#شرح-فرازهایی-از-زیارت- عاشورا ۸ 💠 *«دست از طلب ندارم»* 🔆 *«فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذی اَکْرَمَ مَقامَکَ»* 🔆 *«از خدا که مقامت را گرامی داشت درخواست می‌کنم.»* 🔷 درخواست‌ها در زیارت عاشورا با «أَسئَلُ اللّه» آغاز می‌شود که چند نکته در آن قابل تأمل است: 🔹 ۱. با توجه به مضارع بودن فعل «أَسئَلُ» که دلالت بر حال و آینده دارد این مطلب به دست می‌آید که درخواست از خدا، نیاز همیشگی فرد است که همواره باید دست نیاز به پیشگاه الهی دراز کند. به‌ویژه بیانگر این است که درخواست مطرح شده در این فراز، تنها نیاز امروز فرد نیست؛ بلکه نیاز دائم اوست؛ 🔹 ۲. «اَسئلُ» متکلم وحده است؛ به این معنا که «من از خدا می‌خواهم.» همۀ درخواست‌های زیارت عاشورا، فردی است؛ گویا *هرکس باید خود به این بلوغ فکری دست یابد و برای رسیدن به این خواست‌های متعالی پیشقدم شود و سهمیۀ خویش را طلب کند.* 🔹 ۳. از آنجا که در زیارت عاشورا به همۀ افراد اجازۀ درخواست‌های متعالی داده شده ‌است، نشان‌ می‌دهد *هریک از انسان‌ها توان اوج گرفتن و رسیدن به مقامات متعالی و کمالات انسانی را دارند؛ اما گام اولِ رسیدن، خواستن است؛ خواستنی همراهِ برخاستن.* خواستنی حقیقی و از عمق جان. ✨ *دست از طلب ندارم تا جان من برآید* *یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۲۳ 💠 *«از رِقّت دل تا صلابت میدان»* 🔅 *«یا مُعین»* ✍🏼 در بخش‌های پیشین اشاره کردیم که اعانت، اعم از یاری‌رسانی به دوست یا مقابله با دشمن است. نخستین دوستی که محتاج یاری است، خود من هستم. 🔷 می‌خواهم به قلبم کمک کنم که سنگ نشود. می‌خواهم دلِ خود را از آلودگی حفظ کنم. نمی‌خواهم دلم در غفلت فرو رود. پس باید از او کمک بگیرم نه از خودم، نه از دیگران. ❇️ برای رِقّت قلب، برای فراوانی اشک، برای نرمی دل و حضور جان، باید از او استعانت بجویم. می‌خواهم به هم‌نوعانم کمک کنم: چه با علم، چه با فکر، چه با توان، چه با مال. 🔷 می‌خواهم مظهر نام معین خدا باشم، کمک‌رسان بندگان او. اما حتی این کمک هم به یاری او وابسته است. خودم نمی‌توانم، مگر آن‌که او بخواهد. ❇️ *او مستعان است؛ اما تنها زمانی که ما این اعانت را طلب کنیم.* 🔷 می‌خواهم در برابر دشمن بایستم؛ با زبانم، با قلمم، با قدمم، با مال و جانم. اما آیا خودم می‌توانم؟ هرگز! باید از او کمک بگیرم؛ باید اعانت او در کنارم باشد و نصرت او در میدان مقابله وارد شود. ⁉️ شما می‌پرسید: آیا واقعاً چنین کمکی صورت می‌گیرد؟ پاسخ روشن است؛ بله! 🔰 در فراز سی‌ام دعای جوشن کبیر آمده است: 🔅 *«یا مُعینَ مَنِ استَعانَه»* 🔅 *«ای خدایی که هرکس از تو یاری بخواهد، او را یاری می‌کنی.»* و در ادامه: 🔅 *«یا ناصِرَ مَنِ استَنصَرَه»* 🔅 *«ای آن‌که هرکس از تو نصرت طلب کند، ناصر او خواهی بود.»* 🔷 یعنی به او قدرت مقابله با دشمن می‌دهی، و اجازه می‌دهی تا در میدان بماند و فرو نریزد. ⁉️ باز می‌پرسید: خدا چه وقت کمک می‌کند؟ پاسخ را در فراز یازدهم می‌یابیم: «یا مُعینی عِندَ مَفزَعی» «ای معین من، در لحظۀ اضطرارم.» ✅ *وقتی دیگر روی هیچ‌چیز حساب نمی‌کنم، وقتی از همه بریده‌ام و فقط او را می‌خوانم، آنجاست که اعانتِ ناب ربوبی فرا می‌رسد؛ آنجاست که دست حق، مرا بلند مي‌كند.