🏴سالروز شهادت سیدالساجدین/۳
💠رهبر انقلاب:
‼️«مفهوم صبر در شمار مهمترین واژههای فرهنگ اسلامی است اما متاسفانه بلای تحریف که اغلب واژگان اسلامی را دچار کرده، این واژه را نیز بینصیب نگذاشته و تا حد مسخ مفهوم آن پیش رفته؛ به طریقی که صبر، تحمل ناگواریها معنا شده. لذا این واژه در یک جامعه ستمکِش و بیاراده و اسیر عوامل فقر و فساد و انحطاط، بزرگترین وسیله ستمگران و مفسدان برای عقب ماندگی خواهد شد و شربت تلخ مهلک آنان برای وضع نابسمان جامعه است.
رواج چنین صبری فقط به سود ظالمان است در حالی که معنی و مفهوم واژه صبر در آیات و روایات ضد معنی رایج است بطوری که صبر تبدیل میشود به اهرمی که سنگینترین موانع را باسهولت برطرف میکند و کلید خوشبختیها میشود.
صبر، عمل مجاهدانه است نه تحمل منفعلانه، به این خاطر است که صبر، آخرین توصیه انبیا و اولیا به جانشینان و پیروانشان است؛ ابوحمزه ثمالی که از پیروان خاص و از عناصر اصلی جبهه تشیع راستین است از امام و استاد و رهبر خود یعنی امام باقر روایت میکند که حضرت فرمود پدرم امام سیدالساجدین در هنگام شهادت مرا به سینه خود چسباند و فرمود: ای فرزندم تو را به چیزی وصیت میکنم که پدرم حسین بن علی در هنگام شهادت به من وصیت کرد و پدرش به او وصیت کرد که فرمود "اصبر علی الحق و ان کان مرّا" این کوتاهترین و پرمغزترین جمله درباره صبر است؛ یعنی بر حق صبر کن گرچه تلخ باشد، یعنی در راه حق مردد مشو از موانع واهمه نکن راهت را با مجاهدت ادامه بده گرچه تلخ باشد، این وصیت سلسله امامت است!» / گفتاری در باب صبر ص۱تا۱۶
#از کانال جهاد تبیینی
🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)
🔸 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمیخواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود.
روز عاشورا میگوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟»
🔸 شب صحبت میکند تا مبادا خبیثی در بین طیّبها باشد، و روز سخن میگوید تا مبادا طیّبی در بین خبیثها مانده باشد.
🔸 شب غربال میکند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال میکند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند.
@ejtehadjame
🔹 مصادیق شعائر حسینی، توقیفی است یا غیر توقیفی؟!
آیا مشخص نمودن مصادیق شعائر دینی در ایام محرم، «توقیفی» است یا «غیر توقیفی»؟ یعنی ما فقط حق داریم همان طور که ائمه (ع) برای ما تعیین نموده اند عزاداری کنیم یا مجازیم برخی از مصادیق را هم خودمان به آن ها اضافه کنیم؟! یک عالم، مجتهد و مرجع دینی باید مبنای خودش را در این باره مشخّص کند؛ یعنی باید برای اثبات توقیفی یا غیر توقیفی بودن این اعمال جدید، دلیل بیاورد. اگر کسی با استدلال اثبات کرد که مصادیق شعائر حسینی (ع) توقیفی است، در این صورت بسیاری از کارهایی که امروزه در ایام محرم انجام می شود - اما اهل بیت (ع) آنها را به جا نیاورده اند - از اساس باطل و مصداق بدعت محسوب می شود!
طبق این مبنا، به این دلیل که مثلاً هیچیک از ائمه (ع) نه قمه زده اند و نه کسی را به قمه زنی و شکافتن سر خود توصیه نموده اند، عمل «قمه زنی» بدعت در دین و مذهب قلمداد شده و حرام می گردد! یعنی هر عملی که نصّ شرعیِ معتبر در اثبات صحّت آن وجود نداشته باشد، خطّ قرمز محسوب شده و عمل به آن جایز نمی باشد.
اما در مقابل، اگر کسی بگوید موارد ذکر شده از سوی اهل بیت (ع) همچون حزن و گریه و زاری صرفاً از باب مثال و بیان برخی از مصادیق بوده، و لذا باب افزودن مصداق های جدید برای آن مفتوح است، در واقع مبنای غیر توقیفی بودن شعائر حسینی را اخذ نموده است.
🔘 ادامه دارد...
📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة
#امام_شناسی
#امام_حسین
#قیام_و_نهضت_حسینی
✅ https://eitaa.com/alhaydari
🔺 معیارهای تشخیص شعائر حسینی (ع)، از بدعت ها و خرافات!
