🔸برای عارف ، غم و شادی چندان تفاوت نمیکند ؛ نه هرگز بسیار شاد میشود و نه هرگز غم و اندوه او را به تمامی در بر میگیرد .
🔸عارف ، غم و شادی را از خداوند میداند و حالتهای مختلفِ وجودِ او ، انعکاسِ رفتارهای انسانهای دیگر یا رخدادهای دنیای مادّی نیست . با این نگرش ، او هم غم و هم شادی را با جان و دل میپذیرد ؛ نه از شادی سرمست میشود و نه اندوه او را از پای میافکنَد .
🔸چنین بینش و حالی در عارف ، حاصلِ عشقی است که به خداوند دارد . هر گاه غم به سوی او می آید ــ یا حالِ قبض بر او غلبه میکند ــ از ساقیِ عشق [خداوند] میخواهد که وجودش را خُرّم و خندان کند .
غم و شادی برِ عارف چه تفاوت دارد
ساقیا باده بده شادیِ آن کاین غم از اوست
(#سعدی)
@elalla