دیوونه ے ڪربلاتم...💔از بچگی مبتلاتم...(: بح بح😍 ارسالی یکی از ممبرای گلمون😎🌸دستشون درد نکنه ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

اسڪرین شات بگیرید، هر شهید ڪہ اومد ۱۰ صلوات بهش هدیه کنید🌱 #ثواب_یهویے✨ ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

خنـده‌هاۍ ٺـومرا.... باز‌ازاین‌فاصلہ‌ڪشٺ . . .🚶🏻‍♀(: ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

ماسر‌ِڪوچیک‌ٺـرین‌چیزهـا ازدݪمون‌نمیتونیـم #بگـذریـم! بعد‌آرزوۍ #شھادت میکنیم! :)🐾🕊

⇆◁❚❚▷↻ خیݪےدلم‌میخاسٺ‌ ڪہ‌بیام‌حـرم‌پیـآده دعوت‌نڪردۍ مـن‌دروغـم‌ٺودݪـم‌زیـاده(:"💔🌿 -#سیدرضا‌نریمانے- ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

بـعد از ۴ سـال خبـر از آمدنٺ شـد😭🌿 بہ شهـرت خـوش امـدۍ دلـاور😭🌿 #خوش‌آمـدۍ‌عزیز‌زهـرا . . .🍂🖤

#السلام‌علی‌الحسین"ع"❤️✨ . همه دنیارو نمیدم... به یه لحظه حرمت آقا... . #آقاممدحسین✨🌸 ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

یوسـف گمگشتہ باز آیـد بہ کنعان غم مخور😭🖤

••• بزرگی میگه(♥️)↓ شـهدا بسم‌الله گفتن و رد شدن از آب👌🌱 ما ختم قرآن ڪردیم و در گیره مردابیم هنـوز🍂😞 #شہیدبابڪ‌نورے♥️ ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

|•.یاران‌پاےدرراه‌نهیم کہ‌این‌راہ‌رفتنی‌است و نہ‌گفتنی !💛🙂.•| #کرامتناالشهادة ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

#طنزجبهہ تازه اومده بود جبهه ، یه رزمنده رو پیدا کرده بود و ازش پرسید : " وقتی توی تیررس دشمن قرار میگیرید ، برای اینکه کشته نشی چی میگی ؟ " اون رزمنده هم که فهمیده بود که این بنده خدا تازه وارده شروع کرد به توضیح دادن : " اولا باید وضو داشته باشی ، بعد رو به قبله و طوری که کسی نفهمه باید بگی : " اللهم ارزقنا ترکشنا ریزنا بدستنا یا پاینا و لا جای حساسنا برحمتک یا ارحم راحمین " بنده خدا با تمام وجود گوش میداد ، ولی وقتی به ترجمه عربی دقت کرد ، گفت : " اخوی غریب گیر آوردی ... !؟ "😂 #خنده_حلال ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

رفیـــق ڳوش ڪن🙃♥️ خـــدا میخاد صداٺ بزنه☺️😍🗣 نزدیک اذانه🍃🕌 بلند شو مؤمݩ😇📿 اصلا زشتھ بچھ مسلمۅݩ مۅقع نماز تۅ فضاے مجازے باشھ!!🙄😶🙊 #بسم اللّٰہ🌙💌 نٺ گوشے←"OFF"❎ نٺ الهے←"ON"✅ وقٺ عاشقیہ😍 ببینم جا نـــماز هاٺون بازه؟🤨🧐 وضـــو گرفٺید؟🤔😎 اگ جواب بݪہ هسٺ ڪہ چقد عالے😉👏💯 اݪٺمآس دعــــآ...🤲📿 اَݪݪہُمَ عَجݪ ݪِوَݪیڪَ اݪـفَرج🦋🌿 پآشـــو دیگہ 😑🏃‍♂🔪😅