◾️ آیت الله سید کمال حیدری
(بخش دوم)
...
⚫️ ملاکِ تعیین مصادیقِ مسائل شرعی و شعائر حسینی چیست؟!
🔹 در پاسخ به این نگرش (غیر توقیفی بودن مصادیق شعائر حسینی) و بر فرض صحّت آن – چنانچه کسی بدان قائل باشد - لازم است یک مطلب بسیار مهم علمی و فقهی را مطرح کنیم و آن اینکه:
🔅 تعیین مصادیق برای مسائل و عبادات شرعی بر دو قسم است:
➖ یک قسم آن از سنخ «قضایای شخصیّه» است که به خود انسان «به عنوان یک فرد» مربوط می شود؛ به عنوان مثال، در مسألۀ وجوب نفقه برای اهل و عیال، شارع مصادیق آن را معیّن ننموده بلکه آن را به عرف مردم ارجاع داده است؛ یعنی مصادیق آن را به عهدۀ خود انسان گذاشته تا از میان آنچه که در عرف جامعه معمول است، مواردی را که خودش صلاح می داند انتخاب و إعمال کند.
➖ اما قسم دیگرِ آن که صبغۀ عام و فراگیر دارد، مربوط می شود به «قضایای دینی، مذهبی و اجتماعی»، و نه «مسائل شخصی و فردی»! با توجه به دو نوع مصادیق مذکور، سؤال این است که شعائر حسینی، یک «قضیۀ شخصی» می باشد یا امری است که به کلّ مکتب اهل بیت (ع) ارتباط می یابد؟! پاسخ آن روشن است؛ چرا که در فرهنگ تشیّع، امام حسین (ع) نماد مکتب اهل بیت (ع) بوده و امور مربوط به ایشان به همۀ مسلمانان تعلّق می یابد، نه اینکه به فرد یا جریانی معیّن اختصاص داشته باشد!
👈 اکنون که مشخّص شد مسائل مربوط به امام حسین (ع) یک امر عامّ دینی و مذهبی است، باید افزود تعیین مصادیق احیاء و بزرگداشت ایام محرّم به عنوان شعائر حسینی (ع)، باید از سه معیار و شرط مهم و اساسی برخوردار باشد؛ وگرنه قطعاً مصداق بدعت و خرافه خواهد بود! 👉
#امام_شناسی
#امام_حسین
#قیام_و_نهضت_حسینی
✅ https://eitaa.com/alhaydari
1️⃣ معیار اوّل: هماهنگی با کلّ منظومۀ دینی و مذهبی!
🔸 اولین شرط آن است که هر مصداقی از مصادیق شعائر حسینی باید با مجوعۀ معارف دینی و مکتب اهل بیت (ع) منسجم و هماهنگ باشد؛ یعنی به این شکل نباشد که یکی از اصول و مبانی اصلی دین و مذهب را زیر سؤال ببرد و نقض کند! اسلام، دینی است که تمام بخش ها و اجزاء آن با یکدیگر مترابط است و کسی نمی تواند فعلی را بدون توجه به سایر ابعاد و ساحت های آن انجام دهد. «فقه» اسلام باید با «نظام اخلاقی»، و اخلاقِ آن باید با «منظومۀ فکری و اعتقادی» آن هماهنگ و مرتبط باشد. بنابراین یکی از وظائف عالم دین یا اسلام شناس این است تشخیص بدهد فلان عملی که عدۀ معدودی در مراسم عزاداری بجا می آورند – مثلاً صدای سگ در آوردن – با اصول قطعیِ تبلیغیِ اسلام سازگار است یا نه؟!
#امام_شناسی
#امام_حسین
#قیام_و_نهضت_حسینی
✅ https://eitaa.com/alhaydari
2️⃣ معیار دوّم: انسجام و سازگاری با اهداف حسینی!
🔸 دومین ملاک برای تعیین مصادیق شعائر مذهبی این است که آن فعل، با هدف یا اهدافی که امام حسین (ع) به خاطر تحقّق یافتن آنها شهید شد، منافات و تعارض نداشته باشد؛ وگرنه اگر محبّین اهل بیت (ع) کارهایی را انجام دهند که مخالف غرض اصلی سید الشهداء (ع) از قیام خود باشد، در این صورت نقض غرض لازم می آید و خود همین افراد، در عمل با اهداف و اغراض مولای خود مخالفت ورزیده اند! مثلاً یکی از اهداف اصلی قیام امام حسین (ع) مبارزه با ظلم و استکبار بود، بر این اساس اگر کسی کاری انجام دهد که در جهت منافع و مطامع ظالمان باشد، باید آن فعل را ترک کند! در غیر این صورت، در مقام حرف و شعار، با دشمنان اسلام مبارزه می کند، اما در عمل – دانسته یا نادانسته – در جهت تقویّت آن ها و تحقّق اهدافشان گام بر می دارد!
