یادمه یه بازه زمانی ذوق خادم شدن داشتم ،
ذوق اینکه حتما اربعین کربلا باشم ،
ذوق اینکه محرم حتما هیئت خودمون بر پا باشه ،
ذوق اینکه حتما خودم دم در مجلس خوشامدگویی وایسم ،
ذوق اینکه حتما لباس مشکی و عبا و روسری جدید بخرم برای محرم ،
ذوق اینکه حتما فِیلان و حتما بَهمان
ولی الان
مهم نیست دیگه عزادار معمولی باشم یا مهمان دعوت شده یا خادم دم در مجلس.
مهم نیست دیگه دم اربعین که همه استوری میزارن برای کربلا رفتن یا راس ساعت ۱۲ کپشن میزنن
"انشاءالله بعد محرم بین الحرمین روزیمون"
منم برم یا نرم
رسیدم به این باور که واقعا
"تا یار که را خواهد و میلش به که باشد"...
اگه قسمتم باشه ، همون نزدیک اربعین جور میشه
مگه اینکه نیتم صرفا عکس گرفتن با بلیط باشه یا حتی اینکه برم که عکس بزارم به یاد فلانیها......
بگذریم.
دیگه مهم نیست عبا جدید بخرم از پیج نمیدونم چیچیگالری با اون حجاب استایل خوشگله که تو اینستا هایلایت میزاره کارای محرم رسید با چندتا ایموجی قلب مشکی ،
یا همون عبای پارسال رو بپوشم ،
یا حتی پیرهن مشکی بابارو
دیگه مهم نیست حتما خودم دم در وایسم برای خوشامدگویی یا برم کنار یه پرچم مشکی ته تهِ مجلس بشینم و اشک بریزم
دیگه مهم نیست حتماا کارت خادمی رو بزنم روی چادر که تیتر "خادم الحسینش" دیده بشه یا اینکه صبر کنم بعد از مجلس که همه رفتن ، فرشارو جارو بزنم
جنس ذوق امسال فرق داره انگار ، رقیقتره برام...
غمش از جنسِ حسینِ ، فقط از جنسِ حسین...
#اصلاحسینجنسغمشفرقمیکند💔😭
#حالوهوایمحرم…
@elizabetiat