#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۳
💠 *«دوست داشتن اهل‌بیت؛ برای رسیدن به خدا یا رسیدن به دنیا؟»*
🍃 امام حسین علیه‌السلام فرمود:
🔆 *«مَنْ أَحَبَّنَا لِلَّهِ وَرَدْنَا نَحْنُ وَ هُوَ عَلَى نَبِینَا ص هَكَذَا (وَ ضَمَّ أَصَابِعَهُ) وَ مَنْ أَحَبَّنَا لِلدُّنْیا فَإِنَّ الدُّنْیا تَسَعُ الْبَرَّ وَ الْفَاجِرَ»*
🔆 *«اگر کسی ما را برای خدا دوست داشته باشد؛ ما و او چنین بر پیامبر وارد می‌شویم(و دو انگشت خود را بهم چسباندند) و و اگر کسی ما را برای دنیا دوست داشته باشد؛ دنیا نیکوکار و بدکار را دربرمی‌گیرد (به همه می‌رسد).»*
📙 امالی شیخ طوسی، ص۲۵۶
🔶🔸 در نگاه حضرت، *محبین اهل‌بیت* دو گروهند:
🔸*۱. اهل‌بیت را برای خدا دوست دارند؛*
🔸*۲. اهل بیت را برای دنیا دوست دارند.*
💢اگر کسی جزو دستۀ دوم است باید بداند باخته است؛ زیرا دنیا هم سهم خوبان است، هم سهم افراد ناشایست.
لازم نیست کسی محب اهل‌بیت باشد تا دنیایی نصیب او شود.
✅ *ولی کسی که به‌خاطر خدای سبحان محب اهل بیت باشد؛ در معیت ایشان بر پیامبر اکرم وارد می‌شود و آخرت نیکویی دارد.*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۵
💠 *«محبتِ همراه با تبعیت»*
🍃 ابان بن تغلب نقل می‌کند:
🔆 *«قَالَ الْإِمَامُ الشَّهِیدُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ:مَنْ أَحَبَّنَا كَانَ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ. فَقُلْتُ: مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَیتِ؟! فَقَالَ: مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ، حَتَّى قَالَهَا- ثَلَاثاً ثُمَّ قَالَ عَلَیهِ السَّلَامُ: أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ الْعَبْدِ الصَّالِحِ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی»*
🔆 *«امام حسین علیه‌السلام فرمود: «کسی که ما را دوست داشته باشد؛ از ما اهل‌بیت می‌شود. پرسیدم: «از شما اهل‌بیت می‌شود؟!» حضرت فرمود: «بله از ما اهل‌بیت می‌شود»
و تا سه مرتبه این جمله را تکرار کرد. سپس فرمود:
«آیا نشنیدی که حضرت ابراهیم علیه‌السلام گفت: «هر کس از من تبعیت کند؛ پس به‌راستی از من است.»*
📙 نزهة‌الناظر، ص۸۵
✍🏼 عبارت «کان» به این نکته اشاره دارد که دوست‌دار اهل‌بیت، از قدیم پیوست به این بزرگواران داشته است.
🔷🔹 *صرف محبت، پیوست‌آور نیست؛ بلکه محبت همراه با تبعیت و پیروی، زمینۀ پیوست را ایجاد می‌کند.*
🔷🔹 در ابتدای سخن، حضرت از محبت سخن گفته و در پایان روایت اشاره فرمود: «فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی»
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۶
💠 *«جدا شده از امام، یتیم است»*
🔆 *«مَنْ كَفَلَ لَنَا یتِیماً قَطَعَتْهُ عَنَّا مُحَبَّتَنا باسْتِتَارِنَا فَوَاسَاهُ مِنْ عُلُومِنَا الَّتِی سَقَطَتْ إِلَیهِ- حَتَّى أَرْشَدَهُ وَ هَدَاهُ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ:یا أَیهَا الْعَبْدُ الْكَرِیمُ الْمُوَاسِی- إِنِّی أَوْلَى بِالْكَرَمِ اجْعَلُوا لَهُ یا مَلَائِكَتِی فِی الْجِنَانِبِعَدَدِ كُلِّ حَرْفٍ عَلَّمَهُ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ، وَ ضَمُّوا إِلَیهَا مَا یلِیقُ بِهَا مِنْ سَائِرِ النِّعَمِ»*
🔆 *«هر كس يتيمى از ما را كه به سببِ در خفا و استتار بودن ما، به ما دسترسى ندارد، سرپرستى كند و از علوم ما كه نصيب او شده است در اختيار وى بگذارد و او را راهنمايى و هدايت كند، خداوند عزّ و جلّ فرمايد: اى بنده كريم و غم‌خوار! من به كرم و بخشندگى از تو سزاوارترم. اى فرشتگان من! به تعداد هر حرفى كه به او آموخته است، هزار هزار قصر در بهشت‌ها برايش بسازيد و از ديگر نعمت‌هايى كه درخور اين قصرهاست به آن‌ها اضافه كنيد.»*
📘 تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ص۳۴۲
✍🏼 برخی از واژه‌ها در محضر معصوم، معانی جدیدی پیدا می‌کنند. اصطلاحاً واژۀ یتیم برای کسی به کار می‌رود که پدرش را از دست داده است و کافل‌الیتیم کسی است که تأمین نیازهای او را بر عهده می‌گیرد؛ اما *در این روایت، یتیم به کسی اطلاق می‌شود که از اهل‌بیت جدا شده است!*
🔷 واضح است که همۀ افراد در ابتدای خلقت ولایتی بوده‌اند؛ اما به دلایلی از امام جدا شده‌اند؛ کافل الیتیم هم کسی است که بتواند ارتباط بین امام و مأموم را برقرار کند.
