💠حدیث روز💠 💎مرگ و فناء پایان انسان ✍امام علی علیه السّلام: 🔻وَأی علی نَفسهِ ألاّ یَضطَرِبَ شَبَحٌ مِمّا أولَجَ فیه الرُّوحَ، إلاّ و جَعَلَ الحِمامَ مَوعِدَهُ، و الفَناءَ غایَتَهُ. ❇️خداوند مقرّر داشت جنبده ای که جان در آن دمیده است، نجنبد مگر اینکه مرگ را وعده گاه او قرار دهد و نیستی را پایان کارش. 📚ترجمه میزان الحکمه جلد ۱۱، صفحه ۹۰

#احادیث‌تصویری #بدبخت #انس‌با‌کتب #عبرت‌گیری #محبت‌راستین #برده‌دیگری‌مباش #جواب‌خوبی‌نباید‌بدی‌باشد •• @mohadesin_marefat_110 ••

┄┅═══✼🦋✼═══┅┄ 🌹 #داستانهای‌بحارالانوار 💚 #‌داستان‌امروز 💌نامه امام موسی بن جعفر (علیه السلام) به استاندار یحیی بن خالد! 💐شخصی از اهالی ری نقل می‌کند: یحیی بن خالد کسی را استاندار (والی) ما کرد. مقداری مالیات بدهکار بودم. از من می‌خواستند و من از پرداخت آن معذور بودم، زیرا اگر از من می‌گرفتند فقیر و بینوا می‌شدم. به من گفتند والی از پیروان مذهب شیعه است، در عین حال ترسیدم که پیش او بروم، زیرا نگران بودم که این خبر درست نباشد و مرا بگیرند و به پرداخت بدهی مجبور ساخته و آسایشم را به هم بزنند. تصمیم گرفتم برای حل این قضیه به خدا پناه برم، لذا به زیارت خانه خدا رفتم و خدمت مولایم امام موسی بن جعفر علیه السلام رسیدم و از حال خود شکایت کردم. 💐آن حضرت پس از شنیدن عرایض من نامه ای این چنین به والی نوشت: (بدان که خداوند را در زیر عرش سایه ای است که کسی در زیر آن ساکن نمی شود مگر آنکه فایده ای به برادرش رساند و یا مشکل او را بر طرف سازد و یا دل او را شاد کند و این برادر توست. والسلام. ) پس از انجام حج به شهر خود بازگشتم و شبانه به نزد آن مرد رفتم و از او اجازه ی ملاقات خواستم و گفتم: من پیک موسی بن جعفر علیه السلام هستم. استاندار خود پابرهنه آمد و در را گشود و مرا بوسید و در آغوش گرفت ومیان دو چشمم را بوسه زد. هر بار که از من درباره ی دیدن امام علیه السلام می‌پرسید، همین کار را تکرار می‌کرد و چون او را از سلامتی حال آن حضرت مطلع می‌ساختم، شاد می‌گشت و خدا را شکر می‌کرد. 💐سپس مرا در خانه اش قسمت بالای اتاق نشانید و خود رو به رویم نشست. نامه ای را که امام خطاب به او نوشته و به من داده بود به وی تسلیم کردم. او ایستاد و نامه را بوسید و خواند. سپس پول و لباس خواست پول‌ها را دینار دینار و درهم درهم و جامه‌ها را یک به یک با من تقسیم کرد، و حتی قیمت اموالی را که تقسیم آنها ممکن نبود به من می‌پرداخت. وی هر چه به من می‌داد می‌پرسید: برادر! آیا تو را شاد کردم؟ و من پاسخ می‌دادم: آری! به خدا تو بر شادی من افزودی! سپس دفتر مالیات را طلبید و هر چه به نام من نوشته بودند حذف کرد و نوشته به من داد مبنی بر این که من از بدهی مالیات معافم و من خداحافظی کردم و بازگشتم. 💐با خود گفتم: من که از جبران خدمت این مرد ناتوانم، جز آن که در سال آینده، هنگامی که به حج مشرف شدم برایش دعا کنم و وقتی محضر امام موسی بن جعفر علیه السلام رسیدم از آنچه او برای من انجام داد آگاهش سازم. همین کار را هم کردم و از آنچه میان من و آن مرد گذشته بود، سخن گفتم. سیمای آن حضرت از شادی برافروخته گشت. عرض کردم: سرورم! آیا این خبر موجب خوشحالی شما شد؟ حضرت فرمود: آری! به خدا این خبر مرا و امیر المؤمنین علیه السلام و جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم و خدای متعال را مسرور کرد. 📘بحار، ج ۴۸، ص ۱۷۴ ┄┅═══✼🦋✼═══┅┄

🔳تلاش هاى ناكارآمد براى بى اعتبار كردن حديث غدير 1⃣امیرالمومنین على عليه السلام در حجّة الوداع نبوده است! 🔶پيش از طرح اين مسأله، جاى شگفتى و خنده است كه اهل سنّت به چنين مسأله اى پرداخته اند. آنان ادّعا مى كنند كه على بن ابى طالب هنگام حجّة الوداع در يمن بوده و به هنگام حضور رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در مناسك حجّ و مراجعت از مكّه، در كنار آن حضرت نبوده است. بنا بر اين تمام احاديثى كه دربارۀ واقعۀ غدير خمّ (اين كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله دست على عليه السلام را گرفت و او را به عنوان خليفه و جانشين خود به مردم معرفى كرد و فرمود: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه») دروغ محض است! ؛ چرا كه على در يمن بود. 👳‍♂تعجّب نكنيد اگر بگوييم كه گوينده اين سخن سخيف و بى اساس فخر رازى است؛ ولى جاى بسى خوش بختى است كه ابن حجر مكّى نويسنده كتاب الصواعق المحرقه، اين ادّعا را مردود دانسته است. هم چنين شرح كنندگان احاديث نبوى صلى اللّه عليه و آله كه اهل سنّت در فهم احاديث به آن‌ها مراجعه مى كنند اين سخن را ردّ كرده اند. 🔖ملّا على قارى در كتاب المرقاة مى نويسد: نبود على عليه السلام در مكه كلامى باطل است؛ زيرا در تاريخ ثابت شده است كه على عليه السلام از يمن برگشته بود و در حجّة الوداع همراه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله حضور داشت. 📜مرقاة المفاتيح في شرح مشكاة المصابيح: ج ۵، ص۵۷۴ 💠از طرفى در كتاب هاى صحيح ششگانه، مسندهاى اهل سنّت و منابع ديگر - آن جا كه واقعۀ خروج از احرام در حجّ را ذكر كرده اند - به اين مطلب تصريح كرده اند كه على عليه السلام در حجّة الوداع همراه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله بوده است. ⭕️از اين رو سخن فخر رازى كه على عليه السلام در آن زمان در يمن بوده است، از جهت ديگرى نشان گر صحّت حديث غدير بوده و بر امامت و خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام دلالت كامل دارد. 📚📕قسمتی‌از مطالب کتاب گرانقدر "نگاهی به حديث غدير" آیت الله سید علی حسینی میلانی •• @mohadesin_marefat_110 ••

➖خداوند در مورد امیرالمومنین با پیامبر هم شوخی ندارد‼️ 🔳پیامبر اکرم(ص و آله) به امیرالمومنین سلام الله علیه فرمود: 🔺لَقَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیَّ یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ یَعْنِی فِی وَلَایَتِکَ یَا عَلِیُّ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ لَوْ لَمْ أُبَلِّغْ مَا أُمِرْتُ بِهِ مِنْ وَلَایَتِکَ لَحَبِطَ عَمَلِی وَ مَنْ لَقِیَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَیْرِ وَلَایَتِکَ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ غَدَا سُحْقاً لَهُ وَ مَا أَقُولُ إِلَّا قَوْلَ رَبِّی تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ إِنَّ الَّذِی أَقُولُ لَمِنَ اللَّهِ أَنْزَلَهُ فِیکَ. 🔶خداوند این آیه را بر من نازل کرد: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ»، {ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن. } یعنی ابلاغ ولایت علی: «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» -. مائده / ۶۷ -، {و اگر نکنی پیامش را نرسانده ای. } اگر تبلیغ آن دستور را در مورد ولایت تو نمی رساندم، عملم از بین می‌رفت و حبط و نابود میشد و هر کس خدا را بدون ولایت تو ملاقات کند عملش از بین رفته و عملش موجب فاصله او از خدا می‌شود. من آن چه می‌گویم از جانب خدا است و آنچه می‌گویم، خدا در باره تو نازل کرده است. 📚📕بحارالانوار ج ۲۴، ص ۶۴، ح ۵۰ ✍روایات مانند این روایت بسیار است مثل روایتی که از اهل بیت سلام الله علیهم نقل شده است در معنای آیه «لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ» -. زمر / ۶۵ - {ای پیامبر اگر شرک ورزی، حتما کردارت تباه و مسلما از زیانکاران خواهی شد.} فرمودند: 🔺آن طور که شما فکر می‌کنید، نیست. وقتی خداوند به پیامبرش وحی کرد که علی علیه السلام را برای مردم به عنوان امام تعیین کند، معاذ بن جبل مخفیانه به سوی پیامبر آمد و گفت: اولی(ابوبکر) و دومی(عمر) را با علی علیه السّلام در خلافت شریک بگردان تا مردم به گفتار شما دلگرم شوند و تو را تصدیق نمایند. 🔺وقتی خداوند این آیه را نازل کرد: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ» -. مائده / ۶۷ - {ای پیامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن} حضرت رسول به جبرئیل شکایت کرد و فرمود: مردم مرا تکذیب می‌کنند و از من نمی پذیرند. خداوند این آیه را نازل کرد: «لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ» -. زمر / ۶۵ - {اگر شرک ورزی، حتما کردارت تباه و مسلما از زیانکاران خواهی شد. } آیه در این مورد نازل شده است. امکان ندارد که خدا پیامبری را برای جهان بفرستد در حالی که او نسبت به گناهکاران صاحب شفاعت است، آن وقت بترسد از اینکه مشرک به خدایش شود. رسول خدا در نزد خدا مطمئن تر از این بود که به او بگوید «اگر به من شرک ورزی»، با اینکه او برای از بین بردن شرک و ترک بت‌ها و آنچه که با خدا عبادت می‌شد آمد، و همانا منظورش این بود که اشخاص دیگری را در ولایت شریک کنی و این معنی آن است. 📚📕بحارالانوار ج ۲۳ ص ۳۶۳ ح ۲۲ •• @mohadesin_marefat_110 ••