. #سرود #میلاد_امام_عسکری #ولادت_امام_حسن_عسکری #هشتم_ربیع_الثانی #سر_زده 💢💢💢 ✅بند اول سر زده ماهه مدینه گشته عالم با صفا اومده آئینه دار و مظهره لطف خدا حجتِ حَیِّ جلی است سرور و شاه و ولی است ✴️یاامام عسکری مولا امام عسکری✴️ 💟💟 ✅بند دوم عطر گل‌های جنان پیچیده در ارض و سما از قدوم نورعین حضرت خیرالنسا یازدهم شمس هدایت بر همه دارد عنایت ✴️یاامام عسکری مولا امام عسکری✴️ 💟💟 ✅بند سوم از تباره مصطفی و از تباره مرتضی پسر هادی دین از نسل مولانا رضا سیرت او چون پیمبر صورتش مرآت داور ✴️یاامام عسکری مولا امام عسکری✴️ 💟💟 ✅بند چهارم در شب میلاده او حاجت من گشته عیان دیدن رخساره آقا مهدی صاحب زمان یابن الزهرا کی میآیی العجل مولا کجایی ✴️یااباصالح مدد مولا اباصالح مدد✴️ #الیاس_محمدشاهی ✍ .👇

▪️حسین من ضیاء هر دو عین من (زمینه) 🎙 بانوای: حاج امیر عباسی . #زمینه #امام_حسین ای فدای نام تو جان من جهان من نام تو شده حسین برکت بیان من سلام ما سلام.ما سلام ما به تربت مزار و قبر پاک تو درود ما درود ما درود ما به رأسِ روی نیزه، جسمِ چاکِ تو حسین من ضیاءِ هر دو عین من... کربلای تو حسین جنّت دو عالم است از غم تو بر لبم ذکر و نوحه و دم است واویلتا واویلتا واویلتا زِ نعلِ تازه و تنِ تو یا حسین میان تیر و نیزه و سِنان و تیغ به قتلگَه به تو شده جفا حسین حسین من ضیاءِ هر دو عین من... #مهر_۱۴۰۳ #زمینه_امام_حسین .

▪️نمی‌شه سرگردون، نمی‌شه آواره (زمینه) 🎙 بانوای: #حاج_امیر_عباسی متن https://eitaa.com/emame3vom/95109 https://eitaa.com/emame3vom/76749

. 🔊 #دعای_کمیل سحر 📆 جمعه ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۳ 🔷 حاج #سید_رضا_نریمانی 🔊 بخش اول #مناجات_و_روضه | اگر که منتظری از گناه صرف نظر کن 🔊 بخش دوم #دعای_کمیل | اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ 🔊 بخش سوم #روضه | آقا به جان مادرت آن مادر غم پرورت مارا مرانی از درت 🔊 بخش چهارم #دعای_کمیل l وَ لَیتَ شِعْرِی یا سَیدِی وَ إِلهِی وَمَوْلای 🔊 بخش پنجم #زمینه l یارم؛ همه کس و کارم، گناه روی دوشم، سیاهه کوله بارم ——- 👇👇👇👇👇

اگر که منتظری از گناه صرف نظر کن متن 👇 https://eitaa.com/emame3vom/107872

یارم؛ همه کس و کارم، گناه روی دوشم، سیاهه کوله بارم متن 👇 https://eitaa.com/emame3vom/22

