▪️به امید آن روزی که تاریخ بنویسد: «به برکت قدوم زائران اربعین غیبت طولانی حضرت پایان یافت» #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

#اربعین، یک تجلّی از عصر ظهور است؛ یعنی نشان می‌دهد وقتی امام در روابط اجتماعی تجلّی کند، چه اتفاقی می‌افتد. اُلفَتی که در اربعین اتفاق می‌افتد، اُلفَتِ حولَ‌الإمام است؛ یعنی اُلفَتی که بر محور محبّت امام و ولایت امام اتفاق می‌افتد. این اُلفَت می‌تواند به اُلفَت پایدار و ماندگار اجتماعی تبدیل شود. #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

بالاترین خیر عالم ❤ اللّٰهُمَ بارِکْ لِمولٰانٰا یٰا صاحِب الزمان #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

طوفان‌الاربعین #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

▪️کجای این جریان خودتو دیدی ‌ اهمیت اربعین در ظهور این بی قراری دل ها در اربعین مصداق همان آرام نگرفتن خون امام حسین(علیه سلام ) تا ظهور است و هرچه به ظهور نزدیک تر می‌شویم این التهاب بیشتر می شود... #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎن ﻗﺒﻮل ﺷﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪم اﺳﻤﺘﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدم ﺑﺮای اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺮای ﺟﺴﻢ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدم ﺟﺒﺮﻴﻞ ﮔﻔﺖ ﻋﻄﺸﺎن ﻳﺎ ﻗﺪﻳﻢ اﻟﺎﺣﺴﺎن ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﺮدم ﺟﺒﺮﻴﻞ ﮔﻔﺖ ﻋﺮﻳﺎن روی ﺧﺎک ﺳﻮزان ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﺮدم ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ زﻳﻨﺐ از ﺧﻴﻤﻪ دﻳﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺷﻤﺮ رو ﺳﻴﻨﻪ ات ﭘﺮﻳﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺧﻨﺠﺮش ﺳﺨﺖ ﺑﺮﻳﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻣﻮﺗﻮ ﺧﻴﻠﻰ ﻛﺸﻴﺪا واﻟﺎ وﻗﺎﺣﺖ داره ﺧﻴﻤﻪ ﻧﺮﻳﺪ ﺑﺮادرم رو ﺧﻴﻤﻪ ﻏﻴﺮت داره واﻟﺎ وﻗﺎﺣﺖ داره زﻧﺪه اﺳﺖ ﻫﻨﻮز ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻧﮕﺸﺘﺸﻮ ﺣﺮﻛﺖ داره ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎن دﻟﻢ آروم ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮات ﺑﻰ اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدم ﭘﺎی روﺿﻪ ات زﻧﻮﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ زار و زار ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدم ﺟﺒﺮﻴﻞ ﮔﻔﺖ آروم ای ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﺮدم ﺟﺒﺮﻴﻞ ﮔﻔﺖ ﭘﻬﻠﻮم ﺗﻴغ ﻛﻨﺪ و ﺣﻠﻘﻮم ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﺮدم ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺧﻮردی زﺧﻢ از ﭘﻠﻴﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻣﻴﺰدن رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺧﻮاﻫﺮت دﻳﺮ رﺳﻴﺪا ﻏﺮﻳﺒﺎ وﺣﻴﺪا ﻓﺮﻳﺪا ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺟﺎی ﺳﺎﻟﻢ ﻧﺪﻳﺪا ﺷﻴﺐ ﮔﻮداﻟﻪ و ﺷﺎه ﺑﻰ ردا وا ﻣﺤﻤﺪا وا ﻣﺤﻤﺪا ﻋﻤﻪ ﺟﺎن رو ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ زد ﺻﺪا وا ﻣﺤﻤﺪا وا ﻣﺤﻤﺪا ﻣﻴﺰﻧﻪ ﺳﻨﺎن ﺟﺪا ﺷﻤﺮ ﺟﺪا وا ﻣﺤﻤﺪا وا ﻣﺤﻤﺪا ﻟﺎاﻗﻞ ﺻﻴﺪﺗﻮ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﻛﻦ ﺷﻤﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻛﻦ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

آن بنده ای که شوق نداشته باشد آقا امام زمان را ببیند از بندگی ساقط است.... #جذبه_عشق #اصحاب_خاص 🆔 @nooremojarrad_com

در بهشت که اوج تجلّی و ظهور زیبایی و جمال است، حضرت مهدی امام‌ زمان عج، طاووس اهل بهشت هستند. #اللهم‌عجِّل‌‌لِوَلیِکَ‌الفَرَج @enghelabejahane

