#امام_سجاد (ع) : گفتار نيك، ثروت را زياد و روزى را فراوان مى كند، مرگ را به تأخير مى اندازد، انسان را در خانواده محبوب مى كند و به بهشت وارد مى نمايد. 📚خصال ص۳۱۷ ✅ ذکر روز شنبه ۱۰۰ مرتبه 🌸یا رب العالمین🌸 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم اجمعین شنبه متعلق به پیامبر اعظم سلام الله علیه است.

❤️ #امام_سجّاد علیه السلام فرمودند: 🍀 وَ اصْرِفْنِی بِقُدْرَتِکَ إِلَی مَا أَحْبَبْتَ 🍃 و مرا با قدرت خودت به سوی آنچه دوست داری متوجه ساز. 📖 صحیفه سجادیه، دعای ۳۱ اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج🎋

🖤 #امام_سجّاد عليه السلام فرمودند: 🍀 لاَ يَوْمَ كَيَوْمِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِزْدَلَفَ عَلَيْهِ ثَلاَثُونَ أَلْفَ رَجُلٍ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ كُلٌّ يَتَقَرَّبُ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِدَمِهِ وَ هُوَ بِاللَّهِ يُذَكِّرُهُمْ فَلاَ يَتَّعِظُونَ حَتَّى قَتَلُوهُ بَغْياً وَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً 🍃 روزى چون روز حسين علیه السلام نیست. سی هزار مرد که گمان می‌کردند از این امت‌اند دور او را گرفتند و هرکدام به کشتن او به خدا تقرب می‌جست و او خدا را به آنها یادآور می‌شد و پند نمی‌گرفتند تا او را به ستم و ظلم و عدوان کشتند. 📖 الأمالی (للصدوق)، ج1، ص462

❤️ #امام_سجاد علیه‌السّلام فرمودند: 🍀 مَن سَرَّهُ اَن یَمُدَّاللهُ فی عُمرِهِ وَ اَن یَبسُطَ لَهُ فی رِزقِهِ فَلیَصِل رَحِمَهُ؛ 🍃 هرکس دوست دارد که خداوند، عمرش را طولانی و روزی‌اش را فراوان کند ، صله‌ی رحم کند. 📖 حیاة الامام زین العابدین ، ص‌۳۳۹

☝️#تلنگرانه ‌🎙#استاد_مسعود_عـــالے ❤️ #امام_سجاد علیه‌السّلام فرمودند: 🍀 مَن سَرَّهُ اَن یَمُدَّاللهُ فی عُمرِهِ وَ اَن یَبسُطَ لَهُ فی رِزقِهِ فَلیَصِل رَحِمَهُ؛ 🍃 هرکس دوست دارد که خداوند، عمرش را طولانی و روزی‌اش را فراوان کند ، صله‌ی رحم کند. 📖 حیاة الامام زین العابدین ، ص‌۳۳۹ 🆔

از #امام_سجاد علیه‌السلام علّت گریه‌های مدام ایشان پس از واقعه‌ی #عاشورا سوال شد؛ حضرت فرمودند: 🍂 «مرا ملامت نکنید! یعقوب علیه‌السلام برای فقدان پسری از فرزندانش آنقدر گریست تا چشمانش نابینا شد، در حالی که مطمئن نبود واقعاً مرده باشد؛ اما چهارده مرد از اهل‌بیتم را به نصف روزی در برابر چشمانم کشتند، چگونه توقّع دارید اندوه و غصه از قلبم بیرون شود؟!» 📚 کشف الغمّة (محدث‌إربلی)، ج۲، ص۳۱۴ حلیة الابرار (علامه‌بحرانی)، ج۳، ص۳۱۳