eitaa logo
عاشقان مولا علی علیه السلام
69 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
124 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم. در این کانال به فضایل مولا علی علیه السلام میپردازیم با استفاده از انواع کلیب های سخنرانی و مولودی با همکاری جمع طلاب حوزه علمیه قم کپی فقط یک صلوات برای تعجیل در ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف😊
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹🔶🔹🔶🔹🔶 ✅ امیرالمومنین علی علیه السلام همراه قرآن و قرآن همراه علی علیه السلام 🔥 از علمای بزرگ و مشهور اهل سنت در" کتاب " در مورد فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام روایت کرده و مینویسد : 🔺 ٢٢٦/٤٦٢٨- أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَفِيدُ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ نَصْرٍ، ثنا عَمْرُو بْنُ طَلْحَةَ الْقَنَّادُ الثِّقَةُ الْمَأْمُونُ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمِ بْنِ الْبَرِيدِ، عَنْ أَبِيهِ، 👈قالَ: حَدَّثَنِي أَبُو سَعِيدٍ التَّيْمِيُّ، عَنْ أَبِي ثَابِتٍ مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ، قَالَ: كُنْتُ مَعَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، فَلَمَّا رَأَيْتُ وَاقِفَةً دَخَلَنِي بَعْضُ مَا يَدْخُلُ النَّاسَ، فَكَشَفَ اللَّهُ عَنِّي ذَلِكَ عِنْدَ صَلاةِ الظُّهْرِ، 👈 فقَاتَلْتُ مَعَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، فَلَمَّا فَرَغَ ذَهَبْتُ إِلَى الْمَدِينَةِ، فَأَتَيْتُ ، فَقُلْتُ: إِنِّي وَاللَّهِ مَا جِئْتُ أَسْأَلُ طَعَامًا وَلا شَرَابًا وَلَكِنِّي مَوْلَى لأَبِي ذَرٍّ، 👈فقَالَتْ: مَرْحَبًا فَقَصَصْتُ عَلَيْهَا قِصَّتِي، فَقَالَتْ: أَيْنَ كُنْتَ حِينَ طَارَتِ الْقُلُوبُ مَطَائِرَهَا؟ 👈قلْتُ: إِلَى حَيْثُ كَشَفَ اللَّهُ ذَلِكَ عَنِّي عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ، قَالَ: أَحْسَنْتَ، سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: " ، وَالْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ لَنْ يَتَفَرَّقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ ". 🔻 در روز جمل، وقتی چشمم به افتاد که ایستاده بود، پاره‏‌ای از خیالات که در دل دیگران وارد می‌شود، در دل من نیز پدید آمد، هنگام نماز ظهر، خداوند شک و تردید را از دل من برطرف ساخت و سرانجام به پشتیبانی از مولا علی (علیه السلام) با دشمنان او نبرد کردم. 👈پس از پایان جنگ به مدینه بازگشتم. و به خانه رفتم و به او گفتم: به خدا سوگند! به منظور درخواست خوراکی و آشامیدنی به خانه تو نیامده‏‌ام. من آزاد شده ابی ذر هستم. 👈ام سلمه، به من خوش آمد گفت و من حکایت حال خود را در روز جمل بازگو کردم. 👈 ام سلمه گفت: وقتی دل‌ها به هر سو پرواز می‌کرد، تو دلت به کدام سو پر کشید؟ در پاسخ گفتم: تا آنجا پرواز کردم که خداوند پرده شک را از چشم دل من‏ برطرف کرد و در هنگام ظهر، دروازه حقیقت به روى من گشوده شد و در راه حقیقت، از جان گذشته و عاشقانه با دشمنان نبرد کردم. 👈ام سلمه، از شنیدن سخنان من، شادمان گشت و به من آفرین گفت و اظهار داشت: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: است و قرآن نیز همراه با علی (علیه السلام) است. 👈هیچگاه علی (علیه السلام) از قرآن و قرآن از علی (علیه السلام)، جدا نمی‌شوند تا این که کنار حوض کوثر بر من وارد شوند. ⚠️ بعد از نقل این روایت می‌نویسد: هَذَا ، وَأَبُو سَعِيدٍ التَّيْمِيُّ هُوَ عُقَيْصَاءُ ثِقَةٌ مَأْمُونٌ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ. این روايت سندش صحیح و ابو سعید التیمی همان عقیصاء است که و مورد اعتماد است؛ ولی و آن را نقل نکرده‌اند. ⚠️ نیز در تعلیقات خود می‌نویسد: ، وأبو سعيد عقيصاء: مأمون. حدیث صحیح است و ابو سعید عقیصاء ثقه و مورد اعتماد است. 📚 المستدرک علی الصحیحین ، جلد ۳، صفحه ۱۳۴، حدیث ۴۶۲۸، چاپ دار الکتب العلمیة ╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮ ╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
💥 استدلال امیرمؤمنان سلام الله علیه به غدیر 1 یکی دیگر از استدلال های امیرالمومنین سلام الله علیه به ، در می باشد. بسياري از علمای اهل سنت و وهابی قضیه استناد حضرت علی سلام الله علیه را با اندکی اختلاف چنین نقل کرده اند: [حضرت] علی [علیه السلام ] مردم را در رحبه جمع نمود و فرمود: سوگند مي دهم هر مرد مسلماني كه غدير خم را به خاطر دارد و سخني را كه در آن روز از رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله شنيده است، از جا برخيزد. سپس سی نفر ایستادند و در روایتی آمده است که جمع زیادی ایستادند و شهادت دادند که پیامبر در غدیر خم دست حضرت علی علیه السلام را گرفت و به مردم فرمود: آیا می دانید من نسبت به خودتان از شما نزدیک تر هستم؟  همه پاسخ دادند: آری . آيا مي ‌دانيد كه من شايسته ‌تر به مؤمنان از خود آنها مى‏ باشم؟ همگى فرمايش رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را تصديق كردند . رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود : هر كس من مولاي او هستم ،‌ اين [علي] مولاي او است ، پروردگارا ! دوست على را دوست بدار ، و دشمن على را دشمن بدار.   👈🏼محمد ناصر الدین ، از علمای وهابی معاصر بعد از نقل روایت می گوید: می گویم: بر اساس شرط بخاری است.   📚سلسلة الأحادیث الصحیحة، ج ۴ص ۳۳۱