eitaa logo
امام رئوف (استاد زهره بروجردی)
2.6هزار دنبال‌کننده
8.5هزار عکس
144 ویدیو
10 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 *«توکل دائم؛ نه موقت»* 🔅 *«يَا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ»* ✍🏼 فعل «یتوکل» مضارع است، یعنی استمرار دارد؛ توکل باید همیشگی باشد، نه موقتی. نمی‌شود گاهی خدا را وکیل گرفت و گاهی خود را. نمی‌شود بعضی روزها خداپرست بود و بعضی روزها خودپرست! 🔷 باید تکلیف روشن شود: یا همه‌چیز را به او بسپار، یا هیچ! اگر بنده همواره خود را «مضطر» ببیند، یعنی بداند که حتی برای یک لحظه نمی‌تواند بر دانایی و توانایی خویش تکیه کند، آن‌گاه دلش به آرامش می‌رسد. کوچک‌ترین اعتماد به خود، زیان‌بار است. 🔷 گاهی می‌گوییم: «ما همیشه خدا را وکیل گرفتیم؛ اما نتیجه دلخواه را ندیدیم!» پاسخ آن است که چنین ادعایی معمولاً صادق نیست. اما حتی اگر واقعاً فقط او را وکیل گرفته‌ای و بااین‌حال دلت شکسته، خدا خودش در دعای جوشن پاسخ داده است. 🔰 در فراز چهل‌ودوم دو نام کنار هم آمده‌اند: 🔅 *«يَا كَاسِرُ يَا جَابِر»* ▫️«يَا كَاسِرُ» یعنی ای شکافنده، ای درهم‌شکننده. ▫️ «يَا جَابِر» یعنی ای مرهم‌گذار، ای جبران‌کننده. ❇️ او دل‌ها را می‌شکند، نه از بی‌مهری، بلکه برای ساختنی تازه‌تر و زیباتر. دل را می‌شکند تا درونش جا باز شود برای خودش. چنان‌که فرمود: 🔅 *«أَنَا عِندَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُم‌»* 🔅 *«من نزد دل‌شکستگانم.»* ❇️ دل را می‌شکند تا «عرش الرحمن» شود: 🔅 *«قَلْبُ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ»* 📘 بحارالأنوار، ج۵۵، ص۳۹ ❇️ اگر گاهی نتیجۀ دعاها و وکالت‌هایمان بر وفق مراد نبود، بدانیم که خداوند وکیلِ عادل و جبران‌کننده است. دل را می‌شکند تا آن را برای حضور خود آماده کند؛ و آن‌گاه با قرب و حضور خود، همۀ دل‌شکستگی‌ها را مرهم می‌گذارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *دعای صبحگاهی روز سه شنبه* را می‌توانید در لینک زیر قرائت فرمایید: 🌐 https://emamraoof.com/?p=34987
💠 *«سالروز رحلت عبدالمطلب؛ جد بزرگوار پیامبر اکرم»* 🟩 بی شک انسان هر اندازه هم اراده‌ای قوی داشته باشد، ممکن است رنگ محیط به خود بگیرد و عادت‌ها و رسوم جامعه، در نوع اندیشیدن او اثر گذارد. ولی گاه بزرگ‌مردانی پیدا می‌شوند که با کمال شهامت و قدرت ایمان، در برابر عوامل محیط ایستادگی می‌کنند و خود و خانوادۀ خویش را از هر گونه آلودگی مصون می‌دارند. ❇️ یکی از نمونه‌های کامل این مردان بزرگ، عبدالمطلب، جد بزرگوار پیامبر اسلام است؛ کسی که سال‌ها در میان مردمی بت‌پرست، می‌گسار، آدم‌کش و بدکار زندگی کرد؛ ولی هرگز تن به کارهای ناپسند نداد؛ بلکه مردم را نیز از این امور برحذر داشت. 🟩 تلاش حضرت عبدالمطلب در راه احیای کمالات و نشر معارف توحیدی به حدی بود که به او ابراهیم دوم لقب دادند. وی در میان اعراب جاهل که به رسمهای غیر انسانی علاقه داشتند، نجابت و کمالات خود را حفظ کرد و با انواع مفاسد به مبارزه برخاست. ❇️ بت پرستی، ازدواج با محارم، شرابخواری و ده‌ها عمل غیراخلاقی را آماج تهاجم خود قرار داد و همواره مردم را به توحید، وفای به نذر و عهد، و دوری از گناهان دعوت می‌کرد. 🟩 همۀ دانشمندان و تاریخ‌نگاران اتفاق نظر دارند که پدر و مادر حضرت رسول اکرم و تمام اجداد ایشان، مؤمن و تسلیم امر پروردگار بودند. ❇️ آری، وجود شخصیتی که قرار است نور شریف‌ترین انسان‌ها در نهاد وی به ودیعه گذاشته شود، باید از هر گونه آلودگی پاک و پیراسته باشد. 📚 «حوزه.نت» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
