منافقان فقط لقلقه زبانی دارند، نه حرفشان پشتوانه فكری و عقیدتی دارد و نه عملشان. آنان با دروغ و تزویر زنده‏اند و جالب است كه این كار را یك نوع زرنگی می‏دانند. «آنها با این عمل می‏خواهند خدا و مؤمنان را بفریبند در حالی‏كه تنها خود را می‏فریبند اما نمی‏فهمند، یخادعون اللّه و الذین آمنوا و ما یخدعون الاّ انفسهم و ما یشعرون»[3]

خداوند در آیه 10 سوره بقره به این واقعیت اشاره می‏كند كه نفاق در واقع یك نوع بیماری است: «در دلهای آنها بیماری خاصی است، فی قلوبهم مرض» اما از آنجا كه در نظام آفرینش هر كسی در هر مسیری قرار گرفت و وسایل آن را فراهم ساخت در همان مسیر جلو می‏رود، قرآن اضافه می‏كند، «خداوند هم بر بیماری آنها می‏افزاید، فزادهم اللّه مرضاً» در واقع منافقان در سراشیبی گناه قرار گرفته‏اند و هر روز و هر لحظه بر خسران آنها افزوده می‏شود. [1] . سوره منافقون، آیه 1. [2] . همان، آیه 2. [3] . سوره بقره، آیه 9.

❓چرا از چیزی که به صلاح مون نیست، اینقدر خوشمون میاد؟ ❓چرا بجای دنبال #امام_زمان (عج) بودن، دنبال زینت دنیاییم؟

🌺#کلیپ_تصویری🌺 ✍️سخنرانی استاد #عالی 🎬موضوع: #شیطان از کم شروع میکند.اما به کم قانع نیست!

اگه اعصاب بچه نداری، به «بهشت» فکر هم نکن! #کلیپ | #استاد_شجاعی

﷽🕊🌹 سلام امام زمانم 🌹🕊﷽ هر صبح، به شوق عهد دوباره با شما چشمم را باز میکنم عهد میکنم با شما، هر روز که میگذرد، عاشقانه تر از قبل چشم به راهتان باشم... #اَلسَـّـلاٰمُ‌عَليكَ‌اَيُـّهَـاالاِمامُ‌الْمُنتَظَـر #السّلامُ‌عَلَیْکَ‌یا‌صاحِبَ‌الزَّمانِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاخَلیفَةَالرَّحْمانِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاشَریکَ‌الْقُرْآنِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاإِمامَ‌الْإِنْسِ‌وَالْجانِّ #اللّهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ‌الْفَرَج

یكی دیگر از ادعاهای منافقان، اصلاح‏طلبی است. آنها خود را اصلاح طلب معرفی می‏كنند در حالی كه مفسد واقعی هستند «و هنگامی كه به آنها گفته شود در روی زمین فساد نكنید می‏گویند ما فقط اصلاح كنندگانیم، و اذا قیل لهم لا تفسدوا فی الارض قالو انّما نحن مصلحون»[4] منافقان هدف خود را اصلاحات بیان می‏كنند در حالی كه اصلاحات آنها جز فساد و فحشا نیست. در طول تاریخ نیز هرگاه خیانتی توسط منافقان صورت گرفته است برای عوامفریبی و پیشبرد آن، به نفع مردم معرفی كرده‏اند. قرآن در پاسخ به این ادعا می‏فرماید: «بدانید این‏ها همان مفسدانند و برنامه‏ای جز فساد ندارند ولی خودشان نمی‏فهمند، الا انّهم هم المفسدون ولكن لا یشعرون»[5] [4] . سوره بقره، آیه 11. [5] . همان، آیه 12.