#امام_شناسی
#امام_حسین
#قیام_و_نهضت_حسینی
✅ https://eitaa.com/alhaydari
3️⃣ معیار سوّم: تناسب با شرایط و اقتضائات زمانی و مکانی!
🔸 شاخصۀ سوّم در تعیین مصادیق شعائر امام حسین (ع) این است که آن ها علاوه بر هماهنگی با کلّ منظومۀ معارف دینی و سازگاری با اهداف سید الشهدا (ع)، 👈 متناسب با شرایط زمانی و مکانی هم باشند؛ یعنی هر فعلی که انسان به نام امام حسین (ع) انجام می دهد، باید ببیند آیا آن عمل او با شرایط جغرافیایی و اقتضائات اجتماعی و فرهنگیِ زمانۀ او تناسب دارد یا نه؟! 👉
البته تشخیص این موارد در درجۀ اوّل به عهدۀ مجتهد و «مرجع دینی» است و مرجع دین هم از دیدگاه ما، صرفِ مجتهد در فروع دین و متخصص در فقه نیست، بلکه فقط کسی را شامل می شود که هم در «اصول دین» مجتهد باشد و هم در «فروع دین» به مقام اجتهاد و تخصّص نائل شده باشد! علاوه بر اینکه، زمان شناس و آگاه به اوضاع فکری، فرهنگی و سیاسی عصر خویش باشد.
〽️ به عنوان یک مثال، اگر کسی لباس مردم چند قرن پیش را بپوشد، از نظر فقهی حرام نیست، اما در زمان حاضر و عرف امروز، در خیابان به او می خندند و مسخره اش می کنند! به عبارت دقیق تر، هر عملی که به اسم شعائر حسینی (ع) از سوی هر شخص یا جریانی انجام می شود، باید نظریۀ زمان و مکان در آن لحاظ شده باشد و این یعنی مدخلیت اقتضائات زمانی و مکانی در کیفیّت و چگونگی ابراز شعائر دینی و مذهبی! فقیهی که شرایط، نیازها، هنجارها، ناهنجارها، ارزش ها و ضدّارزش های زمان خود را به خوبی نشناسد، فقیه نیست و هر فتوایی که بدهد، از آن جهت که رنگ روز ندارد، جامعه آن را پس می زند!
❇️ بنابراین هر عملی که فاقد یکی از شروط و معیارهای سه گانۀ فوق باشد، نه تنها صلاحیّت اطلاق عنوان شعائر دینی و مذهبی را ندارد، بلکه مصداق بدعت و خرافه بوده و انجام آن ممنوع و حرام می باشد!
🔘 ادامه دارد...
📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة
#امام_شناسی
#امام_حسین
#قیام_و_نهضت_حسینی
✅ https://eitaa.com/alhaydari
⚫️پوشش و دينداري در کلام امام حسین(ع)
🖊احمدحسین شریفی
🔹«همشکلي»، خواسته يا ناخواسته به «همدلي» ميانجامد و همدلي به «همزباني» و همزباني به «همفکري» و همفکري به «همکيشي». به تعبير ديگر، شباهت در پوشش به شباهت در روش و منش و نهايتاً به شباهت در باور و ارزش کشيده خواهد شد.
🔹نهي شديد اولياي دين از پوشيدن «لباس شهرت» را نيز ميتوان از همين جهت تحليل کرد.
در برخي از مجامع روايي ما باب مستقلي دربارة نهي از پوشيدن لباس شهرت وجود دارد.
امام حسين(ع) در اين باره ميفرمايد:
🌹"مَنْ لَبِسَ ثَوْباً يَشْهَرُهُ كَسَاهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثَوْباً مِنْ نَارٍ؛ کسي که لباسي بپوشد که او را انگشتنما کند، خداوند در روز قيامت لباسي از آتش بر او ميپوشاند."
🗓 چهارشنبه ١٢ شهریور ماه ١٣٩٩
#استفتاء از حضرت آیتالله بهجت قدسسره
سؤال: چرا گریه براى حضرت سیدالشهدا علیهالسلام نماز را باطل نمىکند؟
حضرت آیتالله بهجت قدسسره: چون محبت خدا و حُب اولیاى او، موجب حزن و گریه بر مصائب اولیاى خداى متعال مىشود.
🔻مناسبتها:
🔹 درگذشت علامه شیخ محمدصالح مازندرانی؛ ١٣٩١ق.
