❇️ #گزیده_کتاب ۳۵
#ذبیح
▫️ كسانى كه خودشان، رو به خودشان ذبح مىشوند و كسانى كه خودشان را رو به قبله خودشان ذبح مىكنند، باز هم مردارند. هر چه فكر كنند، چارهاى جز اين ندارند كه بروند و گوشه بگيرند تا حياتى بيابند و حركت كنند، وگرنه ركودها گند آنها را بالا مىآورند و مردار مىشوند.
▫️ درس اول همين است كه پيش از آن كه بميريم، پيش از اين كه مردار شويم، به حيات برسيم. پيش از آن كه بميريم ذبيح شويم؛ كه اسماعيل ذبيح، نمرده است؛ چون رگهايى كه در انسان بريده مىشود، غير از رگهايى است كه در ديگران بريده میشود.
▫️رگهاى چهارگانه كه در انسان هست و بايد بريده شود:
هواهاى دل و حرفهاى خلق و جلوههاى دنيا و وسوسههاى شيطان است.
▫️ كسى كه رگهاى چهارگانه را قطع كرد، قبل از اين كه حتى سر از تنش جدا شود، ذبيح است. چقدر هماهنگى است بين ذبح و ذابح و بريدن رگهاى چهارگانه، كه تا اينها بريده نشود، شرك هست. و تا شخص مشرك است، ذبيح نيست. مردار است. به همان نسبت مرده است. به همان نسبت از دست رفته است.
📚 حقیقت حج، ص ۱۳۰
✍ استاد علی صفایی حائری
☘️ @EinSadTehran
🌐 Einsadtehran.ir