💢هیچ دعایی را کوچک نشمارید
✍️آیت الله مجتهدی تهرانی (ره): انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند، هیچ دعایی را کوچک نشمارید، شاید استجابت در همان دعا باشد. هر کس بعد از نماز، یک دعا پیش خدا محل دارد که حاجت بگیرد، آن وقت بلند میشود و میرود. تا نماز را خواندی بلند نشو و نرو، تعقیبات بخوان، دعا بخوان.
همانطور که بادبادک بدون دنباله بالا نمیرود، نماز هم بدون تعقیبات بالا نمیرود. بعد از نماز حتما تعقیبات بخوان. بنشین در خانه خدا و گدایی کن و حاجت بخواه. شاید همین امشب دعایت گرفت. انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند. خود خدا میفرماید: شما بخوانید مرا، من مستجاب میکنم دعایتان را
#نماز_نشسته
#برداشت_های_نادرست_از_احکام
❗️بعضی از مردم فکر میکنن که چون پیر یا ناتوان یا بیمار هستن، حق دارن نماز رو از اول نشسته بخونن.
📛 درحالی.که این درست نیست.
✍️ هر مقدار از نماز رو که میتونین، باید ایستاده بخونین و بعد که نتونستین، بشینین؛ یعنی حتی اگه اندازه تکبیرةالاحرام اول نماز هم توان ایستادن دارین، باید اون رو بگین و بعد بشینین.
👈 حتی بالاتر، اگه با تکیهزدن به دیوار و عصا و امثال اون بتونین نماز رو ایستاده بخونین، باید همین کار رو کنین.
❓ آخه این دیگه چه وضعشه؟ طرف تا مسجد رو راحت اومده یا تو خونه داره راستراست میگرده، اون وقت موقع نماز که میشه، کل نماز رو نشسته میخونه.
🔺توضیحالمسائل مراجع، م970 _ 974.
⬅️ احکام به زبان خیلی ساده
#ملاقات_با_خدا
گاهی "رعایتِ تقوا و انجامِ برخی مبارزه با نفس ها" ممکنه باعث رنجشِ بعضی از اطرافیانمون بشه😞
و ممکنه که ما رو به خاطر اون مبارزه با نفس، سرزنش کنن!😤
اینجا باید #مقاومت کنیم چون اون سرزنش ها وسوسه ی شیطان هست....
👿👺
مثلاً ممکنه یه خانمی برای رعایتِ حالِ شوهرش از گرفتنِ جشنِ عروسی و خرج های سنگین خودداری کنه👏🏼👏🏼
امّا بعداً بعضی اطرافیان سرزنشش کنن که چرا این کار رو کرده ! 😒
اینجا اون عروس خانم، نباید ذره ای از اون سرزنش ها ناراحت بشه ؛
ایشون "بر اساسِ تقوا" عمل کرده و نورانیتِ زیادی به دست آورده
نباید به خاطرِ برخی سرزنش ها دست از تقوای خودش برداره....
حله؟😊
پیامبران خدا برانگیخته شدند تا كاروان انسانی را در مسیر كمال همراهی كنند و محدوده هر یك از قوا را مشخص نمایند تا انسان در پرتو عقل و شرع، شهوت و غضب را مهار كند، نه آنكه به تعطیل بكشاند.
و نیز ناگفته نماند كه اسارت و بردگی انسان در برابر امیال نفسانی نه تنها سد راه تكامل و مقامات عالی انسانی است و موجب به ركود و كشیده شدن توان نامحدود معنوی اوست و سعادت ابدی او را به مخاطره می افكند، بلكه در همین جهان مادی و زندگی دنیوی نیز موجب فساد و ویرانی و هرج و مرج اخلاقی خواهد بود و ادامه حیات اجتماعی را در فضایی از عواطف انسانی و تعهدات اخلاقی ناممكن می سازد؛ به همین دلیل است كه هیچ یك از جوامع،آزادی انسان را به طور مطلق نپذیرفته اند و همه مكاتب، نوعی محدودیت را الزامی می دانند.
مربیان الهی برانگیخته شدند تا پرده های غفلت را كنار زنند و انسان را به خدا و به خویش و به عوامل رشد و انحطاطش توجه دهند. رمز اینكه قرآن در نخستین آیات دعوت از «انذار» سخن می گوید، در همین نكته نهفته است: «یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ قُمْ فَأنْذِرْ»، «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ» البته نباید مسئولیت خود انسان را نیز در این بیداری و تنبه نادیده گرفت. حضرت علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: سستی دل را با پایداری، و خواب غفلت را در دیده ات با بیداری درمان كن.
تمام صفات نفسانیه قابل اصلاح است، لیكن در اول امر، كمی زحمت دارد، آن هم بعد از ورود در اصلاح، سهل و آسان می شود.