🔶 اکرام این نوع یتیم، با ارائۀ خدمات معرفتی است نه خدمات مادی.
🔷 اگر خداوند هیچ نعمتی به کافل‌الیتیم نمی‌داد؛ همین که او را مخاطب قرار داده و با او سخن می‌گوید، بالاترین خوشی برای اوست. ضمن آن که خداوند عنوانی روی او می‌گذارد که بسیار زیباست: «کریم»!
🔶 *با توجه به نعماتی که خداوند در اختیار کافل‌الیتیم می‌گذارد می‌توان نتیجه گرفت که چنین شخصی، خود غنی است و محتاج خدمات دیگران نیست.*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۱
⏹️ حارث اعور، از امام حسین علیه‌السلام تفسیر آیۀ اول سورۀ والشمس را پرسید، حضرت فرمود:
🍃 «وای بر تو ای حارث (که معنای این آیه را نمی‌دانی)! منظور از این آیه رسول اکرم است.»
حارث گفت: «فدایت شوم! دربارۀ آیۀ «وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها»
(قسم به ماه زمانی که بعد از خورشید درآید.) نیز توضیح دهید.
🍃 حضرت فرمود: «منظور از این آیه امیرالمؤمنین است.»
حارث پرسید: معنای «وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها» (قسم به روز هنگامی که زمین را روشن سازد.) چیست؟
حضرت فرمود: «منظور از این آیه، قائم آل محمّد عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند.»
📙 تفسیر فرات الکوفی، ص۵۶۳
🔷🔹 *با توجه به سخن حضرت که فرمود: «ویحک!»، این نتیجه به دست می‌آید که جهل نسبت به برخی از معارف، بسیار قبیح است.*
🔹 *هر مسلمانی باید بداند خورشید عالم‌تاب هستی، وجود مقدس پیامبراکرم است.*
🔹 وجود مقدس پیامبر خورشید و وجود مقدس امیرالمؤمنین ماه است. همانطور که ماه، همۀ نورش را از خورشید دریافت می‌کند؛ امیرالمؤمنین نیز حقیقت وجود خود را از پیامبر دریافت می‌کند.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۲
💠 *«چرا برخی افراد بسیار قسم می‌خورند؟»*
🍃 امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید:
🔆 «بپرهیزید از بسیار قسم خوردن! به راستی که شخص برای یکی از این چهار کمبود قسم می‌خورد: یا برای حقارتی که در درون خود می‌بیند، فقط بر به دست آوردن تصدیق مردم و تضرع بر آن ترغیب می‌کند. به خاطر ناتوانی در صحبت (لکنت زبان)؛ پس قسم‌ها را به‌عنوان حاشیۀ صحبت خویش و کامل‌کنندۀ کلام خود قرار می‌دهد. به خاطر آنکه در معرض اتهام از سوی مردم قرار دارد و می‌داند که آن‌ها جز با قسم خوردن حرف او را قبول نمی‌کنند! زبانش را رها کرده است، بدون آن که قوانینی برای آن تثبیت کند.»
📙 مجموعه ورام، ج۲، ص۱۱۰
🔶🔸 قسم خوردن گاهی به دلایل خاصی، لازم می‌شود؛ اما درشرایط عادی اگر کسی قسم بخورد؛ به تعبیر اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام یکی از این چهار مشکل در درون او وجود دارد:
🔸۱. *در نظر خودش، خوار و بی‌مقدار جلوه کرده است* و گمان می‌کند کسی حرف او را قبول نخواهد کرد. کسی که خود را بی‌مقدار بداند؛ هر گناه و اشتباهی را به‌راحتی مرتکب می‌شود.
🔸۲. *منطقش رسا نیست و با گفتارش نمی‌تواند حق را اثبات کند؛* پس از ابزار قسم استفاده می‌کند که کمبود بیان خویش را جبران کند.
