‌‹ بھ‌نام‌نامیِ‌سر . . . شاعرمحبوب‌من :) #سیدحمیدرضابرقعی🌿' ! @emam_hasani_ha

•• زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر☀️ زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر🌊 زنی از خویشتن حتی، از أعطینا، قدیمی‌تر✨ زنی از نیّت پیدایِش دنیا، قدیمی‌تر🌏 که قبل از قصۀ ‌»قالوا بلی» این زن بلی گفته‌ست🌱 نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ست🌈 ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه🦋 به سوی جانمازش می‌رود سلانه سلانه🌿 شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه📿 از آن دانه بهشت آغاز شد، ریحانه ریحانه🌸 نشاند آن دانه را در آسمان با گریه آبش داد🌧 زمین خاکستری بود، اشک او رنگ و لعابش داد💫 چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا🌙 ازل زهرا، ابد زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا☔️ شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا☄ چه می‌فهمم من از زهرا و ما أدراک ما زهرا!🍇  مرا در سایۀ خود بُرد و جوهر ریخت در شعرم🖋 رفوی چادرش مضمون دیگر ریخت در شعرم📕 مدام او وصله می‌زد، وصلۀ دیگر بر آن چادر🧷 که جبرائیل می‌بندد دخیل پر بر آن چادر🔮 ستون آسمان‌ها می‌گذارد سر بر آن چادر🎈 تیمّم می‌کند هر روز پیغمبر بر آن چادر💌 همان چادر که مأوای علی در کوچه‌ها بوده‌ست❣ کمی از گرد و خاکش رستخیز کربلا بوده‌ست🖤 غمی در جان زهرا می‌شود تکرار در تکرار〰 صدای گریه می‌آید به گوشش از در و دیوار😭 تمام آسمان‌ها می‌شود روی سرش آوار🌬 که دارد در وجودش روضه می‌خواند کسی انگار⚡️   برایش روضه می‌خواند صدایی در دل باران⛈ که یا أماه! أنا المظلوم، أنا المقتول، أنا العطشان😔 خدا را ناگهان در جلوه‌ای دیگر نشان دادند♥️ که خوبِ آفرینش را به زهرا ارمغان دادند🎁 صدای کودکش آمد، تمام عرش جان دادند👶🏼 ملائک یک به یک گهوارۀ او را تکان دادند🧚🏼  صدای گریه آمد، مادرم می‌سوخت در باران🌧 برای کودک خود پیرُهن می‌دوخت در باران👕 وصیت کرد مادر، آسمان بی‌وقفه می‌بارید☔️ حسینم هر کجا خُفته، قدم آرام بردارید!👟 تن او را به دست ابری از آغوش بسپارید☁️ جهان تشنه‌ست، بالای سر او آب بگذارید💧 زمان رفتنش فرمود: می‌بخشید مادر را🌪 کفن‌هایم یکی کم بود، می‌بخشید مادر را🍃 بمیرم بسته می‌شد آن نگاه آهسته آهسته🎏 به چشم ما جهان می‌شد سیاه آهسته آهسته🥺 صدای روضه می‌افتد به راه آهسته آهسته زنی آمد به سوی قتلگاه آهسته آهسته بُنَّیَ تشنه‌ای مادر برایت آب آورده… #سیدحمیدرضابرقعی ایام شهادت #حضرت‌مادر رو تسلیت میگیم خدمتتون😔