▪️دور حرم دویده‌ام ▪️صفا و مروه دیده‌ام ▪️هیچ کجا برای من ▪️کرب و بلا نمی‌شود #السلام_علیک_یا_ابا_عبدالله_الحسین فرا رسیدن اربعین سیّدالشهداء علیه‌السلام به محضر مبارک وجود مقدس امام زمان علیه السلام و شیعیان و محبین حضرت، تسلیت باد. 🏴 اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا و اجوركم بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهَ السَّلامُ وَجَعَلْنا وَاِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الاِمامِ الْمَهْدىِّ مِنْ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِمُ السَّلامُ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

🔴برای امام زمانت وقت بزار #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

🔊 بی تو ای صاحب زمان... https://eitaa.com/joinchat/2791374852Cb49b0358a0 با کانال فصل پنجم همراه باشید🔺

#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

نمی‌آید به چشمم هیچ‌کس غیرازتو، این یعنی به لطف عشق تمرین می‌کنم یکتاپرستی را #فاضل @shernab

💫 ولايت ولیّ‌خدا مقامی است‌ رفيع كه انديشه را بدان راه نيست ... تنها نبايد از مقام ولايت توقّع انجام بعضی از كرامات نادره، و برخی از معجزات قاهره را داشت. چشم بگشا به آسمان و زمين و ستارگان و افلاک و شجر و حجر و مدر، انسان و حيوان و نبات و جماد، فرشته و ديو و پری؛ هر چه می‌بينی و می‌شنوی، همه از ولايت و از آثار ولايت و از شؤون ولايت است. چشم بگشا به جنين در شكم مادر و رشد و عقل و كمال وی، چشم بگشا به حركت خورشيد و زمين و ماه و سائر سيّارات و ثوابت و كهكشان و كهكشانها، همه و همه با اين‌ نظم بديع و شگفت‌انگيز؛ اينها همه از ولايت و خواصّ آنست. چشم بگشا به خودت، به ابتدايت و انتهايت و سِيْرت، و ظاهرت و باطنت، و خواب و بيداريت، و سكون و حركتت، و علم و قدرت و حياتت، همه از لوازم و خصائص ولايت است. بنابراين‌ اگر ما ولايت‌ را فقط‌ در شبكۀ شقّ‌القمر، يا تسبيح‌ حَصَی، يا نالۀ ستون‌ حَنّانه‌، يا مرده‌ زنده‌ كردن‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌السّلام‌ و يا سائر معجزاتی كه‌ از امامان‌ معصومين‌ صلواتُ الله‌ و سلامُه‌ عليهم‌ أجمعين‌ نقل‌ شده‌ است‌ بنگريم‌، چقدر كوتاه‌ و سبک و بدون‌ ارزش‌ به‌ ولايت‌ نظر نموده‌ايم‌! عيناً مانند موری كه‌ در باغ‌ سلطان‌ با خَدَم‌ و حَشَم‌ و گل‌ و ريحان‌ و عزّت‌ و جلالت‌ وی، و با وسعت‌ نفوذ امر و نهی او، فقط‌ لطف‌ وی را در دانه‌ای می‌داند كه‌ به‌ لانه‌ می‌كشد، و قهر او را در شبنمی كه‌ در لانه‌اش‌ فرود می‌آيد! پشّه‌ كِیْ داند كه‌ اين‌ باغ‌ از كِیْ است كو بهاران‌ زاد و مرگش‌ در دِیْ است‌ 📚 روح مجرد، ص۲۶۴ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

🔸اوليای خدا، اسماء كلّيّۀ الهيّه‌ هستند و كار خلاف‌ نمی‌كنند 🔹معنی ولايت‌، عبوديّت‌ صرفه‌ و محو و نيست‌ شدن‌ در ذات‌ خداست‌ ولايت‌ به‌ معنی حائز شدن‌ صفات‌ خداوندی بالاستقلال‌ و با عزّت‌ شخصيّه‌ نيست‌. اين‌ فرض‌ ثبوتاً و اثباتاً غلط‌ است‌. و نيز به‌ معنی مشاركت‌ و مساهمت‌ با صفات‌ وی نيست‌. اين‌ نيز ثبوتاً و اثباتاً غلط‌ است‌. ولايت‌ به‌ معنی عبوديّت‌ محضه‌ در برابر ربوبيّت‌ مطلقۀ اوست‌. به‌ معنی ذلّت‌ محضه‌ در برابر عزّت‌ مطلقۀ اوست‌. و ولايت‌ مطلقه‌ و كامله‌ و تامّه‌، به‌ معنی تحقّق‌ جميع‌ مراتب‌ عبوديّت‌ و اندكاک و فنای محض‌ در ذات‌ أقدس‌ اوست‌. و ولايتهای مقيّده‌ و جزئيّه‌ به‌ معنی تحقّق‌ بعضی از مراحل‌ عبوديّت‌ و اندكاک در فعل‌ و يا اسم‌ و صفت‌، و يا اندكاک اجمالی و موقّتی در ذات‌ او است‌ كه‌ هنوز به‌ مرحلۀ فعليّت‌ تامّه‌ نرسيده‌ و از مراحل‌ قوّه‌ و استعداد بطور كامل‌ عبور نكرده‌ است‌. در اينصورت‌ ولیّ خدا كه‌ به‌ ولايت‌ تامّه‌ متحقّق‌ است‌، خواست‌ و طلب‌ و اراده‌ و اختياری از خود ندارد. آنچه‌ در وی از خواست‌ و طلب‌ و اراده‌ و اختيار مشهود است‌، عين‌ صفات‌ و أسماء خداوند است‌ كه‌ در او ظهور نموده‌ است‌. عين‌ شعاع‌ و نور خورشيد است‌ كه‌ در آب‌ صافی و يا در آئينه‌ منعكس‌ شده‌ است‌. اين‌ معنیِ درست‌ و صحيح‌ است‌ در باب‌ ولايت‌. فلهذا ائمّه‌ عليهم‌السّلام‌ كه‌ دارای مقام‌ ولايت‌ مطلقه‌ و كلّيّه‌ هستند، به‌ معنی آن‌ نيست‌ كه‌ هرچه‌ بخواهند از نزد خودشان‌، گرچه‌ جدا و مُنحاز از خواست‌ خدا باشد، می‌توانند انجام‌ دهند؛ و به‌ معنی آن‌ نيست‌ كه‌ مشابه‌ و مماثل‌ خواست‌ خدا در خود خواستی دارند و به‌ اعطاءِ خدا به‌ ايشان‌ بطور مُنحاز و منفکّ، اين‌ خواسته‌ها را در عالم‌ خارج‌ متحقّق‌ سازند. بلكه‌ به‌ معنی اينست‌ كه‌: در خارج‌ يک اراده‌ و اختيار و مشيّت‌ بيش‌ نيست‌، و آن‌ اراده‌ و اختيار و مشيّت‌ خداست‌ و بس‌. و جميع‌ مردمِ محجوب‌ و نابينا و چشم‌ دردداران‌ و رَمَد آلودگان‌ كه‌ عالم‌ را متفرّق‌ و پاره‌ پاره‌ می‌نگرند و جدا جدا و گسيخته‌ از هم‌ مشاهده‌ مي‌نمايند، نسبت‌ به‌ هر فرد و يكايک موجودات‌، هستی مستقلّ و اراده‌ و علم‌ و قدرت‌ و حيات‌ مستقلّ قائل‌ می‌باشند؛ امّا برای خصوص‌ اين‌ افراد كه‌ از خواب‌ غفلت‌ بيدار شده‌، و از مستی طبعی و طبيعی و شهودی و غضبی و وهمی به‌ هوش‌ آمده‌، و چشمان‌ رمددار را با سرمۀ حقيقت‌ نگری مُكَحَّل‌ نموده‌اند، مطلب‌ چنين‌ هويدا و مشهود گرديده‌ است‌ كه‌: لا مُوَثِّرَ فِي‌ الْوُجودِ إلّا اللّٰهُ، وَ لا عالِمَ في‌ الْوُجودِ إلّا اللّٰهُ، وَ لا قادِرَ في‌ الْوُجودِ إلّا اللّٰهُ، وَ لا حَيَّ في‌ الْوُجودِ إلّا اللّٰهُ، وَ لا ذاتَ مُسْتَقِلَّةً في‌ الْوُجودِ إلّا اللّٰهُ. روی اين‌ اساس‌ كه‌ تمام‌ اختيار و اراده‌ و علم‌ و قدرتشان‌ عين‌ اختيار و اراده‌ و علم‌ و قدرت‌ خداست‌، تمام‌ موجودات‌ از سِفلی گرفته‌ تا عِلوی، و از مُلكی تا مَلَكوتی، و از جسمی تا روحی، و از ظاهری تا باطنی، و از دنيوی تا اخروی، و در موجودات‌ عالم‌ طبع‌ و طبيعت‌ از هيولای أوّليّه‌ تا آخرين‌ نقطۀ فعليّت‌ و كمال‌، هر چه‌ هست‌ و شده‌ است‌ و خواهد شد، همه‌ و همه‌ مخلوقات‌ و مقدورات‌ و معلومات‌ خود اينهاست‌. چون‌ بنا به‌ فرض‌، همه‌ مخلوقات‌ خداست‌ و بس‌؛ و در اين‌ مرحلۀ از ولايت‌، غير از خدا چيزی متصوَّر نيست‌. اينها نيست‌اند، و خداوند هست‌ است‌؛ و هستیِ محض‌ در مقام‌ نيستیِ محض‌ است‌. يكی قطره‌ باران‌ ز ابری چكيد خجل‌ شد چو پهنای دريا بديد كه‌ جائيكه‌ درياست‌ من‌ كيستم‌؟ گر او هست‌ حقّا كه‌ من‌ نيستم‌ چو خود را به‌ چشم‌ حقارت‌ بديد صدف‌ در كنارش‌ به‌ جان‌ پروريد سپهرش‌ به‌ جائی رسانيد كار كه‌ شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندی از آن‌ يافت‌ كو پست‌ شد درِ نيستی كوفت‌ تا هست‌ شد * * * بزرگان‌ نكردند در خود نگاه خدا بينی از خويشتن‌ بين‌ مخواه‌ بزرگی به‌ ناموس‌ و گفتار نيست بلندی به‌ دعويّ و پندار نيست‌ تواضع‌ سر رفعت‌ افرازدت تكبّر به‌ خاک اندر اندازدت‌ ز مغرور دنيا ره‌ دين‌ مجوی خدا بينی از خويشتن‌ بين‌ مجوی[1] 📚 روح مجرد، ص۲۶۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- «كلّيّات‌ سعدی» طبع‌ محمّدعلی فروغی، بوستان‌، باب‌ چهارم‌ در تواضع‌، منتخبی از ص‌ 122 تا ص‌ 124 #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

🤲 یا صاحِبَ‌الزَّمان‌ حضرت آقا (مرحوم حاج سید هاشم حداد) خیلی در گفتارشان و در قیام و قعودشان و بطور کلّی در مواقع تغییر از حالتی به حالت دیگر، خصوص کلمهٔ «یا صاحِبَ‌الزَّمان‌» را بر زبان جاری می‌کردند. یکروز یک نفر از ایشان پرسید: آیا شما خدمت حضرت ولیّ‌عصر أرواحُنا فداه مشرّف شده‌اید؟! فرمودند: کور است هر چشمی که صبح از خواب بیدار شود و در اوّلین نظر نگاهش به امام زمان نیفتد. أقول‌: چقدر این جمله شبیه است به کلام مرحوم آیة‌الله حاج شیخ‌ محمّدجواد أنصاری همدانی قدَّس‌الله‌تربتَه که چون از ایشان سؤال شد: چه‌وقت انسان حضور صاحب‌الزّمان می‌رسد؟! فرمودند: در وقتی که حضور و غیبتش برای انسان تفاوت نداشته باشد. 📚 روح مجرد، ص۵۱۳ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane

⏳انتظار فرج باید آنقدر قوی باشد که... ✍حضرت آیةالله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی حفظه الله تعالی ⚪️ @jazbeh_eshgh

🏴 اوّل مظلوم عالم پیامبر بود همه می‌گویند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام اوّل‏ مظلوم‏ عالم است، ولى به نظر من پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از أمیرالمؤمنین هم مظلوم‌تر بود. ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🔸تأسف ابن عباس از اینکه از آوردن صحیفه براى رسول‌الله مانع شدند 🔺مانع شدن عمر از آوردن کاغذ و دوات برای رسول‌الله ... بارى بر همین اساس بود که رسول‌الله صلى‌الله‌علیه‌و‌آله در معرفى و نصب علىّ بن أبی‌طالب اهتمام بسیار داشت، حتى در مرض موت توصیه و سفارش میفرمود و مردم را به پیروى از آن‌حضرت دعوت میفرمود، تا سرحدی که در همان ساعات آخر حیات کاغذ و قلمى خواستند تا بنویسند دربارهٔ امامت آن‌حضرت آنچه باید بنویسند. ولى افسوس، و هزار افسوس، که عمر مانع شد و نگذاشت مقصود رسول خدا تحقق یابد، و گفت: مرض بر او غلبه کرده، هذیان میگوید، کتاب خدا ما را بس است، رسول خدا با یک دنیا اندوه و غم چشم از جهان بستند؛ ابن سَعد در طبقات با اسناد خود از سعید بن جُبیر از ابن عباس روایت می‌کند ابن عباس میگوید: در روز پنجشنبه رسول خدا صلّى‌الله‌علیه‌و‌آله از مرض متألم و ناراحت‏ بودند، ابن عباس گریه میکرد و میگفت: روز پنجشنبه و نمیدانید در روز پنجشنبه چه خبر بود، درد و مرض پیغمبر شدت کرد و فرمود: یک دوات و صفحه‌اى بیاورید، تا براى شما مطلبى را بنویسم که پس از آن هیچگاه گمراه‏ نشوید. ابن عباس گوید: بعض افراد مجلس گفت: پیغمبر خدا هذیان میگوید. ابن عباس گوید: و پس از آن برسول خدا گفته شد: آیا بیاوریم آنچه را می‌خواستى؟ فرمود: آیا بعد از این حادثهٔ واقع شده؟ و رسول خدا دیگر طلب ننمود. و با سند دیگر از سعید بن جعفر روایت میکند ابن عباس میگوید: روز پنجشنبه و نمیدانید روز پنجشنبه چه روزى بود. کسالت رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله شدّت کرد و فرمود: دوات و صفحه‏‌اى بیاورید تا براى شما مکتوبى را بنویسم که پس از آن هیچگاه گمراه نشوید، و در حالی که در نزد پیغمبر خدا دعوى و تنازع جایز نیست نزاع کردند و گفتند: حالش چگونه است؟ آیا هذیان میگوید؟ از او سؤال کنید! رفتند بار دیگر از رسول خدا بپرسند که چه میخواهد، فرمود: واگذارید مرا، آنچه من الان در آن هستم بهتر است از آنچه شما مرا به آن میخوانید. و با سند دیگر از جابر بن عبدالله انصارى روایت کند که ‏جابر بن عبدالله انصارى میگوید: رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله در مرض موت خود صفحه‌اى خواستند، تا در آن نامه‏اى براى امت ‏خود بنویسند، که بر اثر آن امت گمراه نکنند، و گمراه نشوند. جابر گوید: در اطاق رسول خدا در اثر این درخواست پیغمبر سخنانى رفت، و صدا بلند شد، و عمر بن خطاب تکلّم نمود، و پیغمبر او را طرد فرمود. و با سند دیگر از عمر بن خطاب روایت میکند: عمر بن خطاب گوید: ما در محضر پیغمبر خدا بودیم و بین ما و جماعت زنان پرده و حجابى بود، رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: مرا با هفت مشک آب غسل دهید، و یک صفحه و دوات بیاورید تا براى شما مکتوبى بنویسم که بعد از آن هیچگاه گمراه نشوید! زنان گفتند: آنچه را که رسول خدا طلب کرده است‏ برایش بیاورید. عمر میگوید: من گفتم: اى زنان ساکت ‏باشید! چون شما همبستران او هستید، چون مریض گردد چشمان خود را به اشک می‌فشرید و چون صحت‏ یابد بگردن او دست می‌آویزید! رسول خدا صلّى‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: این زنان بهتر از شما هستند. و با سند دیگر از عباس روایت میکند ابن عباس گوید: چون وفات رسول خدا صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله نزدیک شد، و در اطاق آن‌حضرت جماعتی از جمله عمر بن خطاب حاضر بودند، رسول خدا فرمود: بیاورید (یا نزدیک من بیائید) تا من برای شما چیزی بنویسم که پس از آن ابداً گمراه نگردید. عمر گفت: درد بیماری بر رسول خدا غلبه کرده و او را بی‌خویشتن نموده (و بدون تأمّل و تفکر و اختیار سخن می‌گوید) کتاب خدا برای ما بس است؛ در بین اهل خانه اختلاف افتاد، و نزاع و مخاصمه در گرفت، بعضی از اهل خانه گفتند: برای رسول خدا حاضر سازید آنچه را که می‌خواهد، تا برای شما بنویسد، و بعضی دگر طرفداری از عمر کرده، و همان سخن او را گفتند؛ چون اختلاف شدید شد و صداها بلند شد و رسول‌اللّٰه را به غمّ و اندوه فرو بردند فرمود: از نزد من برخیزید، و بروید! عبیدالله بن عبدالله بن عباس گوید: پدرم عبدالله بن عباس پیوسته می‌گفت: مصیبت، مصیبت بزرگ همان بود که میان رسول خدا و نوشته‌اش فاصله انداختند، و نگذاردند که آن مکتوبی را که در نظر داشت بنویسد، و به‌علّت اختلاف و بلند کردن صدا در مجلس آن‌حضرت مانع از این مهم شدند. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۲ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج @enghelabejahane