eitaa logo
امام رئوف (ع)
305 دنبال‌کننده
15.9هزار عکس
7.4هزار ویدیو
116 فایل
اطلاع رسانی ومعرفی برنامه های کانون تخصصی قرآن وعترت خدمت رضوی ۱.قرآن وتفسیر۲.حدیث۳.صحیفه سجادیه۴.نهج البلاغه۵.تدبردر قرآن۶.چهارشنبه امام رضایی ارتباط با ادمین ها @Esf456..........................‌.‌‌‌..‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌................. @payeshnezarat_esf
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ترجمه، جزء دهم، صفحه ۱۸۷ سوره مبارکه التوبه آیات ۱تا۶ @emameraouf
تفسیر سوره مبارکه التوبه ،آیه ۱ جزء دهم تفسیر نور @emameraouf
امام رئوف (ع)
#هر_روز_با_قرآن_کریم تفسیر سوره مبارکه التوبه ،آیه ۱ جزء دهم تفسیر نور @emameraouf
سوره توبه (آیه ۱) بَرَآءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِٓ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (١) ترجمه استاد حسین انصاریان این [اعلامِ‌] بیزاری و لغو پیمان از سوی خدا و پیامبرش به كسانی از مشركان است كه با آنان پیمان بسته‌اید. (۱) تفسیر نور - حجت الاسلام قرائتی سیمای سوره‌ی توبه‌ این سوره كه نهمین سوره‌ی قرآن كریم است، یكصد و بیست ونه آیه دارد و در سال نهم هجری نازل شده است. ‌# تفسیر نورالثقلین.$ قسمت‌هایی از آن قبل از جنگ تبوك، بخشی در حال جنگ و قسمت دیگر، بعد از آن نازل شده است. مشهورترین نام‌های این سوره در روایات، «توبه» و «برائت» است. «توبه»، از آن جهت كه در این سوره، بارها از توبه‌ی انسان و بازگشت لطف الهی سخن به میان آمده است و «برائت»، بدان جهت كه این سوره با اعلام برائت از مشركان آغاز شده‌است. برخی مفسّران به خاطر ارتباط مطالب این سوره با سوره‌ی «انفال»، این سوره را دنباله‌ی آن دانسته وگفته‌اند: به همین دلیل نیازی به‌ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» نداشته است، ولی به عقیده‌ی ما كه از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله گرفته‌ایم، این سوره، مستقّل است و نداشتن‌ «بِسْمِ اللَّهِ» به خاطر لحن قهرآمیز آن نسبت به مشركان است، زیرا كلمه‌ی‌ «بِسْمِ اللَّهِ»، نشان رحمت و امان است و این سوره با اعلام تنفّر از مشركانِ پیمان شكن آغاز شده است. چنانكه حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «بِسْمِ اللَّهِ» برای امان دادن و برائت برای رفع امان است. ‌# تفسیر مجمع‌البیان.$ در اهمیّت این سوره همین بس كه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: سوره‌های برائت و توحید، همراه با هفتاد هزار صف از فرشتگان نازل شد. نكته‌ها: از این كه برای این سوره در روایات، نام‌های «برائت» و «توبه» آمده است، می‌فهمیم كه جزء سوره‌ی انفال نیست، بلكه سوره‌ای مستقلّ است. از این كه سوره، به دلیل محتوای قهرآمیزش بدون‌ «بِسْمِ اللَّهِ» شروع شده است، می‌فهمیم كه‌ «بِسْمِ اللَّهِ» در هر سوره، متعلّق به همان سوره و جزء آن است، نه آنكه به عنوان تشریفات و یا ...