"بگذر و بگذار که بگذرد" در حقیقت زمانی پخته میشی که بفهمی به هرچیزی لازم نیست واکنش نشون بدی؛ و یا به هر حرفی جواب بدی! ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌ 💠@farzandaneallame

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در توصیف ویژگی های پیامبران الهی فرموده اند: «مِنْ أَخْلَاقِ النَّبِیینَ وَ الصِّدِّیقِینَ الْبَشَاشَةُ إِذَا تَرَاءَوْا» «از اخلاق پیغمبران و صدیقان آن است که هنگامی که (در اجتماع) دیده می شوند گشاده رو هستند».

دین اسلام پیوسته به مسلمانان توصیه می کند تا در معاشرت با دیگران خوش رو و خوش اخلاق باشند چرا که چهره گشاده و گفتار مهربان و صمیمی از عوامل مهم ادامه یافتن و مؤثر بودن یک ارتباط است.

برخورد با چهره باز با دیگران، آنان را آماده تر می سازد تا دل به دوستی با شما بسپارند. خنده رویی و بشّاش بودن، دیگران را دل و جرأت می بخشد، تا بی هیچ هراس و نگرانی، با شما باب آشنایی را باز کنند و سفره دلشان را پیشتان بگشایند.

«کسی که از چهره برادر دینی اش، رنج و اندوهی را بزداید، خداوند به پاداش آن، ده «حسنه» در نامه اعمالش می نویسد.»

مگر کار نیک، چه اندازه زحمت دارد؟ البته این رفتار، نوعی هنرمندی در معاشرت است، قلبی مهربان می خواهد و عاطفه ای سرشار و خصلتی نوعدوستانه. شاد کردن دیگران، چهره دیگری از همین «غمزدایی» است. گاهی با توجّهی، نگاهی، محبتی، کلامی، هدیه ای و ... می توان انسانی را مسرور ساخت و در نتیجه خدا را از خود راضی ساخت.