#داستانک #صدقه #روزی #شکر ✨صدقه دادن با دست خالی! - عزیزم، کمی صبر کنیم، پول دستم می یاد. - حتما. غم به دلت راه نده. نگران نباش. فقط می خواستم آش نذری بپزم. اشکالی که نداره؟ با همین چیزهایی که داریم - نه چه اشکالی. خدا قبول کنه 🌸هر ماه، سعی می کرد آش نذری برای امام حسین علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها بپزد. می دانست این آش است که برکت را به زندگی شان می دهد و هر بار که یخچال و ظرفهای حبوبات خانه ته می کشید و کارت خودش و شوهرش نزدیک به صفر می شد، این آش را بار می گذاشت. اما این بار، به اندازه نصف استکان نخود مانده بود و کمی بیشتر لوبیا. عدس هم کم داشت و رشته هم به دویست گرم نمی رسید. مانده بود چه کند. مُصر بود آش را بار بگذارد. 🔹قابلمه متوسطی را پر آب کرد. همان مقدار نخود و لوبیا را درونش ریخت تا بپزد. سبزی آش هم نداشت. یعنی کم داشت. سبزی اسفناج هم کمی. با خود گفت "خب، یک مدل آش جدید می پزم. به برکت و رحمت خدا، ان شاالله که خیلی خوشمزه بشود. ولو شده به دو نفر همسایه هم نذری بدهیم، خودش خوب است." 🔸نزدیک ظهر که دیگر نخود و لوبیاها کاملا پخته بود، سبزی آش و اسفناج را ریخت. فریزر خالی، به صورتش دهن کجی کرد. لبخندی زد که : "حالا تمیزت می کنم. یک دل سیر. خوب شد خالی خالی شدی. " 🌱مشغول سرخ کردن سه چهار پیاز کوچکی که باقی مانده بود کرد. نعنا هم نداشت که نعنا داغ بریزد. به دلش ناراحتی راه نداد. اشکالی ندارد. خدا قبول کند ولو بدون نعنا داغ. من همه داشته هایم را خرجت می کنم خدایا در این نداری. تو کریمی. همین ها را هم خودت داده ای. الحمدلله رب العالمین. 🔹شکر می گفت و بسم الله و صلوات و پیازها را سرخ می کرد. فکری به سرش زد. یاد آش نذری روز تاسوعا افتاد که منزل یکی از دوستان خورده بود. آش آن ها کلم هم داشت. پس کلم هم می شود ریخت. نصف کلمی که در یخچال داشت را برداشت. مجدد خوب شست و بسم الله گویان، خردش کرد. آن را هم در آش ریخت. همان مقدار کم عدس را هم ریخت و آش را هم زد. زیر پیازها را خاموش کرد و منتظر شد تا سبزی ها نیم پز شوند و رشته را بریزد. 🔸آش حاضر شده بود. نمک و ادویه هایش را هم ده دقیقه قبل ریخته بود که خواصش از بین نرود. ظرف هایی که از قبل خریده بود را چید و چهار کاسه نذری، کشید. چند کاسه کوچک هم برای فرزندان و شوهرش کشید. برای خودش هم یک کاسه کوچک که تبرکی بخورد. شوهر و فرزندانش، همان چند کاسه نذری را پخش کردند. خوشحال و متشکر از خداوند، مشغول شستن قابلمه آش شد. 🔹ناهار، آش خوردند و برای شب هم، همان مقداری که از غذای ظهرشان باقی مانده بود. از شوهرش تشکر کرد که باز هم اجازه پختن آش نذری را داده بود و در پخش کردنش کمک کرده بود. تسبیح را برداشت. همان طور که در رختخواب دراز کشیده بود، ذکر الحمدلله می گفت و مطمئن بود که خدا بعد از این صدقه و شکر، باب رحمتش را برایشان بازتر خواهد کرد. 🌺پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: إنَّ الصَّدَقَةَ تَزِيدُ صاحِبَها كَثرَةً ، فَتَصَدَّقُوا يَرحَمْكُمُ اللّه ُ (بحارالأنوار : ج 18 ص 418 ح 2 .) ☘️ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : صدقه، بر روزى و دارايىِ صدقه دهنده مى افزايد . پس ـ خدايتان رحمت كند! ـ صدقه بدهيد . 🌸🌴🌸🌴🌸🌴🌸 مطالب ما را در کانال زیر دنبال کنید👇 #کانال_مرکز_ملی_خراسان_رضوی ┏━━━🍃🍂━━━┓ https://eitaa.com/eporsesh ┗━━━🍂🍃━━━┛

✅پرسش: از اینکه نمی توانم به هیچ طریقی محبت های خداوند را در حقم جبران کنم بسیار عذاب می کشم. 🌺پاسخ: جبرانِ لطف و محبت، همان تشکر و سپاسگذاري، و از طرفي ضايع نکردن محبت است. ☘️امام علي عليه السلام مي فرمايد: «شکر پروردگارت اين است که دائماً ثنايش گويى، شکر کسى که بالاى دست تو است به اين است که در پيروى از او صادق باشى، شکر هم رديف آن است که مراتب اخوّت و برادري را به خوبى انجام دهى و شکر کسانى که زير دست تو هستند به اين است که از بخشش به آنها مضايقه نکنى». (غرر الحکم و درر الکلم، ص 406) 🔹پس شكرگذاريِ بندگان نسبت به خداوند، و جبران محبت و لطفِ او، سه قسم دارد: 1. شكر قلبي و آن تصور نعمت و شناخت منعم است. 2. شكر زباني و آن ثناي بر منعم است. 3. شكر به سائر اعضاء و آن مكافات نعمت است به قدر استحقاق آن.(امام خميني (ره)، چهل حديث، ج 12، ص 343 و 344) 🌺 به فرموده بعضي از مفسران بزرگ، "شکر مطلق " آن است که انسان همواره به ياد خدا باشد و بي هيچ گونه فراموشي و در راه او گام بردارد، بدون هيچ گونه معصيت؛ و اطاعت فرمان او کند خالي از هرگونه سرپيچي. ☘️در حديثي از امام صادق مي خوانيم : "شکر النعمة اجتناب المحارم ; شکر نعمت، پرهيز از گناه است." در حديث ديگري کسي از اين امام بزرگوار پرسيدند: "آيا شکر پروردگار حدي دارد که اگر انسان به آن حد برسد شاکر محسوب شود؟" فرمود: "آري " پرسيدند: "چگونه؟" فرمود: "خدا را بر تمام نعمت هايش چه در خانواده و چه در اموال حمد و ستايش کند و اگر در اموالي که به او داده حقي باشد ادا کند."(اصول کافي ج 2، باب الشکر، ح 12، 10، 27) ✍️توجه بفرماييد که: 1. 📌نعمت، فقط به دست آوردنِ آنچه مطلوب ماست، نيست. گاهي اوقات نداشتن برخي چيزها و محروم ماندن از آنها، در يک نگاه کلي تر، نعمتي بسيار بزرگتر براي انسان محسوب مي شود. 2.📌 علاوه بر تشكر از خداوند، بايد از كساني كه وسيلة آن موهبت بوده اند نيز تشكر نمود، در حديثي آمده كه شكرگذارترين شما براي خدا، آنهايي هستند كه از همه بيشتر شكر مردم را بجا مي آورند.(مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج 10، ص 282) 🔻در تعريف شكر عملي آمده: به كار بردن شيء، در راهي كه به خاطر آن آفريده شده است. هر نعمتي كه داريم، اگر از مسير خودش منحرف نشود و در مسير ديگري استفاده نگردد، شكر عملي آن به جا آورده شده است. مسير انحرافي استفادة از آنها، به كارگيري اين نعمتها در راه گناه و غير رضايت خداوند است. 🔹درست است كه براي شكرگذاري خداوند مأمور شده ايم، اما تشكر از او به سه مقدمه نياز دارد: 1. شناخت نعمت دهنده (خدا). 2. شناخت آنچه او در اختيار ما گذاشته (نعمت). 3. نعمت دانستن آنچه از او به ما رسيده است. 🌱اما با اين وجود، ما از به جا آوردن شكر واقعي او عاجز هستيم. در مناجات شاكرين (مناجات دوم از مجموعه مناجات هاي خمس عشر، منسوب به امام علي بن الحسين زين العابدين عليه السلام) آمده كه چگونه مي توانيم حق شكر خدا را به جا آوريم، در حالي كه همين شكر ما، نياز به شكر ديگري دارد و هر زمان كه مي گوييم «لك الحمد» بر ما لازم است، به خاطر همين توفيق شكرگزاري، شكري ديگر بكنيم و بگوييم لك الحمد، اما نبايد نااميد شد. بلكه در حدّ توان خود، بايد به تشكر زباني و عملي پرداخته و از خداوند، رسيدن به مرحلة شكر قلبي را درخواست كرد. #اخلاقی #شکر ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ #کانال_مرکز_ملی_خراسان_رضوی https://eitaa.com/eporsesh ارسال سوالات از طریق "وب پاسخگو" User.pasokhgoo.ir