eitaa logo
انتظار منجی عالم313
3.9هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
598 ویدیو
53 فایل
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : بالاترین جهاد امّت من انتظار فرج است . 🌴اینجا خیمه امام زمان (عج) است. پاسخ به ندای هَل مِن ناصر یَنصُرنی امام زمان (عج)، زمینه‌ساز ظهور است🌴 🌸اللّهـُمَ عَجِل لِوَلیِڪَ الفــَرَج🌸
مشاهده در ایتا
دانلود
🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴◀️‌قدر ناشناخته بودنِ امام زمان عليه السلام 🔶وقتي تعبير «قدر ناشناخته» و «غريب» براي امام عصر عليه السلام به كار مي‌رود، شايد تصور شود كه مطرح كنندگان اين بحث در بيان خويش مبالغه و اغراق مي‌كنند و يا گمان رود كه اين ادعا صرفاً بر پايه احساسات و عواطف است و جنبه عقلاني ندارد. 🔶در حالي كه غربت امام عليه السلام امري مستدل و روشن است كه همگان بايد واقعاً به آن متذكر شوند و حقيقت آن را بيابند. 🔶نعمت حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه يك نعمت «عام» و فراگير است و همه خلائق را در بر مي‌گيرد. شيعيان و غير شيعيان، مسلمانان و غير مسلمانان و حتي حيوانات و گياهان و جمادات نيز، از نعمت وجود ايشان بهره مند مي‌شوند و اين نعمت مانند باران بر سر همه مي‌بارد. 🔶بنابراين شكر نعمت وجود ايشان، بايد به گستردگي خود اين نعمت، فراگير باشد؛ در حالي كه در حال حاضر، بر روي كره زمين، اكثر مردم اصلاً امام زمان عليه السلام را نمي شناسند و در واقع نمي دانند ميزبان و ولي نعمت آنها كيست. 🔶بر سر سفره ايشان نشسته اند و نان و نمك حضرت را مي‌خورند، اما هيچ گونه شكرگزاري نسبت به ايشان انجام نمي دهند، چون اصلاً نعمت وجود ايشان را نمي شناسند، تا ضرورت شكر آن را بدانند. 🔶البته اينكه از شناخت ولي نعمت خويش محروم مانده اند، گاهي در اين محروميت خود مقصر هستند، يعني عدم شناخت آنها به سبب كوتاهي خودشان در فراهم آوردن مقدمات آن بوده است. 🔶 اين افراد، چه در جهل خويش مقصر باشند يا نه، به هر حال، امام زمان خود را نمي شناسند و آن حضرت براي ايشان مكفور و غريب هستند. 🔴◀️امام شناسان قدر ناشناس 🔶غربت امام عليه السلام در بين عده ديگري مشهودتر و ناگوارتر است. اين عده اقليتي هستند كه خداي منان، امام عصر عليه السلام را به آنها شناسانده است و آنها مي‌دانند كه آن حضرت، حجت خداست و به آن اذعان دارند، لذا در زمره ی شيعيان قرار مي‌گيرند، ولي قلباً قدرشناس حضرت نيستند. 🔶اين افراد اندك، مهماناني هستند كه ميزبان و ولي نعمت خود را مي شناسد، اما متأسفانه غالباً او را مورد بي مهري قرار مي‌دهند و شكر حضرتش را – چنان كه بايد و شايد – ادا نمي كنند. 🔶غربت اين ولي نعمت براي اين افراد يك امر كاملاً اختياري و به معناي قدر ناشناسي از وجود ايشان است. 🔶كساني كه اين چنين امام خويش را قدر ناشناخته رها كرده اند، شايسته سرزنش هستند، چرا كه از وي اختيار، نسبت به اعتقاد و پذيرش قلبي كوتاهي كرده اند. 