#حدیث #حکایت #احتضار #عاقبت_بخیری #آنچه_هنگام_مرگ_میبینیم 🍃🌼 🌸🌸🌸 🔸سعید بن یسار می گوید : روزی نزد دو فرزند سابور رفتم . که هر دو صاحب فضل و تقوا و تواضع بودند . تا اینکه یکی از آن دو که زکریا نام داشت بیمار شد و به حال احتضار افتاد . من در آن لحظات نزد او حاضر شدم . او دستش را باز کرد و گفت : « یا علی ! دستم سفید شد » . سعید بن یسار می گوید : بعد از مدتی محضر امامصادق علیه‌السلام رسیدم و محمد بن مسلم نیز نزد آن حضرت شرفیاب بود . وقتی از خدمت حضرت بلند شدم ، گمان کردم محمد بن مسلم جریان زکریا بن سابور را برای حضرت می گوید . از منزل حضرت بیرون آمدم ، تا اینکه امام علیه‌السلام کسی را دنبال من فرستاد تا برگردم . برگشتم و به حضور ایشان رسیدم . فرمود : از این مردی که هنگام مرگ نزد او بودی برایم بگو ، از او چه چیزی شنیدی که بگوید ؟ عرض کردم : دست خود را باز کرد و گفت : یا علی ! دستم سفید شد . امام صادق علیه‌السلام فرمود : « وَ اَللَّهِ رَآهُ وَ اَللَّهِ رَآهُ وَ اَللَّهِ رَآهُ . به خدا قسم ! امیرالمومنین علیه‌السلام را دیده است ، به خدا قسم او را دیده است ، به خدا قسم او را دیده است . » ( سفیدی دست کنایه از نجات و عاقبت بخیری است ) ☘️☘️☘️ « مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ سَعِیدِ بْنِ یَسَارٍ أَنَّهُ حَضَرَ أَحَدَ ابْنَیْ سَابُورَ وَ کَانَ لَهُمَا فَضْلٌ وَ وَرَعٌ وَ إِخْبَاتٌ فَمَرِضَ أَحَدُهُمَا وَ مَا أَحْسَبُهُ إِلَّا زَکَرِیَّا بْنَ سَابُورَ قَالَ فَحَضَرْتُهُ عِنْدَ مَوْتِهِ فَبَسَطَ یَدَهُ ثُمَّ قَالَ ابْیَضَّتْ یَدِی یَا عَلِیُ قَالَ فَدَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَ عِنْدَهُ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ قَالَ فَلَمَّا قُمْتُ مِنْ عِنْدِهِ ظَنَنْتُ أَنَّ مُحَمَّداً یُخْبِرُهُ بِخَبَرِ الرَّجُلِ فَأَتْبَعَنِی بِرَسُولٍ فَرَجَعْتُ إِلَیْهِ فَقَالَ أَخْبِرْنِی عَنْ هَذَا الرَّجُلِ الَّذِی حَضَرْتَهُ عِنْدَ الْمَوْتِ أَیَ شَیْ ءٍ سَمِعْتَهُ یَقُولُ قَالَ قُلْتُ بَسَطَ یَدَهُ ثُمَّ قَالَ ابْیَضَّتْ یَدِی یَا عَلِیُّ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ اللَّهِ رَآهُ وَ اللَّهِ رَآهُ وَ اللَّهِ رَآهُ » 📚 الکافی ، ج ۳ ، ص ۱۳۰ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