وقتی تمام خبرگزاری‌ها و کانال‌ها مشغول اطلاع‌رسانی لحظه‌ای از پیکر شجریان بودند سرباز وظیفه "علی بیرامی" از پارس‌آباد مغان، حین پاسداری و تامین امنیت مرزهای شمال غربی میهن اسلامی به دست گروهک تروریستی پژاک به درجه رفیع شهادت نائل گردید و کسی چیزی نگفت...😏 *سید عرفان عبادزاده*

💠 یکی از شاگردان آقای جوادی آملی می‌گفتند: نگویید جامانده‌ایم..! کسی که قلب و روحش رفته جامانده نیست! جامانده اونی هست که عشق و طلب و زیارت و اربعین، به ذهنش هم نمی‌رسه و علاقه‌ای نداره..! اگر به هر دلیلی اشتیاق و طلب رفتن هست و شرایط جور نشده، حتما خیری بوده و ثواب نیت را برده‌اید و شاکر باشید و نگویید جامانده....🌱🌱🌱 💔💔💔💔💔☘☘ ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

#ببینیم🌺🌸🍀 #استاد_پناهیان ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

میدونید چیه؟! اگه الان تابع‌رهبرتــ نباشی نمیتونی وقتی آقامونــ ظهور کرد ســرباز خالصش باشی☝️

خدایا ما را دریاب که‍... دیوانه تر از مجنونیم ♥️... #بےپلآڪ•۳۱۳

[ثُمَّ‌ یَتُو‌بُ‌اللهُ‌ مِنْ‌بَعْدِ‌ ذٰلڪ] خدا‌ جانم‌میشوی ڪَسِ‌بےکَسی‌هایـم‌‌‌؟! #خداے_خوبم❤️

#پروفایݪ_مذهبے🕊 #پروفایل_عاشقانہ🦋 ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─ @emam_hasani_ha ─┅═ঊঈ🖤ঊঈ═┅─

#شهیدانہ🕊 من براےشھادت‌اصرارنمیڪنم آنقدرڪارمیڪنم‌ڪھ‌لایق‌شھادت‌بشوم وخدامن‌رابخـــرد! #شھید‌مرتضی‌حسین‌قمے

بزرگے میگہ…↓ اگہ آقـاصاحب الزمان بہ اندازه ے #پرسپولیس #واستقلال طرفدار داشتن تا الان ظهور کرده بودن😔♥️ #شرمنده_ایم_آقا

