🍃🍃🍃🍃 #سوره_بقره #آیات_۳۴_تا_۳۶ ⭕️ تفسیر آیه ۳۴🔻 🔹در فرهنگ قرآن، «شجر» علاوه بر درخت، به «بوته» هم گفته می شود. مثلاً به بوته کدو می گوید: «شَجَرَهً مِنْ یَقْطِینٍ»، بنابراین اگر در روایات و تفاسیر می خوانیم که مراد از شجر در این آیه گندم است، جای اشکال نیست. 🔸«جنت»به باغهای دنیا نیز گفته می شود، چنانکه در سوره ی قلم آیه 17 آمده است: «إِنّا بَلَوْناهُمْ کَما بَلَوْنا أَصْحابَ الْجَنَّهِ» ما صاحبان باغ را آزمایش کردیم. آنچه از آیات دیگر قرآن و روایات استفاده می شود، باغی که آدم در آن مسکن گزید، بهشت موعود نبوده است زیرا: 1. آن بهشت، برای پاداش است و آدم هنوز کاری نکرده بود که استحقاق پاداش داشته باشد. «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّهَ وَ لَمّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ» 2.کسی که به بهشت وارد شود،دیگر خارج نمی شود. «وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِینَ» 3.در آن بهشت، امر و نهی و ممنوعیّت و تکلیف نیست، در حالی که آدم از خوردن درخت نهی شد. به علاوه در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز آمده است که بهشت آدم، بهشت موعود نبوده است. 🔹 نهی حضرت آدم، نهی تکلیفی نبود که انجامش حرام باشد، بلکه جنبه ی توصیه و راهنمایی داشت. #ساعت_انتظار #انس_با_قرآن_۱۱ 🍃🍃🍃

🍃🍃🍃🍃 #سوره_بقره #آیات_۳۷_تا_۴۰ 🔹چون آدم از غذایی که نباید بخورد، چشید و از آن همه نعمت و رفاه محروم شد، متوجّه اشتباه خود گردید. او در اثر پشیمانی و ندامت،کلماتی را از خداوند دریافت کرد و به وسیله ی آن کلمات، توبه نمود. 🔸طبق آنچه از روایات شیعه و سنّی استفاده می شود، مراد از کلماتی که آدم به وسیله ی آن توبه نمود،توسّل به بهترین خلق خدا یعنی حضرت محمّد و اهل بیت او علیه و علیهم السلام است. چنانکه در تفسیر درّالمنثور از ابن عباس نقل شده است که آدم برای پذیرش توبه اش،خداوند را به این نام ها قسم داد:«بحّق محمّد وعلیّ و فاطمه و الحسن و الحسین» البتّه برخی معتقدند،مراد از کلمات،همان جمله ای است که در سوره ی اعراف آمده است: «رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ» خدایا! ما به خود ستم کردیم و اگر تو ما را نیامرزی و مورد رحمت قرار ندهی،حتماً از زیانکاران خواهیم بود. بنابراین اولین توبه در روی زمین، با توسّل به محمّد و آل محمّد پذیرفته شد. پیام ها: 1-همچنان که توفیق توبه از خداست، باید چگونگی و راه توبه را نیز از خداوند دریافت کنیم. «مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ» 2-قبول توبه و ارائه ی راه آن، از شئون تربیت و ربوبیّت خداست. «مِنْ رَبِّهِ» 3-این همه لطف و قبول توبه، تنها کار خداست. «هُوَ» 4-اگر توبه واقعی باشد، خداوند آن را می پذیرد. «هُوَ التَّوّابُ» 5-اگر توبه را شکستیم، باز هم خداوند توبه را می پذیرد. «هُوَ التَّوّابُ» 6-عذرپذیری خدا همراه با رحمت است، نه عتاب و سرزنش. «التَّوّابُ الرَّحِیمُ» #ساعت_انتظار #انس_با_قرآن_۱۲ 🍃🍃🍃