. سخاوت و بخشنده بودن سراسر زندگی امام حسین (علیه السلام) مملو از جلوه های معنوی است که جلوه کوچکی از آنها می‌تواند دنیایی را روشن سازد. یکی از صفت های که مانند برادر، مادر، پدر و جد بزرگوار خودشان داشتند، سخاوتمندی و بخشندگی است. هیچگاه، افراد یتیم و زنان بی سرپرست را فراموش نمی‌کردند و شب ها کیسه ها را بر دوش می‌گرفتند و به در خانه افراد نیازمند می‌رفتند تا مشکلی از دوش آنها بردارند.  نکته؛ نباید منتظر بمانیم تا دیگران بیایند و کاسه گدایی به سمت ما دراز کنند تا کمکی به آنها بکنیم. باید به اطراف خودمان آگاه باشیم و سبک زندگی امام حسین را برای خودمان الگو قرار دهیم و مشکلات مردم را حل کنیم. 

3. شجاع و دلاور بودن امام حسین (علیه السلام) در برابر دشمنان آنچنان با ابهت و شجاع ظاهر می‌شدند که دشمن از شدت ترس، فراموش می‌کرد که چه کاری قرار بود انجام دهد. هیچگاه به دشمن پشت نکرده و از کارزار جنگ فرار نکرد. 

ابن‌ابی‌الحدید می‎گوید:کیست در شجاعت مانند حسین بن علی (علیهما‌السلام) که در میدان کربلا گفتند: ما شجاع‌تر از او کسی را ندیدیم درحالی‌که انبوه مردم بر او حمله‌ ور شده، و از برادران و اهل و یاران جدا شده باشد، مانند شیر رزمنده سواران را درهم می‎شکست و چه گمان می‎بری به مردی که راضی به پستی نشد، و دست در دست آنها نگذارد تا کشته شد.»

📹لحظات عارفانه حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در نماز عید قربان نماز عید قربان ۹۶/٠۶/١٠

​یک نفس یاد خدا یک بغل شبنم آرامش صبح یک هزار آیینه از جنس دعا یک سبد میوه بهشتی نصیب شما دوستان عزیزم

#انسان_شناسی ۲۳۰ #استاد_شجاعی #استاد_میرباقری ♨️ چرا در طول یکروز، یا یکماه، یا یکسال، یا در طول همه عمرمان، یکبار هم برای ما پیش نیامد، که واقعاً، بدون ذره‌ای ادا و اغراق، ناگهان ترمز کنیم و سؤال کنیم از خودمان که؛ • الآن من در نگاه امام حسین علیه‌السلام چقدر می‌ارزم؟ • الآن من چقدر برای خدا عزیز هستم؟ • من چکار کنم بیشتر عزیزِ خدا باشم؟ چه کسانی واقعاً اهل این دغدغه‌اند ؟ @Ostad_Shojae

✍️همین امروز فرصت پیوستن به امام زنده ای است؛ که چون حسین هرروز فریاد هل من ناصر سرمیدهد! "یالیتناکنامعکم"رارهاکنید؛ امروز؛فرصت معیت است!

#محبت_درمانی ۴۴ ✨ امام حسین "ع"؛ نیاز دیگران به تو، ازنعمتهای خداست! یه موقعیت رشد و بزرگ شدن روحت؛ نیاز دیگران به توست. با غرور ردش نکنیا❗️ @ostad_shojae

#اَلسَـّـلاٰمُ‌عَليكَ‌اَيُـّهَـاالاِمامُ‌الْمُنتَظَـر #السّلامُ‌عَلَیْکَ‌یا‌صاحِبَ‌الزَّمانِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاخَلیفَةَالرَّحْمانِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاشَریکَ‌الْقُرْآنِ #اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ‌یاإِمامَ‌الْإِنْسِ‌وَالْجانِّ #اللّهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ‌الْفَرَج

جود و کرم امام حسین علیه السلام حسین بن علی علیه السلام در بخشش زبان زد مردم روزگار بود. نقل می کنند روزی مرد صحرانشین مستمندی وارد مدینه شد و از مردم سراغ بخشنده ترین فرد را گرفت. همه مردم حسین بن علی علیه السلام را به او معرفی کردند. وقتی در مسجد به خدمت آن حضرت رسید و نیازمندیِ خود را با خواندن چند بیت شعر بیان کرد، امام حسین علیه السلام او را به خانه آورد و به قنبر فرمود: هر مقدار پول در خانه داریم حاضر کن. قنبر چهارهزار دینار به خدمت آن حضرت آورد و گفت: این تمامی پولی است که در اختیار داریم. امام حسین علیه السلام همه آن چهارهزار دینار را از پشت در به آن مرد بادیه نشین داد. منظور حضرت از این برخورد آن بود که چشم آن مرد به چشم او نیفتد که مبادا خجالت زده شود. مرد اعرابی وقتی پول ها را گرفت، در حالی که گریه می کرد چنین گفت: مگر پول کمی به من بخشیدی که از پشت در آن را به من می دهی؟ در عجبم که چگونه این دست های بخشنده و پربرکت روزی زیر خاک خواهد رفت.