#کودکانمهدوی #تربیتمهدوی
کودکان در دوران کودکی، حرکات پدران و مادران خود را تقلید میکنند و انجام میدهند. والدین گمان میکنند آنها با علاقه و عشق به خواندن نماز میپردازند. البته ممکن است با عشق و علاقه عبادت کنند اما عشقی احساسی، عاطفی و بر پایه تقلید، نه مبتنی بر معرفت و آگاهی.
وقتی کودک دوره تقلید را پشت سر میگذارد و در سنین بلوغ به تفکر و اندیشه میپردازد، همه اموری را که قبلاً بر اساس تقلید انجام داده، یکی پس از دیگری رها میسازد. پدر و مادر ناگهان احساس میکنند که کودک نماز خوان دیروز، امروز از نماز خواندن خودداری میکند.
علت آن است که پدران و مادران به جای بیدار ساختن حس دینی و مذهبی در کودکان، به عقل تقلیدی فرزندان خود، دلشاد گشته و باور کرده بودند وظیفه خود را انجام دادهاند.
بنابراین اگر چه روشهای الگویی و تقلیدی و تشویقی در بُرههای از زمان، مفید و مؤثر است، اما همیشه کارساز نیست، بلکه باید در راستای آن (به تناسب استعدادهای متفاوت بچهها) و از راه بیان حکمتها و هدفهای آفرینش و عبادتها با رعایت ادبیات کودکانه، حس دینی و مذهبی آنان را بیدار و آگاه ساخت.
#اَللهُمَعجِلالوَلیِکاَلفرج
@emamolasr