🔶اقليتي كه شناخت اوليه نسبت به امام زمانشان دارند، اگر حق اين معرفت را ادا كنند و قلباً قدردان آن شوند، خداي متعال به فضل خود بر معرفت آنها مي‌افزايد و امام عليه السلام را به آنها بيشتر مي‌شناساند. ولي گاهي اين افراد، خود، مقدمات معرفت بيشتر را فراهم نمي آورند. 🔶در مورد افراد مشهور ایران و یا كشورهای خارجي،وقت زيادي صرف مي كنند و با علاقه به دنبال كسب آگاهي بيشتر درباره آنها هستند؛بدين ترتيب برخي از نوجوانان شيعه اطلاعات وسيعي درباره فوتباليستهاي داخلي و خارجي يا هنرپيشگان و... به دست آورده، به خاطر مي‌سپارند. 🔶 گروهي از بزرگسالان هم – به ضرورت كسب و كار خود – مشخصات كارهاي مختلف را به صورت تخصصي ياد مي‌گيرند. 🔶اما بسياري از اين افراد، پير يا جوان – اگر بارها و بارها اسامي، تاريخ تولد و مشخصات ديگر و صفات امام زمان عليه السلام در مجالس گوناگون به آنها گفته شود، كوچكترين توجهي نمي كنند و هيچ وقت نمي كوشند چيزي درباره ی امام خود بياموزند. 🔶 اين بي توجهي‌ها چيزي جز قدرناشناسي قلبي را نمي رساند و نشان مي‌دهد كه حتي براي بعضي از افراد متدين، داشتن حداقل خصوصيات امام عصر عليه السلام اصلاً مهم نيست. 🔶به راستي اين ولي نعمت، چقدر غريب است، كه حتي دوستدارانش اين حداقل توجه را هم به او مبذول نمي دارند. 📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ◀️‌هم چون امور دنيوي 🔷اگر در زمان غيبت، با يقين قوي، ائمه عليهم السلام را پيشوايان معصوم الهي بدانيم كه دين و دنياي ما را رقم مي‌زنند، جان و دل به كلام ايشان مي‌سپاريم و مو به مو، به كلامشان عمل مي‌كنيم. 🔷وقتي پزشكي براي بيمار خويش، دارو تجويز مي‌كند، همه دستورات او كاملاً اجرا مي‌شود. اگر بيمار در اجراي دستور پزشك كوتاهي كند، خطر شدت يافتن بيماري – و چه بسا مرگ – در انتظار اوست. به همين گونه در زمان غيبت نيسز، خطر هلاكت امر دين را بايد جدي بگيريم. ما، در امو مادي و جسمي، وقتي كه احتمال خطر جدي باشد، با احتياط برخورد كرده، از موارد شبهه ناك پرهيز مي‌كنيم. 🔷 در مسائل معنوي نيز همين گونه، نبايد اهل مسامح باشيم، در حالي كه متأسفانه بسياري از مردم به غلط مي‌پندارند كه در امر دين، نبايد سخت گرفت. 🔷امام صادق عليهالسلام مي‌فرمايند: احكم امر دينك كما احكم اهل الدنيا امر دنياهم.امر دينت را محكم كن همان طور كه اهل دنيا امر دنيايشان را محكم مي‌كند. 🔷مقايسه دقت در امر دين، با دقت در مسايل مادي بسيار راهگشاست. شايد بارها شنيده باشيم كه يك كوتاهي در امور دنيوي، سبب خسارت جاني و مالي و حتي روحي بسياري شده است. ولي متأسفانه هر نوع سهل انگاري در امور معنوي را جايز مي‌شماريم، در حالي كه عالم معنا نيز بسيار دقيق و داراي حساب و كتاب منظمي است. 🔷به علاوه كوتاهي در مورد مسائل مادي، به ضرر دنياي ختم مي‌گردد و به مرگ منتهي مي‌شود،ولي هلاكت اعتقادي بسيار بدتر است. 🔷اگر انسان به كفر و ضلالت افتد، زندگي جاويد و سعادت ابدي خود را به تباهي كشيده و اين خطري است كه در زمان غيبت، بيش از هر زماني دامنگير «شيعيان» مي‌شود. 🔷 پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در توصيف زمان غيبت فرموده اند: ذلك الذي يغيب عن شيعته و اوليائه غيبة لا يثبت فيها علي القول بامامته الا من امتحن الله قلبه للايمان. 🔷او (حجة بن الحسن عليهما السلام) همان كسي است كه از ديدگان شيعيان و دوستانش غائب مي‌شود، غيبتي كه در آن زمان هيچ كس در اعتقاد به امامت او ثابت قدم نمي ماند، مگر كسي كه خدا قلبش را براي ايمان آزموده است. 🔷گوهر معرفت امام عصر عليه السلام بسيار با ارزش است و اگر بتوانيم آن را نگاه داريم، همه چيز ما تضمين مي‌شود. 🔷با اعتقاد به امامت، انسان از خطاي در اعتقادات و حتي توحيد نيز مصون مي‌شود و در اعتقاد به خدا نيز، به گرايشهاي انحرافي دچار نمي شود، چون در راه خدا شناسي راهنما و بلد راه دارد، كه با پيروي از ايشان، مي‌تواند – با استعانت از لطف و فضل الهي – ايمان خويش را به سر منزل مقصود برساند. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه🥀 💔‌امام مهجور ◀️معناي سوم غريب 🔷يكي ديگر از معاني غريب، «فرو نهاده» يا «وانهاده» يا «واگذاشته» است. فرو نهاده به كسي گفته مي‌شود كه مهجور، متروك و معطل،باقي مانده باشد. 🔷«مهجور» كسي است كه او را كنار گذاشته باشند. متروك يعني ترك شده، و معطل هم به معني تعطيل شده است. 🔷«تعطيل» در مقابل استفاده و بهره بردن است و معطل به چيزي گفته مي‌شود كه در جهت هدفي كه براي آن وضع شده، از آن استفاده نشود. 🔷اگر «معطل» صفت شخص باشد، چنين شخصي غريب افتاده است. ان معناي غربت، ممكن است فرع بر عدم شناخت، يا فراموش كردن و يا ناشي از كوتاهي ديگران در حق شخص باشد. 🔷عالمي را در نظر بگيريد كه در يك رشته علمي متخصص است. اين عالم در دو حالت ممكن است فرو نهاده شود و در نتيجه غريب افتد. 🔷حالت اول اين كه در موقعيتي قرار بگيرد كه اطرافيان، او را نشناسند و از تخصص او خبر نداشته باشند. طبيعتاً به دليل نشناختن او از او بهره علمي نمي برند. حتي هنگام رويارويي با مشكلي كه به علم او نياز دارند، به او مراجعه نمي كنند، زيرا نمي دانند كه چه گوهري در اختيار دارند. لذا از آن دانشمند، استفاده نمي شود و او مهجور و متروك باقي مي‌ماند. 🔷در «حالت دوم» آن عالم شناخته شده است و اطرافيان نسبت به علم و تخصص او معرفت لازم را دارند، ولي در بهره بردن از او كوتاهي كرده، به او مراجعه نمي كنند و بدين گونه وي را معطل و متروك مي‌گذارند. 🔷در هر دو حالت، اين عالم – دانسته و يا ندانسته - «غريب» واقع مي‌شود. 🔷پزشكي ماهر را در نظر بگيريد كه در يك منطقه مي‌تواند بسياري از مشكلات مردم را حل كند، اما مورد مراجعه قرار نگيرد. او مي‌تواند مشكل گشاي بيماران باشد، اما اگر به او مراجعه نشود، غريب مي‌افتد. 🔷اين غربت پزشك، يا ناشي از ناشناخته ماندن اوست، يا فراموش شدنش و يا كوتاهي در مراجعه به او. 🔷در هر صورت، هر كس كه مطب اين پزشك را خالي ببيند، براي غربت او متأثر مي‌شود. اين معناي غربت كه ناشي از مهجور و متروك و معطل ماندن شخص است – دقيقاً به شكر عملي مربوط مي‌شود، چرا كه شكر عملي نسبت به هر نعمتي، استفاده مناسب از آن است و اگر نعمتي فرو نهاده شود،معلوم است كه مورد بهره برداري شايسته قرار نگرفته است. 🔴مهجور بودن امام عصر عليه السلام 🔷شكر عملي نسبت به بزرگترين نعمت خدا – يعني وجود مقدس امام عصر عليه السلام – بهره بردن از ايشان است در مسيري كه خداوند معين فرموده است. 🔷بنابراين شكر عملي نعمت امام عصر عليه السلام به اين است كه انسانها نسبت به هر وصفي از اوصاف حضرتش، وظيفه خود را انجام داده، حق آن را ادا كنند. در غير اين صورت، كفران نعمت صورت مي‌گيرد و امام عليه السلام غريب مي‌ماند. 🔷در شبهای آینده مهجور ماندن برخي از اوصاف حضرت را بررسي مي‌كنيم. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه 🌾‌امامِ از ياد رفته ◀️فراموش شدن قلبي و زيارتي امام عصر عليه السلام 💠معناي دوم غريب 🔷گاهي «غريب» به كسي گفته مي‌شود كه از ياد فته است، يعني آن چنان كه شايسته اوست، از او ياد نمي شود. اين معنا از غربت در مقابل «ذكر» است كه گاهي قلب و گاه، زباني است. 🔷البته ذكر «زباني» برخاسته از ذكر «قلبي» است. وقتي قلب كسي مملو از ياد منعِم شود، ذكر او نيز بر زبانش جاري مي‌گردد. 🔷بنابراين غربت به معناي دوم، مي‌تواند ناشي از فراموش شدن قلبي يا زباني باشد. 🔷اگر ولي نعمت از نظر قلبي مورد بي توجهي قرار گيرد و ياد او از دلها محو شود، در حقيقت شكر قلبي نسبت به او انجام نپذيرفته است و از همين جهت غريب مي‌باشد، چون در دل، «از ياد رفته» است. 🔷از طرفي اگر معرفت قلبي بر زبان جاري نگردد، در انجام وظيفه ی شكر زباني كوتاهي شده است و از اين جهت هم مي‌توان او را «غريب» دانست، زيرا چنان كه بايد و شايد، از او ياد نمي شود و عملاً «از ياد رفته» زباني است. 🔷ذكر زباني (ياد كردن به زبان) برخاسته از معرفت و ذكر قلب است، اما خود، زمينه معرفت و ذكر قلبي را در كساني فراهم مي‌سازد كه از شناخت منعم محروم هستند. 🔷اگر كساني كه با وليِّ خود آشنا هستند، وظيفه خود را در انجام شكر زباني نسبت به او به طور شايسته انجام دهند، كم كم ديگران هم كه شناخت درستي از منعم خويش ندارند، به لطف الهي اهل معرفت مي‌شوند. 🔷همين معرفت، زمينه ياد كردن قلبي و زباني را در آنان نيز فراهم مي‌آورد. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴بي اعتقادي به امام عليه و راه نجات از آن ◀️بي اعتقادي تحصيل كرده ها 🔺برخي از درس خوانده‌هاي بي خبر از معارف تشيع، چون تلقي صحيحي از دين ندارند، نمي توانند مسئله امامت و اوصاف امام عليه السلام را چنان كه هست بپذيرند. 🔺 اين عده، اگر با شنيدن و يا خواندن اوصاف امام عليه السلام از معرفت حضرتش بهره اي برند و فضيلتي از فضائل امام عليه السلام به ايشان معرفي شود، پذيرش قلبي و تسليم در برابر آن را نوعي عوام زدگي مي‌دانند و به نحوي درصدد تو جيه انكار خود نسبت به آن بر مي‌آيند. 🔺اينان حقايق را به گونه اي تفسير مي‌كنند كه قابل قبول به نظر برسد و گاهي هم آنها را وارونه جلوه مي‌دهند. اين افراد، حتي اگر يكي از اوصاف امام عليه السلام را با چشم خود ببيند، باز هم زير بار نمي روند و از روش توجيه استفاده مي‌نمايند. 🔺به علاوه اگر كسي را ببينند كه تسليم كمالات امام شده، براي او – به خيال خود – دل مي‌سوزانند و او را نادان و ساده انديش مي‌شمارند. 🔺مسلماً چنين كساني به دستگيره‌هاي امام عليه السلام در زندگي خويش هم توجه ندارند و الطاف ايشان را اصلاً درك نمي كنند، تا بخواهند تسليم شده، به آن معتقد گردند. 🔺بدين ترتيب با وجود اين كه درجاتي از شناخت اوصاف امام عليه السلام نصيب آنها شده است، ولي هم چنان كه بي اعتقاد باقي مي‌مانند، چرا كه با سوء اختيار خويش، از قبول يافته‌هاي خود سرباز مي‌زنند و امام خويش را قدر نمي شناسند. 🔺چه بسا كوتاهي اين افراد در وظيفه خويش و انكار قلبي وكفران آنها، منجر به سلب نعمت شود و كارشان به جايي برسد كه واقعاً از درك و معرفت اوصاف و كمالات امام عليه السلام بي بهره گردند. ‌‌‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌‌كم معرفتي عوام ◀️افراد عادي كه معلومات چنداني درباره ی دين ندارند، بسياري از ايشان، مطالعات و شنيده‌هاي دقيق و صحيحي درباره امر امامت و اوصاف امام عليه السلام ندارند، بلكه متأسفانه ضرورتي هم براي مطالعه در اين باب احساس نمي كنند، در حالي كه همين افراد در امور مادي خويش، نهايت دقت را – بدون هيچ گونه كوتاهي و مسامحه كاري – به خرج مي‌دهند. ◀️حتي اگر ببينند كسي در امور دنيايي، بدون مطالعه و تأمل به حرفه خاصي پرداخته و متحمل ضرر شده است، او را به خاطر عدم دقت و توجه لازم، مستحق ملامت مي‌دانند. ◀️در امور دنيوي، هر كس بخواهد كاري كند و يا حرفه اي را – هر چند ساده و معمولي – پيش بگيرد، ابتدا مي‌كوشد اطلاعاتي بسيار دقيق درباره آن به دست آورد و از جنبه‌هاي مختلف آن مطلع شود. براي اين كار، از هر فرد خبره اي درخواست راهنمايي و كمك مي‌كند، تا به فنون كاري كه در پيش دارد، آشنا شود. ولي متأسفانه اكثريت مردم درمسائل معنوي و امور ديني خود، معمولاً چنين دقت و تلاشي به خرج نمي دهند. فكر نمي كنند دنيايي كه امور مادي در آن كاملاً از روي نظم و دقت اداره مي‌شود، در امور معنوي هم حساب و كتاب دقيقي دارد. ◀️بنابراين همان طور كه مردم عمر خويش را براي رسيدن به اهداف مادي – مثل رسيدن به مال و مقام و رفاه – با برنامه ريزي دقيق و حساب شده صرف مي‌كنند، بايد در معنويات هم، حداقل راه را از بيراهه تشخيص دهند و انتظار نداشته باشند كه از غير راه معقول و منطقي به نتيجه مطلوب برسند. افرادي كه براي جهان وسيع آخرت، به اندازه عالم محدود دنيا ارزش قائل نيستند، براي كسب سعادت واقعي خود به سراغ اهل بيت عليهم السلام – كه دانايان اين راه هستند – نمي روند. ◀️اگر هم گاهي در مجلسي به مناسبت، چيزي درباره امام عليه السلام بشنوند، حداكثر اين است كه به طور بسيار موقت و محدود، تحت تأثير واقع مي‌شوند، نه اين كه با اين اعتقاد زندگي كنند. عمر و زندگي ايشان خالي از ياد و كلام و راهنمايي ائمه عليهم السلام است، در حالي كه انسان براي رسيدن به سعادت هميشگي، بايد دنبال راهنما برود و از فرد آگاهي پيروي كند. در غير صورت نمي تواند اميدوار به هدايت الهي باشد. 💠امام باقر عليه السلام در توضيح ضرورت رجوع به خبره و راهنما در امور معنوي – در مقايسه با امور مادي – مي‌فرمايند: يا ابا حمزة! يخرج احدكم فراسخ فيطلب لنفسه دليلاً، و انت بطرق السماء اجهل منك بطرق الارض، فاطلب لنفسك دليلاً. اي ابوحمزه! يكي از شما كه مي‌خواهد چند فرسخ راه برود، راهنما مي‌گيرد، در حالي كه تو نسبت به راههاي آسمان – در مقايسه با راههاي زمين – ناآگاه تر هستي، پس براي خود، دليل و راهنما بجوي. ◀️در آن زمان – جاده‌هاي امروزي ساخته نشده بود و اگر كسي مي‌خواست چند فرسخ ازشهر دور شود، چون ممكن بود راه را از بيراهه تشخيص ندهد و به مقصود نرسد براي خود «بلد» و «راهنما» مي‌گرفت. امروز هم – با گسترش امكانات – انسانها براي سفرهاي خود، ناگزير بايد از نقشه و راهنما كمك بگيرد. نياز به راهنما، در تمام شئون زندگي، كاملاً بديهي و عقلاني است. ◀️امام عليه السلام تذكر فرموده اند كه شما نسبت به راههاي هدايت، از جاده‌هاي دنيايي هم ناآگاهتر هستيد. بنابراين به طرق اولي بايد براي خويش راهنما بجوييد. ◀️❓به راستي، چند در صد شيعيان كه اهل ولايت ائمه عليهم السلام هستند، چنين اعتقادي درباره امام عليه السلام دارند و اين گونه به ايشان مراجعه مي كنند؟ ◀️❓ آيا امام عليه السلام به عنوان دليل و راهنما در متن زندگی ما وجود دارند؟! ◀️❓چند درصد امام شناسها به امام عليه السلام در اين سطح عقيده دارند كه بايد ايشان را براي خود راهنما بگيرند «فاطلب لنفسك دليلاً» آيا راهنمايي‌هاي امام عليه السلام – با علم سرشار الهي – به اندازه فردي كه چند صباحي در رشته اي كسب تجربه كرده است، ارزش ندارد؟! آيا حداقل آن طور كه براي داشتن يك كسب و كار پر رونق در دنيا تلاش مي‌شود و تجربه ديگران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، نبايد به امام عليه السلام مراجعه كرد؟! ◀️واقعيت اين است كه ما شيعيان – چنان كه بايد و شايد – از امامان خود تبعيت نمي كنيم. خداي منان، معرفت ايشان را نصيب ما فرموده است. ما مي‌شنويم و حتي مي‌بينيم كه امام عليه السلام «كشتي نجات» در طوفانهاي هلاكت هستند، ولي آيا در زندگي خود، هنگام سختي دست به دامان ايشان مي‌شويم؟! 📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ✅‌ويژگي‌هاي ياد كردن 🔶ياد كردن از هر كس بايد متناسب به سطح او و در حد مقام و موقعيت او باشد، در غير اين صورت، به غربت او مي‌انجامد. 🔶 به عنوان مثال، براي اداي حق عالم يا فقيه، بايد در هنگام سخن از احكام شرعي، يادي از آن فقيه به ميان آيد. اگر از همه فقهاء ياد كنند و اصلاً نامي از آن عالم نبرند، مي‌توان گفت، آن عالم فقيه، «از ياد رفته» و «غريب» است. 🔶براي اداي شكر يك پزشك متخصص ماهر، بايد در هنگام بحث و گفتگو پيرامون مداواي بيمار و كار پزشكي، از آن پزشكي كه از ديگران ماهرتر است، نيز يادي به ميان آيد. اگر هنگام بررسي وضعيت بيمار، از هر پزشك متخصص و غير متخصص و حتي غير پزشك گفتگو شود، اما از آن متخصص ماهر سخني به ميان نيايد و كسي قلباً هم از او ياد نكند، معلوم مي‌شود كه اوغريب (از ياد رفته) است. 🔶حال اگر كسي هم در پزشكي، متخصص و هم در فقه سرآمد باشد، بايد در هنگام بحث علمي در فقه و پزشكي، از او هم ياد شود. پس «تعدد ياد كردن» در افراد مختلف، متناسب با كمالات آنها، متفاوت خواهد بود. 🔶ياد كردن از هر نعمتي كاملاً بستگي به ويژگي‌هاي آن دارد، هر چه نعمتي بزرگتر و فراگيرتر و نياز انسانها به آن بيشتر باشد، انتظار مي‌رود كه در دفعات بيشتر و مناسبتهاي مختلف از آن ياد شود. 🔶 اگر تعداد ياد كردنها و زمينه‌ها و شرايط مختلفي كه بايد از نعمت ياد شود، متناسب با سطح شايسته آن نباشد، به همان اندازه، آن نعمت از ياد رفته است. 🔶چگونگي ياد كردنها، از نظر، «كيفي» نيز تفاوت دارد. گاهي انسان وقتي از نعمتي ياد مي‌كند، با تمام وجود، تحت تأثير آن قرار دارد. به طوري كه با تذكر خويش، شنوندگان را نيز متأثر مي‌سازد. 🔶در واقع، گوينده به تناسب معرفت و محبت قلبي خويش نسبت به مُنعم، گاه خيلي شديد و با حرارت و گاه بسيار عادي و ملايم، ياد او را در خاطر مي‌آورد، يا به زبان جاري مي‌سازد. 🔶باز هم توجه داريم كه تفاوت كيفي در ياد كردنها نيز، به شدت معرفت و محبت نسبت به آن نعمت بستگي دارد. 🔶از طرف ديگر هر كدام از ذكر قلبي و زباني، «انواع» مختلف دارد. از جمله: سرودن شعر، تأليف كتاب و مقاله، برگزاري مسابقه، برپايي مجالس گوناگون و... گاهي ممكن است انسان، پيوسته نام معروف خود را در دل و بر زبان جاري سازد و بدين وسيله به ذكر او بپردازد. 🔶گاهي ممكن است براي او دلتنگ شود، از داشتن چنين محبوبي شاد گردد، يا برايش ابراز نگراني كند و به هر حال، با دل و زبان، به روشها و انواع مختلف مي‌توان از نعمتي ياد كرد. 🔶«زمينه» ی ياد كردن، از ديگر جهاتي است كه در مسئله ذكر، بايد مورد توجه قرار گيرد. هر قدر نعمتي بزرگتر و اهميت آن بيشتر باشد، به مناسبتهاي بيشتر بايد از آن ياد شود و زمينه‌هاي ذكر آن را بيشتر مطرح گردد. گاهي گستره يك نعمت، همه زندگي انسان را مي‌پوشاند. 🔶در اين حال، بايد تمام جوانب زندگي، زمينه‌هاي شكر و ذكر قلبي و زباني آن گردد. اگر در زمينه اي مناسب، تذكر به آن نعمت، فراموش شود، آن نعت كفران شده و «غريب» مي‌گردد. 🔶بنابراين نتيجه مي‌گيريم كه هر چه نعمتي گسترده تر، مهمتر و اساسي تر باشد و نياز انسان به آن عميق تر باشد، توقع و انتظار عقلي اين است كه بيشتر از آن ياد شود. طبعاً كفران آن نيز سخت تر است و عذاب شديدتر، به دنبال دارد. 🔶بيشتر ياد شدن، هم از جهت تعدد ياد كردن از آن نعمت است (كميت) هم از جهت زمانها و مكانهايي كه بايد ياد نعمت شود (زمينه‌ها و شرايط مختلف)، هم از جهت مواردي كه زمينه ياد كردن از آن وجود دارد، هم از حيث شدت و غلظت يادكردن از آن (كيفيت) و نيز از جهت انواع مختلف ياد كردن بايد مورد توجه قرار گيرد. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @entezar_ma313