. #روضه_امام_حسین #شب_جمعه #⃣ #فیش_روضه_امام_حسین #⃣ #شهادت_امام_حسین #⃣ #شب_جمعه #⃣ #متن_کامل_روضه اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ... *خوش بحال اونایی که این شب جمعه ای الان کربلان، بین الحرمین نشستن، یه نگاه به گنبد سیدالشهدا میکنن يه نگاه به گنبد حضرت اباالفضل اشک میریزن، خدا نکنه کسی ناکام از دنیا بره حسرت کربلا به دلش بمونه، یا اباعبدالله! مارو هم یه شب جمعه بطلب کربلا اونجا عرض ادب کنیم، اونجا روضه بخونیم، حالا مگه شب های جمعه کربلا چه خبره؟..‌* شبهای جمعه زینب ورودی حرم از حال میره شبهای جمعه زهرا به سمت گودی گودال میره با درد پهلو، اونجایی که پیکر شده پامال میره آنقَدَر‌حسین زیر نعل ها پا خورد مثل پیراهنش تنش تا خورد این صدای شکستن سینه است زیر مرکب شد استخوان ها خورد پشت و روی تنش یکی شده بود زینب از دیدن تنش جا خورد *بازم بگم از شب های جمعه ی کربلا؟...* شبهای جمعه مادر بُنَیَّ میگه و خواهر میفته چشمای زهرا، بازم به زخم گودی خنجر می افته مادر به یادِ، اون پنجه های شمر و موی سر می افته باد گرمی وزید در گودال شمر با چکمه پرید در گودال پنجه در گیسوی حسین انداخت مادرش را ندید در گودال به‌روی سینه‌ی حسین نشست خنجرش را کشید در گودال حسین! روزی به زلفت شانه می زد، دستِ زینب جز پنجه هایِ شمر حالا شانه ای نیست از بس سرت افتاده از بالای نیزه دیگر برايِ صورتِ تو چانه ای نیست پنجه گذاشته لابه لای موت خنجرش رو گذاشته رو‌ گلوت بمیره خواهرت که این طوری با نوک‌ نیزه کرده زیر و روت مقتل ميگه: پنجه تو موت كردن بي پيروهن هي زير و روت كردن مقتل ميگه: از مادر آب خواستي پيرهنت رو آقا بردن راستي *بازم از شب های جمعه ی کربلا بگم؟...* شبهای جمعه انگاری بازم خیمه ها آتیش می گیره انگاری بازم موی تموم دخترا آتیش می گیره شبهای جمعه با آهِ زهرا کربلا آتیش می گیره روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک تکه‌ای سالم همه پیکر ندارد جایی برای بوسه ی مادر ندارد چقدر تیر آوُردن برا کشتنش غریب گیر آوُردن تویِ قتلگاه چقدر نامُرتب زدن نیزه رو بریدن سرش رو ولی بی گناه جلو چشمِ مادر، بالایِ سَرِش به شوقِ غنیمت، قیامت شده نه کهنه لباس و نه انگشتری امون از غریبی که غارت شده *روز عاشورا امام حسین سه بار خورد رویِ زمین، هر سه بار با گونه ی راست خورد رو زمین" فَسَقَطَ الْحُسَيْنُ،عَنْ فَرَسِهِ الَي الارْضِ عَلي خَدِّهِ الاءيْمَن" از رویِ اسب با طرفِ راستِ صورت افتاد رو زمین...تا افتاد، یه خانومی از بالایِ تَل، صدا زد: " وا اَخاه، وا سَيّداه، وا اَهْلَ بَيْتاه، وا جَدّاه " حسینم افتاد... تا دید خواهر بیتاب شده، اومد با هر وضعی شده بلند بشه، کمک گرفت از نیزه، اومد بلند شه تا خواهر رو خوشحال کنه، تا یه ذره بلند شد" وَ ضَرَبَهُ آخَرُ عَلي عاتِقِهِ المُقَدَّسِ بِالسَّيْفِ ضَرْبَةً كَبا بِها عَلي وَجْهِه" یکی رسید، چنان نیزه ای به شونه ی آقا زد، استخوانهای شونه خُرد شد، دوباره با طرفِ راست صورت رویِ زمین افتاد... دوباره صدایِ خواهر رو شنید، میخواست دوباره بلند بشه، دفعه ی سوم: اینبار دیگه کسی نزد، از بس خسته بود، از بس خون رفته، ازبس داغ دیده، از بس بدن تیر خورده، دیگه نتونست تحمل کنه، دوباره با طرفِ راستِ صورت افتاد رو زمین... چهار نفر روزِ عاشورا خیلی ابی عبدالله رو اذیت کردن، سه نفر اسمشون تویِ مقاتل هست، یکی نیست، یکیش حرمله است، تا ابی عبدالله لباسِ عربی رو بالا زد تیر به قلبِ مقدسِ آقا زد... دومی سنانِ، خوب صبر کرد، یه پیرِ مرد محاسن سفیدکه تیر خورده،داغ دیده، استخون شکسته، بدن پُر از جراحت، این دیگه نیزه زدن نداره، اومد بالا سَرِ حسین، دیدن حسین داره شکر خدا میکنه، تا دهان باز شد... سومی شمر بود، مقاتل میگن: دو کارِ زشت شمر کرد، اول پاش رو گذاشت رویِ سینه، دوم پنجه زد به موهایِ ابی عبدالله...اما اسمِ چهارمی نیومده که بشه لعنش کنیم، چهارمی رو فقط مردها متوجه میشن، دید یه خواهری به سر زنان داره میاد، رفت سراغِ این خواهر، دلها بسوزه برای عمه سادات زینب کبری سلام الله علیها چه کردن با این خواهر داغ دیده؟ با کعب نی و تازیانه... ناله بزن بگو: یا حسین!... .