🔴روزى، وسيله بزرگ آزمايش انسان #نهج_البلاغه 💥و قدّر الارزاق فکثرها و قللها و قسمها علی الضیق و السعة فعدل فیها لیبتلی من اراد بمیسورها و معسورها و لیختبر بذلک الشکر و الصبر من غنیها و فقیرها ثم قرن بسعتها عقابیل فاقتها و بسلامتها طوارق آفاتها و بفرج افراحها غصص اتراحها و خلق الآجال فاطالها و قصّرها و قدّمها و اخّرها؛ 💠روزی انسان‏ها را اندازه‏گیری و مقدر فرمود. گاهی کم و زمانی زیاد و به تنگی و وسعت به گونه‏ای عادلانه تقسیم کرد تا هر کس را که بخواهد با تنگی روزی یا وسعت آن بیازماید، و با شکر و صبر، غنی و فقیر را مورد آزمایش قرار دهد. پس روزی گسترده را با فقر و بیچارگی درآمیخت و تندرستی را با حوادث دردناک پیوند داد، دوران شادی و سرور را با غصه و اندوه نزدیک ساخت، اجل و سرآمد زندگی را مشخص کرد، آن را گاهی طولانی و زمانی کوتاه قرار داد و مقدّم یا مؤخر داشت.» 📚#خطبه_91

#خبر_گزاری 💠گزارشی از سخنان دکتر معارف در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا پیرامون «نهج البلاغه» 🗒 ۲۹ دی ۱۳۹۶ 🔻ارتباط نهج‌البلاغه با قرآن، یک مصداق از ارتباط کلی قرآن با حدیث یا همان کتاب با سنت است؛ براساس روایاتی که از پیامبر (ص) در دست داریم و به وسیله امامان شیعه مانند امام محمدباقر (ع) و امام صادق (ع) بازگو شده‌اند، به‌طور کلی یکی از معیارهای اعتبار حدیث، همسویی آن با قرآن کریم است. 🔺طبق این روایات، پیامبر (ص) به ما آموزش داده که اگر حدیثی را شنیدیم برای اطلاع از صحت و سقم، آن‌را با قرآن تطابق دهیم، اگر با قرآن موافق بود می‌توان به عنوان حدیث صحیح و معتبر پذیرفت، در غیر این‌صورت باید آن‌را کنار گذاشت، چون فرض دینی ما این است که پیامبر (ص) و ائمه (ع) برخلاف قرآن حرف نمی‌زنند. 🔻اعتبارسنجی حدیث با قرآن، همیشه برای حدیث‌پژوهان بحث مهمی بوده است. ارتباط احادیث با قرآن را برای احراز صحت یا نادرستی حدیث به‌عنوان یک قاعده کلی باید بسنجیم. نهج‌البلاغه که سخنان امیرالمومنین (ع) بوده، مصداقی از حدیث است و گفتیم که قول و تقریر معصوم نیز همان حدیث است و نهج‌البلاغه هم خارج از قول و سیره امام علی (ع) نیست. نهج‌البلاغه شامل سه بخش خطبه‌های امیرالمومنین (ع)، نامه‌های حضرت امیر (ع) خطاب به قضات، امرا، مسئولان و استانداران و همچنین حکمت‌های امیرالمومنین (ع) است. بنابراین نهج‌البلاغه یکی از مصادیق حدیثی است که باید اعتبار آن را با قرآن بسنجیم. 🔺در این ارتباط چند موضوع مهم مشخص می‌شود که نخستین آن‌ها مسئله احراز همسویی نهج‌البلاغه با قرآن است. مجموعه آموزه‌های نهج‌البلاغه، هیچ‌گونه مغایرتی با آموزه‌های قرآن ندارد. نهج‌البلاغه از نظر موضوعی به مسائلی همچون توحید و خداشناسی، اهل‌بیت، نبوت، معاد و مسائل اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، عبادی، عرفانی و فلسفی اشاره دارد. امیرالمومنین (ع) در مناسبت‌های مختلف صحبت‌هایی درباره این موضوعات بیان کرده که قرآن هم این موضوعات را دربردارد. در این مقایسه می‌بینیم که چقدر نهج‌البلاغه و قرآن همسو هستند و خواننده گاهی احساس می‌کند نهج‌البلاغه به‌مثابه تفسیری برای قرآن است. به این مضمون که موضوعی به‌طور مجمل در قرآن بیان شده و همان موضوع در نهج‌البلاغه به‌طور تفصیلی ارائه شده است. 🔻پس از اینکه از نظر محتوایی، همسویی این دو را احراز می‌کنیم، این تطبیق، سند و دلیلی بر اعتبار و عظمت نهج‌البلاغه می‌شود. وقتی این همسویی احراز شود، اعتبار و اصالت به نهج‌البلاغه تعلق می‌گیرد و در سایه آن بسیاری از شک و شبهه‌ها را می‌توان برطرف کرد. هنوز هم افرادی هستند که در خطبه‌های نهج‌البلاغه شک می‌کنند که می‌توانند با مقایسه آن با قرآن، میزان موافقت یا مخالفت را احراز کنند. نهج‌البلاغه از زبان کسی صادر شده و به قلم کسی نوشته شده که شاگرد و تربیت‌شده مکتب قرآن است. ما شیعیان تردیدی نداریم که حضرت علی (ع) هرجمله‌اش برداشت و دریافت و استنباط قرآن است. اما هستند کسانی که ممکن است نسبت به اعتبار و اصالت نهج‌البلاغه به‌عنوان یک متن حدیثی شبهاتی داشته باشند. 🔺بخشی از کتاب «ارتباط نهج‌البلاغه با قرآن» به این موضوع اختصاص دارد که قرآن چه حضور و کاربردی در نهج‌البلاغه دارد و کلمات امیر‌المومنین (ع) تا چه میزان می‌تواند آیات و مفاهیم قرآن را بازتاب دهد. حضرت علی (ع) به‌عنوان یک شاهد وقتی می‌خواهد «زهد» را معنی کند می‌گوید که زهد مابین دو جمله است؛ نسبت به آنچه از دست‌تان رفت غمگین نباشید و تأسف نخورید و نسبت به آنچه از نعمات و موقعیت‌ها به‌دست شما می‌رسد، ذوق‌زده نشوید. از این‌گونه آموزه‌ها در نهج‌البلاغه فراوان است. ♻️ جهت مطالعه‌ی متن گفتگوی فوق در سایت اصلی بر روی لینک زیر کلیک نمائید: 🌐 http://www.ibna.ir/fa/longint/256810

#کلیپ #شیعه_میپرسد 📽 مسابقه #خلفاء در #بدعت گذاری!! 🔊 #استاد_جباری 👈وقتی #خلیفه_سوم اهل سنت برای عقب نماندن از #خلیفه_دوم اهل سنت در وارد کردن بدعت ها در #دین اسلام، حتی وضوی مسلمانان را با وجود اعتراض برخی #صحابه تغییر میدهد و امروزه هم #اهلسنت به روش #عثمان #وضو میگیرند و نه به روش پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله 💥ببینید و انتشار دهید

❣️طلاب پاسخگو❣️ پرسش وپاسخ ☀️فقهی،عقیدتی،اخلاقی☀️ ❗️لینک اشتراك🤗 https://eitaa.com/joinchat/646053923C4c6ba712c5 ✨✨

آیت الله مجتهدی رحمةالله،استغفار درماه شعبان💐 🌸🍃🌸🍃🌸 @emam_Alli

🌸🍃🌸🍃🌸 @emam_Alli

🔰 امام علی علیه السلام: 💠 بهترین دانش آن است که با عمل همراه شود. 📖 غررالحکم •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈• 🌷 جهت آغاز «تحول انسانی» همراه شوید. 🇮🇷 @hayate_ensani

✨📖آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه 🔰 استاد: علیرضا پناهیان 🗓زمان: ۱۳۹۹/۱/۸ ✨📖 مناجات شعبانیه یک دعای بی‌مقدمه است و حداقل یک‌سری از آداب دعا که با مقدمات طولانی‌ از ذکر پروردگار، همراه است در این مناجات، چندان رعایت نشده است. ولی آدم وقتی می‌خواهد این مناجات را شروع کند، انگار باید برود و مقدماتش را در دل خودش فراهم کند و بعد، با یک دل پُر از غصه‌های مناجاتی‌ که شیرین‌ترین حالات انسان هستند بیاید و این مناجات را آغاز کند. ✨📖 چرا آغاز دعاهای ما باید با صلوات باشد؟  خوب است قبل از اینکه انسان مناجاتی را بخواند یا قبل از اینکه برای تفکر، آن را مطالعه کند، یا واقعاً به‌عنوان مناجات، آن را درِ خانۀ خدا زمزمه کند، اول به‌طور دقیق با متن مناجات آشنا بشود، از معانی مناجات، آگاه بشود و به شرح‌های آن مراجعه کند. لذا ما سعی می‌کنیم در این فرصت‌های کوتاه، به گفتگوی مختصری بپردازیم که به آشنایی ما با این مناجات کمک کند، بلکه خداوند متعال توفیق بدهد که از این مناجات، بهترین استفاده را ببریم. ✨📖آغاز مناجات شعبانیه با صلوات و درود بر پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت مطهر ایشان است و طبیعتاً طبق سفارش‌های فراوانی که همه شنیده‌اند و در روایات هم فراوان آمده است، هر دعایی را باید با صلوات آغاز کرد، این دعای شریف هم با صلوات آغاز می‌شود، مثل بسیاری از دعاهایی که به‌دست ما رسیده است. در آن دعاهایی هم که آغازش صلوات نیست، طبیعتاً بهتر است خود ما صلوات بفرستیم. علت‌های زیادی برای این موضوع بیان شده است، در اینجا با یک توضیح مختصر از کنارش عبور می‌کنیم و آن اینکه اصلاً انگار خداوند متعال تا کسی ولایت اهل‌بیت(ع) را نداشته باشد، ولایت اولیاء خدا در دلش نباشد و آن بزرگواران را به بزرگی یاد نکند، صدای او را نمی‌شنود و دعای او را جواب نخواهد داد و او را به‌حساب نمی‌آورد. هرکسی وارد صحرای محشر می‌شود، شناسنامه‌اش تبعیت از ولایت اولیاء خدا است. اینجا هم هرکسی در محضر خدا قرار می‌گیرد شناسنامۀ خودش را باید نشان بدهد، این صلوات، در واقع کارتِ معرفی ما است و اگر کسی این کارت معرفی را با عشق و با ارادت قلبی نشان بدهد، آن‌وقت راه برای دعای او باز خواهد شد، همین که نشان بدهد «خدایا ببین من به پیامبر(ص) و اهل‌بیت ایشان ارادت دارم» یعنی صلوات را لقلقۀ زبان نکند، بلکه با یک علاقه و محبتی این صلوات را بفرستد. ✨📖یکی از عجایب مناجات شعبانیه بی‌مقدمه آغازشدن است در اولین فراز مناجات شعبانیه، أمیرالمؤمنین علی(ع) سه کلمۀ عجیب پی در پی بیان می‌کنند و این دعا بسیار بی‌مقدمه شروع می‌شود: ✨📖«وَاسْمَعْ دُعائی‏ اِذا دَعَوْتُک، وَاْسمَعْ نِدائی‏ اِذا نادَیتُک، وَ اَقْبِلْ عَلیّ اِذا ناجَیتُک» همین بی‌مقدمه آغازشدن، یکی از عجایب این دعا محسوب می‌شود، انگار این دعا حرف کسی است که دیگر طاقت ندارد! از یک راه دوری آمده است و فقط می‌خواهد ناله بزند، با اینکه می‌داند خدا منتظر است به حرف‌های او گوش بدهد، اما گاهی می‌خواهد فریاد بزند و گاهی می‌خواهد نجوا کند. ✨📖«وَاْسمَعْ نِدائی‏» ندا به فریاد با صدای بلند می‌گویند. ✨📖«اَقْبِلْ عَلیّ اِذا ناجَیتُک» نجوا و مناجات هم با صدای بسیار آرام انجام می‌گیرد. ✨📖«وَاسْمَعْ دُعائی» دعا هم به هر نوع خواندن و صدازدن اطلاق می‌شود. انگار أمیرالمؤمنین(ع) می‌خواهد فریاد بزند «خدایا می‌خواهم با تو حرف بزنم!» در واقع اصرار خودش را برای مناجات با پروردگار و فریاد زدن درِ خانۀ خدا و صدازدنِ پروردگار، نشان می‌دهد، نه اینکه بخواهد حرف‌های دیگری مطرح کند، بلکه خودِ خدا را می‌خواهد و او را صدا می‌زند. ✨📖«وَقَفْتُ بَینَ یدَیک» احساس زیبای یک کوچک است؛ وقتی در پناه یک بزرگ قرار می‌گیرد جملۀ بعدی هم این حالت را، نشان می‌دهد: ✨📖«فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیک وَ وَقَفْتُ  بَینَ یدَیک»، کلمۀ «هربتُ الیک» یعنی فرار کردم و به سمت تو آمدم. 🔰این همان احساسی است که از سه عبارت قبلی (وَاسْمَعْ دُعائی‏ اِذا دَعَوْتُک، وَاْسمَعْ نِدائی‏ اِذا نادَیتُک، وَ اَقْبِلْ عَلیّ اِذا ناجَیتُک) فهمیده می‌شد که انگار کسی دوان دوان آمده است. ✨📖«وَ وَقَفْتُ  بَینَ یدَیک» من الان در مقابل تو ایستاده‌ام. «بَینَ یَدَیک» خیلی مفهوم زیبا و دلنشینی است؛ خیلی زیباتر از «ایستادن درِ خانۀ خداوند متعال» است. انگار یک کوچکی در پناه یک بزرگی قرار گرفته و به دست‌های قدرت او پناه آورده است. این احساس قشنگ را کسانی که کوچک یک بزرگ‌تری هستند و وجودِ یک «بزرگ‌تر مهربان» را بالای سر خودشان درک کرده‌اند و این احساس را لمس کرده اند بهتر می فهمند.