و این گونه، قرآن پرده از ظاهر اصلاح‏طلبی آنها بر می‏دارد. منافقان آنقدر در راه نفاق اصرار و پا فشاری كرده‏اند و آنچنان با برنامه‏های زشت خود، خو گرفته‏اند كه تدریجاً گمان می‏كنند این برنامه‏ها، مفید، سازنده و اصلاح طلبانه است در حالی كه جز فساد چیز دیگری نیست. از نشانه‏های دیگر منافقان كه در آیه 13 سوره بقره به آن اشاره شده است. این است كه آنها خود را عاقل و هوشیار می‏دانند و مؤمنان را ساده لوح و خوش‏باور. «هنگامی كه به آنها گفته شود ایمان بیاورید، آنگونه كه توده‏های مردم ایمان آوردند می‏گویند ما همچون این سفیهان ایمان بیاوریم؟!، و اذا قیل لهم آمنوا كما امن النّاس قالوا انؤمن كما آمن السّفها» این گروه منافق، افراد پاكدل، حقیقت جو و حق‏طلبی كه در برابر دعوت پیامبر و تعلیمات آسمانی‏اش سر تعظیم فرود آورده‏اند را به سفاهت متهم می‏كنند. البته خداوند در ادامه آیه واقعیت را این گونه بیان می‏كند: «سفیهان واقعی (منافقان) هستند اما نمی‏دانند، الا انّهم هم السّفهاء ولكن لا یعلمون».

از مشخصه‏های بارز منافقان آن است كه هر روز به رنگی در می‏آیند، میان هر جمعیتی كه قرار بگیرند با آنها همصدا می‏شوند، امروز فریاد «زنده باد» و فردا شعار «مرگ بر» سر می‏دهند. قرآن این صفت منافقان را در آیه 14 سوره بقره اینچنین بیان می‏كند: «هنگامی كه افراد با ایمان را ملاقات كنند گویند ایمان آوردیم. امّا هنگامی كه با دوستان شیطان صفت خود به خلوتگاهی می‏روند می‏گویند ما با شمائیم، و اذا لقوا الذین آمنوا قالوا آمنّا و اذا خلوا الی شیاطینهم قالوا انّا معكم» و می‏گویند «و اگر می‏بینید ما در برابر مؤمنان اظهار ایمان می‏كنیم ما آنها را مسخره می‏كنیم، انّما نحن مستهزئون». این دوگانگی شخصیت و تضاد برون و درون كه صفت همیشگی منافقان است، پدیده‏های گوناگونی در عمل و گفتار و رفتار فردی و اجتماعی آنها دارد كه به خوبی می‏توان آنرا شناخت.

روح نفاق در یك «مرد» با یك «زن»ممكن است متفاوت باشد. اما نباید فریب تغییر چهره‏های نفاق را در میان منافقان خورد، لذا خداوند می‏فرماید: «مردان منافق و زنان منافق همه از یك قماشند، المنافقون و المنافقات بعضهم من بعض»سپس اوصاف منافقان را این چنین بیان می‏كند: «آنها مردم را به منكرات تشویق و از نیكی‏ها باز می‏دارند، یأمرون بالمنكر و ینهون عن المعروف» یعنی درست بر عكس برنامه مؤمنان راستین كه دائماً از طریق «امر به معروف» و «نهی از منكر» در اصلاح جامعه و پیراستن آن از آلودگی و فساد كوشش دارند.

منافقان دائماً سعی می‏كنند كه فساد همه جا را بگیرد و معروف و نیكی از جامعه برچیده شود. خصلت دیگر منافقان این است كه «دستهایشان را می‏بندند، و یقبضون ایدیهم». نه در راه خدا انفاق می‏كنند، نه به كمك محرومان می‏شتابند و نه به خویشاوند و آشنا از كمك مالی آن‏ها بهره‏ای می‏رسد و در یك كلمه می‏توان گفت «آنها خدا را فراموش كرده‏اند و البته خداوند هم آنها را از بركات و توفیقات و مواهب خود فراموش كرده است، نسوا اللّه فنسیهم» كه البته آثار این دو فراموشی در تمام زندگی آنها آشكار است.