#رمان #عشق_با_طعم_سادگی #پارت_چهل_و_هفتم _محیاخانوم درسته نمی تونم حالابه هر مناسبتی برات طلا بخرم ولی قرار نیست شما هم دروغ بگی محض دل من! دلخور نگاهش کردم: _ من دروغ نمیگم، هنوز نمی خوای باورم کنی؟ اخمش باز شد ولی هنوز نگاهش میخ چشمهام بود با شک! -جدی می گم،باورنمی کنی از عطیه بپرس،آخه تو کی دیدی من طلابه خودم آویزون کنم! هرچند که روز خریدمون اخمو بودی ولی... دست چپم وبالا آوردم وحلقه ام رو نشونش دادم: _دیدی که حلقه ام رو ساده ورینگی برداشتم! بازم چین انداخت به پیشونیش: _ نصف اخمو بودن اون روزم هم برای همین بود چون فکر کردم طبق سلیقه ات انتخاب نکردی و به اصطلاح داری مراعات من و میکنی! _ امیرعلی تو از من چی ساخته بودی تو ذهنت ؟ آقا من پشیمون شدم نمیبخشمت ! دست به سینه شدم و صورتم و چرخوندم به حالت قهر، خندید به این کار بچگونه ام و با گرفتن فکم صورتمو چرخوند رو به خودش یک تای ابروش رو داد بالا: _من معذرت می خوام،حالا جون امیرعلی از طلاخوشت نمیاد؟ مگه میشه؟ با حرص گفتم: _بله میشه نمونه ات منی که جلوت نشستم..هرچی بابا مامان بیچاره ام با کلی پس انداز برام آویز و دست بند خریدن که موقع عروسی ها استفاده کنم ...یواشکی بردم فروختم وگندش موقع عروسی ها در میومد و یک دعوای حسابی میشد! بلند بلند خندید: _حالا چرا میفروختی؟خب استفاده نمی کردیشون متفکر یک ابروم رو تا نیمه بالا فرستادم: _ آره خب ولی اینجوری با پولش کیف می کردم و هر چی دلم می خواست می خریدم! این بار بلند تر خندید که اخم کردم و خنده اش جمع شد اویز گردنبند رو از دستش کشیدم: _ حالا جای تنبیه، خودت میندازیش گردنم! سرش رو از روپام بلند کردو من چرخیدم و گردنبند رو به دستش دادم ... آروم بودم و پر از آرامش. زنجیر رو تو گردنم مرتب کرد با "ممنون" گفتن تشکری کردم. با یک لبخند گرم جوابم و داد و نگاهش رو چرخوند روی ساعت دیواری اتاق و من هم رد نگاهش رو گرفتم.بیست دقیقه دیگه غروب بود دوست داشتم روزهای کوچیک زمستونی رو! _ببخشید نذاشتم استراحت کنی! _من خودم خواستم باهات حرف بزنم عزیزم! عزیزم! چه کلمه دوست داشتنی بود به خصوص که برای اولین دفعه از زبون امیرعلی میشنیدم! -من نزاشتم تو استراحت... بقیه حرفش تو دهنش ماسید وقتی نگاهش افتاد به چشمهام که داد میزد احساس درونیم رو ! بی هوا خودم و پرت کردم توی آغوشش و این بار بدون لحظه ای مکث حلقه شد دستهاش دور شونه هام و کنار گوشم آروم گفت: _ ممنونم که هستی! گرم شدم از جمله ای که شنیدم باهمه سادگیش قلبم رو به پرواز درآوردچون حالا راضی بود از بودنم ! **** خمیازه ای کشیدم و سرم و از زیر پتو بیرون آوردم صدای بلند مامان هم به زنگ موبایلم اضافه شد _خب مادر من جواب بده اون گوشیو شاید کسی کار واجب داشته باشه! ،پوفی کشیدم و موبایل رو از روی میز تحریرم برداشتم،نگاهم روی اسم امیر علی ثابت موند،هیچ وقت زنگ نمیزد اونم هفت صبح! _الو محیا... صدای نگرانش که بعد از وصل شدن تماس توی گوشی پیچید دلهره انداخت به جونم، همینطور صدای نزدیک گریه یک بچه که از صدای امیرعلی میشد فهمید سعی در آروم کردنش داره! _جونم امیر علی چی شده؟ صداش روشنیدم: _جونم عمو .جان اروم عزیزم ! _امیر علی اون بچه کیه؟ میگی چیشده! صدام میلرزید بدخواب شده بودم و استرس گرفته بودم امیرعلی هم که به جای جواب من بچه رو میداد. _امیرعلی؟؟ انگار تازه یادش افتاده بود من پشت خطم: _محیا بیا بیرون من پشت در خونتونم! ادامه دارد... ❀[ @EmamZaman ]❀ ┄┅═✧❁✧═┅┄