🔹 روز بهورز
🔹 روز مبارزه با استعمار انگلیس (سالروز شهادت رئیسعلی دلواری)
🗓روزبانکداریاسلامی بدونربا/۲
💠رهبرانقلاب
‼️یکی از کمبودهای اساسی فقه ما، ضعف معرفت به موضوعات است؛ چون حکم فقهی، حکمی کلّی است که بر روی موضوع سوار میشود؛ به یک موضوع تعلّق پیدا میکند. اگر فقیه موضوع را نشناسد، در شناخت حکم و در تطبیق، اشتباه خواهد کرد؛ کما اینکه مثلاً در زمینه مسائل مالی، بعضیها پول را نمیشناسند، اعتبار بانکی را نمیشناسند، بانک را نمیشناسند؛ در نتیجه حکم ربای قرآنی را درست نمیفهمند و ممکن است طور دیگری فتوا بدهند! ۷۷/۲/۲۲
‼️امروز ما در درس خارج دیگر حق نداریم در باب لباس مشکوک، ۶ماه صرف وقت کنیم. امروز دیگر ما حق نداریم افتخار کنیم که فروع علم اجمالی را از ۸۰ یا ۹۰ تا آوردیم، آن زمان بعضی از طلبه ها بودند که اشکال میکردند که آقا فایده اش چیست؟! آن زمان من میگفتم که آقا میخواهیم مکانیسم فقاهت را یاد بگیریم؛ میخواهیم بدانیم کسی که فقیه میشود از کتاب و سنت چگونه استنباط میکند احکام الهی را؛ میخواهیم قوتش را پیدا کنیم. الآن قوه فقاهت را در کتاب جهاد پیداکنید! در مباحث روز پیدا کنید! بگردید شیوه های جدید برای بانک اسلامی پیدا کنید! ۶۲/۱/۹
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓روزبانکداریاسلامی بدونربا/۳
💠رهبرانقلاب
‼️شهیدصدر قطعا نابغه بود؛ کارى که از عهده او برمیآمد، از عهده خیلى از فقها و علمای حوزههاى ما برنمیاید، فضاى دید بسیار وسیع، فهم و پاسخگویی سریع به نیازهاى دنیاى اسلام، ایشان همین «البنکُ اللّاربوى» را در جواب درخواست دولت پاکستان نوشت؛ آنطورکه شنیدم آنها میخواستند یک کار اینجورى درست کنند، ایشان بلافاصله این کتاب را فراهم کرد و براى آنها فرستاد، ایشان واقعا یک نابغه بود! ۸۵/۵/۲۵
‼️حوزه میتواند همه نیازهای یک نظام اسلامی و جامعه اسلامی را برآورده کند، اگر بانک مرکزی برای مدیریت اسلامی خودش سؤالی پیدا کند، به چه کسی باید مراجعه کند؟ به حوزه، اما الان این اتفاق نمیافتد، یعنی این کار الان وجود ندارد. درحالیکه یک روزی پاکستانیها خواستند بانک اسلامی درست کنند؛ فراخوان دادند به فقهای اسلامی و شهید صدر آن البَنک اللاربَوی را نوشت و فرستاد؛ خب آن یک نمونه است. شما چند نمونه از این پاسخها سراغ دارید؟ خیلی کم، خیلی کم؛ در حالیکه حوزه میتواند این کار را انجام بدهد، پس باید حوزه این آرزو را تحقق ببخشد! ۹۷/۱۲/۱۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓روزبانکداریاسلامی بدونربا/۴
💠رهبرانقلاب
‼️امروز مسائل تازهای در زمینهی پول و بانکداری وجود دارد؛ کی باید اینها را انجام بدهد؟ فقه متکفل این چیزهاست. البته من عرض بکنم که نیاز ما به کرسیهای بحث آزاد فقهی در حوزه قم که مهمترین حوزههاست، هنوز برآورده نشده است. در قم باید درسهای خارجِ استدلالىِ قوی مخصوص فقه حکومتی وجود داشته باشد تا مسائل جدید حکومتی و چالشهائی را که بر سر راه حکومت قرار میگیرد و مسائل نو به نو را که هی برای ما دارد پیش میآید، از لحاظ فقهی مشخص کنند، روشن کنند، بحث کنند، بحثهای متین فقهی انجام بگیرد؛ بعد این بحثها میآید دست روشنفکران و نخبگان گوناگون دانشگاهی و غیر دانشگاهی، اینها را به فرآوردههائی تبدیل میکنند که برای افکار عموم، برای افکار دانشجویان، برای افکار ملتهای دیگر قابل استفاده است. این کار بایستی انجام بگیرد، ما این را لازم داریم. محصول این کاوشهای عالمانه میتواند در معرض استفادهی ملتها و نخبگان دیگر کشورها هم قرار بگیرد! ۹۰/۶/۱۷
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini