🦋قصص الانبیا🦋 #قصه_چهارم #آدم 🍃همانطور که گفتیم اولین مخلوقات، ارواح مطهر حضرت رسول و ائمه ی اطهار بودند.(1) خلقت حضرت آدم علیه السلام از آن جهت بود که آن بزرگواران در عالم به ظهور کامل برسند و به واسطه ی آنان تمام مخلوقات و عالم هستی به کمال دست یابند. پس دلیل اصلی سجده ملائک بر حضرت آدم نیز وجود انوار مطهر ائمه در صلب او بود.(2) القصه، خداوند جبرائیل، میکائیل و اسرافیل را به نوبت به زمین فرستاد که مشتی خاک به عرش بیاورند، تا از آن خاک کالبد آدم خلق شود. اما خاک هر بار به آنها التماس کرد و راضی نشد که به عرش برود. آن سه بزرگوار نیز بر او ترحم کرده و دست خالی بازگشتند. پس خداوند عزرائیل را فرستاد. زمین التماس کرد و گفت: پناه میبرم به خدا که قطعه ای از مرا به عرش ببری. عزرائیل فرمود: من نیز به خداوند پناه می‌برم که دست خالی برگردم، و مشتی خاک از زمین برگرفت و به عرش برد.(3) خداوند کالبد خاکی حضرت آدم را آفرید و آن را در بهشت قرار داد، چهل سال این کالبد بدون آنکه دارای روح باشد در بهشت بود. ملائک با شگفتی به آن مینگریستند و از خود می پرسیدند: یعنی خداوند برای چه کاری این موجود را آفریده است؟! این سوالی بود که پاسخش بیش از هر فرد دیگری حارث را می ترساند. هر لحظه از خود می پرسید: اگر خداوند این مخلوق خاکی را بر من برتری دهد، چه کنم؟!(4) تمام ساکنان عرش الهی می دانستند که باید منتظر واقعه ای عظیم باشند. 1.کلینی، الكافي، ج‏1، ص444؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 54، ص 43؛ ج‏15، ص28 2.مجلسی، بحار الأنوار، ج11، ص 138؛ مجلسی، حیات القلوب، ص 82 به بعد 3.صدوق، علل الشرایع، ص 14؛ راوندی، قصص الانبیاء، ج 1، ص 187؛مجلسی، بحار الأنوار، ج 11، ص 103؛ مسعودی، مروج الذهب، ج1، ص 21 4مجلسی، بحار الأنوار، ج 11، ص106 #ادامه‌دارد... 【@emamzaman】

🦋قصص الانبیا🦋 #قصه_چهارم #فریب 🍃ترس و شک به جان و دل آدم و حوا افتاد. حرف های ابلیس معقول به نظر میرسید. نعمت و فرآوانی به جای خود. اما اینها به چه کار می آید وقتی فانی و از دست رفتنی است؟! این درخت یک راه میانبر بود. یک میانبر بی زحمت برای رسیدن به بهشت جاودان. از طرفی، واقعا چرا وقتی آنها به درخت نزدیک میشدند ملائکه با آنها کاری نداشت؟! نکند واقعا میوه ی آن درخت بر ایشان حلال شده بود؟! جدای از اینها، ابلیس قسم خورد! پس قطعا هرچه می گوید به حقیقت می پیوندد. مگر ممکن است بتوان قسم دروغ خورد؟! نباید بیش از این وسواس به خرج میدادند. آنها به درخت نزدیک شدند. ملائکه از سوی باری تعالی امر شدند که چون آنها دارای عقل هستند، باید خود تصمیم بگیرند پس آنان را دور نکنید. آنها وقتی چنین دیدند گمان کردند درخت حلال شده است. دست دراز کردند و از میوه خوردند.* لباس‌های بهشتی فرو ریخت، عورتشان که مخفی بود نمایان شد.1 خجالت زده و هراسان به برگ‌های درختان پناه بردند و خود را پوشاندند.2 🍃خداوند فرمود: آیا امر نکرده بودم که فریب نخورید و به این درخت نزدیک نشوید؟! پس از بهشت اخراج شدند و بر زمین هبوط کردند.3 آنها در مکه ی مکرمه، یا بهتر است بگوییم بر دامنه ی کوه صفا و مروه هبوط کردند. گریان و نالان و پشیمان به دنیای جدید پیش رویشان چشم دوختند. دنیایی که دیگر در آن خبری از پوشاک و غذای آماده نبود. اینجا دنیای سختی ها و بلاهای گوناگون بود. دنیایی حاصل از اولین شکست در اولین امتحان. آدم(ع) هبوط نمود در حالی که کنیه‌اش در بهشت ابامحمد بود و انگشتری در دست داشت که بر رویش نگاشته شده بود: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه.5 📚منابع: 1)مجلسی، بحار الأنوار، ج 11، ص 160 2) سوره اعراف. آیه22 3)بقرة36 .اعراف/24/22 و طه/123. 4)کلینی، فروع الکافی ج1 ص216. 5)عطاء الله بیگدلی، عروج مشرقی، ص213 #ادامه‌دارد... 【@emamzaman】