#به_وقت_رمان😉 بریـم بـرای پــارت سیزدهم🕊👇 ادامه پارت دیروز

✨دختر بسیجی °•|پارت سیزدهم|•° برای سفارش صبحانه گوش ی رو روی گوشم گذاشتم و به آرامِ تو ی مانیتور که بر خالف دیروز آروم پشت میز کارش نشسته بود چشم دوختم. بعد اینکه از مش باقر خواستم برام چایی و بیسکوئیت بیاره گوشی رو روی تلفن گذاشتم و خیلی غیر اراد ی و ناخواسته رو ی تصویر آرام که به نظر میرسید لپش قلمبه شده کنجکاوانه زوم کردم. درست دیده بودم!چوب آب نبات چوبی از دهن آرام بیرون زده بود و با ولع آب نبات توی دهنش که لپش رو قلمبه کرده بود رو می مکید و سرش تو ی کامپی وتر روی میزش بود. به پشتی صندلی تکیه دادم و بدون اینکه چشم از مانیتور بردارم جواب سالم مش باقر رو دادم و مشغول خوردن چایی ای شدم که مش باقر روی میز گذاشته بود. به آرام نگاه کردم که حالا رو به روی مبینا که وسط اتاق وا یستاده بود وایستاد و با شیطنتی که توی چهره اش پیدا بود یه چیز ی به مبینا گفت و با خنده ای که نمی تونست کنترلش کنه بهش پشت کرد. مبینا که معلوم بود از حرفی که شنیده حرصش در اومده به طرفش حمله کرد و با چنگ زدن به مقنعه ی آرام مقنعه رو از سرش در آورد. آرام برای گرفتن مقنعه اش به طرف مبینا چرخید و پشت به دوربین قرار گرفت و من از دیدن موهای بلند دم اسبی بسته شده اش چشمام چهارتا شد و با دقت بیشتری به او که با تقال کردن موهاش رو توی هوا تکون می داد نگاه کردم. نمی دونم چی بینشون گذشت که آرام دیگه تقلایی برا ی گرفتن مقنعه اش نکرد و در عوض روی میز کار مبینا نشست و مبینا به بافتن موهاش مشغول شد. در همین حال که محو تماشای آرام بودم تلفن زنگ خورد و من با لعنت کردن کسی که بی موقع مزاحمم شده بود تلفن رو جواب دادم و صدای نازک منشی تو ی گوشم پیچید که گفت آقای حمتی مهندس کارخونه، پشت خطه! و من مجبور شدم نیم ساعتی رو با مهندس حمتی در مورد اضافه کاری و تعطیلی کارگرا برای وسط هفته که به مناسبت میلاد امام رضا (ع) تعطیلی بود صحبت کنم. با قطع کردن تلفن دوباره به مانیتور کامپیوتر چشم دوختم ولی خبر ی از آرام نبود. کالفه از جام برخاستم و برا ی رفتن به اتاق پرهام از اتاق خارج شدم و آرام رو دیدم که او هم به سمت اتاق پرهام می رفت. با رسیدنش به در اتاق بدون توجه به ناز ی که پرسیده بود چیزی لازم دارم، به سمتش رفتم و او که متوجه من نبود ضربه ای به در زد و در اتاق رو باز کرد ولی خیلی زود و ناگهانی در رو بست و با چشمای بسته به طرف من که حالا بهش رسیده بودم چرخید . با تعجب نگاهش کردم و پرسیدم:چیزی شده؟ او که تازه متوجه من شده بود چشماش رو باز کرد و با دیدن من دستش رو از روی دستگیره ی در برداشت و بدون اینکه جوابم رو بده از در فاصله گرفت که در همین حال در اتاق بازشد و دختر ی با آرایش غلیظ و به دنبالش پرهام از اتاق خارج شدن و من تا ته قضیه رو خوندم و فهمیدم که آرام چی دیده! دستام رو تو ی جیب شلوارم جا دادم و با پوزخند و مغرورانه به دختره که موقع رد شدن از کنار آرام با تحقیر نگاهش کرد، نگاه کردم. با رفتن دختره و تموم شدن صدای تق تق کفشای پاشنه بلندش رو به پرهام با طعنه گفتم : نمی دونستم مهمون داری؟ پرهام که متوجه کنایه ی تو ی حرفم شده بود بدون اینکه جواب من رو بده رو به آرام با عصبانیت پرسید : کاری داشتی؟ آرام بدون اینکه نگاهش کنه به روبه روش خیره شد و با پوزخند ی گوشه ی لبش گفت : اومده بودم لیستی که برای بررسی بهتون داده بودم رو بگیرم. پرهام با کلافگی وارد اتاق شد و با یه پوشه توی دستش برگشت و پوشه رو به سمت آرام گرفت و در همون حال گفت : بهت یاد ندادن بدون اجازه وارد اتاق کسی نشی؟ آرام پوشه رو از دستش گرفت و با طعنه جوابش رو داد: _نه!... همونطور که به تو خیلی چیزا رو یاد ندادن! پرهام عصبی تر خواست چیز ی بگه که مانعش شدم و گفتم : کافیه! تمومش کنین!

