eitaa logo
امام رئوف (استاد زهره بروجردی)
2.4هزار دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
127 ویدیو
10 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 *ادب معرفت* 💢 اگر در زندگی معرفتی نسبت به امام حسین علیه‌السلام داریم؛ اما *از گذران زندگی نالان‌ایم،* شاکی هستیم و می‌پنداریم که خدای سبحان بعضی از نعم را برای ما کم گذاشته است، *باطنا اعتراض داریم* و به جای خالی بعضی از نعمت‌ها در زندگی تمرکز کنیم، گویا نسبت به همه نعمات دوران عمر ناشکری کرده‌ایم، *در این‌صورت گرفتار عذاب خواهیم شد و از حریم قرب الهی دور می‌شویم.* ✅ *ادب این است وقتی به ما اجازۀ معیت با اباعبدلله داده شده است، حتی در حد سلام روزانه؛ یعنی ما مورد عنایت قرار گرفته‌ایم، نگاهمان را به زندگی تغییر داده‌اند و سبک زندگی‌مان را متفاوت کرده‌اند.* ✳️ *اگر سرور، شور، نشاط، شادابی در زندگی ما هست؛ چون بزرگتر خوبی داریم.* ✳️ وقتی حرف اول را یک بزرگتر مهربانی در زندگی می‌زند، روح و روان ما متحول می‌شود. 🔷 این بزرگتر آنقدر مهربان است که اجازه نمی‌دهد کسی دلگیر شود و *به همه اذن ورود می‌دهد.* 🔷 از آن رو که حضرات معصومین عدل قرآن‌اند، *اگر معرفت به اباعبدلله پیدا کردیم، گویا معرفت قرآن به ما داده شده است.* 💢 *اگر این نعمت را به عنوان یک امتیاز الهی در زندگی‌مان نبینیم، ناشکری همۀ نعمات را کرده‌ایم.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۲۵ 💠 *ادب پیروی از قرآن و اهل‌بیت* ✅ *اثر معرفت اباعبدلله در زندگی ما این است که هریک از نعمت‌های زندگی به نظر ما خیلی بزرگ می‌آید.* وقتی با آن نور به زندگی نگاه کنیم، خواهیم گفت: «خدا برای من کم و کسری نگذاشته است!» ❇️ وقتی خدا رد پای حسین را در قلب ما باز کرد و اجازه داد اساس زندگی ما ارتباط با اباعبدلله باشد؛ یعنی سنگ تمام گذاشته است؛ به همین جهت *حسرت زندگی احدی را نمی‌خوریم.* ❇️ *وقتی با امام حسین علیه‌السلام معیت داریم، همین الان در بهشت‌ایم.* در بهشت همۀ امکانات فراهم است. 🍃 امیرالمومنین علیه السلام به نقل از پیامبر می‌فرماید: 🔆 «يَرْفَعُ اللَّهُ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَ الْعِلْمِ بِتَأْوِيلِهِ، وَ بِمُوَالاتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ التَّبَرِّي مِنْ أَعْدَائِنَا أَقْوَاماً، فَيَجْعَلُهُمْ فِي الْخَيْرِ قَادَةً، تُقَصُّ آثَارُهُمْ، وَ تُرْمَقُ أَعْمَالُهُمْ وَ يُقْتَدَى بِفِعَالِهِمْ، وَ تَرْغَبُ الْمَلَائِكَةُ فِي خُلَّتِهِمْ، وَ بِأَجْنِحَتِهَا تَمْسَحُهُمْ وَ فِي صَلَوَاتِهَا، تَسْتَغْفِرُ لَهُمْ كُلُّ رَطْبٍ وَ يَابِسٍ حَتَّى حِيتَانُ الْبَحْرِ وَ هَوَامُّهُ وَ سِبَاعُ الْبَرِّ وَ أَنْعَامُهُ، وَ السَّمَاءُ وَ نُجُومُهَا» 🍃 «خداوند با علم به این قرآن و تأویل آن، و با دوستی اهل بیت و بیزاری از دشمنان ما، گروهی را رفعت می‌بخشد تا حدی که آنان را در خیر و خوبی، رهبر [دیگران] می‌سازد، سیره‌شان مورد تبعیت قرار می‌گیرد و به اعمالشان خیره می‌شوند و به رفتارشان اقتدا می‌کنند و ملائکه به دوستی آنها رغبت می‌ورزند و با بال‌هایشان و در نمازهایشان بدانها تبرک می‌جویند، تر و خشک، حتی ماهیان و حشرات [یا خزندگان] دریا، و درندگان و چارپایان در خشکی، و آسمان و ستارگانش برای آنها طلب مغفرت می‌کنند.» 📙 بحارالانوار ج۸۹ص ۱۸۳ ◀️ نکته مهم این است‌ که *تابعین قرآن و ولایت، معصوم نیستند، بلکه دوستدار معصومین هستند،* قرآن را قبول دارند، به باطن قرآن علم دارند، ولایت اهل بیت را پذیرفتند و از دشمنان اهل بیت اعلام برائت کردند. ✅ *بدیهی است هرکسی نزد ملک مرغوب نیست. ملک از ملکوت مطلع است. این فرد مورد رغبت ملک قرار می‌گیرد. ملک با او مصافحه دارد، بر او درود می‌فرستد، دعاگوی اوست. نه‌تنها ملک، بلکه تمام عالم و موجودات خشکی و دریا، موجودات آسمانی و زمینی او را تأیید می‌کنند و درود می‌فرستند.* 🔷🔹 *نتيجه آنكه هرچقدر با اباعبدلله بیشتر آشنا می‌شویم، شب قدر زندگی ما محقق می‌شود.* 🔹 انسان در شب قدر با قیمت خودش آشنا می‌شود و هر چه بیشتر با قرآن و عترت آشنا باشد، قیمتی‌تر است. درواقع اگر قرآن ظاهری عامل رفعت گروهی است، وجود مقدس حضرت اباعبدلله الحسین به عنوان قرآن ناطق نیز چنین است. 🔹*عامل ارتقاء بسیاری از مردم از طریق حسین‌ علیه‌السلام است.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۲۶ 💠 *«امنیت کشتی اباعبدلله* 🍃🔶 اگر سوار کشتی نجات حضرت اباعبدلله شویم قاعدتاً از امواج مختلف و طوفان حوادث در امان می‌مانیم. کشتی حسبن‌ علیه‌السلام این قابلیت را دارد تا مانع غرق شدن ما در عالم ماده، دریای معصیت و دریای جهالت و دریای غفلت شود. خلاصه حضور در این کشتی امنیتی را برای انسان ایجاد می‌کند وصف ناشدنی. 🍃🔶 *همۀ ما برای سوار شدن به این کشتی دعوت می‌شویم؛ چون به حضرت این‌گونه سلام می‌دهیم:* 🔆 *«السلامُ عَلیک یا رَحمَةُ اللّه الواسِعَه»* 🔷 *برای ورود به این کشتی هیچ شرطی نیست.* حتی نوح با لسان ملاطفت و ملایمت پسر ناخلف هود را به سوارشدن بر کشتی دعوت می‌کند. نوح هم می‌خواهد پسرش با او همراهی کند! ◀️ *وقتی به حضرت اباعبدلله به عنوان وارث نو ح سلام می‌دهیم، باور داریم او هم ما را با ملایمت و با محبت به این سفینه دعوت می‌کند.* 🔷 اما بعضی بی‌درنگ دعوت را قبول می‌کنند و بعضی، کشتی را منجی نمی‌بینند و روی سبب دیگری حساب باز می‌کنند که اگر روی هر سببی غیر از کشتی اباعبدلله حساب باز کنیم غرق خواهیم شد. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۲۷ 🟩 *زیارت الحسین، فقط زیر قبه نیست، تمام مجالس اباعبدلله می‌تواند حرم اباعبدلله باشد* به فرمودۀ برخی علما حضرت راه را نزدیک می‌کند. 🍃 آیت الله بهجت می‌فرماید: *«هر جا پرچم امام حسین علیه‌السلام زده شد، آنجا حرم حسین علیه‌السلام است.»* 🍃🔸 چون حسين رحمة‌الله‌الواسعه است، اصلا معطل نمی‌ماند خودش به ما رجوع می‌کند، همین حضور در مجالس‌، همین عرض ارادت، یعنی شما را به حرم دعوت کرده‌اند! 🔶🔸 زیارت، حضور المزور عند الزائر است. 🔸 معمولا به غلط فکر می‌کنیم زیارت، یعنی ما به زیارت برویم؛ در حالی‌که زیارت یعنی امام را کنار خود حاضر ببینیم. *هر گاه حضور امام را نزد خود حس کردیم ، «زیارت» محقق شده است.* 🔸 هر وقت در منزل می‌گویم: السلام علیک یا اباعبدلله» همین‌که حس کردم امام نزدم حاضر شده، زیارت انجام شده است! 🔸 هرجا که این حضور با تاکید و تشدید صورت می‌گیرد آنجا زیارت صورت گرفته است. شاید در مجالس اباعبدلله این حضور را احساس کنید، شاید کنار سجاده، در خلوت خود. 🍃 مرحوم صاحب جواهر می‌گوید: 🔷🔹 «آن طرف خط دو چیز مفید فایده است : 🔹 ۱. *زیارت الحسین،*بعنی در جای جای زندگی رد پای اباعبدلله را ببینیم؛ 🔹 ٢. *سعی فی حوائج الاخوان.* ◀️ *به‌نظر می‌آید دومی مترتب بر اولی است؛ زیرا هرچقدر ارتباط ما با امام ببیشتر باشد توانمندتر می‌شویم و دست ما را برای خدمات‌رسانی باز می‌کنند؛ بنابراین نسبت به افراد بی‌تفاوت نخواهیم بود.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 emamraoof.com
🔷🔹 *هر چقدر ارتباط با امام بیشتر باشد تجلی ولایت امام در ما افزون خواهد شد،* بطور مثال قدرت مددرسانی به خلق را خواهیم داشت. بدیهی است هر کسی در وسع خودش، در حد خودش، می‌تواند به خلق خدا کمک کند. 🍃🔹 از طرفی باید یادمان بماند چیزی که آن طرف خط خیلی به درد می‌خورد، زیارت است. 🍃🔹 همین سوخت‌گیری در مجالس اباعبدلله و یا سوخت گیری در حریم حسینی، بسیار به ما کمک می‌کند که بتوانیم صفات آن بزرگان را در خود جلوه‌گر کنیم. ✅ *اگر حضور امام را در زندگی احساس کنیم. حتما لبیک می‌گوییم.* ⁉️ مگر می‌شود صدای «هل من ناصر» را بشنویم و بی‌تفاوت باشیم؟! مگر می‌شود «هل من ذاب یذب عن حرمی» را بشنویم و به روزمرگی زندگی مشغول باشیم؟! 🔶🔸 *حضور، ادب می‌خواهد.* محضر امام ادب می‌خواهد. معیت با امام ادب می‌خواهد. نزدیکی به امام ادب می‌خواهد. هر چقدر آداب را بیشتر رعایت کنیم در زمرۀ مقربین قرار می‌گیریم. 💢 هرچقدر از رعایت آداب دور شویم، شاید حاجت خود را ‌بگیریم؛ اما نزدیک ‌نمی‌مانیم و تنها عبور می‌کنیم، در حالی‌که قصد ما عبور نبوده است، ✅ بلکه *قصد ما معیت و همراهی است. قصد ما اقامت دائم است. ما در زیارت عاشورا دائم «معکم» را می‌خواهیم.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
❇️ برای اینکه ارتباط نزدیک با امام را متوجه شویم باید ادراک کنیم امام، قرآن ناطق است. آدابی که برای حضور در محضر قرآن صامت هست باید همآن آداب را بکار بگیریم و باور کنیم آن آداب هر کدام نقشب جدی در ارتباط ما با امام دارد. 🍃 وقتی می‌خواهیم با قرآن تماس بگیریم باید طهارت داشته باشیم. گرچه برای ادب قرائت هم می‌گویند طهارت، اما در ادب قرائت، طهارت مستحب است؛ ولی برای تماس با قرآن صامت، تطهیر واجب است، ◀️ *برای معیت و نزدیک شدن به قرآن ناطق نیز طهارت واجب است.* فرد آلوده نمی‌تواند به قرآن ناطق و صامت نزدیک شود. ⭕️ به قول یکی از عرفا، *کذب و ادعا نجاست است و نمی‌توان با وجود آن‌ها به امام نزدیک شد.* ✅ *در همۀ زندگی باید فاعلیت خدا را ببینیم،* اگر فکر کنیم تدبیر امور به دست ماست، شکر و صبر و... کار ماست، دچار نجاست شرک شده‌ایم و از توحید افعالی بازمانده‌ایم، به عبارتی دیگر فاعلیت خدا را نادیده گرفته‌ایم و جریمۀ این نادیده گرفتن، دوری از امام است. ⭕️ *همانطور که بدون طهارت نمی‌توانم قرآن را لمس کنم، با این ادعاها و دروغ‌ها هم نمی‌توانم به امام نزدیک شوم.* ✅ تمام موفقیت‌های زندگی ما منسوب به خداست. به محض «ادعا» از امام فاصله می‌گیریم. هر جای زندگی برای خودمان وجود و نقشی قائل شدیم، خود را از فیض نزدیکی به امام، محروم کرده‌ایم. 💢 *تمام بیماری‌های اخلاقی، مانع پیوست ما به امام است.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
✍🏼 در جلسات قبل یادآوری کردیم اصل ما طاهر بود وقتی وارد این عالم شدیم به نجاست مبتلا شدیم؛ به همین جهت ما دنبال مبطلات طهارت‌ایم. 🔆 *«رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِي لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ»* 🔆 «پروردگارا! همانا ما دعوت منادى ايمان را شنيديم كه (مى‌گفت:) به پروردگارتان ايمان بياوريد.» 📗 سوره آل عمران، آیه ۱۹۳ ⁉️ ما از قدیم این پیوست را داشتیم، چه می‌شود پیوست تبدیل به گسست می‌شود؟ وصال تبدیل به فراق می‌شود؟ 🔷🔹 *در اعتقادات حق تقلید نداریم.* تقلید در فروع دین و احکام واجب است. اگر مجتهد نیستیم و عمل به احتیاط نداریم، *باید در احکام تقلید کنیم؛ اما در اعتقادات باید تحقیق کنیم* که چرا باید موحد باشیم؟ چرا اعتقاد به رسالت پیغمبر داریم؟ چرا اعتقاد به امامت حضرات معصومین داریم؟ اعتقاد به عدل یعنی چه؟ اعتقاد به معاد یعنی چه؟ ◀️ *با استفاده از آیات و دلیل عقلی و نقلی، می‌توانیم به این مهم برسیم.* 🔹 اگر اعتقادات ما تقلیدی باشد؛ یعنی واقعا نرسیدیم، نیافتیم، بلکه فقط چون نیاکان و پدران ما موحد بودند، ما هم موحدیم! چون گفته‌اند عالم دیگری هست، از قیامت حساب می‌بریم و با عقل و نقل اینقضیه را نیافتیم؛ نتیجه آنکه به امام هم نمی‌توانیم نزدیک شویم. ‼️ شاید بگویید:«خدمت امام که مشرف شدیم اعتقادات ما در محضر امام اصلاح می‌شود!» ◀️ *پاسخ می‌دهیم که در اعتقادات، تقلید جایز نیست.* باید اجمالا یافته باشیم که توحیدی هست، نبوتی هست، امامتی هست، سپس هرچقدر به امام نزدیک‌تر شویم این اعتقادات در ما راسخ‌تر می‌شود. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🔰 سر سفرۀ اباعبدلله در دعای عرفه می‌خوانیم: 🔆 «ماذا وَجدَ مَن فَقَدَک وَ مَن الَّذی فَقَدَ مَن وَجَدَک» 🔆 «کسی که تو را پیدا کرد چه چیزی گم کرده‌است؟ کسی که تو را گم کرد چه چیزی پیدا کرد؟!» 🔶 هرچقدر در حریم ولایت وارد شویم، حریم ولایت مستقیم و خالص ما را سراغ توحید می‌برد؛ اما اگر اعتقادات‌مان تقلید از نیاکان باشد، ارتباط ما با حضرات معصومین علیهم‌السلام‌ کم و ناپایدار می‌شود. ✍🏼 در تفسبر سوره توحید بیان شد که این سوره شناسنامه خداست. خدا روزی چند بار شناسنامه‌اش را به دست ما می‌دهد و این به آن معناست که خدا ما را امین دانسته است. 🔶 اینکه به بهانه‌های مختلف بر قرائت سوره توحید تأکید می‌شود به آن‌جهت است که اعتقادات حقه در ما رسوخ پیدا کند و تقلیدی نباشد تا طهارت لازم را بدست آوریم. 🍃 مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی، می‌فرمود: «من در زندان یکسال روی این آیه کار کردم»: 🔆 «لَوْ كانَ فِيهِما آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ» 🔆 «اگر در آسمان‌ها و زمين خدايانى جز اللّه بود، هر آينه آن دو فاسد مى‌شدند.» 📗 سوره انبیاء، آیه ۲۲ 🔷 در وجود ما هم چنین است. روح و جسم ما باید یک خدا داشته باشد اگر روحم یک خدا دارد، جسمم یک خدا دارد، ظاهرم یک خدا دارد، باطنم یک خدا دارد، فاسد می‌شود و قوامی نخواهد داشت؛ در درون و برون ما در گیری ایجاد می‌شود. 🔷 بنابراین یکی از حدث‌ها که مانع ارتباط نزدیک با امام است، آن است که اعتقادات حقه ما از طریق ادله عقلیه و نقلیه تقویت نشود و طهارت ما به نجاست تبدیل شود 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🟥 *یکی از مُحدِثات که ما را آلوده می‌کند، بدگمانی است.* بدگمانی اجازۀ نزدیکی به امام را نمی‌دهد. بدبینی یک بیماری است. ⁉️ شما می‌گویید بدبینی به خدا یا خلق یا به خود؟ 💢 پاسخ می‌دهیم: شامل هر سه می‌شود، بدبین به خودم هستم : مثلا می‌گویم من تا این سن اصلاح نشدم، دیگر فایده ندارد و نمی‌توانم تغییری صورت دهم! در حالی‌که شاید در لیلة‌القدر زندگی ما، یک تحول جدی ایجاد شود. *گفتا حل شود مشکل ولی آهسته آهسته* ✳️ *بالاخره فرجی می‌شود. همین‌که فکر کنم روزنۀ امیدی باز است، گشایشی در شخصیت ماست.* 💢 *اگر ما از کمال خود ناامید باشیم مُحدَث هستیم؛ گویا وضوی ما باطل است. وقتی وضو باطل است، نمی‌توانیم به خط قرآن دست بزنیم، نمی‌توانیم به امام نزدیک شویم.* 💢 گاهی اوقات به امام بدبین هستیم و می‌گویم: «مثل من را با پرونده‌ای مملو از غفلت و جهالت و معصیت را قبول نمی‌کند!» اما امام سائل را نا‌امید نمی‌کند! 💢 *بدبینی هم نوعی نجاست است.حق بدبینی به امام را نداریم.* ✅ معتقدیم امام حسین علیه‌السلام رحمة‌الله‌الواسعه است. «شمر»ی که آب را به روی امام بسته است، قبول می‌کند! چرا ما را قبول نکند؟ چرا فکر می‌کنید صدای ما را نمی‌شنود؟ چرا فکر می‌کنید ما را نمی‌بیند؟ ⭕️ *حق نداریم به خدا سوء ظن داشته باشیم،* سوء ظن به خدا مانع توبه است. توبه یک نوع طهارت است. *وقتی به خدا بدبین شویم، به خدا رجوع نمی‌کنیم.* معصیت‌هایمان را قابل بخشش نمی‌دانیم و *نجاست دوام می‌یابد.* ⭕️ هر کدام از این *سوء ظن‌ها،* دیواری دور ما می‌کشد و نمی‌گذارد رحمت را دریافت کنیم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🟥 *حدث دیگری که به ادب و قرب ما آسیب وارد می‌کند و شاید به نظر عجیب باشد، آن است که خوبی‌های ما به چشم ما می‌آید و آن‌ را از خود می‌بینیم و متوجه نیستیم هرچه خوبی و حُسن است، داده و فضل الهی است.* 🔆 «ما اَصابَکَ مِن حَسَنَةٍ فَمِنَ الله» 🔷 اگر حسودو حریص نیستیم، حُسن‌ظن داریم، کریم و جواد هستیم و انواع خوبی‌های اخلاقی و معرفتی داریم؛ اما هنوز آن پیوست جدی را با امام نداریم؛ به‌دلیل یک بی‌تقوایی است و آن نسبت دادن خوبی‌ها به خود و نادیده گرفتن لطف الهی است. 🔷 اگر حریص و حسود و بخیل نیستیم ، گمان می‌کنیم تلاش ما موثر بوده است که حریص نیستیم. هنوز باور نداریم که ذره ذره کمال زندگی مربوط به خداست. این هم یک نجاست است که متاسفانه گرفتارش هستیم. مراقبه و زحمت کشیدن‌ها و اقدامات مثبت را به‌خود نسبت می‌دهیم. 💢 یک «من» در انتهای همۀ خیرات صادر شده از خود می‌گذاریم که اصل نجاست است. ✅ همۀ اصحاب امام حسین علیه‌السلام صاحب کمالات خاص بودند و هر کدام یک امتیازات ویژه‌ای داشتند؛ ✅حاما *خصوصیت مشترک آنها این بود که نمی‌خواستند با کمال خودشان بدرخشند؛ همه می‌خواستند به‌عنوان اصحاب‌الحسین بدرخشند.* همه می‌خواستند پروانه‌وار، گرد وجود اباعبدالله بچرخند و بسوزند تا ادبستان کربلا را ایجاد کنند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
💠 «نفی منیّت» 🔷🍃 *یکی از مهم‌ترین آثار مدرسۀ اباعبدلله ذلت نفس در مقابل خدای‌سبحان است.* در دعا فرمود: 🔆 *«وَ فِي نَفْسِي فَذَلِّلْنِي وَ فِي أَعْيُنِ النَّاسِ فَعَظِّمْنِي»* 🔆 «و مرا در نزد خود(نفسم) خوار و در چشم مردم بزرگ بدار.» 📗بحارالانوار، ج ۴۷، ص ۹۸ 🔰 سیرۀ علما دربارۀ مصرف تربت آن است که ابتدا آن را می‌بوسند، سپس روی چشم خود می‌گذارند، و بعد ذره‌ای از آن را تناول می‌کنند یا به موضع درد می‌گذارند. *در واقع تربت را تحویل می‌گیرند تا به خود و همه اثبات کنند که هیچ‌کاره‌‌اند.* ❇️ امام حسین علیه‌السلام ما را با خاکی که در آن قرار گرفته است، آشنا می‌کند تا به بی‌مایه‌بودن خود پی‌ببریم. 🍀🍃 *مهم‌ترین کار مدرسۀ اباعبدلله این است که ما به خاکی بودن خود پی ببریم.* وقتی یک خاک قدمگاه امام می‌شود، اعتبار پیدا می‌کند. غیرممکن است، خاک بی‌مقدار با امام حسین علیه‌السلام اعتبار یابد؛ اما آدمی با امام حسین علیه‌السلام اعتبار نگیرد. ⁉️ *مگر می‌شود جماد، اثر را قبول کند؛ اما انسان، اثر نپذیرد.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۳۵ 💠 *«اشک و قرب»* 🔷🔹 قرار ما معیت و نزدیکی به امام است. *برای نزدیکی به امام، طهارت لازم است.* از آنجا که خواطر نفسانی نجاست است و مثل حدثی است که وضو را باطل می‌کند، مانع وصال می‌شود. گرچه یک لحظه می‌آید و یک لحظه عُجب بر من عارض می‌شود؛ یک لحظه فکر می‌کنم کاره‌ای هستم؛ اما مانع قرب است. ممکن است بگویید: خواطر سوهء تحت اختیار ما نیست! در پاسخ می‌گوییم: *گریه و اشک بر اباعبدالله این آلودگی‌ها را پاک می‌کند.* 🍀 *گریه تطهیر می‌کند و نمی‌گذارد منیتی از ما باقی بماند. نمی‌گذارد خواطر نفسانی باقی بماند.* 🍀 نجاساتی را که به دلایل مختلف بر ما عارض‌می‌شود با اشک بر مصیبت اباعبدالله تطهیر می‌شود. 🍀🍃 *وجود مقدس اباعبدلله مستقیم روی دل ما کار می‌کند و نمی‌گذارد این دل، بی‌معرفت بماند.* 🍃 *بی معرفت مباش که در من یزید عشق* *اهل نظر معامله با آشنا کنند* 🔷🍃 به حضرت اباعبدلله عرض می‌کنیم: آقاجان! دلمان می‌خواهد دائم‌الوضو باشیم. از امام‌خمینی(ره) یاد گرفته‌ایم که وضو لباس سربازی است. وقتی وضو داری شیطان سراغت نمی‌آید، نمی‌تواند به تو آسیب بزند. دلم می‌خواهد دائم‌الوضو باشم. دلم می‌خواهد گوشۀ دلم یک حسینیه باشد. ✳️ هرچه بیشتر می‌گذرد معنای «فَابکِ لِلحُسَین» را بهتر می‌فهمیم و می‌یابیم که راه میان‌بر، کشتی حسین علیه‌السلام است. 🍀 *اشک بر اباعبدالله به آدمی شعور می‌دهد. این اشک‌ها قوّت فکر را افزایش می‌دهد.* 🍀 این اشک‌ها مَحرمیت ایجاد کرده و ما را به حریم اهل بیت نزدیک می‌کند. 🍀 *این اشک‌ها برای ما شناسنامۀ جدید صادر می‌کند.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com