⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹 ⭕️عوامل غفلت از حضور امام زمان (عج) - (بخش اول) 🔶نخستين و مهم ترين وظيفه انسان، #شناخت_پروردگار و آفريننده خويش است و از نظر گاه روايات، راه معرفت خدا و اوصاف او، #شناخت‌اوليای‌خدا و امامان معصوم(ع) است، چون آنها مظهر اسماء و صفات الهی و آينه جمال و جلال پروردگارند. معصومين(ع) انسان های کاملی اند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. 🔶وقتی از امام حسين(ع) درباره معرفت خدا و چگونگی آن سوال شد، حضرت فرمود: «معرفة اهل کل زمان امامهم الذي يجب عليهم طاعته؛ [۱] مراد از شناخت خدا، شناخت اهل هر زمانی، نسبت به امام خويشتن است، آن امامی که اطاعت او بر آنان واجب است». بنابراين #معرفت و آگاهی به #امام_زمان(عج) لازم است و #غفلت از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگی، و نرسيدن به سعادتی که خداوند برای انسان رقم زده میشود و نیز #باعث_گمراهی و شقاوت میگردد و اين غفلت در اثر برخی عوامل ايجاد ميشود که به قسمتی از آن عوامل ميپردازيم: 💠 «هواپرستی» 🔷 #شيطان دشمن انسان است و کارش اغوا و گمراه سازی است. اگر شيطان همنشين و رفيق انسان گردد، يا بر او مسلط شود، او را بر گناه و نافرمانی خدا و دوری از اوليا خدا تحريک ميکند و سرانجام او را از راه حق و طريق انبياء الهی و از صراط مستقيم که امام صادق(ع) فرمود: «منظور راه و شناخت امام است»،[۲] منحرف ساخته و انسان را دچار غفلت از خداوند و #دوری‌از‌_امام‌زمان(عج) ميکند. 💠 «گناه و معصيت» 🔷نفس انسان به حسب طبيعت اصليش، دارای صفا و جلاء است که حقيقت را درک ميکند، حق و باطل، تقوا و فجور را متمايز از هم می بيند؛ چنانکه قرآن کريم ميفرمايد: «فالهمها فجورها و تقواها؛ [شمس،۸] خدا خوبيها و بديهای نفس را به آن الهام نموده است»، اما #گناه تدريجا اين طبيعت اولی را از بين می برد و نفس به گونه‌ای ميشود که باطل و پليدی را زيبا می بيند و اولياء و ائمه(ع) را حقير و کم بها می انگارد، سرمايه داران و ثروتمندان و زور مداران را بزرگ ميشمرد و در يک کلمه فسق و فجور را بر تقوا و فضيلت. چنين کسی دارای #انحراف_دل است و اين انحراف، #حاصل‌اعمال‌بد و گناه و معصيت است. 💠 «دنيا طلبی» 🔷دنيا پديده‌ای است، آفريده‌ی خداوند، که برای استفاده و بهره وری انسانها خلق شده است، تا انسان در سايه مواهب طبيعی آن، مسير تکامل را طی نمايد. اما کوشش برای توسعه زندگی و افزايش ثروت، تا جایی مطلوب است، که عناوينی ديگر مثل راحت طلبی و تجمل پرستی، برتری طلبی و فزون خواهی صدق نکند. اگر يکی از عناوين ياد شده بر آن منطبق شد، يا انسان را از وصول به #زندگی_معنوی محروم ساخت، قطعا ناپسند است و باعث غفلت انسان از خداوند و ولی خدا، #امام_عصر(عج) خواهد شد. پي نوشت ها: [۱] علل الشرايع، ج۱، ص۹، ح۱ چاپ اسلاميه [۲] تفسير نور الثقلين، ج۱، ص۲۰، نقل از نفسير نمونه، ج۱، ص۲۵۱ منبع: وبسایت اندیشه قم 🌾 @ejtomaeeosku