✨دختر بسیجی °•| پارت سیزدهم|•° رو به من با لحن آروم تر ی گفت : تو با من کاری داشتی؟ من که کاری باهاش نداشتم و همینجوری و برای دیدنش از اتاقم بیرون زده بودم خواستم چیزی بگم که پرهام دوباره رو به آرام غرید : خب دیگه! کارت رو که انجام داد ی و فضولیت رو هم کردی حالا نمی خوای بری؟ آرام به من نگاه کرد و گفت : اونش به خودم ربط داره که برم یا بمونم! پرهام با صدای آرومی جور ی که بقیه ی افراد تو ی سالن نشنون رو به آرام گفت : نکنه دلت می خواد جای اون دختره باشی که نمیری؟ آرام با عصبانیت نگاهش کرد و گفت : تا حالا آدم چندش تر از تو توی عمرم ندیدم! بدون توجه به چهره ی سرخ شده از عصبانیت پرهام پوشه ی توی دستش رو به سمت من گرفت و رو به من ادامه داد : من این رو الان لازم دارم می شه لطفا برام امضاش کنین؟ نگاهم رو ازش گرفتم و به سمت اتاقم رفتم و در همون حال گفتم: بیا تا برات امضاش کنم. جلوتر از او وارد اتاق شدم و در رو برای اومدنش باز گذاشتم و او هم به دنبالم وارد اتاق شد و در رو پشت سرش بست. پشت میزم نشستم به پشتی صندلی تکیه دادم و به او که سمت چپم و با فاصله ازم و ایستاده بود چشم دوختم. حتی به رو ی خودش هم نمیآورد که تو ی اتاق پرهام چ ی دیده و حال پرهام رو گرفته یا اینکه از حرف پرهام اصال ناراحت شده! عجیب دلم می خواست سر به سرش بزارم و اذیتش کنم. این دختر تا به من می رسید مغرور بود و برا ی من که خودم خدای غرور بودم و همه مطعیم بودن و من بهشون بی محلی می کردم، سخت بود که بهم بی محلی کنه و با غرور باهام رفتار کنه و یه جورایی هم می خواستم تلافی رفتار تندش با پرهام رو سرش در بیارم. به پوشه ی روی میز نگاه کردم و او بدون اینکه ازش توضیح بخوام شروع به توضیح دادن کرد و گفت: این لیست تمام واریزی ها و برداشت های این هفته از حساب شرکته به همراه تاریخ و اسم کسایی که.... با جد یت سرم رو بالا گرفتم و بهش نگاه کردم که حرفش رو خورد و من با اخم گفتم:من ازت توضیح خواستم؟ با اینکه او کار اشتباهی نکرده بود ولی بی دلیل ازش عصب ی بودم و او هم از نگاهم عصبانیتم رو خونده بود که حرفی نزد و سرش رو پایین انداخت. با لحن آروم تر ی گفتم:من این رو باید دقیق بررسی کنم پس همینجا می مونه. _ولی یه بار آقای سهرابی بررسیش کرده! می دونستم که بررسی این جور چیزا وظیفه ی من نیست و من فقط باید امضاش کنم ولی با این حال بهش توپیدم : ولی من می خوام خودم بررسیش کنم. در ضمن من سهرابی ( پرهام )نیستم که هر طور دلت خواست باهام حرف بزنی! چیزی نگفت و با تعجب سرش رو بالا گرفت و نگاهم کرد که من خیلی ناگهانی رو ی پام وایستادم و با دور زدن میز درست روبه روش قرار گرفتم. از حرکت یهوییم جا خورد و یه قدم به عقب برداشت. ولی من از رو نرفتم و همانطور که به چهره ی متعجبش خیره بودم یک قدم فاصله رو پر کردم. او باز هم چند بار عقب رفت و من هر بار فاصله ام رو باهاش پر کردم. انقدر به عقب قدم برداشت تا اینکه پاش به دیوار شیشه ا ی خورد و از حرکت وایستاد. با ترس به پشت سرش نگاه کرد و به وضوح دیدم که رنگش پرید و صورتش سفید شد. مغرورانه دستام رو تو ی جیب شلوارم جا دادم و لبخند به لب بهش زل زدم. همانطور که با وحشت به پشت سرش نگاه می کرد با تته پته گفت: چی.... چیکار می کنی؟ نگاهم رو ریز بینانه کردم و گفتم:از ارتفاع می ترسی؟ بهم نگاه کرد و با هم چشم توی چشم شد یم. نگاهم بین چشمای رنگ ی و وحشت زده اش در گردش بود و حالم لحظه به لحظه عوض می شد.