، در اوّل هر سوره بیاید. اعلام برائت، به خاطر پیمان‌شكنی كفّار بود كه در آیه‌ی 7 و 8 مطرح شده است، و گرنه قانون كلّی، مراعات پیمان‌هاست و تا طرفِ مقابل به پیمان وفادار باشد، باید آن را نگهداشت. چنانكه در آیه‌ی 4 آمده است: «إِلَّا الَّذِینَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوكُمْ شَیْئاً وَ لَمْ یُظاهِرُوا عَلَیْكُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلی‌ مُدَّتِهِمْ» به میثاقتان با مشركانی كه پیمان نشكسته و توطئه‌ای نكرده‌اند، تا آخرِ مدّت وفادار بمانید. به علاوه مسلمانان به دلیل ضعف، تن به آن پیمان دادند، وگرنه خواسته‌ی مسلمانان، قلع و قمع هر چه سریعتر شرك است. ماجرای اعلان این آیات‌ در سال هشتم هجری مكّه فتح شد، امّا مشركان همچنان برای انجام مراسم عبادی خود كه آمیخته با خرافات و انحرافات بود، به مكّه می‌آمدند. از جمله عاداتشان این بود؛ لباسی را كه با آن طواف می‌كردند، صدقه می‌دادند. یك زن كه می‌خواست طواف‌های بیشتری انجام دهد، چون دیگر لباسی نداشت، به اجبار كفّار برهنه طواف كرد و مردم به او نگاه می‌كردند. این وضع برای پیامبر و مسلمانان كه در اوج قدرت بودند، غیر قابل تحمّل بود. پیامبر منتظر فرمان خدا بود تا آنكه این سوره در مدینه نازل شد. پیامبر صلی الله علیه و آله به ابوبكر مأموریت داد تا آیاتی از آن را بر مردم مكّه بخواند. شاید انتخاب ابوبكر به دلیل آن بود كه او پیرمرد بود و كسی نسبت به او حساسیّت نداشت. امّا وقتی او به نزدیك مكّه رسید، جبرئیل از سوی خدا پیام آورد كه تلاوت آیات را باید كسی انجام دهد كه از خاندان پیامبر باشد. آن حضرت، علی علیه السلام را مأمور این كار كرد و فرمود: من از او هستم و او از من است. علی علیه السلام در وسط راه آیات را از ابوبكر گرفت و به مكّه رفت و بر مشركان قرائت نمود. @emameraouf
امام رئوف (ع)
#هر_روز_با_قرآن_کریم سوره توبه (آیه ۱) بَرَآءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِٓ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْ
ماجرای تلاوت آیات این سوره توسّط علی علیه السلام، در كتب اهل سنّت نیز آمده و از اصحاب، كسانی همچون ابوبكر و علی علیه السلام، ابن عباس، انس‌بن مالك، جابربن عبداللَّه انصاری آن را روایت كرده‌اند و در منابع بسیاری نقل شده است. ‌# مسند احمد حنبل، (ج 3، ص 212 و 283؛ ج 1، ص 151 و 330)، مستدرك صحیحین، (ج 3، ص 51)، تفسیر المنار، (ج 10، ص 157)، تفسیر طبری، (ج 10، ص 46)، تفسیر ابن كثیر (ج 2، ص 322- 333)، احقاق‌الحق، (ج 5، ص 368) و فضائل‌الخمسه، (ج 2، ص 342) و در الغدیر، (ج 6، ص 338) نام 73 نفر كه این ماجرا را نقل كرده‌اند آمده است.$ برخی از اهل سنّت‌ ‌# مثل فخررازی و آلوسی در تفسیرهایشان.$ تلاش كرده‌اند كه آن را امری عادّی جلوه دهند تا امتیازی برای حضرت علی علیه السلام به حساب نیاید و تحویل مأموریت تلاوت را به علی علیه السلام، برای تألیف دلِ او دانسته‌اند، نه امتیازی برای او. در حالی كه برای به دست آوردن دل كسی، كاری بی‌خطر به او محوّل می‌كنند، نه تلاوت آیاتِ برائت از مشركان، آن هم در منطقه‌ی شرك و توسّط كسی‌كه بسیاری از مشركان را در جنگ‌ها كشته است و عدّه‌ای كینه‌ی او را در دل دارند! وقتی خداوند به حضرت موسی علیه السلام فرمان داد كه نزد فرعون رفته او را به توحید دعوت كند، وی گفت: خدایا من یك نفر از آنان را كشته‌ام، می‌ترسم مرا به قصاص بكشند، برادرم را به همراه من بفرست؛ ولی علی علیه السلام كه تعداد زیادی از سران شرك را كشته بود، به تنهایی رفت و آیاتِ برائت را در نهایت آرامش خواند، آن هم در جای حسّاسی چون منی‌ و كنار جمره‌ی عقبه. نكاتی كه توسّط علی علیه السلام به كفّار اعلام شد عبارت بود از: 1. اعلام برائت و لغو پیمان‌ها. 2. ممنوعیّت شركت مشركان در حج از سال آینده. 3. ممنوعیّت طواف در حالت برهنگی. 4. ممنوعیّت ورود مشركان به خانه‌ی خدا. در موارد زیادی از قرآن، خدا و رسول در كنار هم مطرح شده‌اند، از جمله: الف: در هدیه و لطف. «أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ» ‌# توبه، 74.$ ب: در بیعت. «إِنَّ الَّذِینَ یُبایِعُونَكَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّهَ» ‌# فتح، 10.$ ج: در اطاعت وپیروی. «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ» ‌# نساء، 80.$ د: در برائت و بیزاری از دیگران. «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» پیام‌ها: 1- لغو اعتبار پیمان با مشركان، از اختیارات رهبر است. «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» (پیمان‌های بسته شده با مشركان درباره‌ی عدم تعرّض به یكدیگر بوده است) 2- وفا به پیمان آری، تسلیم توطئه شدن، هرگز. بَراءَةٌ ... إِلَی الَّذِینَ عاهَدْتُمْ‌ 3- گرچه از نظر حقوقی، موظّفیم به پیمان وفادار باشیم، ولی برائت قلبی از مشركان و منحرفان، یك اصل دینی است. ‌# تفسیر اطیب‌البیان.$ «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 4- گرچه قانونگذار خداست، «لا یُشْرِكُ فِی حُكْمِهِ أَحَداً» ‌# كهف، 26.$ ولی در سیره و عمل، خدا و رسول در كنار هم هستند. «مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 5- برائت، نشانه‌ی قاطعیّت و اقتدار است، همچنان كه سكوت در برابر توطئه‌ها و پیمان‌شكنی‌ها نشانه‌ی ضعف است. «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 6- پیمان بستن با مشركان در شرایطی مانع ندارد. «الَّذِینَ عاهَدْتُمْ» 7- اگر به دلیل ترس از توطئه و خیانت، قراردادی لغو شد باید به مخالفان اعلام شود، تا غافلگیر نشوند. بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ‌ ... إِلَی‌ ... الْمُشْرِكِینَ‌ @emameraouf
Qaraati (حجت الاسلام قرائتی)009001.mp3
زمان: حجم: 1.53M
سوره توبه آیه ۱ بَرَآءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِٓ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(9/1) @emameraouf
❇️مفاهیم، جزء دهم، صفحه ۱۸۷ سوره مبارکه التوبه آیات ۱تا۶ @emameraouf
❇️قالَ الاِْمامُ الْعَسْكَري(عليه السلام): 🔽پارساترين مردم «أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَي الْفَرائِضِ أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرامَ، أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ.»: پارساترين مردم كسي است كه در هنگام شبهه توقّف كند. عابدترين مردم كسي است كه واجبات را انجام دهد. زاهدترين مردم كسي است كه حرام را ترك نمايد. كوشننده ترين مردم كسي است كه گناهان را رها سازد. (تحف العقول ، ص 489) 💚🍃 @emameraouf
4.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تو میری پیش امام رضا(ع) یا امام رضا(ع) تو رو دعوت میکنه؟! دلتنگی شما برای اهل بیت علیهم‌السلام، نشانه‌ی دلتنگی آنها برای شماست استاد شجاعی 💠 @honaretabyin
4.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 پرچم گنبد حرم امام حسین‌(ع) با حلول ماه ربیع‌‌الاول تعویض شد @isffarsna