💠 *«عطر رسالت در مشام ولایت»*ص 🔅 *«فَقالَ: يَا أُمَّاهُ! إِنِّي أَشُمُّ عِندَكِ رَائِحَةً طَيِّبَةً كَأَنَّهَا رَائِحَةُ جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ.»* 🔅 *«گفت: «مادر جان! نزد تو بوی خوشی استشمام می‌کنم، گویی بوی جدم رسول خداست.»* 🍃 امام حسن مجتبی علیه‌السلام نمی‌فرماید «اینجا بوی جدم می‌آید»، بلکه تصریح می‌کند «نزد تو»(عِندَک) این رایحه به مشام می‌رسد. این تعبیر نشان می‌دهد که سرچشمۀ عطر طیّب، وجود مقدس حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها است؛ وجودی که با نور رسالت هم‌افق و هم‌عطر است. بدین‌سان، حضور و بوی رسول خدا نیز از مجرای حضرت فاطمه سلام‌الله‌‌علیها میسّر می‌شود. 🍃 حتی امیرالمؤمنین نیز برای استشمام رایحۀ نبوی باید به فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها رجوع کند. 🔷🔹 امام حسن علیه‌السلام به جای بیان قطعی («بوی جدم است»)، تعبیر تشبیهی به‌کار می‌برد: «گویی که بوی جدم رسول خداست». این ظرافت بلاغی، دو نکته را می‌رساند: 🔹 ۱. عطر فاطمی چنان به رایحۀ نبوی نزدیک است که در مشام امام حسن علیه‌السلام تداعی کامل آن را برمی‌انگیزد. 🔹 ۲. در عین حال، عظمت و ابهت پیامبر اکرم چنان است که امام از قطعیت پرهیز می‌کند و با واژه‌ای آمیخته به ادب، مقام جد بزرگوارش را پاس می‌دارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🏴🏳️🏴🏳️🏴 💠 *«حسرت و فرصت»۱۷* 🟨 *«برادران یوسف و توهّم آینده»* ⬜️ در آیه نهم سوره یوسف، گره اصلی ماجرای برادران یوسف، نه حسادت صرف است و نه فقط رقابت با یک برادر کوچک‌تر؛ مشکل اصلی، نوع نگاهشان به آینده است. آن‌ها نسخه‌ای خطرناک برای خوب شدن می‌نویسند: «الآن هر کاری خواستیم می‌کنیم، بعداً آدم‌های خوبی می‌شویم!» 🔆 *«اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضاً يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبيكُمْ وَ تَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْماً صالِحين‌»* 🔆 *«یوسف را بکشید و یا او را در سرزمین نامعلومی بیندازید، تا توجه و محبت پدرتان فقط معطوف به شما شود و پس از این گناه، مردمی شایسته خواهید شد.»* 🍃 این آیه، روان‌شناسی یک توهّم را روایت می‌کند: دو جرم سنگین را نقد انجام می‌دهند؛ اما برای فردا سند صلاح و تقوا امضا می‌کنند؛ گویی «صالح شدن» را قسطی خرید‌ه‌اند. 💢 عظمت و زیبایی خوب‌بودن را هم می‌فهمند، اما آن را برای بعد کنار می‌گذارند، نه برای حال. مسئله اینجاست: آن‌ها با آینده معامله می‌کنند. ⬜️ این منطق، فقط داستان برادران یوسف نیست؛ نسخه‌ای است که بارها و بارها در زندگی ما تکرار می‌شود. همان وقتی که با خودمان می‌گوییم: «بگذار الآن این گناه را انجام بدهم، بعداً توبه می‌کنم!»، گویی مطمئن‌ایم فردایی هست، فرصتی هست، حالی هست برای برگشتن و درست‌کردن همه چیز. ⁉️ اما پرسش تلخ این است: از کجا معلوم که در آن فردا، هم توفیق توبه داشته باشیم، هم حالِ برگشتن، هم فرصت جبران؟ ⬅️ *خطر بزرگ اینجاست که وقتی صلاح را به آینده حواله می‌کنیم، امروز عملاً برای هر خلافی مجوز می‌سازیم!* ✅ *داستان یوسف یادمان می‌اندازد که صلاح واقعی، وقتی معنا دارد که همین اکنون جدی گرفته شود؛ نه در حاشیۀ یک برنامه مبهم برای روزهایی که معلوم نیست هرگز برسند.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی، فاطمیه ۱۴۰۴» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام