هرروز با #دعای_عهد ✍بخوان دعای عهدراکه #فرج_نزدیک_است💚🙏 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman

#صبح_بخیر "سلام مولای من" سال‌هاست که تمام نقشه‌ها را زیر و رو می‌کنم به امید نشانه‌ای... اقلیم‌ها پر است از نبودنت بیا که جهان در انتظار توست #مولای_من @EmamZaman💛

🌹یابن الحسن... روزِ ما و شبِ ما،خورده گره با خال لبت..🌸 صبح باذکر سلام..شب با دعای فرجت..🌺 به رسم هرشب..ورق میزنیم برگی از دفتر انتظار را: الهی عظم البلا..⚡️ @emamzaman

🌹یابن الحسن... روزِ ما و شبِ ما،خورده گره با خال لبت..🌸 صبح باذکر سلام..شب با دعای فرجت..🌺 به رسم هرشب..ورق میزنیم برگی از دفتر انتظار را: الهی عظم البلا..⚡️ @emamzaman

#ذکر_روز_دوشنبه 💞اللهم عجل لولیک الفرج 💞 @emamzaman

#هر_روز_یک_صفحه_از_قرآن ⭐️ صفحه۵۲۹_سوره قمر 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman

هرروز با #دعای_عهد ✍بخوان دعای عهدراکه #فرج_نزدیک_است💚🙏 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman

#صبح_بخیر السلام علیک یا صاحب الزمان💙 @EmamZaman

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_یازدهم * ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻃﻌﻢ ﺑﺎﺭﻭﺕ * ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﺷﻮﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺭﻭ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻦ : ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﻨﮕﯿﻪ … ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﻭﺕ ﻣﯿﺪﻩ … ﺗﻮﯼ ﻋﺼﺮ ﺗﺤﺠﺮ ﻭ ﺷﺘﺮ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ … . ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﻭﺍﺳﻢ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮﺭﻡ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ … . ﺍﻣﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺁﺯﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ؛ ﺗﻨﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺯﺧﻢ ﺑﻮﺩ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﺯﺵ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩﻡ .ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮﺩﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ … . ﺗﻮﯼ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ، ﺍﺳﯿﺮ ﻣﯿﺸﻪ . ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ، ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻠﻮﯼ ﺑﻌﺜﯽ ﻫﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻭﻥ ﺯﺧﻢ ﻫﺎ ﺟﺎﯼ ﺷﻼﻕ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﺑﻞ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺶ . ﺟﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ و.. و ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﯿﻠﯽ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩ، ﺍﺯ ﯾﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﻢ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺻﻼ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ … ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ، ﺟﻨﮕﺠﻮﯼ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺩﺵ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﺨﺖ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ، ﺁﺯﺍﺩﯾﺶ ﺑﺎﺷﻪ … . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺎﺭﺕ، ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻪ ﺭﻫﺒﺮﺵ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ، ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﺮﺍﺵ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ … . ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ، ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﻠﻮﻩ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ … ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺤﮑﻢ، ﺁﺭﺍﻡ، ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺮﻭﺍ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ … . ﺍﮔﺮ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﺤﺠﺮ، ﻣﺮﺩﯼ ﻣﺜﻞ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮﺩ؛ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺤﺠﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ … ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﻭﺕ … #ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_دوازدهم *ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ* ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺬﺷﺖ … ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﻧﺸﯿﺐ ﻫﺎﺵ … ﺩﻋﻮﺍﻫﺎ ﻭ ﻏﺮ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ … ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ... ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ؛ ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﻟﺘﺤﺼﯿﻞ ﺷﺪ … . ﺍﺻﻼ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺑﺎ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ … ﺩﻟﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ … ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ، ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻤﻮﻡ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﯾﻢ … . ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺟﻠﻮﻡ . ﮔﻔﺖ : ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻣﻨﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ . ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﯾﺮﺍﻥ . . ﭘﺮﯾﺪﻡ ﺗﻮﯼ ﺣﺮﻓﺶ … ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﻢ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ 😭ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ، ﺗﻮ ﯾﻪ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺍﯼ ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ، ﭘﺪﺭ ﻣﻨﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﻩ . ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﯾﻪ ﮐﺎﺭ ﻋﺎﻟﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻪ . ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺸﯽ … . ﭼﺸﻢ ﻫﺎﺵ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﺑﻮﺩ 😢 ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﻧﻪ … ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ … ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻠﯿﻂ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺭﻭﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻮﯼ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮﻡ ﺑﻮﺩ . ﭼﺸﻤﺶ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪ . ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ... ﻣﻦ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺑﺎ ﺛﺮﻭﺗﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺗﺨﺘﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ .ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺷﺨﺼﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ … . ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻡ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ … ﻧﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ . ﻧﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ... ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻫﺰﺍﺭﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ … ﻓﮑﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺑﻮﺩ … . ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﭘﺮﯾﺪ … ﻭ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻡ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ … # ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_سیزدهم * ﺑﯽ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ * ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺧﻮﻧﻪ . ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺗﺨﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ . ﺣﺲ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ . ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﺑﻮﺩﻥ … ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻗﻄﻊ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﮐﺮﺩﻡ . ﺣﺘﯽ ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﻨﺪﻟﯽ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ … . ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺭﮐﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﺯﺷﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ . ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﻐﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻧﺮﻓﺘﻢ … . ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﻃﻮﻝ ﮐﺸﯿﺪ . ﮐﻢ ﮐﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺗﺮ ﺷﺪﻡ . ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ … ﻣﻨﺪﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺭﻭﺣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺍﻭﻧﻢ ﺗﻮﯼ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ، ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . ﻫﻤﻪ ﺷﻮﻥ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺪﻝ ﻫﺎ، ﺯﺷﺖ ﺑﻮﺩﻥ . ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮔﻨﺪﻡ ﮔﻮﻥ ﻭ ﻻﻏﺮ ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ … . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ … ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻫﻢ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ … ﺍﮔﺮ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻪ … . ﺍﺯ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﺩﺭﺱ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﮕﺮﺩﻩ … ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩﻡ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺸﻢ ... #ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_چهاردهم *ﻣﻦ ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ* ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻡ . ﺁﺩﺭﺱ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺭﻭ ﻫﻢ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺭﺍﻫﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪﻡ . ﻣﺸﻬﺪ … ﻭﻟﯽ ﺁﺩﺭﺱ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮﺩ . ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺧﺒﺮﯼ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﺩﺭﺱ ﺟﺪﯾﺪ ﻧﺒﻮﺩ … ﯾﺎ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺪﻥ . ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻥ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ … . ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺮﻩ ﺣﺮﻡ … ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺣﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ . ﺳﺎﮐﻢ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺮﻡ … . ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮﺩ … ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻗﺮﺁﻥ ...ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺤﻤﺪ، ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮﺩ … ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮﺩ … . ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺮﻡ، ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺷﺖ . ﺩﯾﺪﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺻﻼ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ . … ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ، ﮐﻔﺸﺪﺍﺭ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺟﻬﻢ ﺭﻭ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩ . ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺫﻭﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺍﻭﻥ ﮐﻤﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ع) ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩ. ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮﺩ... ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪﻡ . ﺩﻡ ﺩﺭ ﻫﺘﻞ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﺩﺳﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﮐﯿﻔﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﯿﻒ ﻣﺪﺍﺭﮐﻢ ﻧﺒﻮﺩ . ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﻭ ﭘﻮﻟﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﯿﻒ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … . ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﺗﻮﯼ ﯾﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﻏﺮﯾﺐ، ﺑﺪﻭﻥ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﺑﺎﻥ، ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ . ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ … . ﻫﺘﻞ ﭘﺬﯾﺮﺷﻢ ﻧﮑﺮﺩ . ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻫﺘﻞ ﺑﺎ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺑﻬﻢ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻦ . ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﻡ . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﻣﻨﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﻠﯿﺲ ﯾﺎ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺑﺒﺮﻩ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﺻﻼ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ … ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮﺩ … ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﻏﻠﻄﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺮﺩﻡ . ﯾﺎﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﭘﺰﺷﮏ ﮐﻔﺸﺪﺍﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ … ﯾﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ، ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ … #ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