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۲۴ 💠 *«خط آغاز اعانت الهی»* 🔅 *«یَا مُعِينِي عِندَ مَفْزَعِي»* ⬜️ گاهی اوقات، از اعانت خدا بهره‌مند نمی‌شویم. نه از آن رو که او معین نیست، بلکه چون ما طلب اعانت نکرده‌ایم. ⁉️ اما چرا طلب نکرده‌ایم؟ 🔹 زیرا گمان کرده‌ایم که تجربه‌مان کافی‌ است، فکر کرده‌ایم که آبروی‌مان کارساز است، پنداشته‌ایم که مال‌مان گره‌گشا خواهد بود. دل بسته‌ایم به علل و اسباب ظاهری، و از سبب‌ساز حقیقی غافل شده‌ایم. ⁉️ خدا چه زمانی کمک می‌کند؟ 🔹 پاسخش این است: «یَا مُعِينِي عِندَ مَفْزَعِي» آنگاه که به ستوه آمده‌ام، وقتی تمام راه‌ها را بن‌بست دیده‌ام، وقتی هیچ سببی را فعال نمی‌بینم، وقتی به این یقین رسیده‌ام که از هیچ‌کس و هیچ‌چیز، کاری ساخته نیست. در آن لحظه است که درونم می‌گوید: 🔅 «لا مؤثِّرَ فِی الوجود إلّا اللّه» 🔷 تنها اوست که مؤثر است، تنها اوست که می‌تواند. آنگاه، اعانتِ الهی فرود می‌آید. این قاعده‌ای غریب یا عجیب نیست. ما در محضر او، وقتی نام «معین» را بر زبان می‌آوریم، در حقیقت می‌گوییم: «تو همیشه معین هستی.» 🔷 اما من باید به جایی برسم که جز تو نخواهم، جز تو نبینم. اعانت، وعدۀ قطعی اوست؛ اما منوط بر آن‌که به خط پایان برسی، جایی که دیگر بر هیچ چیز و هیچ‌کس حساب نمی‌کنی؛ نه آبرو، نه قدرت، نه علم، نه سابقه، نه تجربه. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۲۶ 💠 *«یاری ازلی برای دل‌های ناتوان»* 🔅 *«یا مُعینَ الضُّعَفاء»* 🔷 اوست خدایی که نمی‌خواهد بنده‌اش ضعیف بماند، کمک می‌کند ضعف از میان برود: ضعف اعتقادی، ضعف علمی، ضعف اخلاقی، ضعف ارتباطی، ضعف اجتماعی، ضعف عبادی... 🔹 خدا نمی‌خواهد تو ضعیف باشی؛ می‌خواهد مظهر نام «قَوِی» او شوی. نمی‌گذارد به‌خاطر هیچ ضعفی کم بیاوریم. او هر ضعیفی را که بخواهد از ضعفش جدا شود، یاری می‌کند.اگر من خلیفۀ او هستم، باید قوی باشم. 🔷 او «مُعِینَ الضُّعَفَاء» است و در عین حال «نَاصِرَ الْأَوْلِیَاءِ».نه فقط به همۀ ضعیفان کمک می‌کند؛ بلکه به دوستانش، به اولیائش، به آنان که به او نزدیکند، یاری خاص می‌رساند؛ برای آن‌که درست در برابر دشمن بایستند. 🔹 هرچه بیشتر با او آشنا شویم، کمتر کم می‌آوریم؛ نه در برابر خودی، نه در برابر غیر، نه در برابر شیطانِ درون، نه در برابر شیاطینِ بیرون یاری و نصرتش در دسترس ماست. ⬅️ *مهم آن است که لحظه‌به‌لحظه اعلام نیاز کنیم، و دل‌مان را از خلق بِبُریم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۲۷ 💠 *«دو جلوه از مهربانی بی‌نشان»* 🔅 *«یا عَفوّ وَ یا غَفور»* ✍🏼 این دو نام الهی بارها در قالب‌های مختلف در دعا آمده‌اند و نقش آن‌ها در زندگی ما، اگر تأمل کنیم، به‌روشنی قابل بازیابی است. 🍃 در توضیح واژۀ عَفْو، مرحوم حاج ملاهادی سبزواری می‌فرماید: «عفو» در لغت به‎معنای «محو» است. مثل وقتی خطی روی زمین می‌کشید و بعد اثری از آن باقی نمی‌ماند. در چنین حالتی می‌گویند: «عُفِیَ الرَّسْم» یعنی هیچ اثری از آن باقی نمانده است. 🔷 وقتی از خدا طلب عفو می‌کنیم، یعنی از او می‌خواهیم نه‌فقط ببخشد، بلکه ردّ و نشانی هم از گناه ما باقی نماند. ✍🏼 در مقابل، «غَفْر» به معنای «ستر» است؛ یعنی پوشاندن. وقتی می‌گوییم خدا غفور است، یعنی بر گناه پرده‌ای می‌کشد؛ طوری که دیگران آن را نبینند، و حتی خود بنده نیز با اطمینان به ستر الهی آرام بگیرد. 🍃 اما «عَفُوّ» بودن خدا، گامی فراتر است: 🔷🔹 *این دو اسم الهی، اگر درست فهمیده شوند، نه‌فقط امید را در دل ما زنده می‌کنند، بلکه نوع نگاه‌مان را به توبه، بازگشت و حتی اصلاح گذشته تغییر می‌دهند.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۲۷ 💠 *«از بندگی تا ذنب»* 🔅 *«یا عَفوّ وَ یاغَفور»* 🔷 گاهی برای درک دقیق‌تر اسماء الهی باید به معانی و مفاهیم مرتبط با آن‌ها رجوع کنیم. 🔰 در دعای جوشن می‌خوانیم: 🔅 *«یا غافِرَ الذَّنب»، «یا غَفّارَ الذُّنوب»* ⁉️ *اما ذنب چیست؟ گناه در چه زمانی و چگونه تحقق می‌یابد؟ 🔹 پاسخ این پرسش، در فهم درست طاعت نهفته است. طاعت، یعنی بنده، مال، جان، توان و وقت خود را در اختیار اراده و رضای مولا بگذارد. 🔶🔸 برای تحقق طاعت، سه شرط اصلی لازم است: 🔸 ۱. ارادۀ مولا: عمل باید طبق خواست و فرمان او باشد . 🔸 ۲. اذن مولا: اجازۀ انجام آن عمل از سوی خدا صادر شده باشد. 🔸 ۳. طلب رضای مولا: انگیزه‌ و نیت بنده، جلب رضایت خدا باشد؛ نه رضایت دیگری. *حتی اگر کاری مُجاز باشد و خدا هم آن را ممنوع نکرده باشد، اما هدف ما جلب رضایت غیرخدا باشد، این دیگر طاعت نیست.* 💢 *در مقابل «طاعت»، «ذنب» قرار دارد؛ ذنب زمانی رخ می‌دهد که انسان، مال و جان و توان خود را با ارادۀ شخصی خرج کند، بدون اجازۀ خداوند و بی‌هیچ توجهی به رضای او.* 💢 در واقع، ذنب یعنی من مِلک مولا را، یعنی وجود خودم را، بد مصرف کرده‌ام. من عبد بودم، و همۀ هستی‌ام مِلک مولایم است؛ اما اختیار مصرف آن را به دست خودم دادم، نه به فرمان او. در چنین شرایطی، مولا می‌تواند با انواع عقوبات بنده را مجازات کند. ❇️ *ولی خداوند، در عین این‌که حق قصاص و عقوبت دارد، با نام‌های «غافر الذنب» و «غفّار الذنوب» ظاهر می‌شود؛* یعنی می‌پوشاند و می‌بخشد، تا بنده‌اش به راه برگردد و بفهمد که خطای او در اصل از بندگی‌گریزی او بوده است، نه فقط انجام یک فعل ممنوع. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا |

#شرح- دعای_جوشن_کبیر ۳۲ 💠 *«از نافرمانی تا ادعای هستی مستقل»* 🔆 *«يَا غَفَّارَ الذُّنُوب‏»* ⁉️ ذنوب چیست؟ قبلاً عرض کردیم: هر کاری که بدون اجازۀ خدا انجام شود، گناه است. یعنی بدون ارادۀ او، بدون اذن او، و بدون طلب رضای او و گفتیم که این ذنوب، ما را از انسانیت‌مان جدا می‌کند. *صورت ملکوتی ما را از حالت انسانی به حالت حیوانی فرو می‌برد.* 🔷 اما از نگاه اهل معرفت، ماجرا عمیق‌تر است. آنان گفته‌اند: *«وجودُک ذَنبٌ لا يُقاسُ به ذَنبٌ»* «خودِ تو گناهی هستی که با هیچ گناهی قابل مقایسه نیست.» 📘 الوافی، ج۱، ص۱۰۳ 🔷 این یعنی *بزرگ‌ترین گناه ما، ادعاهای وجودی‌مان است.* همین که برای خود، وجودی مستقل قائل باشیم، یعنی از توحید فاصله گرفته‌ایم. در حالی که قرآن می‌فرماید: 🔆 *«هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ»* 📗سوره حدید، آیه ۳ یعنی از آغاز تا پایان، از ظاهر تا باطن، تنها اوست و جز او هیچ نیست. 🔷 اگر بگویی: «یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود» این، فقط قصۀ کودکان نیست؛ بلکه حقیقت هستی است. 💢 *در هر لحظه‌ای از زندگی که خودم را دیدم، کاره‌ای دانستم، تصمیم‌گیرنده پنداشتم، در همان لحظه، در گناه افتاده‌ام.* و خیلی وقت‌ها، دلیل اینکه کارهایم درست از آب درنمی‌آید همین است: چون من خودم را دیدم، نه او را. و اکنون، رو به او می‌کنم و می‌گویم: 🔅 *«يَا غَفَّارَ الذُّنُوب»* 🍃 *خدایا، آن‌همه جایی که خودم را جای تو گذاشتم، ببخش. نه فقط نافرمانی‌ها را، که ادعای بودن‌هایم را!* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح- دعای_جوشن_کبیر۳۵ 💠 *«غفران در گروی خواستن اوست»* 🔅 *«يَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَه‏»* 🔅*«ای خدایی که گناه کسی را می‌بخشی که از تو طلب بخشش کند.»* ❇️ خداوند می‌گوید: من همیشه در حال جلوه‌گری‌ام، اصلاً کار من عیب‌پوشی است؛ اما تا تو نخواهی، چیزی اتفاق نمی‌افتد. 🌀 گاهی حتی اگر خدا بخواهد غفرانش را به‌اجبار شامل حالمان کند، اگر ما نخواهیم، فایده‌ای ندارد. غافریت خدا آمادۀ ظهور است؛ اما وقتی من نخواهم، بی‌اثر می‌ماند. باید طلب کنیم و با تمام وجود بخواهیم. 🌀 من نمی‌خواهم حیوان بمانم، من می‌خواهم انسان باشم و متصف به صفات الهی شوم، نمی‌خواهم معیوب از دنیا بروم. تا زمانی که با همۀ وجودمان این نیازها را احساس نکنیم، با حقیقت نام‌های غفور، غفار، غافر و غفران خدا مواجه نخواهیم شد. ❇️ خدا این صفات را دارد؛ اما ما از آن‌ها بهره‌برداری نمی‌کنیم، مگر وقتی که تمام وجودمان طلب شود. به تعبیر مولوی: ✨ *آب کم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست* ⬅️ *در واقع، به هرجا که رسیدیم، نتیجۀ طلبی بود که در درون ما شکل گرفت.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۳۷ 💠 *«عفو الهی و نقش آن در زدودن آثار گناه»* 🔅 *«یا عَفُوّ»* ✍🏼 «عَفو» به‌معنای محو و زدودن است. این محو گاهی به‌معنای محو کامل گناه است؛ یعنی هیچ اثری از گناه در پروندۀ اعمال انسان باقی نمی‌ماند. 🍃 *خداوند در آیۀ «أُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» سوره فرقان، آیه ۷۰ به‌زیبایی، این حقیقت را بیان می‌کند؛ بدین معنا که خداوند به جای خارهایی که در مزرعۀ وجودی ما کاشته شده بود، گل و زیبایی می‌کارد.* 🌀 این نوع از عفو، محو کامل گناه است؛ گناهی که به‌طور معمول موجب کدورت دل و فاصله گرفتن انسان از خدا می‌شود؛ اما آشنایی با خدای «عَفُو» باعث می‌شود نه‌تنها اثری از آن کدورت باقی نماند، بلکه فاصله‌ای که گناه ایجاد کرده بود نیز از میان برود. 💢 گناهان علاوه بر اینکه باعث تنگی در رزق و روزی می‌شوند، می‌توانند موجب قبض و تنگی درونی انسان و ایجاد دل‌نگرانی شوند؛ اما نام «عَفُو» خداوند این قدرت را دارد که نه‌تنها گناه را محو کند؛ بلکه آثار و پیامدهای منفی آن را نیز از بین ببرد. 🔷 این مفهوم در سورۀ مبارکه رعد نیز به صورت روشن آمده است؛ خداوند در آیه ۳۹ می‌فرماید: «يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ» یعنی خدا هر آنچه را بخواهد محو و هر آنچه را بخواهد ثابت می‌کند. 🔷 *عفو الهی یعنی توانایی محو کامل گناه و آثار آن و در عین حال، استقرار و اثبات خیر و نیکی در زندگی انسان.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: [سایت](http://emamraoof.com) | [بله](https://ble.ir/Emamraoof_com) | [ایتا](https://eitaa.com/emamraoof_com) | [تلگرام](https://t.me/emamraoofcom)

#شرح دعای_جوشن_کبیر۳۸ 💠 *​«محو وجود انسان و پسند خدای سبحان»* 🔅 *«يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَا»* ✳️ خطاب به خداوندی است که هم گناهان بندگانش را محو می‌کند و هم پس از آن، بنده را می‌پسندد؛ یعنی گناه را به گونه‌ای می‌زداید که بنده مورد رضایت و پسند الهی قرار گیرد. 🍃 خدای سبحان خودپسند است؛ او خود را می‌پسندد نه ما را. وقتی خداوند ما را می‌پسندد که از ما چیزی باقی نمانده باشد. ✳️ از این‌رو می‌فهمیم که در «عَفْو» تنها گناه ما محو نمی‌شود، بلکه وجود ما نیز محو می‌شود تا فقط وجود حقیقی خداوند جلوه‌گر شود؛ به گونه‌ای که جز ذات حق، هیچ وجودی دیده نشود. 🍃 پس از این محو کاملِ وجودِ انسانی، خداوند آن وجود حقیقی را می‌پسندد. تا زمانی که «من» و «منیت» در ما دیده شود، خداوند ما را نمی‌پسندد، زیرا آن «من» شریکی در برابر او محسوب می‌شود. ✳️ خداوند بارها اعلام کرده که شریک‌پذیر نیست و تنها خودش را می‌پذیرد. پس «عَفْو» یعنی محو هر چیزی که غیر اوست، تا آن که تنها وجود خالص و بی‌همتای او باقی بماند و مورد پسندش قرار گیرد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر ۴۱ 💠 *«محو و فضل بی‌کران»* 🔅 *«یا عفُوّ»* ✍🏼 «عفو» معنای دیگری هم دارد که به‌معنای «زیادی» و «فضل» است. خداوند در آیه «يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْو» (بقره، ۲۱۹) می‌فرماید: «از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنیم؟ بگو: زیادی (و فضل).» این بیانگر آن است که خدای سبحان را به‌عنوان «یا ذَا العَفْو» می‌شناسیم؛ یعنی خدایی که هم محوکننده گناهان است و هم بخشندۀ فضل و زیادتی. 🔶 فضل یعنی گشایش و وسعت؛ یعنی نگران تمام شدن دارایی و نعمت‌های خدا نباشید؛ زیرا نعمت‌های الهی بی‌کران و بی‌پایان است. 🔸 گاهی ما به خود اجازه می‌دهیم کمتر بگیریم تا دیگران بهره‌مند شوند؛ اما خداوند به ما می‌گوید: نگران نباش، موجودی و فضل من بسیار زیاد است. 🔶 وقتی خداوند را به‌عنوان «عفوّ» می‌شناسیم، دیگر نگران آثار گناهان نیستیم. ممکن است گناهی کرده باشیم که نظام عالم را تحت تأثیر قرار داده باشد؛ اما اکنون به فضل و عفو خداوند توکل می‌کنیم که هم گناهان را محو می‌کند و هم آثار و پیامدهای آن را از بین می‌برد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح دعای_جوشن_کبیر۴۳ 💠 *«نفی منیت و آغاز برکات الهی»* 🔅 *«يَا عَظِيمَ الْعَفْو»* 🔷 این عبارت، اشاره به مقطع مهمی در زندگی دارد که در آن، خداوند منیت انسان را به‌شدت منکوب می‌سازد. آن روزهایی که تصور می‌کردم «من» هستم، خداوند منیت را از وجودم زدود. 🔹 خداوند اعلام می‌کند: «خودم را به تو می‌بخشم، تو را از خودت گرفتم و خودم را به جای تو نهادم.» 🔷 این لحظه، مبدأ تغییر و نقطۀ عطفی در مسیر زندگی است که از آن پس فصل نوینی آغاز می‌شود. 🔹 «يَا عَظِيمَ الْعَفْو» بدین معناست که خداوند بخشی از منیت ما را نفی کرده است؛ اما اثر این نفی در تمامی ابعاد زندگی ما آشکار شده است؛ چه در روابط عاطفی، چه در مناسبات اجتماعی و چه در امور علمی و فکری. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام