مسلّماً وزارت اطلاعات که مسئول بررسی چگونگی انتشار و انتقال فایل صوتی ظریف به رسانه‌های خارجی شده ابتدا باید آشنا را مورد بازخواست قرار دهد که آیا انتشار این فایل ناشی از سوءنیت بوده یا اهمال‌کاری و آیا فایل سایر مصاحبه‌ها نیز اکنون در حال انتقال به خارج کشور است؟!سیستمِ آشنا
حسین مرعشی، عضو حزب کارگزاران با‌اشاره به فایل صوتی ظریف گفت:اشتباه اصلی را در این روند سیستم ریاست‌جمهوری انجام داده است. این ایده شخص رئیس‌جمهور که وزرا را مکلف و وادار به انجام گفت‌وگوی عملکردی‌ای کند که ناگفته‌هایشان را در زمان مسئولیت بگویند، ایده خوب و دردسرسازی بود که حالا هم کمی دردسر‌ساز شده است. مرعشی افزود: متأسفانه سیستمی که آقای حسام‌الدین آشنا برای جمع‌آوری این گفت‌وگو‌ها پیاده کرده و به‌کار گرفته بودند سیستم امنی نبود. بردن وزرا به یک استودیو در باغ کتاب تهران و گرفتن ناگفته‌های عملکردی از اعضای هیئت دولت کار پرریسکی است و دسترسی خیلی‌ها را به این فایل تسهیل کرده. الان مشخص نیست مخالفان ظریف این کار را کرده‌اند یا دلواپسان یا موافقان ظریف و یا نفوذی‌های خارجی. این روند کاری بود که مراقبت و امنیت بیشتری را می‌طلبید. وی در ادامه گفت: تا آنجا که می‌دانم تقریبا همه اعضای هیئت دولت منهای اسحاق جهانگیری و محمود واعظی این گفتوگوهای عملکردی را انجام داده‌اند و سعید لیلاز و محمدفاضلی نیز مصاحبه‌کننده بوده‌اند. همه گفت‌وگو‌ها هم جز گفت‌وگوی وزیر اطلاعات که در وزارت اطلاعات و توسط بچه‌های آن مجموعه انجام شده، در یک استودیو در باغ کتاب بوده است.دوگانه دروغین
ظریف در این فایل صوتی با‌اشاره به دوگانه دروغین «دیپلماسی- اقدامات منطقه‌ای» مدعی شده است که همواره دیپلماسی را خرج «میدان» (بخوانید سیاست‌های منطقه‌ای نظام) کرده است. علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در همین رابطه طی توییتی نوشت: «سیاست‌های قطعی نظام در میدان و دیپلماسی حاصل گفتوگوهای اقناعی و پنهان از نگاه زهر آلود نامحرمان و دشمنان بوده و هست. دوگانه‌ای در اجرای بدون تنازل این سیاست‌ها که منبعث از اصول قطعی انقلاب اسلامی است وجود ندارد.»
زینب سلیمانی، فرزند شهید حاج قاسم سلیمانی در واکنش به انتشار فایل صوتی ظریف با انتشار تصویر منتشر شده از دست سردار سلیمانی پس از ترور، در مطلبی نوشت:«هزینه میدان برای دیپلماسی...#برای_خدا_و _مردم...#جریان_تحریف»
در دنیایی که قانون جنگل بر آن حاکم است، دیپلمات‌هایی که در پشت خود مردان «میدان» نداشته باشند، نه طرف مذاکره قدرت‌های جهانی، که زینت‌المجالس هستند. در حقیقت این سیاست‌های «میدان» و ایثار مردان میدان بود که همواره دست دیپلمات‌های کشورمان را پشت میز مذاکره پُر می‌کرد. تکیه بر «میدان» برای هموار کردن مسیر «دیپلماسی»
تکیه بر «میدان» برای هموار کردن مسیر دیپلماسی، شیوه‌ای است که حتی آمریکایی‌ها نیز در روند مذاکرات هسته‌ای از آن غافل نبودند.
وندی شرمن عضو تیم آمریکا در مذاکرات برجام در بخشی از کتاب خاطرات خود که با عنوان «من ترسو نیستم» به فارسی ترجمه شده است، تاکید کرده است: «ما موقعیت ارتشمان در خلیج‌فارس را تغییر دادیم و بمبی را در آنجا قراردادیم که می‌توانست تأسیسات فردو را که زمانی مخفیانه فعالیت می‌کرد هدف قرار دهد تا بلکه بتوانیم دیپلماسی را با تهدید نظامی معتبر حمایت کنیم.» وی در جای دیگری تصریح می‌کند: «هیچ کشور دیگری ارتشی ندارد که چنین تهدید به زور باورپذیری را در خدمت به دیپلماسی فراهم کند.»تاثیر موفقیت منطقه‌ای در افزایش قدرت چانه زنی
سیدمحمد مرندی کارشناس مسائل بین‌الملل و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، با‌اشاره به فایل صوتی منتشر شده از محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه و برخی اظهارات وی درباره نقش نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقه اظهار داشت: آنچه که مسلم است این است که تا قدرت و جایگاه مستحکم و امنیت نداشته باشیم، دیپلماسی فایده‌ای ندارد چون باید دستمان پر باشد تا شرایطی فراهم کنیم تا اصلا به ما اعتنا کنند.
مرندی تاکید کرد: اتفاقا نظام خیلی از میدان‌ها را هزینه دیپلماسی کرد و در خود برجام، نظام بخش عمده‌ای از صنعت هسته‌ای را برای دیپلماسی قربانی کرد و این بخشی از میدان است.
وی ضمن بیان اینکه اگر در سوریه داعش و القاعده دست بالا را می‌داشتند در حوزه دیپلماسی حرفی برای گفتن نداشتیم، تصریح کرد: اگر در عراق، داعش دست بالا را پیدا می‌کرد، دیپلمات‌های ما می‌خواستند در مورد چه چیزی صحبت کنند؟ بنابراین واقعیت‌های میدانی و داخلی و ظرفیت‌ها و توانمندی‌های کشور در داخل و منطقه مجموعا شرایطی را فراهم می‌کنند تا دیپلمات‌ها بتوانند با دیگران صحبت کرده و منافع کشور را با مذاکره دنبال کنند.