🔸۳. *می‌داند که در معرض اتهام مردم است* و فکر می‌کند اگر قسم نخورد، با بدبینی که مردم به او دارند؛ حرفش را قبول نمی‌کنند.
🔸۴. *بی‌مبالاتی در گفتار دارد* و چه بسا این علت از سایر علت‌ها خطرناک‌تر باشد. کسی که گفته‌هایش حساب نشده است؛ به مرور زمان اعتبارش را از دست خواهد داد.
💢 *حتی تکیه‌کلام داشتن هم امر مطلوبی نیست.* انسان باید افسار زبان خود را به‌دست بگیرد و با دقت زیاد به گفته‌های خویش توجه داشته باشد تا بتواند در طول زمان بر نفس خویش مسلط شود.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۳
💠 *«هر چیزی، علامتی دارد!»*
🍃 امام حسین علیه‌السلام فرمود:
🔆 *«مِنْ دَلَائِلِ عَلَامَاتِ الْقَبُولِ الْجُلُوسُ إِلَى أَهْلِ الْعُقُولِ وَ مِنْ عَلَامَاتِ أَسْبَابِ الْجَهْلِ الْمُمَارَاةُ لِغَیرِ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ مِنْ دَلَائِلِ الْعَالِمِ انْتِقَادُهُ لِحَدِیثِهِ وَ عِلْمُهُ بِحَقَائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ»*
🔆 *«از نشانه‌های قبول، مجالست با اهل عقل است و از نشانه‌های جاهل بودن، مجادله(بگومگوکردن) با غیر اهل کفر(مؤمنین) است و از نشانه‌های عالم انتقادکردن از گفتار و علم خود و اطلاع او از روش‌های صحیح و حقیقی بینش است.»*
📗 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۱۹
🔷🔹 برای دانستن میزان مقبولیت در پیشگاه خداوند؛ باید دقت در هم‌نشینان کرد. اگر خداوند توفیق مجالست با اهل عقل را به شخصی بدهد؛ به این معناست که او مورد پذیرش درگاه الهی است و اگر هم‌نشینان کسی، افرادی دنیاگرا و هواپرست هستند؛ معلوم می‌شود که اعمال فرد مورد پذیرش خدای سبحان نیست.
🔷 یکی از ویژگی‌های افراد عاقل آن است که بر نفس خود کنترل دارند و اجازۀ تجاوز و سرکشی به آن نمی‌دهند.
🔷 *یکی از آثار مجالست با عقلا، پرهیز از غصه‌خوری است؛* زیرا آنان به‌جای افسوس گذشته و غصه خوردن، آینده را با توکل بر خدا و برنامه‌ریزی صحیح می‌سازند.
💢 در قسمت بعدی روایت، *مجادله و بگومگو با مؤمنین یکی از نشانه‌های جاهل مطرح شده است؛* ولو آن فرد به ظاهر از تحصیلات عالیه برخوردار باشد.
◀️ *در قسمت پایانی روایت، به علامت عالم اشاره شده است.* عالم، برای رفع عیوب و کاستی‌های گفتار خویش، منتظر انتقاد دیگران نیست و خود کلام خود را به چالش می‌کشد و ارزش آن را می‌سنجد.
💢 *این که کسی کلام دیگری را مورد انتقاد قرار دهد، علامت علم نیست؛* بلکه علامت علم آن است که شخص، کلام خود را مورد بررسی و انتقاد قرار دهد.
🔷 علامت دیگر عالم آن است که *راه بررسی هر امری، روش صحیح تفکر و راه ساماندهی قوۀ عاقله خود را به‌خوبی می‌داند.* به علاوه مراقب است که شیطان بر افکار او تسلط نداشته باشد.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۱۵
💠 *«معرفی انواع جهاد»۱*
🔆 اباعبدالله(ع) فرمود:
🔷 «جهاد چهار نوع است که *دو نوع آن واجب، یک نوع آن مستحبی است که حتما باید با واجب اقامه شود و یک نوع آن مستحب است.*
🔹 ۱. مبارزه با نفس از ارتکاب معاصی که این نوع جهاد از گسترده‌ترین جهادهاست؛
🔹 ۲. جهاد با کفاری که هم‌مرز با شما هستند؛
🔹 ۳. جهاد مستحبی که با جهاد واجب اقامه می‌شود؛ پس جهاد با دشمن بر همه امّت واجب است و اگر آن را ترك کنند، عذاب بر آن‌ها فرود آید و این عذاب شامل همۀ امّت می‌شود و آن جهاد بر امام مستحبّ و سنّت است و حدّ آن این است كه امام با امّت براى سركوبى دشمن رود و با دشمنان پیكار کند؛
🔹 ۴. جهاد مستحب و آن است که فرد در جهت اقامه و رشد و احیای سنت تلاش کند؛ پس کار و تلاش در این زمینه از برترین اعمال بوده چرا که این کار زنده نگه داشتن سنت است.»
📙 تحف العقول، ج۱، ص۲۴۳
🔶 اولین نوع جهاد که واجب است مبارزه با نفس و عدم ارتکاب معصیت است. این نوع جهاد، از «اعظم الجهاد» است نه «اکبرالجهاد»؛ واژه عظیم به‌معنای گستردگی است و این عبارت اشاره به آن دارد که این نوع جهاد، ضمن آن که عرصۀ وسیع و ابعاد گوناگونی دارد، برای فرد و اطرافیان او برکات گسترده‌ای دارد.
🔶 مبارزه با نفس گرچه سخت و گسترده است؛ اما نورانیت آن، علاوه بر خود شخص، نصیب دیگران نیز می‌شود.
🔶 اهمیت اصلاح نفس به قدری است که نبود آن، باعث می‌شود تمام اعمال صالح فرد بی‌اثر شود و ثمرۀ ماندگاری نداشته باشد؛ حتی اذکار لسانی نیز فایده‌ای ندارد.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۸
💠 *«تلاش برای کسب ارزش‌های اخلاقی»*
🍃 امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید:
🔆 *«یا أَیهَا النَّاسُ نَافِسُوا فِی الْمَكَارِمِ»*
🔆 *«ای مردم نفس نفس بزنید برای به دست آوردن ارزش‌های اخلاقی.»*
📘بحارالانوار، ج۷۵ ص۱۲۲
✅ *حضرت به همۀ مردم توصیه می‌کند که تمام توان خویش را برای کسب تمام خوبی‌ها به کار گیرند.*
⬅️ کلام حضرت به این مطلب اشاره دارد که تمام افراد قابلیت و توانایی رسیدن به خوبی‌ها را دارند؛ لکن آنچه مهم است به کار بردن تمام توان و سعی در این زمینه است.
🍃 آیت‌الله جوادی آملی می‌فرماید: «برای به دست آوردن شیء نفیس، باید نفس نفس زد!»
🔆 در ادامه حضرت می‌فرماید:
🔆 *«وَ سَارِعُوا فِی الْمَغَانِمِ»*
🔆 *«در کسب غنیمت‌ها سرعت بگیرید!»*
⬅️ *بدیهی است که این توصیۀ حضرت دربارۀ غنیمت مادی نیست؛* حضرات معصومین هیچگاه افراد را به کسب امور مادی تشویق نمی‌کنند.
🔶 *غنیمت به‌معنای سود و بهره است و حضرت توصیه می‌کند که مردم در به‌دست آوردن بهره‌های معنوی شتاب کنند.*
🔶 این عبارت ضمن یادآوری این نکته که همه افراد قابلیت رسیدن به معنویات را دارند؛ یادآور می‌شود که کسب امور معنوی خاص، نیازمند تلاش خاص است و نمی‌توان لنگان لنگان مسیر را پیمود.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۰
⁉️ *چگونه تعریف دیگران را به دست آوریم و سرزنش‌ها را از خود دور کنیم؟*
🔆 *«وَ كَسَبُوا الْحَمْدَ بِالنُّجْحِ»*
🔆 *«حمد و ستایش را به وسیله موفقیت کسب کنید.»*
📘 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
✅ شخصی که حرکتش صحیح است و به خوبی‌ها عمل می‌کند؛ حتما به موفقیت دست پیدا می‌کند و بعد از کسب موفقیت، در عالم «محمود» خواهد شد؛ یعنی سایرین زبان به تعریف او می‌گشایند.
⬅️ *موفقیت یعنی دست‌یابی به امور نیک و معنویات خاص!*
⁉️ *اما چه کسانی ثناگوی افراد موفق هستند؟*
🔆 *«هُوَ الَّذی یصَلِّی عَلَیكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِیخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیما»*
🔆 *«او کسی است که بر شما درود می‌فرستد و ملائکه او نیز (بر شما درود می‌فرستند) تا شما را از ظلمات به سوی نور خارج کند و او همیشه بر ایمان آورندگان مهربان است!»*
📗 سوره احزاب، آیه۴۳
🔷 در ابتدا خداوند ثناگوی انسان موفق است و به‌تبع فرشتگان نیز بر او درود می‌فرستند.
🔷 همۀ انسان‌ها محتاج تعریف هستند. این نیاز در سنین کودکی با تعاریف کوچک مانند تعریف از زیبایی، پاکیزگی و … تأمین می‌شود.
🔷 اگر با رشد جسمی، روح رشد نکند؛ فرد در بزرگ‌سالی نیز همچنان به این‌گونه تعاریف دلخوش می‌شود و اگر روح انسان رشد پیدا کند و متعالی شود، تنها به ثناگویی خدا و اولیای او خشنود می‌شود.
🔷 توصیۀ حضرت در این عبارت به کسب تعریف و ثناگوئی دیگران نیست؛ بلکه ایشان توصیه به حرکت صحیح دارد که قانوناً به دنبال آن ثناگوئی نیز هست.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۱
💢 *«نتیجۀ مسامحه‌کاری، سرزنش است.»*
🔆 *«وَ لَا تَكْتَسِبُوا بِالْمَطْلِ ذَمّاً»*
🔆 *«با مسامحه کردن مذمت را کسب نکنید.»*
📘 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
💢 در روابط روزمره این مسئله به کرات به چشم می‌خورد که مسامحه کاری موجب می‌شود اطرافیان فرد را به خاطر از دست دادن فرصت‌ها و بهره‌های مناسب سرزنش کنند.
🔷 بنابراین اگر انسان در بازار دنیا، برای جمع‌آوری توشه، شتاب نداشته باشد؛ ناگهان جرس مرگ در زندگی‌اش به صدا درمی‌آید و قبل از هر کسی، خود به سرزنش خود می‌پردازد که چرا از عمر خویش به درستی استفاده نکرده و بهره لازم را نبرده است.
🔷 علاوه بر این، دوستان و اولیای حق نیز زبان به سرزنش وی می‌گشایند.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۲
💠 *«خداوند، پاداش‌دهنده درست‌کاران است!»*
🔆 *«فَمَهْمَا یكُنْ لِأَحَدٍ عِنْدَ أَحَدٍ صَنِیعَةٌ لَهُ رَأَى أَنَّهُ لَا یقُومُ بِشُكْرِهَا فَاللَّهُ لَهُ بِمُكَافَاتِهِ فَإِنَّهُ أَجْزَلُ عَطَاءً وَ أَعْظَمُ أَجْرا»*
🔆 *«بسیاری از اوقات شخصی برای دیگری کار خیری انجام می‌دهد و می‌بیند که او اقدام به تشکر از او نمی‌کند؛ پس خداوند جزای خیر به او می‌دهد؛ به درستی که او فراوان عطا کرده و اجری گسترده‌تر (از عطای مخلوقات) می‌دهد.»*
📗 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
💢 *گاهی افراد به بهانۀ قدرناشناسی دیگران، از انجام کار خیر دست می‌کشند* یا با درنگ، اقدام به آن می‌کنند؛
✅ اما حضرت در این عبارت بیان می‌کند که پاداش‌دهنده و جبران‌کنندۀ کار خیر، خود خداوند است.
با این دید، گرچه اطرافیان به کار خیر شخص بی‌توجه باشند و از او قدردانی نکنند؛ او هرگز از انجام کار خیر خودداری نمی‌کند.
✅ *به‌خصوص آنکه پاداش الهی از نظر فراوانی و گستردگی قابل قیاس با پاداش مخلوقات نیست.*
⬅️ باید توجه داشت که قدرناشناسی دیگران نباید باعث شود تأخیر در انجام کار خیر داشته باشیم.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۴
💠 *«زیبایی کار خیر»*
🔆 *«وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْمَعْرُوفَ مُكْسِبٌ حَمْداً وَ مُعَقِّبٌ أَجْراً فَلَوْ رَأَیتُمُ الْمَعْرُوفَ رَجُلًا رَأَیتُمُوهُ حَسَناً جَمِیلًا یسُرُّ النَّاظِرِینَ وَ لَوْ رَأَیتُمُ اللُّؤْمَ رَأَیتُمُوهُ سَمِجا»*
🔆 *«بدانید انجام کار خیر حتما ستایش را جلب می‌کند و حتما اجر را به‌دنبال دارد. اگر شما معروف را به صورت یک انسان ببینید؛ او را زیبا و نیکو می‌یابید و موجب سرور بینندگان می‌شود و اگر پستی را به صورت یک انسان ببینید او را بسیار زشت خواهید یافت.»*
📔 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
🔷 اگر از باطن کار خیر خود آگاه شویم، بسیار شاداب می‌شویم و بالعکس باطن کار شر، موجب دل‌گرفتگی و اندوه خواهد شد.
🔸 آگاهی از باطن امور، موجب ترغیب و یا پرهیز از آن‌ها می‌شود.
🔷 عمل صحیح به خودی خود جاذبه و نشاط ایجاد می‌کند، همانطور که عمل نادرست به خودی خود، نفرت ایجاد می‌کند گرچه پنهانی و دور از چشم دیگران انجام شود.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۲۵
🔆 *«بخشنده‌ترین افراد»*
🔆 *«إِنَّ أَجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطَى مَنْ لَا یرْجُوهُ»*
🔆 *«به راستی بخشنده‌ترین مردم کسی است که به فردی عطا کند که امیدی به او ندارد.»*
📙 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
🔷 گاهی افراد به شخصی عطا می‌کنند که امید بخشش از آن‌ها دارد؛ در این هنگام عنوان «جواد» بر آن‌ها بار می‌شود؛ اما عنوان «أجود» مختص افرادی است که به شخصی عطیه می‌دهند که او هرگز امیدی به بخشش آن‌ها ندارد.
🔷 به عبارت دیگر، دامنۀ وسیع جود این افراد، نه‌تنها کسی را که به آن‌ها امید بسته است، دربر می‌گیرد؛ بلکه کسی که چشم امیدش به آن‌ها نیست، مشمول بخشندگی آنان می‌شود.
🔆 *«وَ إِنَّ أَعْفَى النَّاسِ مَنْ عَفَا عَنْ قُدْرَةٍ»*
🔆 *«و با گذشت‌ترین افراد کسی است که هنگام توانایی (بر مجازات) گذشت کند.»*
📙 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
✍🏼 عفو به‌معنای محو و پاک کردن است. عفو خطای دیگران یعنی تصویر بد دیگران را از ذهن پاک کردن به طوری که کاملا فراموش شود.
🟩 *یکی از اسامی خداوند سبحان «عَفُوّ» است؛ او تصویر خطاهای ما را نزد خودش و نزد دیگران محو می‌کند.*
💢 گاهی افراد، به‌دلیل ناتوانی از مقابله و انتقام، مجبور به گذشت و عفو می‌شوند؛ اما امر ارزش‌مندی که مقصود حضرت است، عفو به‌هنگام قدرت بر مقابله به مثل و انتقام است.
✅ به عبارت دیگر فرد توانایی آبروریزی و گستاخی را دارد، اما احساس خود را مدیریت می‌کند. چنین فردی بخشنده‌ترین افراد است.
⬅️ باید توجه داشت که عفو و گذشت از خطای دیگران، بیش از آن که برای طرف مقابل فایده داشته باشد؛ برای خود فرد مفید است. *نتیجۀ عفو و گذشت، شرح‌صدر و آرامش خاطر است.*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۲۷
💠 *«هر چه کنی به خود کنی!»*
🔆 *«وَ الْأُصُولُ عَلَى مَغَارِسِهَا بِفُرُوعِهَا تَسْمُو»*
🔆 *«ریشه‌ها در جایگاه خود موجب رشد شاخه‌ها می‌شوند.»*
📙 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
🔷 *علت آن که لازم است انسان با خانواده و فامیلی که از او قطع رابطه کرده‌اند؛ ارتباط برقرار کند آن است که آدمی همچون ریشۀ درخت که موجب رشد شاخه‌ها و برگ‌هاست؛ او نیز در جایگاه مناسب خود که خانواده و بستگان او هستند؛ شاخ و برگ وجودی‌اش پُربار می‌شود.*
✅ به عبارت دیگر با خیررسانی و ارتباط با خانواده و اقوام، وجود او توانا می‌شود.
🔷 اگر ریشه در جایگاه مناسب خود قرار گیرد؛ از استحکام کافی برخوردار و در برابر طوفان و زلزله مقاوم است.
✅ انسان نیز، با خیررسانی به خانواده و بستگان خویش در قالب بخشش، گذشت و دید‌و‌بازدید، جایگاه حقیقی خود را مقاوم می‌کند و در برابر حوادث ناگوار و زلزله‌های اعتقادی و اخلاقی روزگار پابرجا خواهدماند؛ در نتیجه سود حقیقی خیررسانی به دیگران، نصیب خود فرد می‌شود.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۸
💠 *«شتاب در انجام کار خیر»*
🔆 *«فَمَنْ تَعَجَّلَ لِأَخِیهِ خَیراً وَجَدَهُ إِذَا قَدِمَ عَلَیهِ غَداً»*
🔆 *«هر کس برای خیررسانی به برادر دینی‌اش عجله کند زمانی که وارد قیامت می‌شود؛ نتیجه آن را خواهد یافت.»*
📙 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
🔷 تعجیل در انجام کار خیر برای دیگران، موجب می‌شود آثار آن کار خیر محفوظ بماند و در روز قیامت، فرد آن خیر را نزد خدا بیابد.
🔷 با این دیدگاه، با انجام کار خیر توقعی از کسی نداریم و بابت انجام آن منتی بر کسی نخواهیم گذاشت؛ چرا که اصل و فرع آن خیر به نفع خودمان است.
✅ در ظاهر فرد یک امر دنیایی برای مؤمنی انجام می‌دهد، لکن آثار معنوی آن در قیامت به نفع خود فرد، بروز خواهد کرد.
⬅️ نکتۀ قابل توجه در این عبارت، شتاب در خیررسانی است. چه بسا افراد کار خیری را انجام دهند؛ اما با تعویق و مسامحه؛ اثری نخواهد داشت.
💢 یکی از آفات خیررسانی امروز و فردا کردن برای انجام آن است. هر چیزی زمان خاص خودش را دارد و برآورده شدن به موقع‌اش لذت‌بخش است؛ زمان آن که بگذرد دیگر لذت چندانی نخواهد داشت.
✍🏼 *«تَعجّلَ» از باب تفعّل است به این معنا که عجله در انجام کار خیر برای دیگران، همراه با سختی است؛ اما از سویی نفع بسیاری دارد.*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۲۹
💠 *«تو نیکی میکن و در دجله انداز»*
🍃 امام حسین علیه‌السلام فرمود:
🔆 *«وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالصَّنِیعَةِ إِلَى أَخِیهِ كَافَأَهُ بِهَا فِی وَقْتِ حَاجَتِهِ وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْیا مَا هُوَ أَكْثَرُ مِنْهُ»*
🔆 *«و هر کس که در انجام کار خیر برای برادرش ارادۀ (رضایت) خدا را بکند؛ خداوند در وقت نیازش پاداش او را خواهد داد و بیش از آن نیکی، بلای دنیا را از او برمی‌گرداند.»*
📙 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
🔷 حضرت، نیت کار خیر و هدف اصلی از انجام آن را مشخص می‌کند. باید توجه داشت که کار خیر صرفاً برای خدا و با قصد قربت انجام شود؛ در این صورت خداوند به هنگام نیاز فرد، جبرانِ این کار خیر را کرده و بیش از مقدار کار خیری که انجام داده است از او دفع بلا می‌کند.
🔷 به‌عبارت دیگر چندین برابر آن شادی که برای برادر یا خواهر دینی‌اش ایجاد کرده است، خداوند غم‌هایش را زائل و او را شادمان می‌کند.
⬅️ با این دیدگاه، فرد هیچگاه خود را نیازمند تشکر و احترام طرف مقابل بابت انجام کار خیر نمی‌داند و هرگز از انجام کار خیر پشیمان نخواهد شد، گرچه طرف مقابل رفتار نادرستی با او داشته باشد.
🔷 با وجود تشکر خدا، نیازی به تشکر مخلوقات او نیست؛ به‌خصوص که تشکر خدا، در زمانی مناسب و چند برابرِ ارزشِ کار خیر فرد است.
✅ برای دریافت امداد الهی، باید به مخلوقات خدمات‌رسانی کرد؛ این یک قانون است! اگر گاهی مشاهده می‌کنیم که در مشکلات درمانده شده‌ایم و امداد خاصی از جانب خداوند نمی‌رسد و یا اگر غصۀ امور دنیوی (غصه‌های نابجا) در دل ما مستقر شده و احساس افسردگی می‌کنیم؛ چه بسا خیررسانی مناسب و به‌موقع به دیگران نداشته‌ایم یا خیررسانی‌مان با قصد قربت همراه نبوده است و اهداف دیگری مانند کسب محبوبیت و اعتبار و… از انجام آن داشته‌ایم.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۳۰
💠 *«رمز شادمانی»*
🔆 *«وَ مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»*
🔆 *«هر کس اندوهی از دل مؤمنی بزداید، خداوند اندوه‌های دنیا و آخرت را از او می‌زداید.»*
📗 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
✍🏼 فعل «نفّس» از ماده نَفَس، به‌معنای گشایش و برطرف کردن اندوه است.
❇️ اگر مؤمنی اندوه و غصه‌ای ولو اندک داشته باشد و شخصی در صدد رفع آن اندوه برآید و دل او را آرام کند؛ خداوند اندوه دنیا و آخرت را از او مرتفع و در امور مادی و معنوی او گشایش حاصل می‌کند.
🔷 زدودن غصه از دل دیگران، همیشه نیازمند ثروت و توانایی نیست؛ گاهی برطرف کردن اندوه، با بیان یک جملۀ امیدوارنه اتفاق می‌افتد، گرچه این رفع اندوه موقتی باشد، باز هم نتیجه و اثر خود را دارد.
❇️ همچنین «نفّس» از باب تفعیل است و معنای تدریج دارد؛ به این معنا که حلّ برخی مشکلات زمان‌بَر است و نباید تصور شود که باید بتوانیم یکباره از کسی رفع حاجت کنیم.
🔷 گاهی افراد، با انجام چله‌های گوناگون و ختم اذکار، اقدام به حل مشکلات خود می‌کنند. این اعمال گرچه صحیح و مؤثر است، لکن به‌تنهایی کافی نیست. برای حل مشکلات خود و رفع غصه‌ها، باید درصدد رفع گرفتاری بود.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۳۱
💠 *«خداوند نیکوکاران را دوست دارد!»*
🔆 *«وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیهِ – وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ»*
🔆 *«و کسی که به دیگری احسان کند خداوند به او احسان می‌کند و خداوند نیکوکاران دوست دارد.»*
📘 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۲۲
✅ کسی که به دیگران لطف و انعام داشته باشد، خداوند نیز به او لطف و انعام دارد و به او مِهر می‌ورزد.
✍🏼 در معنای احسان، از قول پیامبراکرم آمده است:
❇️ «احسان به معنای شهود حق است؛ به این معنا که خدا را به گونه‌ای عبادت کنی گویا تو او را می‌بینی.»
🔷 بحارالانوار، ج۶۷، ص۱۹۶
✅ *اگر انسان هنگام نیکی به دیگران، به خدا توجه داشته باشد و به خاطر آن که هر شخص، مخلوق خداوند و خانوادۀ اوست، خدمتی به او بکند؛ احسان حقیقی را به‌جا آورده است.*
🍃 امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود:
🔆 *«إِنَّ الْمِسْكِینَ رَسُولُ اللَّه»*
🔆 *«به راستی که نیازمند فرستاده خداست.»*
📘 نهج البلاغه (فیض الاسلام)، حکمت ۲۹۵
🔶 خداوند برای رفع گرفتاری از بنده، گرفتار دیگری را در مقابل او قرار می‌دهد تا با برطرف کردن مشکل او، لطف الهی شامل حال او شده و گشایشی برایش حاصل شود.
🔶 به بیان دیگر، اگر امور دیگران را مورد توجه خود قرار دهیم، خداوند نیز امور ما را مورد توجه خود قرار می‌دهد.
✅ فراتر از این مسئله، دوست‌داشتنی بودن فرد نیکوکار نزد خداوند است. وقتی فردی دیگری را دوست دارد؛ برای رفاه حال او هزینه‌های مختلفی می‌کند و انواع خدمات را به او می‌دهد.
⁉️ *حال خدایی که قادر مطلق است و آسمان‌ها و زمین در اختیار اوست؛ اگر کسی را دوست بدارد برای او چه خواهد کرد؟!*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام
#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۳۲
💠 *«ملاک برتری و نقصان افراد»*
🔅 *«قِیل لِلْحُسَینِ بْنِ عَلِی علیه‌السلام: مَا الْفَضْلُ؟ قَالَ: مِلْكُ اللِّسَانِ وَ بَذْلُ الْإِحْسَانِ
قِیلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ قَالَ: التَّكَلُّفُ لِمَا لَا یعْنِیكَ»*
🔅 *«از امام حسین علیه‌السلام سؤال شد: فضیلت چیست؟ حضرت فرمودند: مالک زبان خود بودن و خیررسانی فراوان به دیگران! و نیز از ایشان پرسیده شد: نقص (عیب و ایراد) چیست؟ حضرت فرمودند: به زحمت انداختن خود برای چیزی که فایده‌ای ندارد!»*
📘 مستدرک الوسائل، ج۹، ص۲۴
🔷🔹 *با توجه به فرمایش حضرت، فردی بر سایرین برتری دارد که دارای دو خصوصیت باشد:*
🔹 *۱. مالک زبان خود باشد؛* به عبارت دیگر هر چه به زبان می‌آورد تحت اراده او باشد تا گفتار ناپسندی را بیان نکند که در آینده از گفتن آن پشیمان شود.
🔹 *۲. خیررسانی گسترده و فراوان به دیگران داشته باشد.* عبارت «بذل» به‌معنای نهایت بخشش و عطاست.
⬅️ *در این روایت به ویژگی فردی که برتری ندارد و از نظر شخصیتی ناقص است نیز پرداخته شده است.* انجام و اهمیت دادن به اموری که هیچ‌گونه فایده۸ دنیوی و اخروی برای فرد ندارد؛ نوعی عیب محسوب می‌شود. انجام امور بی‌فایده از شخصیت فرد می‌کاهد.
🔶🔸 *کار بی‌فایده دو نوع است:*
🔸 *۱. کاری که اساسا فایده‌ای ندارد؛ مانند برخی آداب و رسوم، پرس‌و‌جو دربارۀ زندگی دیگران و… .*
🔸 *۲. کاری که ذاتاً فایده دارد؛ لکن چون انگیزه و نیت خدایی در آن نیست؛ بی‌فایده می‌شود.*
✅ انجام کار صحیح و پرسود بدون نیت خالصانه، برابر با کار بی‌فایده است و شخصیت انسان را زیر سؤال می‌برد؛ مانند علم‌آموزی که فی‌الواقع امر پسندیده و پرفایده‌ای است به شرط آن که با نیت خالص انجام شود نه برای فخرفروشی و برتری طلبی.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام