عالى تر و کامل ترى که مناسب «امّت تکامل یافته» است برساند ولى در عین حال هرکدام از این ادیان در زمان و عصر خود کاملترین دین بودند که براى هدایت مردم از طرف خداوند آمده است. براى توضیح مى توان گفت که: مجموع ادیان آسمانى بسان کلاس هاى مختلف دانشکده اى است که دانشجویى در آن به تحصیل و تکمیل خود مى پردازد؛ آنچه را که دانشجو در سال هاى نخست مى آموزد در عین این که صحیح و پا برجاست، پایه اى است براى کلاس هاى بالاتر و مطلبى را که در کلاس هاى بالاتر تحصیل مى کند، همگى مکمّل اصولى است که در سال هاى نخست آموخته است. بنابر این، برنامه هر کلاسى نسبت به دانشجوى ویژه خود بهترین برنامه است و اگر وضع غیر این باشد (مثلا براى دانشجویان سال اوّل، برنامه کلاس هاى بالاتر پیاده شود) جز اتلاف وقت نتیجه اى نخواهد داشت؛ همان طور که اگر براى دانشجویان دروه عالى برنامه دوره اوّل اجرا گردد، آنان به هدفى که براى آن تربیت مى شوند نخواهند رسید. آیا در این صورت کسى به خود اجازه مى دهد که بگوید برنامه کلاس هاى پایین ناقص است و مطالبى را که دانشجویان در آن کلاس ها مى آموزند نارسا مى باشد، یا این که باید گفت: برنامه هاى هر کلاسى نسبت به دانشجوى ویژه خود، بهترین برنامه اى است که تنظیم شده و آنچه را که دانشجو در آن کلاس مى آموزد پایه اى براى ارتقا به کلاس هاى بالاتر است. همان طور که داورى ما نسبت به کلاس هاى یک دانشکده چنین است و برنامه هر کلاس را نسبت به محصّل مخصوص به خود ناقص و نارسا نمى دانیم، داورى ما نسبت به ادیان گذشته که براى هدایت و تکمیل جامعه انسانى تنظیم و نازل گردیده است نیز چنین مى باشد. و معناى ناسخ بودن آیین اسلام نسبت به آیین هاى دیگر و کامل و جامع بودن آن در برابر آیین هاى پیشین، این نیست که آیین هاى پیشین از اصل و ریشه باطل و یا نادرست و یا ناقص و نارسا بوده اند؛ زیرا آیینى که از طرف خداوند دانا براى هدایت گروهى از بشر فرو فرستاده مى شود هرگز نمى تواند ناقص و نادرست باشد؛ بلکه هر کدام از این آیین ها در جاى خود و عصر خویش کاملا صحیح و رسا بوده و براى رسانیدن بشر آن عصر به هدفى که شایستگى آن را داشته است، کافى و رسا بوده اند. ولى براى بشر تکامل یافته، بشرى که مى تواند قلّه هاى بلندترى از کمالات مادّى و معنوى را تسخیر کند، باید فکر دیگرى کرد و راه دیگرى در اختیار او گذاشت که بتواند با پیمودن این راه، به این قلّه هاى بلند دست یابد و از کسب کمالات بلندترى که براى آنها شایستگى دارد باز نماند، به همین دلیل ادیان آسمانى یکى پس از دیگرى براى تربیت انسان در مراحل مختلف نازل شده تا به آیین اسلام که تکامل یافته ترین مذهب مى باشد رسیده است. #معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

✍ آموزش معارف اعتقادی دین مبین اسلام (تئولوژی) ✍ پاسخگویی به شبهات و دفاع از آموزه های اعتقادی (آپولوژی) ✍ معرفی منابع جهت مطالعه مباحث اعتقادی ✍ معرفی مراکز علمی پیشرو در حوزه کلام و عقاید. لطفا کانال را به سایرین معرفی فرمایید. 🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam https://telegram.me/ehyakalam

#معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

#معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam

❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ آیا توسل جستن به پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امام، شرک است؟ 📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌 پاسخ این سؤال را مى توان با توجه به آیه ۶۴ سوره «نساء» به دست آورد. خداوند مى فرماید: (اگر آنها هنگامى که به خویش ستم کردند، به سوى تو مى آمدند و از خدا طلب آمرزش مى نمودند، و پیامبر هم براى آنها طلب آمرزش مى نمود، خدا را توبه پذیر و مهربان مى یافتند)؛ «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحیماً». از این آیه، پاسخ کسانى که توسل جستن به پیامبر و یا امام را یک نوع شرک مى پندارند روشن مى شود؛ چرا که این آیه صریحاً مى گوید: آمدن به سراغ پیامبر(صلى الله علیه وآله) و او را بر درگاه خدا شفیع قرار دادن، و وساطت و استغفار او براى گنهکاران، مؤثر و موجب پذیرش توبه، و رحمت الهى است. اگر وساطت، دعا، استغفار و شفاعت خواستن از پیامبر(صلى الله علیه وآله) شرک بود، چگونه ممکن بود قرآن چنین دستورى را به گنهکاران بدهد! منتها افراد خطاکار باید نخست خود توبه کنند و از راه خطا برگردند، سپس براى قبول توبه خود از استغفار پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز استفاده نمایند. بدیهى است: پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمرزنده گناه نیست، او تنها مى تواند از خدا طلب آمرزش کند، و این آیه پاسخ دندان شکنى است به آنها که این گونه وساطت را انکار مى کنند (دقت کنید). جالب توجه این که قرآن نمى گوید: تو براى آنها استغفار کن بلکه مى گوید: «رسول» براى آنها استغفار کند، این تعبیر گویا اشاره به آن است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) از مقام و موقعیتش استفاده کند و براى خطاکارانِ توبه کننده، استغفار نماید. این معنى (تأثیر استغفار پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى مؤمنان) در آیات دیگرى از قرآن نیز آمده است مانند: آیه ۱۹ سوره «محمّد» و آیه ۵ سوره «منافقون» و آیه ۱۱۴ سوره «توبه» که درباره استغفار ابراهیم نسبت به پدرش (عمویش) اشاره مى کند، و آیات دیگرى که نهى از استغفار براى مشرکان مى کند و مفهومش این است که استغفار براى مؤمنان بى مانع است. و نیز از بعضى از آیات استفاده مى شود: فرشتگان براى جمعى از مؤمنان خطاکار در پیشگاه خداوند استغفار مى کنند.(۱) خلاصه این که: آیات زیادى از قرآن مجید حکایت از این معنى مى کند که پیامبران یا فرشتگان و یا مؤمنان پاکدل مى توانند براى بعضى از خطاکاران استغفار کنند، و استغفار آنها در پیشگاه خدا اثر دارد. این خود یکى از معانى شفاعت کردن پیامبر و یا فرشتگان و یا مؤمنان پاکدل براى خطاکاران است، ولى همان طور که گفتیم چنین شفاعتى نیازمند به وجود زمینه، شایستگى و آمادگى در خود خطاکاران است. ۱. سوره غافر، آیه ۷ و سوره شورى، آیه ۵. #معارف_اعتقادی #موسسه_کلامی_احیاء ایتا🌷👇 https://eitaa.com/ehyakalam تلگرام🌷👇 https://telegram.me/ehyakalam